บทที่ 715 การตรวจดีเอ็นเอที่ทำให้เธอขวัญหนีดีฝ่อ (5)

“ให้เขามาดู แล้วไล่ออกจากบ้านตระกูลเป็นอย่างไม่ให้หวนกลับ เขาไม่คู่ควรเป็นลูกชายของคุณปู่”ถึงแม้ตอนนี้เป็นถั่วนิ่งอยากฆ่า เงิน หยันแทบตาย แต่เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะฆ่าคน

แต่เป็นหยันรู้อยู่เต็มอกว่าคุณเป็นโรคหัวใจขั้นรุนแรง ไม่ อาจกระทบกระเทือนจิตใจได้เป็นอันขาด แต่เขากลับจงใจ กระตุ้นสภาพจิตใจคุณ แค่เรื่องนี้เธอก็ไม่อาจให้อภัยได้แล้ว

สำหรับคดีหลี่หยุนวางแผนลักพาตัวคน เป็นหยันไม่เคย สมคบคิด ดังนั้นตำรวจจึงไม่ได้จับตัวเขา หากรู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ แต่แรก เธอก็ควรให้ตำรวจจับเป็นจีหยันเข้าคุกเสียเลย

“ได้ ฟังคุณทุกอย่างเลย คำพูดของคุณถือเป็นคำขาด”เย่ซือเฉิ นมองหน้าเธอ ดวงตาเปี่ยมด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้ถึงเธอจะ ให้เขาไปฆ่าเงินหยัน เขาก็ช่วยเธอฆ่าได้

จากนั้นคุณปู่เงินก็ถูกย้ายเข้าไปอยู่ในห้องผู้ป่วยหนัก พูด ตรงๆก็คือห้องผู้ป่วยหนักมีไว้ยื้อชีวิต มีชีวิตอยู่ได้หนึ่งวันก็หนึ่ง วัน

เยซื้อเฉินประสานงานไปยังแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านโรค หัวใจ เมื่อหมอเข้าดูอาการของคุณปู่เงินแล้วก็ได้แต่ส่ายหัว บอก ว่าอาการอย่างนี้มีโอกาสฟื้นขึ้นมาน้อยมาก น้อยมาก เกือบเป็น ไปไม่ได้เลย
แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ เป็นลั่วถึงก็ไม่อยากละทิ้งโอกาสนี้ไป แม้จะ มีโอกาสแค่เสี้ยวเดียว เธอก็ไม่ละทิ้ง

หลังคุณปู่เงินเข้ารับการผ่าตัดเสร็จ เงินถั่วนิ่งก็ให้คุณหมอ โทรหาเงินจีหยัน ตอนที่คุณหมอโทรหาเงิน หยันนั้น เป็นวง อยู่ด้านข้าง เธอได้ยินชัดเจนว่าคุณหมอบอกอาการทั้งหมดของ คุณปู่เงินให้เป็นหนทราบหมดแล้ว

แต่เงินจีหยันกลับปรากฏตัวที่โรงพยาบาลตอนแปดโมงเช้า กว่าๆของวันรุ่งขึ้น

เพราะตอนนี้คุณเป็นอยู่ในห้องผู้ป่วยหนัก เป็นถั่วนิ่งจึงไม่ได้ เฝ้าอยู่ข้างเตียง แต่เป็นลั่วนิ่งก็อยู่แต่โรงพยาบาลทั้งคืน เธอเกรง ว่าอาจเกิดอะไรขึ้นได้

เย่ซื้อเฉินก็อยู่เป็นเพื่อนเธอที่โรงพยาบาลหนึ่งคืน ตอนที่เป็นหยันมา เชื่อเงินก็ออกไปซื้อข้าวเช้าให้เป็นวง พอดี

