บทที่ 691 พ่อลูกเจอหน้ากันง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ (2)

“อย่างเรื่องเป็นผู้ชายของฉัน คุณคือหนึ่งเดียว แทนที่ไม่ได้มุม ปากเงินถั่วนิ่งยกโค้งขึ้น เธอพูดคำนี้เสียงเบามาก แต่รู้ว่าใคร บางคนได้ยิน

คุณชายสามเก๋ได้ยินเธอพูดเช่นนี้ก็อึ้งไปเลย จากนั้นความ โกรธแค้นและความเกลียดบนใบหน้าของเขาหายไปด้วย ความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า จากนั้นมุมปากเขายกขึ้นเป็นรูป เรเดียน ซึ่งเป็นการยิ้มอย่างเห็นได้ชัดเจน ความสุขละมุนซ่อนก็ ซ่อนไม่อยู่

เมื่อสักครู่คุณชายสามเที่ทะนงตน ตัดสินใจว่าถึงเธอจะพูด อย่างไรก็ไม่ให้อภัยเธอ เพียงแต่ประโยคนี้ของเธอก็ปลอบใจ เขาซะอยู่หมัดเลย

แต่คุณชายสามเย่ยังคงติดใจเรื่องเธอไม่ขอความช่วยเหลือ จากเขาอยู่ และเขาก็หวังว่า หากเธอมีเรื่องอะไร เขาจะได้รู้เป็น คนแรก

“ผู้ชายของคุณเอามาทำอะไร? “คุณชายสามเย่เข้าใกล้หูของ เธอ กดเสียง แล้วถามหนึ่งประโยค

“นอน”เป็นลั่วนิ่งได้ยินคำพูดของเขา กะพริบตาอย่างเร็ว จาก นั้นก็ใช้น้ำเสียงเหมือนมีเหตุผล พูดสิ่งที่ไม่ทำให้คนฟังตายก็ไม่ ล้มเลิกออกมา
อืม ผู้ชายของเธอเอามานอน คำนี้ไม่ผิดเลยสักนิด

ร่างกายคุณชายสามเย่แข็งทื่อ กะพริบตาเร็วๆ จากนั้นก็ถอย หลังมองหน้าเธอ

ตอนที่คุณชายสามเย่เห็นสีหน้าจริงจังของเธอก็ถอนหายใจ แรงๆ เขาพบว่าผู้หญิงคนนี้นับวันยิ่งทำให้เขาจนปัญญาจริงๆ

เขารู้ว่าเธอเข้าใจคำถามของเขา เขารู้ว่าเธอจงใจพูดอย่างนี้ แต่เธอตอบอย่างนี้ทําให้เขาไม่อาจโต้เถียงได้

“ตอนนี้จะใช้ไหม? “คุณชายสามแยกะพริบตา มุมปากยกขึ้น เล็กน้อย จากนั้นก็ถามประโยคนี้ออกมากะทันหัน

ตอนที่พูดประโยคนี้ ร่างกายคุณชายสามเย่เข้าใกล้เธออีก ครั้ง เข้าใกล้มาก ใกล้มาก แต่เขาไม่ได้แตะต้องตัวเธอ ริมฝีปาก ของเขาห่างเธอเพียงไม่กี่เซนติเมตร รอเธอให้คำตอบ

เมื่อเธอไม่ใช่บอกว่าผู้ชายของเธอเอามานอนหรอกเหรอ? แล้วตอนนี้จะใช้ไหม?

