บทที่ 658 หึงหวงจนโมโห (9)

ถึงเวลานั้นเขาก็ควบคุมเธอไม่ได้แล้ว!! มู่หรงซื้อถยกคิ้วขึ้นเบาๆ อืม ดี ดีมาก!!

วันนี้ผู้หญิงคนนี้ยื่นกรงเล็บคมออกมาหมดแล้ว ท่าทางแยก เขียวยิงฟันของเธอในตอนนี้ยั่วโมโหเหลือเกิน โกรธจนอยากกัด เธอแรงๆ ให้ตายไปเสีย

ห้าปีมานี้ เธอเชื่อฟังเสียขนาดนั้น เขาคิดว่าเขาลับกรงเล็บคม ได้แล้ว แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ ไม่ใช่เลยสักนิด กรงเล็บของ เธอยิ่งคนขึ้นกว่าเดิม

เพียงแต่ มู่หรงซื้อกอย่างเขาจะเอาผู้หญิงตัวเล็กๆไม่อยู่หรอ? สาวน้อยคนนี้ทะนงตนและมั่นใจในตัวเองมากเกินไปหน่อย แล้ว?

“หลิวหยิง คุณคิดว่าเรื่องนี้จะขึ้นอยู่ที่คุณฟังหรือไม่ฟัง ง่ายๆ หรือ? “เวลานี้มู่หรงซื้อกูไม่อยากทำลายความมั่นใจในตัวเอง ของเธอแต่เขาคิดว่าควรให้เธอเห็นความจริงให้กระจ่าง

มู่หรงซื้อกูพูดประโยคนี้อย่างเรียบเฉย แต่ใจของหลิวหยิง กลับหล่นวูบ เธอรู้ว่าเขามีความสามารถและคุณสมบัติเช่นนี้จริง เธอก็รู้ว่าการใช้ไม้แข็งกับเขา เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย

ไม่ ถึงจะใช้ไม้อ่อน เธอก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี เพราะผู้ชายคนนี้ไม่เคยใจอ่อนกับเธอเลย

เวลานี้หลิวหยิงเดือดดาลและเครียดเล็กน้อย และยังมีความ มกลัวอีก เดิมทีเธอคิดมาโดยตลอดว่า หลังครบสัญญาห้าปีของ พวกเขา เธอก็ไปได้อย่างราบรื่น เธอคิดว่ามู่หรงซื้อกูจะไม่ขัด ขวางเธอ

แต่เธอไม่รู้ว่าเรื่องนี้กลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?

เธอรู้สึกว่าสภาพของเธอในตอนนี้ก็เหมือนค่อยๆปีนขึ้นมา จากเหวลึกทีละนิด ในที่สุดก็เห็นแสงแห่งความหวัง ปืนเกือบจะ ขึ้นมาได้แล้ว จากนั้นก็โดนคนถีบเธอลงไปอีกครั้ง

ความรู้สึกนั้นสิ้นหวังเต็มประดา อีกทั้งยังรู้สึกโกรธเป็นอย่าง ยิ่ง ดังนั้นเธอจึงพยายามจับอะไรให้ได้สักอย่าง ไม่อยากดิ่งลงไป อีกแล้ว

“อย่างมากพอถึงเวลาฉันก็ไปแต่งงานกับคนอื่นก็สิ้นเรื่องค่า พูดในเวลานี้ของหลิวหยิงแค่ประชดเท่านั้น เรื่องแต่งงาน เป็น เรื่องที่ห่างไกลเธอเหลือเกิน

เธอเป็นอย่างนี้แล้ว เธอยังแต่งงานกับใครได้อีก? เธอไม่กล้า คิดเรื่องนี้จริงๆ!

