บทที่ 672 คุณพ่อสุดยอดที่สุดแล้ว (2)

“คุณแม่ไม่คิดจะให้เย่ซื้อเฉินมาช่วยหรอครับ?” จู่ๆ ถังจื่อโม่ กลับพูดประโยคนี้ออกมา ถึงแม้ว่าเยซื้อเฉันยังไม่ผ่านแบบ ทดสอบของเขา แต่ว่าตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นกับคุณแม่แล้ว ไม่ควร หาเยอเฉินมาช่วยหรอ?

“อื้ม เดี๋ยวแม่โทรหาเขา” เป็นลั่วนิ่งอึ้งไปสักพัก มองไปทางถัง จื่อโม่ แล้วหัวเราะเบาๆ

ดูเหมือนว่า ในใจของเจ้าเด็กถังอโม่ เย่ซื้อเฉินก็สุดยอ ดมากๆ ไม่เช่นนั้น เขาไม่มีทางให้เธอขอความช่วยเหลือจาก เย่ซือเฉินหรอก

ไม่ใช่ว่าเป็นถั่วนิ่งจะนึกไม่ถึงเยซื้อเฉิน แต่เป็นเพราะว่า ตอนนี้ ทางตระกูลเย่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ อีกอย่างทุกๆ เรื่องต่างก็ มีความสัมพันธ์กับเขา

ขณะนี้เงินลั่วนิ่งไม่อยากลากเชื่อเงินเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่อง ของตระกูลเงินแล้ว

วินมั่วนิ่งลงจากตึก จึงจะนึกขึ้นว่า เมื่อคืนรถของเธอถูกหลี่หยุ นขับออกไปแล้ว เมื่อคืนเธอต่อรถกลับมา

เงินถั่วนิ่งไม่อยากให้คนในตระกูลถังรู้เรื่องนี้ ไม่อยากให้พวก เขาเป็นห่วง ฉะนั้น จึงคิดอยากจะต่อรถไปที่บ้านตระกูลเงิน

ในห้องรับแขกไม่มีคน เป็นลั่วจึงเดินตรงออกไปทางข้างนอกเลย

“ฉิงฉิง เธอจะออกไปหรอ?” เพิ่งเหมียวเหมียวอยู่ที่สวนพอดี พอเห็นเงินล้วจึงเดินออกไปทางข้างนอกด้วยความเร็ว จึงอดไม่ ได้ถามไปหนึ่งประโยค

“อื้ม มีธุระนิดหน่อยค่ะ” เป็นลั่วนิ่งไม่ได้อธิบาย แม้กระทั่งเท้า

ก็ไม่ได้หยุดเดิน แค่หันมองไปทางเพิ่งเหมียวเหมียว

“รีบมากไหม? เธอไม่ขับรถออกไปหรอ?” เพิ่งเหมียวเหมียว เห็นเธอเดินตรงไปทางประตู ไม่ได้เดินตรงไปทางโรงรถ มีความ แปลกเล็กน้อย

“รถของหนูเมื่อคืนไม่ได้ขับกลับมาค่ะ” เป็นลั่วจึงไม่อยากให้ พวกเขาเป็นห่วง ฉะนั้นไม่ได้พูดความจริง

“งั้นให้คนขับรถไปส่งเธอ” เพิ่งเหมียวเหมียวก็ไม่ได้คิดมาก

พูดประโยคนี้ออกมาอย่างธรรมชาติ

“ไม่ต้องแล้วค่ะ เดี๋ยวต่อรถไปเองค่ะ” เป็นลั่วนิ่งกลับใกล้จะ เดินออกจากประตูแล้ว

“เจ้าเด็กนี่รีบขนาดนี้ทำไมเนี่ย?” เพิ่งเหมียวเหมียวขมวดคิ้ว เล็กน้อย มีความรู้สึกแปลกๆ รางๆ