ในเมื่อใช้มานอนด้วย งั้นเธอก็ใช้สิ

เงินถั่วนิ่งอดกระตุกปากไม่ได้ ผู้ชายคนนี้แน่มาก เธอแค่ตอบ ตามคำพูดเขาอย่างซุกซนเล็กน้อย เขากลับเห็นรูแล้วใช้เข็มทิ่ม

เธอไม่ได้ตอบ ริมฝีปากของคุณชายสามเย่เข้าใกล้มากขึ้นอีก นิด จากนั้นก็สัมผัสโดยริมฝีปากเธอ คุณชายสามเย่ไม่ได้จูบ อย่างบ้าคลั่งเหมือนปกติ แค่จูบเบาๆที่ริมฝีปากเธอเท่านั้น”ผู้ชายของคุณ คุณไม่ใช้ประจำ ไม่กลัวหมดอายุเหรอ? “

มุมปากเงินลั่วนิ่งกระตุกอีกครั้ง หมดอายุ? ตัวเป็นๆอย่างเขา จะหมดอายุได้เหรอ?

หมดอายุที่เขาว่าคือเสียแล้วหรือเปล่า?

ทันใดนั้นเป็นลั่วจึงรู้สึกว่าคำพูดของเขาโหดนิด ๆ

แต่ริมฝีปากของเธอขยับปุ๊บก็ไปโดนริมฝีปากเขาปั๊บ การ เสียดสีเบาๆทำให้เกิดความร้อนรุ่มขึ้นมา

“คุณกระตือรือร้นอย่างนี้ เสนอตัวอย่างนี้ ทำให้ผมปฏิเสธไม่ ลงเลย”คุณชายสามเย่ยกมุมปากขึ้นยิ้มเบาๆ เขารู้ว่าเธอไม่ ตั้งใจ แต่เขาจงใจพูดว่าเธอตั้งใจ

“งั้นพวกเราก็ทำตรงนี้เลย……….ใดนั้นคุณชายสามเก็โน้ม

ตัวมากดเธอไว้ที่เบาะรถ ดวงตาเป็นลั่วนิ่งเบิกกว้าง ทำที่นี่? บนถนนที่คนผ่านไปมา กระจกรถด้านหน้าสามารถมองเข้ามาได้……..

“วันหลังฉันเจอเรื่องอะไรจะบอกคุณทั้งหมด บอกทันที เงินถั่วนิ่งรู้ว่าเขาไม่ทำอะไรเธอตรงนี้จริงๆหรอก เขาก็แค่อยาก บรรลุเป้าหมายเอง

“แน่ใจ? “ดังคาด คุณชายสามเย่ได้ยินเธอพูด ร่างกายพลัน ถอยออก ดวงตาทั้งคู่จับจ้องอยู่ที่เธอ

“แน่ใจ ผมรับรอง”เวินลั่วนิ่งไม่กล้าก้าวร้าวกับเขาแล้ว เธอยอมรับ เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาเลย คนนี้ใจดำและร้ายกาจจริงๆ

“ถ้าวันหลังทำไม่ได้ล่ะ? “คุณชายสามเย่รู้สึกว่าเรื่องนี้เขาต้อง ให้เธอหลาบจํา ให้เธอจําจุดนี้ตลอดไป

มุมปากเป็นถั่วงอกยกขึ้นไม่ได้ คนนี้ได้คืบจะเอาศอกหรือ เปล่า?

แต่เงินถั่วนิ่งสบตากับเขา สุดท้ายก็แอบถอนหายใจ จากนั้น พูดเสียงต่ำ “ทำไม่ได้ก็แล้วแต่คุณจะลงโทษ

“จ๋าคำที่คุณพูดให้ดี”คุณชายสามเยได้ยินคำพูดของเธอ มุม ปากยกขึ้นยิ้มด้วยความพอใจ ไม่พูดไม่ได้ว่า ผู้หญิงคนนี้บาง ครั้งก็ทําให้เขาพอใจเป็นพิเศษ

“เรื่องนั้นคุณไม่ต้องออกหน้าแล้ว ไม่ต้องเรื่องอะไร คุณก็ไม่ ต้องสนใจ คุณชายสามเยประทับรอยจูบที่ริมฝีปากเธอ จากนั้นก็ กําชับเสียงต่า

