บทที่ 649 วันแต่งงานกำหนดแล้ว คุณชายสามเย่หน้าเนื้อ ใจเสือจริงๆ (2)

“อืม ได้ พวกเราก็ติดต่อทางตระกูลหน่อยเถอะ เรื่องนี้ถ้า กำหนดแล้ว ฉันก็วางใจแล้ว คุณย่าเข่พยักหน้า “หญิงหญิงเจ้า เด็กนั้นไม่เลวจริงๆ ไม่แย่เลย เก่งกว่าเป็นถั่วนิ่งไม่รู้กี่เท่า ในภาย หลังซื้อเฉินจะต้องเข้าใจความยากลำบากของพวกเรา พอถึง เวลาเขาจะขอบคุณพวกเรา”

เหตุผลของคุณย่าเย่ก็ยังคงเป็นการหาดีใส่ตัวเองเช่นเดิม ขณะนี้ เยโป๋เหวินยังคงอยู่ในห้องของตัวเอง เมื่อก่อนที่เขาอยู่ ที่โรงพยาบาลรักษาก็ไม่ได้ดูโทรศัพท์ ฉะนั้นจึงไม่รู้เรื่องภายนอก

วันนี้เห็นเรื่องตระกูลและตระกูลเย่จะแต่งงานกัน ก็นึกถึง เรื่องที่เย่อเฉินบอกเขาวันนั้นว่าจะแต่งงาน เยโป๋เหวินคิดว่านี่ คือเรื่องเดียวกัน

ฉะนั้น เขาก็ไม่ได้พูดอะไร

เพราะว่าเมื่อคืนเขาดื่มยานอนหลับไป หลังจากกลับห้อง กลับไปแล้ว ฉะนั้นไม่รู้เลยว่าต่อมาเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง

ในตอนที่คุณปู่เย่และคุณย่าเย่รอถึงสามโมงเย็น เห็นว่าเชื่อ เฉินไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ จึงเปิดงานแถลงข่าวอีกครั้ง

เชื่อเงินดูถ่ายทอดสดที่ห้องทำงาน ยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก ดี ดีมาก!!
เรื่องนี้พูดได้ท็อปขนาดนี้ ขณะนี้มีนักข่าวมากมายล้อมรอบใน งาน มีนักข่าวคนหนึ่งถามระหว่างอากาศไปว่า “คุณปู่เย่คะ งาน แต่งงานของคุณชายสามเยู่กับคุณกำหนดไว้แล้วจริงๆ หรือ คะ?”

“ใช่ครับ ได้เจรจากับตระกูลเรียบร้อยแล้วครับ กำหนดออก มาแล้วครับ” สีหน้าของคุณปู่เย่ในตอนนี้แฝงรอยยิ้มอยู่ ดูออก อย่างชัดเจนเลยว่าอารมณ์ดี

“พวกคุณบอกตั้งแต่เช้าแล้วว่ากำหนดวันแต่งเรียบร้อยแล้ว แต่ว่าจนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่ได้ประกาศงานแต่ง ขอถามหน่อย ค่ะว่าหมายความว่าอะไร?” เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า การกระ ทำของคุณปู่เย่และคุณย่าแย่ทำให้นักข่าวเริ่มรำคาญแล้ว

สีหน้าของคุณปู่เย่แย่ลงอย่างเห็นได้ชัดเจน

ครั้งนี้ พวกเราเปิดงานแถลงข่าว โดยเฉพาะ เพราะว่าจะ ประกาศวันแต่งงาน” ถึงแม้ว่าคุณปู่แย่จะโกรธ แต่ว่าไม่ได้ แสดงออกทางสีหน้า

“งั้นขอถามหน่อยค่ะว่าเป็นเมื่อไหร่คะ?” นักข่าวได้ยินว่าจะ ประกาศวันแต่งงาน ต่างก็ตื้นตันกันไปเยอะมาก

“วันที่18ของเดือนนี้ค่ะ” คุณย่าเย่ยิ้ม จากนั้นก็ประกาศวัน แต่งงาน นี่เป็นวันแต่งที่เขาเจรจากับตระกูลแล้ว

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า เวลาเร่งรีบมาก

“คุณย่าเยอะ ขอถามหน่อยค่ะว่านี่เป็นความต้องการของพวกคุณ? หรือว่าหมายความของคุณชายเยคะ?”