เธอพูดอย่างนี้เพื่อแสดงความไม่พอใจของตนเท่านั้น และ

แสดงความหนักแน่นของตัวเองด้วย

มู่หรงซื้อได้ยินดวงตาพลันหรี่ขึ้น ใบหน้าเคร่งขรึมถึงขีดสุด ในชั่วพริบตา จากอิริยาบถที่ผ่อนคลาย เหมือนกลับกลายเป็นถูกศัตรูโอบล้อมทั้งสี่ทิศโดยลำพัง จนทำให้สีหน้าจริงจังอย่าง ฉับพลัน

รังสีความเย็นเหยียบแผ่กระจายอยู่รอบกายเขา คล้ายกับ สามารถแช่แข็งคนได้เลย

เธอบอกว่าจะหาคนแต่งงาน?

จะหาคนแต่งงานด้วย?

สมองของเขาปรากฏภาพคนหนึ่งขึ้นมา ชั่วขณะนั้นเพลิงใน แววตาก็ลุกโชน เขากัดฟันกรอด พูดทีละค่าแรงๆ กับใคร? ไป ยี่ย? ”

ประโยคที่หลิวหยิงลั่นออกมาเมื่อสักครู่ เธอแค่พูดพล่อยโดย ไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่เวลานี้ได้ยินคำพูดของมู่หรงซื้อ ร่างกายของเธอก็แข็งทื่อ

ในชั่วพริบตา ดวงตาก็เบิกกว้าง มองมู่หรงซื้ออย่างเหลือเชื่อ

“คุณ คุณหมายความว่ายังไง? ”

เขารู้จักไปรุ่ยได้อย่างไร?

เขายังรู้อะไรอีก?

เธอรู้ว่าเขาคงไม่พูดโดยไร้สาเหตุ ดังนั้นเขาต้องรู้อะไรบาง อย่างแน่ๆ

แต่เมื่อก่อนเธอไม่เคยติดต่อกับไปรุ่ยมาก่อน ไม่เคยเจอหน้า ไปรยมาก่อน เขาก็ไม่เคยเอ่ยถึงด้วย ดังนั้นมีเพียงบ่ายวัน
ดังนั้นเขารู้เรื่องบ่ายวันนี้แต่แรกแล้ว! รู้ว่าบ่ายวันนี้เธอไปพบ ไป๋ รุ่นมา!

หลิวหยิงรู้สึกร่างกายเย็นวูบไปหมด ราวกับถูกน้ำแข็งสาด จากหัวจรดเท้าหนึ่งถัง มันเย็นหนาวจนเข้ากระดูก

เขารู้ เขารู้ทุกอย่าง แต่เมื่อกี้เขายังจงใจถามเธอ แต่เธอกลับ

โกหก

หลิวหยิงไม่ได้ถามเขาว่ารู้ได้อย่างไร เธอรู้ว่าถามเวลานี้ก็ได้ ประโยชน์

ถึงแม้เขาให้คนสะกดรอยตาม เธอก็ไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งสิ้น

“หลิวหยิง อย่ายั่วโมโหผม มิเช่นนั้นคุณรับผลที่จะเกิดขึ้นไม่ ไหวแน่ มู่หรงซื้อกูเห็นเธอตกใจ ดวงตาที่หรี่ขึ้นมีความกระหาย เลือดอย่างอันตราย

เธอกลัวมากขนาดนี้เป็นเพราะไปยหรือเปล่า?

ใช่ ปกติเธออยู่ต่อหน้าเขาถึงแม้จะเชื่อฟังมาก แต่ก็ไม่เคยมี อาการกลัวขนาดนี้มาก่อน

“คุณคิดจะทำอะไร? “หลิวหยิงได้ยินตัวเองเปล่งเสียงอีกครั้ง ซึ่งเสียงสั่นระริกอย่างเห็นได้ชัด

เธอรู้ว่าเวลานี้ อันที่จริงเธอไม่ควรถาม ไม่ควรถามอะไรทั้งนั้น แต่เธอยังไม่ได้สติกลับมาทั้งหมด จึงถามไปด้วยจิตใต้สำนึก
มู่หรงซือถรับรู้ถึงเสียงที่สั่นเทาของเธอ มุมปากยกยิ้มขึ้น ยิ้ม แบบเย็นถึงขีดสุด เขามองเธอพร้อมกับค่อยๆเอ่ยปาก “หลิวหยิง ที่จริงคุณรู้ดีอยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอ?