คนพวกนั้นต่างเป็นผู้ร้ายโหดเหี้ยม เธอออกโรงแทนเรื่องนี้จะ มีอันตรายได้

ต่อจากนี้เป็นการตามจับผู้ร้ายที่หลบหนี ซึ่งไม่เกี่ยวกับเธออีก

“ได้”ครั้งนี้เป็นชั่วนิ่งตอบอย่างเชื่อฟัง อันที่จริงตอนเธอออก จากสถานีตำรวจก็ตัดสินใจไม่ยุ่งเรื่องนี้แล้ว

เรื่องสําหรับเรื่องแม่ของเธอ เธออยากสืบให้กระจ่างอีกสักนิด แต่เธอก็กลัวเล็กน้อย เธอกลัวเรื่องที่สืบออกมาไม่เป็นผลดีกับแม่ เธอ
คุณแม่เสียไปหลายปีแล้ว เธอไม่อยากขุดเรื่องไม่ดีพวกนั้น เธอกลัวตัวเองรับไม่ได้ เธอยิ่งกลัวท่านถึงกับท่านย่าถังรับไม่ ได้

เธอรู้ว่าบางครั้งความจริงแสนโหดร้าย ไม่ว่าจะกับคนตาย หรือกับคนมีชีวิตก็ไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องดี

ดังนั้นเวลานี้เป็นลั่วจึงรู้สึกขัดแย้งกันเองเล็กน้อย

บ? หรือไม่ ?

เวลานี้ได้ยินคำพูดของคุณชายสามเย่ เป็นลั่วถึงตัดสินใจฟัง เขา

“ครั้งนี้เชื่อฟังอย่างนี้ เอารางวัลอะไร? “คุณชายสามเย่ได้ยิน เธอตอบอย่างเด็ดขาด มุมปากอดยกยิ้มไม่ได้ หากผู้หญิงคนนี้ เชื่อฟังอย่างนี้ตลอดจะดีแค่ไหน

“คุณอยากให้รางวัลอะไร? “เป็นตัวจึงมองเขา พลางกะพริบ ตา เธอรู้สึกว่ารางวัลของคุณชายสามเย่ อาจเป็นเป็นเรื่องดีกับ เธอก็ได้

“คุณคืนลูกน้องของถังหลินไป ผมจัดบอดี้การ์ดให้คุณสอง คน”อันที่จริงตั้งแต่ต้นคุณชายสามเก็วางแผนเรื่องนี้ไว้แล้ว ดำเนินการมาทีละขั้นตอน สุดท้ายกลายเป็นรางวัลเสียอย่าง นั้น!

“ฉันไม่ต้องการบอดี้การ์ด เรื่องนี้จบแล้ว”เป็นลั่วจึงคัดค้าน ด้วยจิตใต้สำนึก เธอไม่ชอบให้คนตามเธออยู่ด้านหลัง ตอนแรกเตรียมบอดี้การ์ดสองคนนั้นให้คุณเป็นไว้ต่างหาก

“เรื่องนี้ไม่มีสิทธิ์เจรจา แต่คุณชายสามเย่กลับโต้การคัดค้าน ของเธอ สิ่งไม่คาดฝันอาจเกิดได้ทุกเมื่อ เขาไม่ป้องกันไม่ได้

เงินถั่วนิ่งเห็นท่าทางแน่วแน่ของเขา ก็เบ้ปาก ไม่ได้พูดอะไร อีก แต่เธอเอียงหน้าไปด้านนอกเล็กน้อย ไม่อยากสนใจเขาอีก

“ทำไม? โกรธเหรอ? “คุณชายสามเย่เห็นท่าทีของเธอก็อด หัวเราะไม่ได้ ไม่ค่อยเห็นเธองอนอย่างนี้บ่อยๆ

“ฉันเหนื่อยแล้ว อยากกลับบ้าน เวลานี้เป็นถั่วงอารมณ์ไม่ดี นิดๆ เธอไม่ชอบให้ใครมาติดตามเธอ แต่เธอรู้ว่าเวลานี้เธอ ปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่รับปาก