บทที่634 เทพธิดาเงินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่ (1)

“คุณหนูใหญ่ครับ คุณกลับมาแล้วเหรอครับ”พ่อบ้านเห็นเธอก็ โล่งอกอย่างเห็นได้ชัด วางของในมือแล้วเดินเข้าไปต้อนรับ

เงินลั่วนิ่งเห็นเขาเก็บกล่องข้าวที่สั่งจากด้านนอก

“เมื่อกี้คนพวกนี้สั่งข้าวมากินจากข้างนอกครับ พวกเขากิน เสร็จก็กลับเข้าห้อง ไม่ได้ถามอาการนายท่านเลยครับ พ่อบ้าน เห็นเงินลั่วนิ่งจ้องมองกล่องกับข้าว อดส่ายหัวไม่ได้

ก่อนหน้านี้เงินหยางไล่คนรับใช้ในบ้านออกหมด หลังจาก นายท่านกลับมาก็ไม่ได้จ้างใครมาอีก บอกว่าเงียบสงบหน่อยก็ดี

เรื่องทํากับข้าวก็ตกเป็นหน้าที่ของพ่อบ้านทั้งหมด ตอนพ่อ

บ้านยังหนุ่มเคยเป็นเชฟมาก่อน กับข้าวที่ทำออกมาจึงอร่อยเป็น

พิเศษ

เมื่อครอบครัวเงินจีหยางย้ายกลับมา ก็หน้าด้านกินฟรีอยู่ฟรีที่ บ้านนี้ ปกติถึงแม้พ่อบ้านจะไม่พอใจยังไง แต่ก็ไม่เคยว่า ยังทำ กับข้าวให้พวกเขาทานทุกวัน

แต่วันนี้โรคหัวใจนายท่านกำเริบ พวกเขากลับไม่ใส่ใจ พ่อ

บ้านจึงรู้สึกโกรธมาก!

ดังนั้นพ่อบ้านจึงไม่ได้ทำอาหารกลางวัน เพราะยังไงเสียนาย ท่านไม่สบาย ไม่อยากกินข้าวอยู่แล้ว
ครอบครัวเป็นลั่วนิ่งจึงเรียกเดลิเวอรี่มาส่ง ซึ่งมีเพียงสำหรับ ของพวกเขาเท่านั้น แม้แต่ของนายท่านก็ไม่มี

“ฉันขึ้นไปดูคุณปู่ก่อนค่ะ”ดวงตาเป็นมั่วนิ่งลุ่มลึก แต่ไม่ได้พูด อะไร เดินขึ้นไปชั้นบนทันที

คุณปู่เงินได้ยินเสียงจึงลุกขึ้น สีหน้าแย่เล็กน้อย แต่ร่างกายไม่

ได้รู้สึกไม่สบายแล้ว

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งมาก็ติดต่อกับคุณหมอไว้แล้ว คุณหมอมาช่วย ตรวจอาการของคุณเป็น บอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเป็นวง จึงวางใจในที่สุด

เงินลั่วนิ่งไม่ได้เร่งจะกลับบ้านตระกูลถัง แต่อยู่เป็นเพื่อนคุณ เงินต่อ

“ในที่สุดยัยบ้าเป็นลั่วนิ่งก็กลับมาจนได้ อีกห้องหนึ่ง หลี่หยุน

ว่าเป็นลั่วนิ่งกลับมาแล้ว สีหน้ามีรอยยิ้มอันโหดร้ายหลายส่วน

“ก่อนหน้านี้ พวกเรายังหวาดกลัวคุณชายสามเม่อยู่บ้าง แต่ ตอนนี้คุณชายสามแย่ทิ้งเธอไปแล้ว ดังนั้นพวกเราก็ไม่มีอะไรต้อง ระแวงอีกต่อไป”

“วางแผนไปถึงไหนแล้ว? “ดวงตาเงินหยางกะพริบ น้ำเสียง เบาลงหลายส่วน

“วางใจเถอะ จัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว ฉันหาคนได้แล้ว นั่ง สารเลวกลับมา พวกเราก็เริ่มแผนการได้ เดี๋ยวฉันจะติดต่อไปเอง ครั้งนี้ฉันจะทำให้นังสารเลวตายทั้งเป็น”หลี่หยุนพูดประโยคนี้ออกมา ใบหน้ามีความอำมหิตมาก