เวลานี้ เขาไม่ปฏิเสธเลยสักนิด!

“หลิวหยิงเงียบไปชั่วพริบตา เธออยู่กับเขามาห้าปี เธอ รู้จักวิธีการของเขาดี

อีกทั้งเธอรู้ตั้งนานแล้วว่า เขาแค่ขยับนิ้วก็สามารถทำลายทุก อย่างของไปยีรุ่ยได้แล้ว

เขาเอื้อมมือไปโอบเธออีกครั้ง ร่างกายเธอแข็งค้าง แต่ครั้งนี้ ไม่ได้หลบเหมือนเมื่อกี้

ดวงตามู่หรงซื้อยิ่งเย็นหลายส่วน เพื่อไปรุ่ย เธอไม่หลบ ไม่ ต่อต้านอีก?

ผู้หญิงของเขา ทำเพื่อผู้ชายคนอื่น เธอถึงจะยอมให้เขาแตะ

ต้อง

ถือเป็นเรื่องที่แดกดันมาก!!

แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอ ถึงจะต้องลงนรก เขาก็จะลากเธอไปด้วยกัน

“คืนนี้ อย่านอนเลย หม”มู่หรงซื่อตัดสินใจว่าคืนนี้ไม่ว่าเธอ จะขอร้องเช่นไร เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด

หลิวหยิงได้ยินคำนี้ ตกใจจนร่างกายสั่นเทา อันที่จริงเมื่อก่อนก็เคยไม่ได้นอนทั้งคืน แต่ว่า…….

แต่คืนนี้เขาดุดันมาก รุนแรงมาก เหมือนอยากจะฆ่าเธอให้ ตายเสียอย่างนั้น

ทำให้เธอทนไม่ไหว

เมื่อเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอย่างนี้เพราะเหตุใด แต่ตอนนี้เธอรู้ แล้ว ดังนั้นเธอรู้ว่าต่อจากนี้จะยิ่งแรงและโหดกว่าเดิม

แต่เธอปฏิเสธได้ไหม?

ไม่ได้

ตอนเซ็นสัญญาห้าปีก่อน นาทีนั้นเธอก็รู้ว่าไม่ได้ เธอไม่มีสิทธิ์ ปฏิเสธได้เลย

“มู่หรงซื้อ ห้าปีแล้ว คุณยังไม่เบื่อเหรอ? อันที่จริงคุณไปหา

คนที่สวยกว่า สาวกว่าได้นี่” ตอนที่รับรู้ว่าร่างกายเขากดทับเธอ

หลิวหญิงก็อดพูดหนึ่งประโยคไม่ได้

อันที่จริงเธอไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมมู่หรงซื้อถึงทำแบบนี้ ห้าปีแล้ว เอาแค่ผู้หญิงคนเดียวไม่เบื่อหรือ?

ด้วยฐานะของเขาอยากหาผู้หญิงแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น เพราะ ในสัญญาบอกว่าห้ามเธอคบค้าสมาคมกับผู้ชาย ไม่ได้ตั้งกฎว่า ห้ามเขาไปหาผู้หญิงอื่นเลย

เขาไปปลดปล่อยแรงพิศวาสที่มากล้นจนน่ากลัวกับผู้อื่นหญิง ไม่ได้เหรอ? ทำไมต้องทรมานเธอด้วย?
มุมปากมู่หรงซื้อกูยิ้มเย็นขึ้นหลายส่วน เธออยากผลักเขาไป หาผู้หญิงคนอื่น?

หรือเธออาจจะคิดอย่างนี้เสมอมา

“ขอบคุณ แต่ผมชอบแก่กว่า ขี้เหร่กว่า ยังไม่อยากเปลี่ยน รสนิยม ในตอนนี้”

คำพูดนี้มู่หรงซื้อกฝิ่นพูดออกจากระหว่างฟัน จากนั้นเขาก็ใช้ แรงอย่างโหด……..