บทที่ 624 เทพธิดาเป็นหึงหวง (1)

“ทำไมหล่อนถึงนอนอยู่บนพื้น? “เงินถั่วจึงยิ่งรู้สึกแปลก ประหลาด เรื่องนี้เหมือนจะอธิบายไม่ถูกหลัก ดังนั้นเธอกังวลว่า เย่ซือเฉินจะเกิดเหตุไม่คาดคิดอย่างอื่นขึ้น

“ไม่รู้”ตอนที่คุณชายสามเยทุบหญิงหญิงจนสลบ เขายังไม่ ค่อยรู้สึกตัวนัก เขาจ่าสิ่งที่ตัวเองทำเมื่อสักครู่ไม่ได้

“เยซือเฉิน คุณฟังดีๆนะ คุณอย่าไปแตะต้องหล่อนเป็นลั่วนิ่ง แอบถอนหายใจ ยกระดับเสียงสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “คุณไม่ ต้องเข้าใกล้หล่อน และไม่ต้องให้หล่อนเข้าใกล้คุณ

เธอไม่รู้ว่าผู้หญิงทางโน้นกำลังเล่นไม้ไหนอยู่ แต่เธอรู้ว่าเวลา นี้เย่ซือเฉินโดนวางยา แถมยาก็ออกฤทธิ์แล้วอีกต่างหาก หาก เวลานี้เยซื้อเฉินไปสัมผัสผู้หญิงคนนั้น คงต้องระงับอารมณ์ใคร่ ไม่อยู่เป็นแน่

อภัยให้กับความเห็นแก่ตัวของเธอด้วย ถึงแม้จะรู้ว่าเย่ซื้อเฉิน ต้องทรมาน แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาไปแตะต้องผู้หญิงคนอื่น

ยิ่งไปกว่านั้นเธอยิ่งรู้สึกกลัว

เวลานี้เย่ซื้อเฉินยังคงมีสติการรับรู้อยู่บ้าง ดังนั้นเขารู้ว่าเธอ กังวลใจเรื่องอะไร เขาก็รู้อาการของตัวเองดี ดังนั้นเขาไม่กล้า แม้แต่เหลียวมอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องแตะต้องตัวเลย

แต่เมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนี้ ในใจเยซื้อเฉินก็รู้สึกสบายเป็นพิเศษ ในที่สุดผู้หญิงของเขาก็อยากครอบครองเขาเพียงผู้เดียว แล้ว เย่อเงินอดหัวเราะไม่ได้

เพียงแต่เสียงหัวเราะนั้นเบาและอ่อนแรงมาก อีกทั้งยังแฝง ความเร่าร้อนไว้หลายส่วน ฟังดูแล้วให้ความรู้สึกแปลกๆ

เวลานี้เยซือเฉินไม่ได้ตอบ

บัดนี้ได้ยินเขาหัวเราะ ไม่ได้ยินเขาตอบ หนังตาเป็นลั่วถึงพลัน กระตุกสองครั้ง จากนั้นก็เพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้นอย่างกะทันหัน “เย่ซือเฉิน คุณห้ามแตะต้องหล่อน ห้ามแตะต้องหล่อน ได้ยิน ไหม? ”

เวลาที่เป็นลั่วนิ่งกล่าวออกมา พลางเหยียบคันเร่ง เพื่อเร่งให้ เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

เธอรู้ว่าตอนนี้คือช่วงการทำเวลา ทุกเสี้ยวนาที่มีความหมาย

เธอรู้แต่เพียงว่าต้องใช้ความเร็วสูงสุดในการไปให้ถึงจุดหมาย

เธอไม่อาจสนใจอย่างอื่นได้

เย่อเฉินหัวเราะอีกครั้ง “เผด็จการมาก

ผู้หญิงของเขาเผด็จการจริงๆ แต่เขาชอบ ชอบที่เธอเป็นแบบ

นี้ เขาชอบเวลาเธอร้อนใจเพื่อเขา ชอบเวลาเธอหึงหวง………

“เย่ซื้อเฉิน คุณอย่าหัวเราะ ฉันไม่ได้ล้อคุณเล่นนะ หากคุณ กล้าแตะต้องตัวหล่อน ฉันไปถึงฉัน……..เวลานี้เงินลั่วนิ่งพูดข่มขู่ เขาแรงๆ

