บทที่ 686 เด็กทั้งสองคนไปพบพ่อ (4)

ภายในชั้นใต้ดินเต็มไปด้วยสิ่งของสกปรก และบนร่างกายเป็นห รวนหรวนก็มี……..

ไฟในชั้นใต้ดินปิดแล้ว จึงมีแสงเลือนราง เวลานี้เงินหรวนห รวนนอนตะแคงอยู่บนพื้น พลางขดตัวแบบไม่ขยับเขยื้อน ดูไม่ ออกว่ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่

เงินถั่วนิ่งเดินเข้าไปโดยเร็ว จากนั้นก็พบว่าเป็นหรวนหรวนไม่ ได้ขดตัวเอง แต่เป็นเพราะร่างกายเธอถูกมัดไว้ต่างหาก

เงินหรวนหรวนถูกมัดเชือกที่แขนและต้นขาแน่นมาก ซึ่งเกือบ รัดเข้าไปในเนื้อหนังของเธอแล้ว มีหลายจุดที่มัดแน่นเกินจนมี

เลือดซึมออกมา

ดูออกว่าเงินหรวนหรวนถูกมัดเป็นเวลานานแล้ว

เงินลั่วนิ่งแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็รีบแก้เชือก แล้ว

พบว่านิ้วมือของเงินหรวนหรวนยังขยับอยู่

เห็นได้ชัดว่าเงินหรวนหรวนยังมีชีวิตอยู่

เงินถั่วนิ่งเอาเสื้อผ้าที่เตรียมมาก่อนหน้านี้ใส่ให้เงินหรวนห รวน แต่เธอพบว่าขาของเงินหรวนหรวนเกือบกางไม่ได้

เงินลั่วจึงใช้แรงดึงขาของเงินหรวนหรวนให้ตรงเบาๆ แต่ เงินหรวนหรวนไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองแม้แต่น้อย
เงินถั่วงมือสั่นกะทันหัน ตามหลักแล้ว เป็นหรวนหรวนถูกมัด ไว้นานอย่างนี้ ต้องรู้สึกเจ็บปวดถึงจะถูก ถึงแม้เวลานี้เป็นพรวนห รวนจะไม่ได้สติ ขอเพียงรู้สึกเจ็บ ร่างกายก็จะตอบสนองโดย สัญชาตญาณ แต่เงินหรวนหรวนไม่มีเลย

แสดงว่าเป็นหรวนหรวนไม่รู้สึกเจ็บ แสดงว่าขาของเงินหรวนห

ถูกมัดไว้นานจนเลือดไหลเวียนไม่สะดวก ยิ่งไปกว่านั้น หลัง เงินหรวนหรวนถูกมัดแล้ว ยังต้องถูกผู้ชายพวกนั้นไม่รู้ทารุณ ด้วยวิธีใดอีก จึงทำให้เสียหายอย่างหนัก

เงินถั่วนิ่งแอบถอนหายใจ ช่วยเงินหรวนหรวน ใส่เสื้อผ้าต่อ เธอคิดว่าอาการคงหนักน่าดู ฉะนั้นจึงเตรียมเสื้อผ้าที่ใหญ่หลวม เป็นพิเศษ อันที่จริงน่าจะใส่ง่ายมาก แต่เป็นลั่วจึงกลับรู้สึกต้อง ใช้เวลาไม่น้อย

“ส่งไปที่โรงพยาบาลก่อนเป็นลั่วนิ่งลุกขึ้นยืน เวลานี้ น้ำเสียง ของเธอแหบแห้งหลายส่วน

ตอนที่ตำรวจหญิงทั้งสองคนลงมา พวกเธอเอาเปลพยาบาล มาด้วย เพราะคาดการณ์ได้ว่าอาการเงินหรวนหรวนต้องแย่แน่ๆ

ตำรวจหญิงทั้งสองคนยกเงินหรวนหรวนขึ้นบนเปลพยาบาล และขาของเงินหรวนหรวนหลังจากถูกเป็นถั่วนิ่งกางออกแล้วก็ไม่ ได้เก็บเข้าไปอีก

