ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 657 หึงหวงจนโมโห (8)



บทที่ 657 หึงหวงจนโมโห (8)

คำพูดของเขาหมายความว่ายังไง? อะไรที่เรียกว่าเธอเลือกไม่ได้?

ครบกําหนดห้าปี เธอก็จะได้รับอิสระแล้วไม่ใช่เหรอ?

พวกเขาตกลงกันแล้วแท้ๆ

คลอดลูกให้ผมหนึ่งคนริมฝีปากมู่หรงซื้อแนบหูของเธอ พูดอีกครั้ง เสียงของเขาแหบแห้งหลายส่วน

หรือสิ่งที่เขาปรารถนาไม่ใช่ลูกหนึ่งคน แต่เขาอยากให้เธออยู่ ข้างกายเขาเท่านั้น

“สัญญาของเราไม่ได้บอกว่าจะคลอดลูก” เรื่องอื่นเธอเคยทน

มาแล้ว แต่เรื่องนี้เธอทำไม่ได้

“ผมจำได้ว่าในสัญญาเขียนไว้อย่างชัดเจนว่าคุณต้องทำตาม ผมทุกอย่าง ผมอยากได้อะไร คุณก็ปฏิเสธไม่ได้”มู่หรงซื้อถู ได้ยินเธอเอ่ยถึงสัญญา ดวงตายิ่งเย็นเหยียบหลายส่วน เธอทำ ตามเงื่อนไขในสัญญาทุกวินาทีเลย!

หลิวหยิง”……

ใช่ ในสัญญาเขียนอย่างนี้จริงๆ สิ่งที่เขาอยากได้ เธอต้องไม่ ปฏิเสธ ไม่ว่าจะเวลาไหน สถานที่ใด และไม่สนว่าเธอจะสะดวก ไหม
เงื่อนไขลักษณะนี้ยังมีอีกมากมาย ตอนนั้นเขาใช้เงินซื้อตัวเธอ ดังนั้นหลายๆเรื่อง เธอก็ไม่อาจเลือกได้เลย

สิ่งที่เขาเอ่ย ไม่ว่าจะเกินเลยขนาดไหน เธอก็ไม่มีทางปฏิเสธ ได้ การตอบรับคือหนทางเดียวของเธอ ตอนนี้เขาใช้จุดนี้มากดขี่เธอ เธอจะพูดอะไรได้ล่ะ? แต่ตอนนี้เหลืออีกแค่ยี่สิบหกวัน เหลือแค่ยี่สิบหกวัน

เท่านั้น!!

“แต่เวลาแค่ยี่สิบหกวัน คุณจะให้ฉันคลอดลูกยังไง? มันเป็น ไปไม่ได้”หลิวหยิ่งรู้ว่าตัวเองปฏิเสธไม่ได้ แต่เธอรู้สึกว่าเรื่องนี้จะ เชื่อมโยงไปถึงอนาคตของเธอ

เธอขายให้เขาแค่ห้าปี เวลาอื่น ยังคงเป็นของเธอ

หลายปีมานี้ เธอเชื่อมั่นอย่างนี้เสมอมา เพราะเชื่อสิ่งนี้ จึง ทำให้เธอทนมาถึงทุกวันนี้ได้

“ถ้างั้นก็คลอดลูกแล้วค่อยว่ากัน ความหมายของมู่หรงซื้อ ชัดเจนมาก ต้องคลอดลูกให้ได้ เวลายังเหลืออีกแค่ยี่สิบหกวัน เขาก็ไม่สนใจ

หากมองความหมายของเขาอีกแง่หนึ่งคือ หลังจากเธอคลอด ลูกให้เขาแล้วก็ไปได้

นาทีนั้นหัวใจหลิวหยิงเหมือนมีอะไรพิ่มเข้ามา ทำให้เจ็บจน หายใจไม่ได้ เธอรู้ผู้ชายคนนี้โหดร้ายยังไงมาโดยตลอด
รู้มาโดยตลอด แต่เธอคาดไม่ถึงว่าเขาจะเกินไปขนาดนี้ เธอ คลอดลูกแล้วค่อยไป

เธอคลอดลูกออกมา ลูกต้องเป็นของเขาแน่ๆ ส่วนเธอก็ต้อง

พลัดพรากจากลูกของเธอ?