“ยังไง? “เยซื้อเฉินกำมือถือไว้ หางคิ้วยกขึ้นเล็กน้อย เสียงหัวเราะดังขึ้นหลายส่วน เวลานี้ได้ยินเสียงของเธอ ร่างกายก็ไม่ ค่อยทรมานมากแล้ว

และเป็นเพราะคุยโทรศัพท์กับเธอ เขาถึงสามารถรักษา สติสัมปชัญญะที่เหลือเพียงน้อยนิดได้

“ฉันจะเชือดคุณทิ้งเงินถั่วนิ่งพูดคำรุนแรงหนึ่งประโยค เพราะเธออยากให้เขารับรู้ถึงความรุนแรงของเรื่อง ดังนั้นเธอจึง พูดหนักไปบ้าง

อืม หนักไปหน่อย

แต่ก็ไม่ได้ขู่ขวัญเขาได้ทั้งหมด

“โหดร้ายจริงๆ”เยซือเฉินหยุดชะงัก จากนั้นก็สูดลมหายใจ เข้าหนึ่งเฮือก เธอช่างโหดร้ายเสียจริง

เชือดเขาทิ้ง? เธอไม่เสียดายเหรอ?

“ดังนั้น คุณอย่าไปแตะต้องเรื่อยเปื่อย จำไว้เป็นถั่วนิ่งเน้น อีกครั้ง

เงินถั่วนิ่งนึกขึ้นว่าตอนนี้เขาโดนวางยา แล้วยังมีผู้หญิง ล่อนจ้อนอยู่ในห้องของเขาอีก เธอตึงเครียด หรืออาจถึงขั้น หวาดกลัว เธอรับรู้เป็นครั้งแรกว่า เธออยากครอบครองคุณชาย สามเย่เพียงผู้เดียวขนาดไหน

ใช่ ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว!!

เธอไม่อนุญาตให้เขาไปแตะต้องตัวผู้หญิงคนอื่นเด็ดขาด!!
เพราะกลัวเยซือเฉินจะสูญเสียสติ และกลัวเยซื้อเฉินจะกระทำ การบุ่มบ่ามบางอย่าง เงินมั่วนิ่งจึงไม่ได้วางสาย คุยกับเขาอยู่ ตลอดทาง และตอนนี้เธอยิ่งขับเร็วเพิ่มยิ่งขึ้น

เห็นได้ชัดว่าความเร็วของเธอเกินกำหนดเสียแล้ว อีกทั้งเกิน มาไม่ใช่น้อยๆ แน่นอนเธอยังฝ่าไฟแดงอีกด้วย

ตอนนี้คือเวลากลางคืน เป็นลั่วจึงเลือกเส้นทางข้างทะเลสาบ

เนื่องจากรถน้อย ไม่มีคนขับผ่าน

ดังนั้นเธอถึงกล้าขับเกินกำหนด กล้าฝ่าไฟแดง

เธอได้ยินเสียงรถตำรวจดังมาจากด้านหลัง แต่เธอก็ไม่ได้ ชะลอรถให้หยุดเลย กลับขับเร็วกว่าเก่าเสียด้วยซ้ำ รถตำรวจถูก เธอทิ้งห่างอยู่ด้านหลัง เพราะเธอเคยฝึกเทคนิคการขับรถมา

ก่อน เดิมทีต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง แต่เป็นลั่วนิ่งกลับใช้แค่ยี่สิบ

นาทีก็ถึงจุดหมาย

“เย่ซือเฉิน”เงินลั่วนิ่งเกือบถึงหน้าประตูคฤหาสน์ตระกูลเ ขานเรียกเย่ซือเฉินอีกครั้ง

“อืม”อีกฝั่งหนึ่ง เย่ซือเฉินรีบตอบ ถึงแม้เสียงจะเร่าร้อน แต่ เขายังคงมีสติอยู่อย่างเห็นได้ชัด ยังได้ยินเสียงของเธออยู่

“เย่ซือเฉิน ตอนนี้คุณออกมาเองได้ไหม? ฉันมาถึงแล้ว เงินลั่วนิ่งคิดว่าหากเธอเดินเข้าคฤหาสน์ตระกูลเย่แล้วถูกพบเข้า เกรงว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายที่ไม่จำเป็นขึ้น การที่เชื่อเงินออกมาจะเป็นเรื่องง่ายเสียมากกว่า