“พวกเรากําหนดเองค่ะ แต่ว่าซื้อเฉินก็เห็นด้วยค่ะ” มุมปาก ของคุณย่าเมีรอยิ้มขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเจน ก่อนหน้านี้เขาไม่ แน่ใจที่จะพูด แต่ว่าตอนนี้เขาแน่ใจแล้ว

“คุณชายสามเย่ตอบตกลงแล้วจริงๆ หรอคะ?” ดูออกได้อย่าง ชัดเจนเลยว่าคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเชื่อ ไม่ว่ายังไงแล้วเมื่อวานคุณ ชายสามเก็พึ่งสารภาพรักที่งานแถลงข่าวไป ตอนนั้นคุณชาย สามเย่ยังพูดอีกด้วยว่าจะแต่งงานกับเงินถั่วนิ่งคนเดียว

“แน่นอน หากเขาไม่เห็นด้วย ก็คงจะออกมาคัดค้านตั้งนาน

แล้ว” ในตอนที่คุณย่าเพูด ยิ้มได้มีความสุขมาก นักข่าวได้ยินคำพูดนี้ของเธอแล้ว ต่างก็เชื่อแล้ว ตามนิสัยของ

คุณชายสามเย่ หากไม่เห็นด้วย ก็คงจะออกมาคัดค้านตั้งนาน

แล้ว

“คุณย่าเยอะ ฉันอยากถามหน่อยค่ะ ผู้หญิงที่อยู่ในคลิปเมื่อ คืนคือคุณจริงๆ หรอคะ?” มีคนพูดถึงเรื่องคลิปวิดีโอ

“ซือเฉันเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงมาก เมื่อคืนเขากลับ บ้าน เพราะว่าเรื่องงานแต่งของทั้งสองตระกูล” คุณย่าเย่ไม่ได้ ตอบคําถาม แต่ความหมายนั่นก็ชัดเจนพอแล้ว

ริมฝีปากของเยซือเฉินมีรอยยิ้มออกมา เธอคือผู้ชายที่มีความ รับผิดชอบหรอ? ใช่ เขาใช่ แต่เขารับผิดชอบแค่ผู้หญิงของเขา

จากนี้ไป คนอื่นๆ จะเป็นหรือตายนั้นต่างก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขา
“ฮีม ตาเฒ่าสองคนนี้สุดยอดมากจริงๆ” คุณย่าถังที่กำลังดู ถ่ายทอดสดอยู่ก็ทำเสียงเย็นชา สีหน้าซีดขาวหมดแล้ว

“พอแล้ว ไม่ต้องโมโหแล้ว” คุณปู่ถังปลอบใจด้วยเสียงเบา “โมโหอีกไม่สวยแล้วนะ”

“นี่ก็เพราะว่าเป็นห่วงฉิงฉิงไม่ใช่หรอ? นายว่าเชื่อเงินเป็น อะไรกันเนี่ย? นี่ก็ทั้งวันแล้ว เขาไม่ทำอะไรทั้งนั้น กลับให้สองตา เฒ่านั้นประกาศงานแต่งออกมา?” เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า สีหน้าของคุณย่าถังมีความเป็นห่วงเพิ่มขึ้น “นี่ประกาศงานแต่ง แล้ว อยากจะกลับใจ ก็ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แล้ว”

“อื้ม เป็นแบบนั้นจริงๆ” คุณปู่ถังตอบกลับไปคำหนึ่ง การ แต่งงานของตระกูลเศรษฐี ขอแค่ประกาศวันแต่งออกมา ถ้าหาก กลับใจ งั้นก็จะกลายเป็นเรื่องตลก

ทั้งตระกูลเยและตระกูลต่างก็พูดล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้ไม่

ไหว!!

“หรือว่า เย่ซือเฉินจะแต่งงานกับหญิงหญิงจริงๆ” คุณย่าถัง ขมวดคิ้วแน่น “ฉิงฉิงนั้นฉันไม่เป็นห่วง แต่เด็กน้อยสองคนจะทำ ยังไงล่ะ?”

