บทที่ 726 การตรวจดีเอ็นเอที่ทำให้เธอขวัญหนีดีฝ่อ (16)

เขารู้มาโดยตลอดว่าอยากล่อถามอะไรจากปากผู้หญิงคนนี้นั้น ยาก โครตๆ

แต่ถึงจะกลับไป อย่างน้อยก็ต้องจูบลาก่อน เขาถึงกลับไป อย่างพอใจ

เงินลั่วฉงชะงัก จากนั้นก็เขย่งเท้ารีบไปหอมที่แก้มเขาอย่าง

รวดเร็วหนึ่งครั้ง

“เงิน วฉิง คุณคิดว่าผมเป็นเด็กสามขวบเหรอ? อันนี้เรียกว่า จูบ? คุณไม่จริงจังนะเนี่ย? “เยซื้อเฉินทั้งโกรธและในเวลา เดียวกัน หอมแก้มเขาแล้วเรียกว่าจูบ? มือของเขาโอบกอดเธอ อย่างชิดแน่นกว่าเดิม ไม่ให้เธอถดถอย ยิ่งไม่ให้เธอไปไหนได้

“แล้วคุณจะเอายังไง? “เป็นลั่วนิ่งก็รู้ว่าจูบเมื่อกี้ของตน เรียบร้อยเกินไป แต่ตอนนี้เธอรู้สึกกดดัน ดังนั้นเธอไม่ได้ไปจูบที่ ริมฝีปากเขา

“ที่นี่…เชื่อเป็นที่ริมฝีปากตัวเอง ดวงตาทั้งคู่จดจ่ออยู่ที่ เธอ มือยิ่งกอดกระชับเธอไว้แน่นมากขึ้น

ความหมายของเขาชัดเจนมาก ถ้าเธอไม่จูบตามที่เขาบอก เขาก็ไม่ปล่อยเธอ

เป็นลั่วถึงแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก จากนั้นชูหน้าเล็กไปมอง ริมฝีปากของเขา ตอนนี้ริมฝีปากเขาเม้มขึ้นเล็กน้อย เผยความเซ็กซี่ที่มีเสน่ห์เย้ายวนใจมาก

เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่หลงผู้ชายหัวปักหัวป่า แต่เธอก็ถูกยั่วยวน เข้าให้แล้ว

อันที่จริงการจูบเขาไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย ด้วยหน้าตาที่ดี ต่อตาและดีต่อใจอย่างเขา ผู้หญิงมากมายหวังจะล้มตัวเขาสัก เต็มประดา

เธอรู้สึกว่าเธอก็ใกล้จะเป็นผู้หญิงกลุ่มนั้นแล้ว

เป็นลั่วนิ่งที่อยู่ภายใต้ภวังค์แห่งความคลั่งไคล้กับความมึนงง เธอได้เขย่งเท้าไปจูบที่ริมฝีปากของเขาอย่างรวดเร็วแล้ว แน่นอน แต่อย่างไวครั้งเดียว

แต่เห็นได้ชัดว่าเยซือเฉินยังไม่พอ มือข้างหนึ่งของเขาจับ

ศีรษะด้านหลังของเธอไว้ จากนั้นก็จูบเธออย่างหิวกระหายแรงๆ

เขาจูบรุกล้ำเข้าไปลึก จูบอย่างร้อนรุ่มอย่างไม่อยากพราก จาก

ครั้งนี้เป็นลั่วจึงไม่ได้คัดค้านมากนัก และไม่ทันคัดค้านด้วย ปล่อยให้เขาจูบลึกเขาไปตามใจชอบ ร่างกายเธอค่อยๆอ่อนตัว มือของเธอกอดเขาไว้ด้วยความรู้สึก

