บทที่ 744 เจ้าเด็กถังจื่อ โม่โมโหแล้ว

เขาฟังแล้วไม่พอใจมาก นี่เธอเห็นว่าเขาหายโมโหแล้ว ท่าทีก็ เปลี่ยนทันที ผู้หญิงคนนี้ช่างทำให้คนโมโหจนตายจริงๆ!!

เป็นลั่วถึงกำลังอยากจะพูด จากนั้นก็เห็นถังจื่อ โม่ขึ้นรถไปด้วย สีหน้าที่แย่ จากนั้นก็ใช้แรงมากในการปิดประตูรถ

มองผ่านหน้าต่างไป เป็นลั่วถึงสามารถมองเห็นแววตาคู่นั้นที่

เต็มไปด้วยความโกรธของถังจื่อไม่

โทรศัพท์ของเงินลั่วฉิงดังไปที่หนึ่ง เป็นเพียงเสียงของ ข้อความเข้า เมื่อเธอได้ปรับโหมดเงียบกลับมาแล้ว

เงินถั่วนิ่งหยิบโทรศัพท์ออกมา เห็นว่าเป็นข้อความที่ถังจื่อไม่

ส่งมา “คุณแม่ ผมจะไม่ยอมรับเขา”

เงินลั่วนิ่งไม่ได้แปลกใจ แค่รู้สึกตลก ไม่ว่ายังไงแล้วถังจื่อไม่ก็ ยังเป็นเด็ก

“เขาตาบอด ผมรังเกียจ” จากนั้น เป็นลั่วนิ่งก็ได้รับข้อความ แถวที่สองของถังจื่อไม่

ดูเหมือนว่า เจ้าเด็กถังจื่อโม่จะโมโหแล้วจริงๆ อีกอย่างโมโห

มากด้วย

เงินลั่วจึงมองไปทางเย่ซื้อเงินหนึ่งที่อยากจะหัวเราะ คุณชาย เย่ ลูกชายของคุณรังเกียจคุณ ทำยังไงล่ะ?!
ที่จริงแล้ว พูดตามความจริง เธอเองก็รังเกียจเขา เขามองไป ทางถัง อโม่แล้วแท้ๆ กลับไม่เห็นอะไรเลย

หรือว่าจะตาบอดแล้วจริงๆ?!

เงินลั่วนิ่งรู้ดี เพราะว่าช่วงนี้เยซื้อเงินช่วยเธอทำเรื่องพวกนั้น เจ้าเด็กถัง อโม่ยอมรับเขาตั้งนานแล้ว อีกอย่างยังนับถืออีกด้วย

ฉะนั้น วันนี้จริงๆ แล้วเจ้าเด็กถังจื่อไม่นั้นมายอมรับคุณพ่อ หรืออาจจะพูดว่าวันนี้ถึงจื่อไม่มาช่วยเยซื้อเฉิน ถังจื่อ โม่จะต้อง เป็นห่วงเรื่องที่เธอนัดกับหยวนจนหลินแน่ๆ

เธอคิดว่าเรื่องที่เธออยู่ที่นี่ก็เป็นถังจื่อไม่ที่บอกเยซื้อเงิน แต่ว่า แต่ว่าเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าจุดจบนี้ไม่ได้เป็นไป ตามความหวังของเจ้าเด็กถังจื่อไม่

อัย คุณชายสามเย่ เมื่อไหร่กันที่นายตาบอดถึงขั้นนี้ ต่อจากนี้หลังจากที่ออกบ้าน เธอสามารถพูดว่าไม่รู้จักเขาได้

ไหม!

นี่ต้องเป็นคุณชายสามเยตัวปลอมแน่ๆ!!

“เงินถั่วนิ่ง นี่สายตาอะไรของเธอ?คุณชายสามเย่เห็น เงินลั่วฉิง ใช้สายมองเขา แววตาหรี่ขึ้นด้วยความอันตราย สายตาอะไรของผู้หญิงคนนี้?

“นี่นายรังเกียจฉัน?” ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเธอกำลังรังเกียจเขา เงินลั่วนิ่งอึ้งไปเลย ครั้งนี้คุณชายสามเก๋ไม่ได้ตาบอด เห็นได้ชัดเจนเลย

เมื่อกี้ถังจื่อไม่ตั้งใจส่งข้อความมาให้เธอเป็นพิเศษ บอกว่าไม่ ยอมรับเย่อเฉินแล้ว เจ้าเด็กถังจื่อ ไม่โกรธอย่างเห็นได้ชัดเจน เลย

อ้ย หากคุณชายสามเย่นายยังเป็นแบบนี้ต่อไป นายจะเสีย

ลูกชายไปแน่ๆ!