เห็นเป็นหยันเดินเข้ามาอย่างไม่เร่งรีบ เงินลั่วฉิงอยากจะฆ่า เขาสักเต็มประดา

“เกิดอะไรขึ้น? “เป็นหยันเดินมายืนอยู่ด้านหน้าเป็นชั่วนิ่ง พลางกวาดสายตามองเธอแวบหนึ่ง น้ำเสียงนั้นไม่ได้เป็นห่วง เลยสักนิด ในทางกลับกันยังเจือความรู้สึกมีความสุขเป็นความ ทุกข์ของคนอื่นอีกด้วย ไม่มีใครรู้ว่าเขามีความสุขบนความทุกข์ ของคนอื่นอะไร
เงินล้วงขมวดคิ้วเล็กน้อย กวาดสายตามองเขาอย่างเย็น เยียบ และไม่ได้พูดอะไรกับเขา

ห้องผู้ป่วยหนักอยู่ข้างๆ หากเขาอยากรู้อาการคุณปู่จริงๆ เขา สามารถไปถามคุณหมอได้หรือเข้าไปดูคุณปู่ แต่เป็นหยันไม่มี ใจเข้าไปดูอาการคุณเป็นอย่างเห็นได้ชัด

“พ่อเอาหุ้นส่วนทั้งหมดในมือให้เธอหมดแล้ว พ่อไม่สบาย แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน? เรียกฉันมาทำไม? “เป็นหยันไม่เพียง แต่มีเจตนาไม่เข้าไปเยี่ยมคุณปูเป็น แค่เขามาโรงพยาบาลก็ไม่ เต็มใจแล้ว

ปกติเงินชั่วนิ่งเป็นคนใจเย็นสุขุม บัดนี้กลับมีเพลิงบางอย่าง ลุกโชน เธออยากกระทืบคนตรงหน้านี้สักตั้ง แต่เธอรู้สึกว่า กระทืบคนอย่างนี้แค่เปื้อนมือเธอเปล่า

“เมื่อคืนลุงโทรหาคุณปู่ ลุงพูดอะไรบ้าง? “เป็นลั่วนิ่งมองหน้า เขา ดวงตาเผยความเย็นเยียบชวนให้หวาดผวาเป็นอย่างยิ่ง

“ยังพูดอะไรได้อีก? ก็พูดเรื่องหรวนหรวนกับแม่ของเธอถูกจับ อย่างไงละ เธอเป็นคนทำร้ายหรวนหรวน เธอทำให้แม่ลูกต้อง เข้าคุก สถานการณ์เช่นนี้ คุณพ่อควรออกมาให้ความ ยุติธรรม? “เวินจีหยันมองหน้าเป็นตัวนิ่ง ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย ทำหน้าเหมือนคนมีเหตุผล และคล้ายกับเงินถั่วนิ่งเป็นคนทำผิด เสียอย่างนั้น

เงินลั่วนิ่งรู้เพียงว่าหัวใจเจ็บแปลบ ความหมายของเงินหรวน หรวนก็คือเมื่อวานเขาโทรไปก็บอกเรื่องเงินหรวนหรวน และรวมบอกเรื่องวิดีโอให้คุณแล้ว?

มิล่ะให้ไม่ทันคุยโทรศัพท์ฉันรู้ว่าโรคหัวใจอยู่เดินมั่วนิ่งถือสาเขาบิดเบือน ความจริง แต่เขาทำร้ายคุณปู่จนเป็นเช่นนี้ บัญชีต้องชำระ

“ฉัน”หยันยกขึ้น ตอบแบบสบายๆ อย่างไม่ใส่ใจ

เงินลั่วนิ่งมองเขาด้วยดวงตาเย็นยะเยือก

“แค่บอกให้ฟัง ใครจะไปรู้ไม่เอาไหนอย่างฉันพูดจบใช่เหรอ พวกเธอ ใจร้อนเรียกฉันมาทำไม…….เป็นหยันสบตา อันเย็นยะเยือกของเธอ ร่างกายพลันแข็งค้าง แต่เขายังคงตัวเองไม่ได้ผิดอะไร

ได้ยินเขาพูดอย่างนี้ ลั่วนิ่งกัดฟัน จากนั้นถอนหายใจ แรงหนึ่งเฮือก ความหมายของคือ คุณยังไม่ตายไม่เรียกเขา? เป็นคำพูดจากปากคนหรือเปล่า?