“อัยยา เจ้าเด็กทั้งสองล่ะ ฉิงฉิงออกไปคนเดียว ทำไมไม่เห็น เจ้าเด็กทั้งสองนั่นล่ะ?” แต่ว่า วินาทีต่อไป เพิ่งเหมียวเหมียวก็ นึกถึงเจ้าเด็กทั้งสอง จึงรีบขึ้นตึกด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

หลังจากที่เป็นถั่วนิ่งขึ้นรถแล้ว อยากจะโทรหาเยซือเฉิน แต่ว่าเธอ

ในข่าวรายงานถึงว่า หญิงสาวคุณสามเจูบด้วยความ ไปอยากจากพรากที่หน้าประตูของบ้านตระกูลไม่ใช่หญิงหญิง คนที่เผยแพร่รายงานแต่ว่า ครั้งคุณไม่ได้เปิดงานแถลงข่าวนักข่าว ได้

พูดกับทุกโดยตรง แค่บอกข่าวกับนักข่าว

ผู้ที่รายงานข่าวนี้คือสื่อมีชื่อเสียงมาก ความน่าของ สื่อก็มาก พวกเขาพูดคุณย่าเย่เป็นคนบอกข่าวนี้มาจุด น่าไม่

เมื่อวานตระกูลเพึงประกาศข่าวงานแต่งกับตระกูลแม้ กระทั่งแต่งงานประกาศแล้ว วันจู่……

เรื่องทำให้พวกที่รอความ

ถึงว่าเมื่อวานคุณย่าไม่ยอมรับว่าผู้หญิงในคลิปคุณ ชายสามเย่จูบหญิงพูดเหมือนกับยอมรับแบบอ้อมค้อมแล้ว

ฉะนั้น ทางอินเทอร์เน็ตระเบิดแตกหมด

แต่ก็คนไม่น้อยสงสัยถึงจริงของข่าวรู้สึกตาม สถานะของคุณแย่แล้วน่าจะไม่ทำเรื่องกลับคำพูดของแต่ว่า เป็นลั่วนิ่งกลับไม่สงสัยเลย เชื่อกว่านี้ย่าเย่เป็นเผยออกเอง

แน่นอน คนสามารถทำให้คุณย่าเยพูดกลับค่าแล้วเผยแพร่ ข่าวออกมา มีความเป็นไปแค่ทางเดียว

นั่นคือ ย่าแล้ว คนอยู่กับเยซื้อเฉินในใหญ่ของตระกูลถัง ถังฉินเอื้อ

แน่นอน เป็นลั่วนิ่งเย่ซื้อเฉินต้องเป็นคนบอกทั้งหมดเชื่อเงินเป็นคนวางแผน

ไม่ยากที่เป็นลั่วจึงจะเดาออกถึงความต้องการของเชื่อเงิน

กาจถึงบ้านจริงๆ ขั้น ทําลายตระกูลบ้านของตัวเองแล้ว

แต่คุณเย่แล้วคนกับงั้นไม่เหมาะที่ออกจัดการกับเรื่องทางบ้านตระกูลแล้ว

ฉะนั้น เป็นนิ่งจึงได้โทรออกไป เก็บโทรศัพท์ ที่จริง

แล้วเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องคุณชายสามเย่ออกหน้าเอง ในได้ถึงกำลังเธออยู่หน้าประตูของบ้านตระกูล

หนึ่งหนึ่ง เป็นมองแวบเดียวก็มองออกแล้ว พวกเขาต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ

แต่ว่า พวกเขาแต่งตัวธรรมดามาก สายตาอะไรปกปิดได้ดีมาก คนนอกมองไม่ออกถึงความผิดปกติอะไรเลย

“คุณหนูใหญ่ คุณชายถังให้เรามาปกป้องคุณ” ทั้งสองมอง เห็นเงินมั่วนิ่ง ต่างก็เดินมาด้วยความเคารพ เห็นได้อย่างชัดเจน เลยว่าถังหลินได้บอกสถานะของเงินถั่วนิ่งให้กับพวกเขาแล้ว