โลกนี้ยังมีเรื่องที่โหดร้ายกว่านี้ไหม?

ทำไมเขาถึงทำอย่างนี้ได้

“เป็นไปไม่ได้”หลิวหยิงแอบถอนหายใจ ครั้งนี้ปฏิเสธหนัก แน่นกว่าเก่า

เห็นเธอปฏิเสธอย่างหนักแน่นเช่นนี้ แววตาคู่หรงซื้อก็ยิ่ง เคร่งขรึมหลายส่วน “ผมบอกแล้ว คุณเลือกไม่ได้ คลอดลูกให้ ผมแต่ซะดีๆ”

“ด้วยเหตุผลอะไร? มู่หรงซื้อคุณมีสิทธิ์อะไรมาเรียกร้องฉัน อย่างนี้? “เวลานี้หลิวหยิงเดือดดาลมาก ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมา จากไหน เธอผลักเขาออก แล้วลุกขึ้นมองหน้าเขา จากนั้นก็ ตะโกนเสียงดังลั่น

มีสิทธิ์อะไร? เขามีสิทธิ์อะไร?

มู่หรงซือถูถูกเธอผลักออก ดวงตาพลันกะพริบเร็วๆ จากนั้นก็ นอนอยู่ด้านข้างเธอ มองเธออยู่อย่างนั้น

มองใบหน้าแดง จากการโมโหของเธอ มองเธอตะโกนด้วย ความโมโหอย่างโอหัง
เธอไม่ได้เผยธาตุแท้ต่อหน้าเขานานแล้ว?

เขามองจนเคลิ้มเล็กน้อย ลืมว่าเธอถามอะไรไปชั่วขณะ

เห็นเธอถามเขาด้วยใบหน้าสงสัย มุมปากของเขายกขึ้นเล็ก น้อย”คุณเป็นผู้หญิงของผม แค่คลอดเด็กก็เกินไปด้วยเหรอ? จำเป็นต้องโมโหขนาดนี้ไหม?

มู่หรงซือถูพูดประโยคนี้ในมาดเต็มไปด้วยเหตุผลอย่าง

สบายๆ

หลิวหยิงมองเขาก็ต้องหยุดชะงัก ใบหน้ามีความตกตะลึง อย่างคาดไม่ถึงหลายส่วน ไม่เห็นด้วยกับวิสัยทัศน์ของคุณชาย ซ๊อกเลยสักนิด

น้ำเสียงสบายๆของเขา เหมือนคลอดลูกก็คล้ายกับออกไข่ อย่างไรอย่างนั้น

เขาคิดว่าเธอเป็นตัวอะไร? ผู้หญิงของเขา? ใช่เธอเป็นผู้ หญิงของเขา เธอเป็นผู้หญิงที่เขาซื้อมา เป็นผู้หญิงที่เปิดเผยไม่ ได้ แต่มีเพียงห้าปีเท่านั้น

“ใช่ ตอนนั้นคุณใช้เงินซื้อฉันมา แต่ฉันขายให้คุณเพียงห้าปี เท่านั้น เมื่อถึงห้าปี ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงของคุณอีกห้าปีมานี้หลิวห ยิงไม่เคยขัดขืนคำสั่งของเขา ปฏิบัติตามทุกอย่าง แต่ครั้งนี้เธอ ไม่มีทางอ่อนข้อเด็ดขาด

แม้จะรู้ว่าเขาต้องโกรธ แต่เธอก็ไม่อ่อนข้อ

เวลานี้เธอพูดได้ตรงและชัดเจนมาก อีกอย่างสิ่งนี้คือความจริงที่โหดร้ายระหว่างเขาและเธอ ซึ่งไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ชั่วนิ รันดร์

“หลิว หญิงสีหน้าที่ทุเลาลงของมู่หรงซื้อถูกลับมามืดครึ้มถึง

ขีดสุด เขามองเธอด้วยแววตาเย็นเหยียบถึงขีดสุด เขาขานชื่อ เธอทีละคําด้วยความเย็นแข็งอย่างอันตราย ระยะเวลาห้าปี เธอคิดดังนี้เสมอมา? เขาใช้เงินซื้อตัวเธอ เธอ

ขาย ให้เขาห้าปี?