เขารู้ว่าตัวเองทำให้คุณเป็นอย่างแต่ยังทำท่ามีเหตุมี ผลอย่างอีก

เงินนิ่งพบเสวนากับเป็นหยันคนพันธุ์มันช่างเสียเวลา

จริง

ตอนแรกให้มาเยี่ยมคุณปู่ เพราะเขาเป็นชายยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้คุณปู่เหลือลูกชายคือเขาคนเดียวเท่านั้น
เดิมทีเป็นลั่วจึงคิดว่าเขาทำร้ายคุณปู่จนเป็นสภาพนี้ อย่าง น้อยๆเป็นหยันยังรู้สึกผิดอยู่บ้าน แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีเลย

เงินลั่ว งพบว่าเธอให้เป็นหยันมาที่โรงพยาบาลเป็นสิ่งที่ผิด มหันต์ เธอยังให้คุณหมอแจ้งบอกเงินจื่อหลงแล้วด้วย แต่จนป่านี้แล้ว

เป็นหยันก็ยังไม่ปรากฏตัว ครอบครัวนี้จริงๆเลย

“นับจากวันนี้ ลุงย้ายออกจากคฤหาสน์ตระกูลเงินเลย เอาของ ในบ้านตระกูลเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่ลุงเอาไปได้มีแต่เสื้อผ้าและ ของใช้ประจำวันของลุงเท่านั้น เป็นลั่วนิ่งไม่ใช่คนไร้ความปราณี แต่เวลานี้เธอรู้สึกว่าออมมือคนอย่างเป็นหยันต้องผิดกฎสวรรค์ เป็นแน่

“เธอว่าอะไรนะ? “เป็นหยันอึ้ง ดวงตาทั้งคู่จับจ้องอยู่กับ เงิน วฉิงอย่างสงสัยความตัวเองฟังผิดไป

“ฉันไม่อยากพูดรอบสอง ให้เวลาลุงภายในวันนี้ ย้ายของของ ลุงออกไปให้หมด ตอนลุงย้ายของฉันจะให้คนไปเฝ้าดู ของที่ ไม่ใช่ของลุง แตะต้องไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ วันนี้ถ้าไม่ย้ายออก ฉันจะให้คนโยนเสื้อผ้าของลุงออกไป อย่ารอ่านจะก้าวเข้า คฤหาสน์ตระกูลเงินเด็ดขาด”เป็นลั่วนิ่งเปล่งทีละถ้วยคำด้วย ระดับเสียงที่ไม่สูงมากนัก แต่กลับพูดได้อย่างฉะฉานเป็นพิเศษ

ครั้งนี้เป็นหยันยั่วโมโหเป็นลั่วนิ่งเต็มแรง สิ่งที่เป็นจีหยัน กระทําต่อเธอ เธอไม่ถือสาเอาความ แต่เป็นหยันทำร้ายคุณ เงินจนเป็นเช่นนี้ แถมยังไม่สำนึกผิดอีก เรื่องนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็ทนไม่ได้

ก่อนหน้านี้คฤหาสน์ตระกูลเงินถูกเป็นหยันนำไปค้ำประกัน และต่อมาเป็นหยันไม่มีเงินคืน ตามหลักแล้วคฤหาสน์ตระกูล เงินน่าจะถูกธนาคารยึดไป

เหมือนกับทรัพย์สินในนามเป็นหยันชิ้นอื่น

ตอนนั้น เย่อเฉินซื้อคฤหาสน์ตระกูลเงินไว้ แล้วโอนย้ายเป็น ชื่อเธอ ดังนั้นตอนนี้คฤหาสน์ตระกูลเงินเป็นทรัพย์สินส่วนตัวใน นามเธอ