ยามนี้เงินหรวนหรวนหลับตาอยู่ คงรับรู้ไม่ชัดเจน
ทางเข้าตรงท่อระบายน้ำแคบมาก อยากยกเงินหรวนหรวนขึ้น ไปนั้นไม่ง่ายเลย โชค ตอนที่พวกเขามาได้โทรติดต่อกับโรง พยาบาลแล้ว ตอนนี้คุณหมอก็มาถึงพอดี คุณหมอค่อยๆรับเงินห รวนหรวนขึ้นไปทีละนิด

เงินลั่วจึงไม่ได้ตามขึ้นไป แต่เดินออกไปตามทางออกอีกเส้น ทางหนึ่ง

เห็นได้ชัดว่าทางออกอีกเส้นหนึ่งนี้ ต่อมาโจรกลุ่มนั้นขุดขึ้นมา เอง ซึ่งขุดทางออกได้กว้างมาก ระยะทางไกลพอสมควร ซึ่งมีไว้ เพื่อหลบหนีโดยเฉพาะ

เพราะเมื่อสักครู่เป็นลั่วนิ่งเสียเวลาไปเล็กน้อย ดังนั้นตอนนี้จึง ไม่เห็นพวกถังหลิน

แต่เดินมาสุดทาง ซึ่งเป็นลั่วจึงใช้เวลาเดินออกมาสิบนาที และ เงินมั่วนิ่งพบว่าทางออกเป็นโรงน้ำแข็ง ซึ่งทางออกชั้นใต้ดินเป็น หนึ่งในประตูของโรงน้ำแข็ง

ดูออกว่าโรงน้ำแข็งนี้เปิดกิจการตามปกติ ซึ่งเปิดทำกิจการ ปกติแต่ไม่พบพิรุธ งั้นก็มีคำอธิบายอย่างเดียวคือ เจ้าของ โรงน้ำแข็งแห่งนี้เป็นสมาชิก โจรด้วย

ไม่ชมไม่ได้แล้วว่า คนพวกนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ

“เกิดอะไรขึ้น? “หลังจากเกินถั่วนิ่งออกมาก็เห็นถึงหลิน จึง ถามหนึ่งประโยค

“จับได้สองคน ที่เหลือหนีไปหมด บัดนี้สีหน้าถังหลินเคร่งขรึมมาก เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับผลลัพธ์เช่นนี้ “ผู้ที่จับตัวได้ คนหนึ่ง เป็นชายหนุ่มอายุยี่สิบกว่าปี ตอนพวกเราเจอเขา เขาก็คลานอยู่ บนพื้นแล้ว บริเวณท้ายทอยถูกทุบตีจนบาดเจ็บ ประเมิน สถานการณ์ว่าก่อนหน้านี้ทำอย่างนั้นแรงไปหน่อย จนทำให้เขา อ่อนวิ่งไม่ไหว เพื่อนร่วมแก๊งกลัวเขาถูกจับ จึงฆ่าปิดปาก แต่ก็ยัง ทุบไม่ตาย ยังมีอีกคนที่ขาพิการ คนนี้อายุมากแล้ว ใบหน้ามีรอย แผลเป็น น่าจะเป็นมือเก่าแล้ว พวกเราจับเขาได้ด้านนอก”

หลังมาถึงด้านนอก คนพวกนั้นต้องแยกย้ายกันหนีไปคนละ ทิศคนละทางแน่ เห็นได้ชัดว่าคนนี้ขามีปัญหา เลยวิ่งไปไม่ไกล

“ตำรวจด้านนอกหาทางเข้าออกจุดนี้ไม่เจอ และไม่ได้ปิดล้อม ที่นี่ ดังนั้นโจรที่เหลือหนีไปหมดแล้ว ขณะที่ถังหลินพูดพวกนี้ ดวงตาก็หรี่ขึ้น จากนั้นก็มองไปยังโรงน้ำแข็ง “แต่ก็โทษตำรวจ ไม่ได้ สร้างทางออกที่นี่ มันซ่อนได้ดีจริงๆ ถ้าพวกเราไม่ได้เดิน ออกมาจากด้านในก็คงไม่เจอง่ายๆ