“ฉันรู้สึกว่า เรื่องนี้เย่ซือเฉินเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ยุ่ง ฉันคิดว่า เขาจะจัดการได้แน่นอน เธออย่ารีบ รอดูก่อน” ในแววตาของคุณ ถังมีความคิดแฝงอยู่

“รอดูก่อน? รออีกกับข้าวก็เย็นแล้ว คุณย่าถังถอนหายใจ เบาๆ “ทำไมช่วงนี้ถึงมีเรื่องเครียดเยอะขนาดนี้เนี่ย?”
“ลูกหลานมีบุญวาสนาของลูกหลาน เธอไม่ต้องเป็นห่วง เขา จะจัดการเอง พวกเราต้องเชื่อใจเขา” คุณปู่ถังจะดูคิดในแง่ดี มากกว่า

คุณย่าถังส่ายหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก

หลังจากที่มู่หรงซื้อถออกจากซินอเนี่ยน ก็อยากจะขับรถกลับ ไปที่วิลล่าโดยตรง เรื่องวันนี้จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว เขาต้อง รีบกลับไป ทําเซอร์ไพรส์ให้กับผู้หญิงของเขา

ขณะนี้ ในวิลล่า หลิวหยิงได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง

“สวัสดีค่ะ คุณคือคุณหลิวหรือเปล่าคะ?” อีกฝ่ายหนึ่งของ โทรศัพท์พูดด้วยท่าทีที่เกรงใจ “ใช่ ใช่ค่ะ ใครหรอคะ?” เบอร์โทรศัพท์ของฝ่ายตรงข้าม

แปลกมาก เสียงก็แปลก หลิวหยิงแน่ใจว่าไม่รู้จัก

“ฉันคือคุณหมอประจำตัวของคุณไปค่ะ ช่วงนี้คุณไปให้ให้ ความร่วมมือในการรักษาของเรามาโดยตลอด การบาดเจ็บของ เขายังหายไม่หมด ถ้าหากไม่ให้ความร่วมมือในการรักษา จะยุ่ง ยากมาก ค ครั้งที่แล้วตอนคุณมาได้ให้เบอร์โทรศัพท์เอาไว้ น่าจะ เป็นเพื่อนของเขาใช่ไหมคะ? อยากรบกวนคุณช่วยมาพูดโน้ม น้าวใจให้หน่อยได้ไหมคะ”

“ค่ะ ฉันรู้แล้วค่ะ” หลิวหยิงอึ้งไปเลย จากนั้นก็ตอบกลับด้วย เสียงเบา
วันนั้นที่งานเลี้ยงไปยีรุ่ยโทรหาเธอ ตอนแรกเธอพูดว่าจะไป เยี่ยมเขา ในวันที่สอง แต่กลัวว่ามู่หรงซื้อจะเข้าใจผิด ฉะนั้นจึง ไม่ได้ไป สองสามวันนี้ก็ไม่ได้ติดต่อกับไปยี่รุ่ย

ตอนแรกเธอคิดว่าอาการของเขาน่าจะดีขึ้นแล้ว คิดไม่ถึงว่า เขากลับไม่ให้ความร่วมมือในการรักษามาโดยตลอด

บางครั้งที่ดื้อรั้นขึ้นมานี่ไม่ฟังคำ เขาเข้าใจนิสัยของไปยี่รุ่ยดี บางครั้งที่ดื้อรั้น ของใครจริงๆ

ที่จริงแล้วหลิวหยิ่งรู้ เธอไปแล้วก็ไม่ได้ผลอะไร นอกจากว่า

เงินลั่วฉิงจะไป

แต่ว่า หลิวหญิงก็ยังไม่วางใจ เธอยังอยากจะไปดูเขา เธอรู้ว่าเขาบาดเจ็บที่หัวใจ หากรักษาไม่หาย จะเป็นอันตรายได้

หลิวหยิ่งมองดูเวลา ตอนเย็นบ่ายสองครึ่ง เวลานี้หรงซื้อไม่ กลับมาแน่นอน

หลิวหญิงเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งตัวเล็กน้อย จากนั้นก็ลงจากตึก มู่หรงซื้อจัดรถให้กับเธอไว้ แต่ว่าเธอไม่ขับ

หลังจากออกจากประตูแล้ว เธอคิดดูแล้ว โทรหามู่หรงซื้อจะ ดีกว่า