และเวลานี้เธอพูดความในใจออกมาอย่างไม่ปิดบัง ครบห้าปี เมื่อไหร่ เธอก็จะจากไป

เธอจะไป!!

เขาเอื้อมมือจะดึงเธอเข้ามา แต่เธอกลับหลบอย่างรวดเร็ว เธอ มองเขาด้วยแววตาสู้ให้ถึงที่สุดอย่างจริงจัง “มู่หรงซื้อ ห้าปีมา นี้ คุณทำยังไงกับฉัน ฉันก็จะทนรับ แต่ครบกำหนดเวลาเมื่อไหร่ ฉันไม่มีทางยินยอมแน่ เกินมาวันเดียวก็ไม่ได้ ไม่ เกินหนึ่งนาที หนึ่งวินาทีก็ไม่ได้”

เวลาที่เธอขายให้เขาห้าปี เธอไม่มีทางเลือก แต่ครบห้าปีเมื่อ ไหร่ ต่อไปนั้นก็คือเวลาส่วนตัวของเธอ ทำไมเธอต้องคลอดลูก

ให้เขาด้วย?

ไม่ ไม่มีทาง!!

มู่หรงซื้อกูมองหน้าเธอ ดวงตากะพริบ จากนั้นก็หัวเราะออก มา โกรธเธอจนหัวเราะลั่นออกมา
ดี เธอดีมาก อะไรที่เรียกว่าห้าปีมานี้ เขาปฏิบัติต่อเธอเช่นไร เธอก็จะทนรับไว้?

ห้าปีนี้เขาทำให้เธอทรมานมากเลยหรือ?

นอกจากตอนแรกเริ่มแล้ว ต่อมาเขาอ่อนโยน ทำตามใจเธอ ทุกอย่าง โอนอ่อนผ่อนตามเธอทุกเรื่อง

เธอกลับพูดเหมือนอยู่ในลานประหารทุกวันเสียอย่างนั้น

ยังบอกว่าเป็นหนึ่งนาที เป็นหนึ่งวินาทีก็ไม่ได้? เธอคำนวณ เวลาได้แม่นย่ามาก

เวลานี้มู่หรงซือถูอย่างบีบเธอให้ตายเหลือเกิน มิเช่นนั้น เขา จะถูกเธอตรอมใจตายเสียก่อน

“หลิวหยิง คุณคิดว่าผมไม่อนุญาต คุณจะไปได้หรือ? “นัยน์ ตามู่หรงซื้อถูทอแสงอันตรายหลายส่วน แต่ยังมีความซับซ้อนอีก หลายส่วน

เขาอยากรู้ว่าพอถึงเวลาเขาไม่ปล่อยมือ เธอจะไปอย่างไร?

“คุณมู่หรงซือถู มีเรื่องหนึ่งคุณต้องเข้าใจ หลังสัญญาห้าปีของ พวกเราสิ้นสุด คุณกับฉันก็ไม่เกี่ยวข้องกันอีก พอถึงเวลานั้น คุณ ไม่มีสิทธิ์ควบคุมฉัน ฉันก็ไม่มีหน้าที่ต้องเชื่อฟังคุณอีก”ดวงตา หลิวหยิงก็หรี่ขึ้นเล็กน้อย พลางพูดอย่างเฉียบขาด

กำลังจะได้เห็นแสงแห่งเสรีภาพตรงหน้าแล้ว เธอไม่ยอมรับ การแปรเปลี่ยนใดๆเด็ดขาด
เธอต้องการอิสระ

ความหมายของเธอชัดเจนมาก เวลาห้าปี เธอสามารถเชื่อฟัง ทุกอย่าง แต่หลังครบกำหนดห้าปีเมื่อไหร่ เธอจะไม่ฟังเขาแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