เสี้ยววินาทีนี้ เธอลืมเลือนทุกสิ่งอย่าง จมอยู่กับการจูบอันบ้า คลั่งของเขา

เยซือเฉินยกมุมปากขึ้นอย่างพอใจ อืม ในที่สุดเธอก็ปกติ

เสียที
ตอนที่ ชื่อปล่อยออก อย่างตัวอ่อน เธอมีความรู้สึกต่อการจูบของเขาอย่างร้อนแรง ถ้าเป็นพี่น้อง

เงินถั่วพิงอยู่ในอ้อนกอดเขา ความกดดันในลดน้อยลง อย่างเห็นได้ชัด

“ชาย ถึงในหน้าต่าง เห็นสองคนอย่างดื่มอยู่

เด็กน้อยถังจื่อ โมรีบเดินเข้าไปมองแวบหนึ่ง จากนั้นท่า ปาก

พี่ชาย หม่ามี้แดดดี้จะแต่งงานกันแล้วใช่ไหมย่าทวด บอกว่าแต่งงานกันแล้วถึงจะจับกันได้เด็กน้อยถึงเพิ่งมา บ้านตระกูลถังไม่นาน แต่ได้รับการซึมซาบจากท่านย่าน้อย

ใน

เชอะ ถังจื่อไม่มองหน้าเยซื้อเฉินอีกครั้ง จากนั้นเปล่งออก มาหนึ่งเสียง

ใช่ ซื้อเฉินต่อแม่ของเขามากแบบไม่มีจุดบกพร่อง เขาคุณลุงว่า แถม าจๆ
แต่ถึงตอนนี้เยซือเฉันก็ยังไม่เห็นการมีตัวตนของเขากับน้อง สาวเลยสักนิด

อันที่จริงมีหลายๆเรื่องที่สังเกตเห็นชัดมาก อย่างเช่นครั้งก่อน ตอนเชื่อเงินมาที่บ้านตระกูลถัง เขาเห็นของเล่นของน้องสาว แล้วแท้ๆ

แต่เยซื้อเฉินยังคงไม่เห็นการมีอยู่ของพวกเขา

หากเยซอเงินโง่หน่อย เขายังพอเข้าใจ ยังยอมรับได้ แต่ เชื่อเงินดันฉลาดล้ำเลิศต่อทุกเรื่องราว มีเพียงไม่สังเกตเห็นเขา กับน้องสาวเท่านั้น

เขาไม่ได้ใส่ใจต่อเรื่องพวกเขาอย่างชัดเจน

ถังจื่อโมนึกถึงคำพูดที่เชื่อเงินบอกว่าไม่ชอบเด็กอีกครั้ง จึง ดูแล้วเหมือนเย่ซื้อเฉินจะไม่ชอบเด็กจริงๆ

“พี่ชาย ถ้าแม่กับพ่อแต่งงานกัน พวกเราก็มีพ่อแล้ว ครอบครัว เราจะได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าแล้ว”ถังจื่อซ์ไม่รับรู้ความไม่พอใจ ของพี่ชาย สำหรับถังจื่อแล้วคุณพ่อคือสิ่งที่เธอรอคอยเป็น อย่างยิ่ง

ถังจื่อไม่ได้ยินคำพูดของน้องสาว ดวงตาก็ประกายวาววับ อยู่ พร้อมกันทั้งครอบครัว? อันนี้คือสิ่งที่ยั่วยวนน้องสาวได้ดีเยี่ยม เลยแหละ

สําหรับเขาก็ใช่ ถึงแม้เขาจะแสดงท่าทางไม่แคร์ แต่ในใจก็รอ คอยด้วยความหวัง
แต่เชื่อเงินไม่ชอบเด็ก เป็นไปได้ไหมที่อาจไม่ชอบเขากับ น้องสาว? เรื่องนี้คือสิ่งที่เขากังวลมากที่สุด

“พี่ชายกังวลว่าพ่อไม่ชอบพวกเราเหรอ? “ปกติเด็กน้อยถังจื่อ เป็นนักกินตัวยง แต่พอถึงเวลาสำคัญเธอก็เป็นคนช่างสังเกต มาก