“ตอนนี้คุณชายสามเย่จะแต่งงานกับคุณ เป็นไปไม่ได้ที่จะ

สนใจเธออีก เธอไม่มีคนหนุนหลัง พวกเราจะจู่โจมเธอยังไงก็ได้” “ตอนนี้คุณชายสามเย่ไม่เอาเธอแล้ว เป็นไปได้ไหมที่จะยึดหุ้น ส่วนในบริษัทเงินชื่อกรุ๊ปคืน? “เงินหยางกังวลเรื่องเงินมาก

“อันนี้ก็ไม่แน่”สีหน้าหลี่หยุนเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดังนั้น แผนการเรายิ่งเร็วก็ยิ่งดี พวกเราต้องชิงลงมือก่อนคุณชายสาม เย่จะยึดหุ้นส่วนในมือเธอกลับไป มีเพียงอย่างนี้ เมื่อเธอตาย พวกเราถึงมีสิทธิ์เอาหุ้นพวกนั้นมาครอบครอง

“อืม ถ้างั้นคุณรีบติดต่อคนพวกนั้น คืนนี้พวกเราก็มีหน้า เงินหยางก็มีความอำมหิตเพิ่มขึ้นหลายส่วน ถึงแม้เขาจะพูดไม่ จบ แต่ความหมายนั้นชัดเจนจนไม่รู้จะชัดเจนยังไงแล้ว

เงินลั่วนิ่งคุยเป็นเพื่อนคุณปูเป็นที่ห้องนอนของท่าน เห็นท่านมี

ชีวิตชีวาขึ้น เลยให้ท่านพักผ่อนก่อน

เงินถั่วนิ่งลงมาชั้นล่าง เธอครุ่นคิดดูแล้วรู้สึกไม่วางใจ จากนั้น ก็โทรหาคุณหมอที่เพิ่งมาตรวจอาการของคุณปู่ เมื่อสักครู่

คุณหมอบอกว่าอาการของคุณ ไม่สู้ดีนัก ปล่อยให้กระทบ กระเทือนจิตใจไม่ได้อีก

แน่นอน ถึงไม่ได้รับการกระทบกระเทือนจิตใจ ด้วยสภาพ ร่างกายคุณปู่ในขณะนี้ เกรงว่าคงเหลือเวลาไม่มากแล้ว

คุณหมอบอกว่าสั่งยาใหม่ให้คุณทาน เป็นลั่วนิ่งจึงคิดจะไปเอาด้วยตัวเอง

เงิน วฉงรับยาเสร็จ เดินมาถึงครึ่งทางก็ได้รับสายจากถังหลิน

“ฉิงฉิง น้องไปช่วยพี่เอาเงินที่ซินอเนียน” ในสาย เสียงดัง หลินส่งมาอย่างร้อนใจ

“หืม? “เป็นลั่วนิ่งขมวดคิ้ว ซินซื้อเนียนเป็นศูนย์การค้าที่ใหญ่ ที่สุดในเมืองA ในเป็นหนึ่งในธุรกิจใหญ่โต ถังหลิน ให้เธอไปเอา เงินที่ดิน อเนียน? เกิดอะไรขึ้น?

ซินอเนียนเหมือนเป็นของมู่หรงซื้อ! เธอไปอย่างนี้จะเอา

เงินได้เหรอ?

“ซินอเนี่ยน พี่มีหุ้นส่วนอยู่ตรงนั้นถังหลินเข้าใจความสงสัย ของเธอ จึงไม่ได้ปิดบังเธอ “พี่รีบใช้เงินก้อนนี้ แต่ตอนนี้ไปไม่ สะดวก ทางโน้นออกเช็คเรียบร้อยแล้ว น้องไปเอาเช็คกับเลขา ของมู่หรงซือถู เอาเช็คได้แล้วก็อย่าเพิ่งออกมา พี่จะติดต่อบอก น้องอีกที”

“ได้”เป็นลั่วนิ่งไม่ได้ถามอะไรมาก เวลานี้หากถังหลินไม่ สะดวกจริงๆ คงไม่ให้เธอไปดำเนินการแทนหรอก

ถังหลินไม่ได้พูดอะไรมาก คงเป็นความลับสุดยอด

เป็นลั่วนิ่งไปถึงศูนย์การค้าซินซื้อเนียน เลขาของมู่หรงซื้อ รอ เธออยู่แล้ว อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไร แค่นำเช็คมาให้เฉยๆ