“บัญชีเมื่อกี้ฉันยังไม่ได้คิดให้ชัดเจนเลย เธอยังกล้ามา รังเกียจฉัน” เห็นเธอไม่พูดอะไร เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าสีหน้า ของคุณชายสามไม่พอใจมาก

“ฉันจะรังเกียจนายได้ยังไง นายหน้าตาหล่อเหลา บุคลิกดีเกิด หล่อมาก แล้วก็มีเงินอีก….” เป็นลั่วจึงมองไปทางเขา บนใบหน้า ค่อยๆ มีรอยยิ้ม ชื่นชมเขา แต่ว่าในใจของก็ยังอดพูดเสริมอีกค่า ไม่ได้

แค่บางครั้งจะตาบอด!!

“เฮอะ เธอยังพูดผิวเผินให้ได้มากกว่านี้อีกไหม?” คุณชาย สามเยฟังดูค่าชมที่ไม่สามารถเวอร์ไปกว่านี้แล้ว ก็ต้องเธอไป หนึ่งที ปลอมมาก

แต่ว่า ความโมโหในใจของเขาก็ยังหายไปหมดแล้ว

เย่อเฉินสตาร์ทรถ ขับรถจากไป ได้ผ่านรถของเจ้าเด็กถังจื่อ โม่ที่อยู่ข้างๆ แต่ว่าไม่เห็นอะไรเลย แต่ว่าเขาไม่เห็นอะไรเลย เมื่อกี้ตอนที่อยู่ข้างล่าง เขาไม่เห็นถังจื่อ โม่เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้แล้ว

ความคิดของคุณชายสามเย่เมื่อกี้อยู่แต่บนตัวของผู้หญิงของ เขา เรื่องอื่นสําหรับเขาแล้วก็คืออากาศ

ต่างก็เป็นอากาศ!!

ฉะนั้นสำหรับเขาแล้ว การไม่เห็นถึงอโม่คือเรื่องปกติจริงๆ เป็นเรื่องปกติมาก

ถังจื่อ โม่มองดูเย่ซือเฉินขับรถจากไป ใบหน้าอันเล็กๆ มืดครึ้ม

ลงเลย

เยซือเฉิน ตาบอดจริงๆ!!

คนตาบอดขนาดนี้ เขารังเกียจมาก ฉะนั้น เขาตัดสินใจไม่ยอ มรับเยซือเฉินแล้ว

แต่ว่า ถังจื่อโม่ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เขานั่งอยู่บนรถไม่พูดอะไร เลย ใบหน้าอันเล็กที่อึมครึมมีความน่ากลัวเล็กน้อย

“คุณชายน้อย คุณหนูใหญ่ไปแล้ว ขั้นตอนนี้พวกเรา…….. คุณลุงหลี่มองดูหน้าตาของถังจื่อไม่ในตอนนี้เริ่มมีความกลัวแล้ว แต่ว่าคุณหนูใหญ่ไปแล้ว พวกเขาก็ไม่สามารถอยู่ที่นี่ตลอดไป

ถังจื่อ โม่เงยหน้าขึ้น มองไปทางที่เชื่อเดินจากไป พูดด้วย ความอึมครีมว่า “กลับบ้าน”

จากนั้นก็หาคุณพ่อใหม่ ยิ้ม!!

เชื่อเงินขับรถไม่เร็ว เป็นถั่วงอดหันหลังไปมองไม่ได้ ลูกน้อยบ้านเธอยังอยู่ข้างหลังอยู่เลย

แต่ว่า มีคุณลุงหลี่อยู่ เป็นลั่วนิ่งไม่ได้กังวล

ตอนนี้ลูกน้อยบอกว่าไม่จะไม่ยอมรับเชื่อเงินแล้ว อีกอย่าง เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าลูกน้อยโมโหแล้ว เธอยิ่งไม่สามารถ บกเย่อเฉินได้แล้ว

เรื่องนี้ก็โทษคนอื่นไม่ได้ โทษก็โทษที่เชื่อเงินตาบอด

“ดูอะไรหรอ? ไม่อยากจะจากไป?” เยซื้อเฉินเห็นเธอหันศีรษะ ไปมองข้างหลัง สีหน้าเหมือนไม่อยากจากไป แววตาคู่หนึ่งก็หรี่ ตาขึ้นมาอีกครั้ง

และขณะนี้ หยวนจนหลินก็เดินออกมาจากสโมสรพอดี ทันใด นั้นสีหน้าของคุณชายสามเยก็แย่ลง “ทำไม? ไม่อยากจะหยวน จุนหลินไป?”