“อั้ม พวกเธอเข้าไปพร้อมฉันละกัน” เป็นลั่วนิ่งพอใจกับทั้งสอง

คนมาก ถึงหลินทำงาน ไม่มีจุดที่ตำหนิได้เลยจริงๆ แต่ว่า ในเมื่อพวกเขารู้สถานะของเธอแล้ว งั้นต้องเป็นคนข้าง กายที่สามารถเชื่อใจได้ของถังหลิน

เป็นลั่วนิ่งคิดอยู่ว่า เรื่องนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว เธอจะเชิญคน อีกสองคนมาดูแลคุณปู่ แล้วส่งสองคนนี้กลับไปให้ถังหลิน

เงินถั่วจึงพาทั้งสองเข้าไปที่บ้านของตระกูลเงินโดยตรง คุณปู่

เงินตื่นแล้ว ขณะนี้กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ห้องรับแขก

เงินถั่วนิ่งไม่เห็นเป็นหยันและหลี่หยุน

“ฉิงฉิง เธอมาแล้ว” คุณปู่เงินเห็นเธอแล้ว บนใบหน้าก็ยิ้มเบิก บานมาก รีบวางหนังสือพิมพ์ในมือลง “เธอไม่ต้องมาเยี่ยมฉัน ทุกวันก็ได้ คุณปู่ไม่เป็นอะไรแล้ว

มองออกว่า อาการวันนี้ของคุณเป็นไม่แย่ สีหน้าก็ไม่แย่ อารมณ์ก็ดี ดูออกอย่างชัดเจนเลยว่ายังไม่รู้เรื่องของเงินหรวนห รวม

“คุณปู่ หนูเชิญคนสองคนมาดูแลคุณปู่ค่ะ” เป็นลั่วจึงพาสอง คนนั้นมายังข้างหน้าของคุณเป็น
“ไม่ต้อง ตอนนี้คุณปู่ดีมาก ไม่ต้องการคนมาดูแล” คุณปู่เวิ นอึ้งไปสักพัก จากนั้นก็ส่ายหัว “เธอไม่ต้องมาเป็นห่วงเรื่องของ คุณปู่”

“คุณท่าน นี่คือความหวังดีของคุณหนูใหญ่ หากท่านปฏิเสธ แล้ว คุณหนูใหญ่น่าจะไม่ชอบใจเอานะครับ” พ่อบ้านคือคน ฉลาด เขาน่าจะรู้สึกได้ถึงความผิดปกติรางๆ

“อ้อ งั้นก็ได้” คุณปู่เงินได้ยินพ่อบ้านพูดแบบนี้แล้ว ก็รีบพยัก หน้าตอบกลับ

“คุณปู่ หนูขึ้นตึกไปดูสักพักนะคะ เมื่อคืน ในห้องหนูยังเล็ก น้อย หนูขึ้นไปเก็บของแป๊บหนึ่งนะคะหลิงหลินเธอขึ้นมาช่วยฉัน เก็บหน่อย” เป็นลั่วนิ่งหาเหตุผลหนึ่งขึ้นมา แล้วพาหลิงหลินขึ้น ตึกไป

ขณะนี้ เป็นหยันและหลหยุนยังอยู่ในห้อง ทั้งสองทั้ง กระวนกระวายทั้งกลัว ถึงขั้นไม่กล้าลงลึกไป

เป็นลั่วจึงเดินไปยังหน้าห้องของทั้งสองเลย จากนั้นก็เคาะ ประตู

“ใคร? คือใคร?” เป็นจีหยันได้ยินเสียงเคาะประตู ตกใจจน กระโดดขึ้นมาเลย ขณะนี้พวกเขาก็เป็นเหมือนกับกระต่ายตื่นตูม มีการเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยก็ตกใจไปหมด

“คุณลุงสอง หนูเองค่ะ” เป็นลั่วจึงมาหาพวกเขาอยู่แล้ว อีก อย่างเป็นเรื่องด่วน ไม่สามารถเสียเวลาได้