เงินถั่วนิ่งยังคงรู้สึกสงสัยอยู่เล็กน้อย ดังนั้นอดดูจำนวนเงินใน เช็คไม่ได้ จากนั้นมุมปากกระตุกอย่างแรง
เซอะ มีเงินจัง

เพราะถึงหลินบอกว่าได้รับเช็คแล้วไม่ต้องรีบออกไป เงินลั่งฉิง จึงเที่ยวชมในห้างสรรพสินค้าไปเรื่อยๆ

เงินลั่วจึงเห็นว่าใกล้จะถึงวันเกิดของเฟิงเหมียวเหมียวแล้ว และเงินมั่วนิ่งรู้ว่าเพิ่งเหมียวเหมียวชอบหยกมาก พอดีเห็นมีร้าน ขายหยก โดยเฉพาะ เป็นลั่วนิ่งจึงอยากเดินเข้าไปดูว่ามีแบบที่

เหมาะสมหรือไม่

เมื่อเดินเข้าไปเห็นราคาพวกนั้น มุมปากเงินถั่วนิ่งกระตุก หลายครั้ง มิน่าล่ะถังหลินถึงได้รับเงินปันผลมากขนาดนี้ ของที่นี่ แพงมาก

เหมือนแย่งเงินเลย

ภายในร้าน กำไรหยกที่ถูกที่สุดก็มีราคาหลายล้าน ราคาแพง สุดคือยี่สิบกว่าล้าน

ต่างว่ากันว่าทองนั้นมีราคา ส่วนหยกนั้นไม่อาจประเมินค่าได้ เธอเชื่อคํานี้เสียสนิทใจ

แน่นอน แพงต้องมีสาเหตุอยู่แล้ว ถึงแม้เงินถั่วนิ่งไม่ค่อยรู้ เรื่องหยกมากนัก แต่ก็ดูออกว่าทั้งคุณภาพวัตถุดิบและคุณภาพ สินค้า จะต้องมีคุณภาพดีอันดับหนึ่ง

แพงมาก เป็นลัวฉิงจึงแค่มอง ไม่ได้พูดอะไร และไม่ได้คิดจะ ซื้อด้วย

พนักงานมองเธอสักพัก เห็นได้ชัดว่าเหลืออด แววตาแสดงความอยากขับไล่เธอออกไปเหลือเกิน

บังเอิญเวลานี้หญิงหญิงกับกู่หลิงหลิงเดินเข้ามาในร้านแห่งนี้ ด้วย

“คุณ คุณมาแล้วเหรอคะ วันนี้จะดูเป็นอะไรดีคะ? “พนักงาน เห็นหญิงหญิง สีหน้ารีบฉายรอยยิ้มออกมาทันที พร้อมกับเข้าไป ต้อนรับอย่างกระตือรือร้น ทิ้งเงินถั่วนิ่งไว้อีกทาง

เงินถั่วนิ่งได้ยินคำว่าคุณ จึงชำเลืองไปมองแวบหนึ่ง พบว่า เป็นหญิงหยิง มุมปากพลางเม้มขึ้นเล็กน้อย อันนี้ถือว่าโลกแคบในหมู่ศัตรูหรือเปล่า?

“ฉันอยากซื้อกำไรหยกมอบเป็นของขวัญค่ะ เพราะเป็นลั่วนิ่ง หันหน้าเข้าหาเคาน์เตอร์ หญิงหญิงจึงไม่เห็นเป็นลั่วถึง

“คุณจะมอบให้ใครคะ? อายุประมาณเท่าไหร่คะ? ” พนักงานได้ยินว่ากำลังจะขายงานได้ ดวงตาพลันสว่างจ้า ยิ่ง กระตือรือร้นมากขึ้น พนักงานอีกสองคนก็ล้อมเข้ามา

“ฐานะสูงส่ง อายุประมาณเจ็ดสิบ”คล้ายกับหญิงหญิงจะพูด

สุ่มๆหนึ่งประโยค

“อ่อ ดิฉันเข้าใจแล้วค่ะ คุณจะมอบให้แก่คุณย่าเยู่ใช่ไหม คะ? คุณมีความกตัญญูจริงๆค่ะ พนักงานคนนี้มีไหวพริบ และ ประจบสอพลอเก่ง