เรื่องนี้น่าจะได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมจากเงินถั่วนิ่ง ถังจื่อ ไม่รีบหันมามองหน้าน้องสาวของตัวเอง พลางเม้มปาก โดยไม่ได้พูดอะไร

“พี่ชาย ย่าทวดบอกว่าเขาเป็นพ่อแท้ๆของพวกเรา เป็นไปไม่ ได้ที่ไม่ชอบพวกเรา อย่างมากก็แค่รักหม่ามีมากกว่าพวกเรา อืม อาจจะเยอะกว่านิดหนึ่ง แต่ย่าทวดยังบอกว่า แดดดี้รักหม่าม แดดดี้ก็จะรักทุกส่งที่อยู่รอบๆตัวหม่ามี้ ถ้าแดดดี้รักหม่ามีเยอะ หน่อย แดดดี้ก็จะรักพวกเราเยอะขึ้น เห็นได้ชัดว่าท่านย่าถังพูด ถึงคุณชายสามแย่ในทางที่ดีต่อหน้าถังจื่อซีไม่น้อย

“รักทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับแม่? “ถังจื่อไม่ได้ยินคำพูดของถัง จื่อซีกขมวดคิ้วเล็กน้อย พวกเขาเป็นลูกแท้ๆของเยซื้อเฉิน ยัง จําเป็นต้องรักทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับแม่อีกเหรอ?

ดังนั้น เด็กน้อยถังจื่อไม่กำลังงอนเพราะความหึงอยู่

“อืม อืม พี่ชาย คนที่แดดดี้สู่ขอคือแม่ ส่วนพวกเราเป็นของ แถม”ถังจื่อซีรู้สึกว่าเรื่องนี้สมเหตุสมผล ไม่ได้คิดมากเหมือนถึง จื่อ โม่
“ใครบอกน้องว่าพวกเราเป็นของแถม? “ถังจื่อ โม่ชะงัก ดวงตากะพริบเบาๆ พวกเขาเป็นของแถม? ใครเป็นคนพูด?

“เมื่อก่อนลุงมู่หรงเคยบอก ลุงมู่หรงบอกว่าใครแต่งงานกับ หม่ามี้ พวกเราก็จะถูกยกให้คนนั้น “เด็กน้อยถังจื่อซึกะพริบ ตากลมโตอย่างบริสุทธิ์และจริงใจ

“นั้นมันเมื่อก่อน ตอนนี้ไม่เหมือนกัน”ถังจื่อไม่มองหน้าเธอ พลางถอนหายใจเบาๆ

ตอนนี้เยซือเฉินเป็นพ่อแท้ๆของพวกเขา จะเหมือนกันได้ อย่างไร?

ถ้าเชื่อเงินไม่ใช่พ่อแท้ๆของพวกเขา เขาก็คงไม่คิดมาก ขนาดนี้หรอก

“เอะ พี่ชาย แม่ไม่เห็นแล้ว”ตอนที่ถังจื่อซึมองไปยังนอกประตู ก็ไม่เห็นเป็นลั่วนิ่งแล้ว เห็นเพียงเชื่อเงินยืนอยู่นอกประตูบ้าน ตระกูลถังคนเดียว

และตอนนี้ดวงตาเยซือเงินหมุนเล็กน้อย และกำลังกวาด สายตามองมายังหน้าต่างที่เด็กน้อยถังจื่อซีกับถังจื่อไม่ยืนอยู่

“พี่ชาย พ่อมองมาทางนี้แล้ว พอเห็นพวกเราแล้ว เห็นพวกเรา แล้ว”ถังจื่อเห็นเย่ซื้อเฉินมองมาตรงนี้ ใบหน้าเล็กก็เผยความ ตื่นเต้นหลายส่วน อดตะโกนพูดไม่ได้