เงินถั่วนิ่งไม่ยอมรับจุดนี้ไม่ได้ ครั้งนี้พยายามสุดความ สามารถแล้ว

“ฉิงถึงออกคำสั่งค้นหาทั่วเมืองแล้ว หวังว่าคงจับตัวพวกเขา ได้”ถังหลินเสริมอีกหนึ่งประโยคช้าๆ

รถตู้คันนั้นก็หาเจอแล้ว ถูกซ่อนไว้ในโรงน้ำแข็งที่กว้างใหญ่ อันหนึ่ง เมื่อปิดประตูโรงน้ำแข็งแล้ว หากมองจากด้านนอกก็ไม่ พบเห็นอะไรเลย อีกทั้งยังยากต่อการนึกถึงอีกด้วย

“ฉันไปดูสองคนที่จับได้”เป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูดมากอะไร เธออยากไปดูว่าสองคนที่จับได้เป็นคนที่มาจับตัวเป็นหรวนหรวนเมื่อ คืนหรือเปล่า?

“เมื่อกี้ฉิงถึงนำตัวไปที่สถานีตำรวจแล้ว พี่พาน้องไป ถือ โอกาสดูว่าถามข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากพวกเขาได้หรือเปล่า สถานการณ์ตรงนี้จัดการพอสมควรแล้ว ตอนแรกถังหลินอยู่ที่นี่ก็ เพื่อรอเวินลั่วฉิง

ทั้งสองขึ้นรถ ไม่นานก็ถึงสถานีตำรวจ ผู้ร้ายสองคนที่จับได้ เพราะกระทำเรื่องร้ายแรง มีมูลความผิดจริง และเพื่อนร่วม กระทำความผิดก็หลบหนี ดังนั้นจึงต้องควบคุมตัวไปที่ห้อง สืบสวน เพื่อทําการสืบสวนทันที

“อาการชายหนุ่มสาหัส แพทย์ช่วยเขาทำแผล ซึ่งตอนนี้เขายัง

คงไม่ได้สติ พี่สะใภ้สามไปดูชายมีรอยมีดบาดก่อนเถอะ คนนี้

เป็นมือเก่า เจ้าเล่ห์มาก ตั้งแต่จับได้จนถึงเดี๋ยวนี้ไม่ยังปริปากพูด

สักคำ และสีหน้าไม่เปลี่ยนเลย”คุณชายห้านิ่งได้ยินว่าเป็นถั่วนิ่ง

จะพบพวกเขา จึงนําทางให้เป็นชั่วนิ่ง

เงินถั่วนิ่งยืนอยู่นอกห้องสืบสวน พลางมองผู้ชายมีรอยมีด บาด เป็นอย่างที่คุณชายห้านิ่งพูดไม่มีผิด ผู้ชายคนนี้เจ้าเล่ห์มาก และความสามารถในด้านหน้าไม่เปลี่ยนสีก็เก่งกาจมาก

“พี่สะใภ้สาม งั้นคุณลองเข้าไปถามหน่อยไหม”ตอนนี้คุณชาย ห้านิ่งรู้ความเก่งกาจของเงินถั่วนิ่งอย่างชัดเจน

“อืม”เป็นลั่วนิ่งพยักหน้า จากนั้นก็เดินเข้าห้องสืบสวน เธอหวัง ว่าจะถามอะไรได้บ้าง หวังว่าจะจับตัวพวกที่หนีรอดไปได้โดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้น อาจมีคนถูกทำร้ายอีก

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งเข้าไปถึงห้องสอบสวน ผู้ชายรอยมีดบาดก็เงย หน้ามองเงินลั่วนิ่งด้วยจิตใต้สำนึก เห็นได้ชัดว่าตอนแรกผู้ชาย รอยมีดบาดแค่อยากกวาดสายตามองอย่างเหยียดหยามแวบ หนึ่ง แต่เมื่อเขาเห็นเป็นลั่วถึง ดวงตาทั้งคู่ก็เบิกกว้างทันที ใบหน้าที่ไม่เปลี่ยนสีก็เปลี่ยนไปชั่วพริบตา จาก

ชั่ววูบนั้น เป็นลั่วนิ่งอ่านอารมณ์จากแววตาผู้ชายรอยมีดบาด ได้มากมาย

มากจนทำให้เป็นลั่วนิ่งตกใจ!!