เชื่อเงินออกมา ขอเพียงไม่ถูกคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เห็น ส่วน พวกคนรับใช้คงไม่กล้าพูดอะไรหรอก

เงินลั่วฉิงกำลังคิด ตั้งแต่เชื่อเฉินโดนวางยาจนถึงตอนนี้ ได้ ผ่านเวลามานานแล้ว คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่คงไม่เฝ้าดูแล้ว ไม่เช่น นั้นเชื่อเงินคงไม่มีโอกาสคุยโทรศัพท์กับเธอหรอก

“อืม ได้ เย่ซือเฉินตอบเสียงทุ้มต่ำ ถึงแม้จะพยายามควบคุม สุดความสามารถ น้ำเสียงก็ยังคงเปลี่ยนไป เขาระงับอารมณ์ไม่ ได้แล้วจริงๆ

ได้ยินเธอมาถึงแล้ว ในที่สุดเขาก็โล่งอก ดิ้นรนลุกขึ้นยืน เวลา นี้กำลังกายของเขาก็ฟื้นฟูแล้วเล็กน้อย ฉะนั้นการเดินจึงไม่ใช่ ปัญหาใหญ่โต

เวลานี้คุณชายสามเย่ไม่รู้เวลาจริง สำหรับเขาถือว่ายาวนา นมากๆ ดังนั้น คุณชายสามแย่จึงรับรู้ไม่ได้ว่าเป็นลั่วจึงเดินทาง จากคฤหาสน์ถังมายังคฤหาสน์ตระกูลเย่ ใช้เวลาเพียงยี่สิบนาที เท่านั้น

“เยซื้อเฉิน อย่าให้พวกคุณรู้นะ”เงินถั่วนิ่งไม่วางใจเล็กน้อย อดกําชับหนึ่งประโยคไม่ได้

“อืม”เย่ซือเฉินตอบรับเสียงทุ้ม มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย จาก นั้นก็ก้าวเดินไปยังทิศทางประตู

ซึ่งเวลานี้หยิงหญิงยังคงนอนอยู่บนพื้น
เยซือเฉินจะเดินจากเตียงไปยังประตูทางออก จําเป็นต้องเดิน ผ่านหล่อน

เท้าของเย่ อเงิน โดนตัวหล่อน ร่างกายของเขาก็แข็งค้าง แต่ ไม่ได้หยุดแม้แต่วินาทีเดียว เขาก้าวเท้าออกไปโดยตรง

เวลานี้ร่างกายของเขายิ่งทรมาน คล้ายกับมีแมลงนับสิบล้าน ตัวกำลังกัดกินร่างกายของเขาอยู่ ทำให้เขารู้สึกจะบ้าคลั่ง อารมณ์ใครเกือบจะพลุ่งพล่านแล้ว

เวลานี้เขาคิดเพียงเรื่องเดียว นั่นก็คือรีบหาตัวเป็นลั่วนิ่งเจอ เร็วๆ

ดังนั้น เขาไม่สังเกตเห็นเรื่องอื่น หญิงหญิงที่นอนอยู่บนพื้น เมื่อโดนเขาถีบ ร่างกายพลันกระตุก

เยซื้อเฉินฝืนทนความทรมานทางร่างกาย เปิดประตูห้องเดิน

ออกไป

ด้านนอกไม่มีคน เงียบเป็นพิเศษ ก่อนหน้านี้คุณปู่เย่กับคุณย่า เย่ไม่วางใจ จึงเคยมาดู แต่เมื่อเห็นห้องของเย่ซื้อเฉินปิดไว้ ตลอด ต่อมาพวกท่านก็ไม่ได้มาดูอีก

ถึงแม้เยซือเฉินจะทรมาน แต่ความเร็วในการเดินนั้นไม่ได้ช้า เลย เพียงแต่ตอนที่เขาเกือบจะลงไปถึงชั้นล่าง ทันใดนั้นประตู ห้องของจินหมิงเงินก็ได้เปิดออก

“คุณจะไปแล้วเหรอ? “จินหมิงเงินเห็นท่าทางของเขาก็ไม่ได้ ประหลาดใจแต่อย่างใด เห็นได้ชัดว่าเธอรู้เรื่องที่เกิดขึ้นคืนนี้ดี