ผู้หญิงคงนี้คงจะไม่ใช่ว่าชอบหยวนจุนหลินจริงแล้วนะ?

“ดังนั้น ก่อนหน้านี้ที่เธอไม่รับสายฉันเพราะว่าหยวนจุนหลิน ยังบล็อกฉันอีกด้วย เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า เรื่องนี้ไม่ สามารถผ่านไปได้ และเป็นถั่วนิ่งในขณะนี้ก็หันกลับไปด้วยความ ไม่อยากจากไปทำให้เป็นการกระตุ้นคุณชายสามเย่ไปอีก

ที่จริงแล้ว เรื่องนี้เป็นถั่วนิ่งก็ไม่ได้พูดให้ชัดเจน เขารู้สึกไม่ สบาย ในใจตลอดเวลา

เพราะว่าความจริงยืนยันแล้วว่า เธอวางสายเขา แล้วบล็อก เขาคือ ในตอนที่เขากำลังอยู่กับหยวนจนหลิน อีกอย่างตัวเธอเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร

“ฉันก็บอกแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เป็นลั่วนิ่งไม่สามารถอธิบาย ให้ชัดเจนได้จริงๆ เพราะว่าเรื่องนี้เธอไม่ได้เป็นคนทำอยู่แล้ว

คุณชายสามเหรี่ตาแล้วจ้องเธอ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่ เชื่อคําพูดของเธอ

คำพูดนี้ของเธอก็ไม่ได้มีความโน้มน้าวใจอะไร

“นายรู้สึกว่าเพื่อเขาฉันไม่รับสายนาย แล้วบล็อกนาย? เมื่อกี้ ตอนอยู่ในห้อง ฉันให้ความร่วมมือนายขนาดนี้ ท่าที่ยังไม่ชัดเจน อีกหรอ” เป็นถั่วนิ่งนึกถึงตอนที่อยู่ในห้องเมื่อกี้ โชคดีที่เธอทำ ตามเขาทุกอย่าง

ไม่เช่นนั้น เขาคงจะระเบิดตั้งนานแล้ว

คุณชายสามเยได้ยินคำพูดของเธอแล้ว แววตาก็เปล่ง ประกายขึ้นทันที เมื่อตอนที่เธออยู่ในห้องการกระทำให้แย่เลย เขาพอใจมาก

“ทำไมต้องไปพบเจอเขา? เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ใสซื่อ

เป้าหมายของหยวนจุนหลินนั้น ขอแค่เป็นคนที่มีตาก็สามารถ ดูออก เขาไม่เชื่อว่าเธอจะดูไม่ออก

“เขาเป็นคนให้พี่ชายใหญ่โทรหาฉัน บอกว่ามีคดีที่ร้อนมือ ฉะนั้นก็ไม่ดีที่ฉันจะปฏิเสธ” เป็นลั่วนิ่งเห็นเขาไม่ได้ถามเรื่องที่ บล็อกเขาแล้ว ในที่สุดก็โล่งใจ
ถังหลิน?” เยซือเฉินหรี่ตาขึ้น ได้ เขารู้แล้ว

ถังหลิน เป็นพี่น้องที่ดีจริงๆ!!

เยซือเงินเลี้ยงรถที่ข้างหน้า เหยียบคันเร่ง จู่ๆ ก็เพิ่มความเร็ว ขึ้นมา

“อันนั้น ฉันอยากกลับบ้าน นายไปส่งฉันก่อนได้ไหม?” เงินถั่วงกำลังคิดอยู่ว่าขณะนี้เจ้าเด็กถังจื่อไม่กำลังโมโหอยู่ เธอต้องกลับไปปลอบใจหน่อย

อีกอย่าง ผ่านการลำบากเมื่อคืนมาทั้งคืน ตอนนี้เธอไม่อยาก กลับไปกับเย่อเฉินจริงๆ!!