บทที่ 603 คุณท่านทั้งสองของตระกูลเย่ได้พบเจอกับเด็ก ๆ แล้ว (2)

“หรือไม่ให้ถังหลินคิดวิธีขัดขวางเยซื้อเฉินไว้ก่อนไหม?” หัวคิ้ว

ของท่านย่าถังขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าลำบากใจอยู่

บ้าง

“คุณรู้สึกว่าถังหลินจะขัดขวางเขาไว้ได้เหรอ? ตอนนี้เขาอยาก จะหาโอกาสมาบ้านตระกูลถังของเราแทบแย่แล้ว แล้วตอนนี้มี โอกาสแบบนี้ เขาจะมาพลาดไปได้ยังไง?” ริมฝีปากของท่าน ถังกระตุกขึ้นเบา ๆ ที่หนึ่ง “คนที่จะสามารถขัดขวางเขาไว้ได้ก็ คงจะมีแต่ฉิงฉิงแล้ว

“งั้นก็ให้ถังหลินถึงเวลาเขาไว้สักพัก จากนั้นค่อยให้ฉิงฉิงหา วิธีขัดขวางเขาไว้ จะมาทำให้แผนการของเด็กโม่ของเราพังไม่ได้ นะ” ท่านย่าถังทําการตัดสินอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด

อย่างอื่นสามารถไม่สนใจได้ แต่ว่าเรื่องแผนการของเด็กโม่ ของเราจะไม่สนใจไม่ได้เด็ดขาด

อีกด้านหนึ่ง พอคุณปู่เย่วางสายโทรศัพท์ลงแล้ว ก็รีบโทร ศัพท์หาเยซือเฉินติด ๆ แต่ว่าโทรศัพท์ดังไปหลายที เยซือเฉินถึง จะรับสาย

“เมื่อกี้ท่านถังเพิ่งโทรศัพท์มาหาฉัน บอกให้ฉันไปเป็นแขกที่ บ้านตระกูลถัง แล้วก็ให้แกได้ด้วย แกก็เตรียมตัวสักหน่อย” ตอนแรกคุณปู่เย่นึกว่าเยซื้อเฉินจะไม่ตอบตกลงง่าย ๆ เพราะฉะนั้นเขาก็เลยเตรียมคำพูดเกลี้ยกล่อมเยซื้อเฉินไว้ตั้ง มากมาย

“ได้ครับ แต่ว่าคําพูดของคุณปู่เย่ยังไม่ทันได้พูดจบ เย่ซือเฉิ นก็ตอบตกลงแล้ว

คุณปู่เย่ถือโทรศัพท์ไว้ แล้วก็อึ้งไปเลย ยังมีความรู้สึกไม่ค่อย กล้าเชื่อสักเท่าไหร่ “นี่แกตอบตกลงแล้วเหรอ?”

เมื่อก่อน เขาไม่เคยเชื่อฟังแบบนี้มาก่อนเลยนะ ตอนนี้พอมา เกิดเรื่องคลิปวิดีโอขึ้น คุณปู่เย่ก็ยังไม่กล้าเชื่อว่าเขาจะตอบ ตกลงได้รวดเร็วและสบาย ๆ ขนาดนี้

“พวกคุณไปก่อนเลย เดี๋ยวผมตามไปเอง” ครั้งนี้ เย่ซือเฉินพูด ได้อย่างชัดเจนและเข้าใจ

“ได้ ได้ งั้นตกลงตามนี้เลยนะ แกรีบตามไปเร็ว ล่ะ” ในที่สุด ๆ คุณปู่เย่ก็วางใจได้สักที เขารู้จักเย่ซื้อเฉินดี ถ้าเรื่องที่เยซือเฉินไม่ อยากทําจะไม่มีทางตอบตกลงอย่างเด็ดขาด แล้วเรื่องที่เย่ซือ เฉินตอบตกลงแล้วก็จะต้องทำให้ได้อย่างแน่นอน

“ตกลงมันเรื่องอะไรกัน?” หลังจากที่คุณปู่เย่วางสายโทรศัพท์ ไปแล้ว คุณย่าเย่ถึงได้ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้

“ตระกูลถังเชิญเราไปเป็นแขก แถมยังตั้งใจให้พาซื้อเฉินไป ด้วย คุณก็รู้เรื่องที่ท่านถังรับหลานสาวคนนั้นกลับมาแล้วใช่ ไหม เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกใจซือเฉินของเราเข้าแล้ว และมี เจตนาอยากจะเชื่อมสัมพันธ์โดยการแต่งงานกับตระกูลเรา นี่ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีมากครั้งหนึ่งจริง ๆ” ใบหน้าของคุณปู่เย่ใน ตอนนี้มีแววได้ใจอย่างปกปิดไว้ไม่อยู่

แต่ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลก ๆ อยู่นะ ด้วยสถานะ ของตระกูลถัง และด้วยอำนาจของตระกูลถังแล้ว ไม่มีความ จำเป็นที่จะต้องเป็นฝ่ายมาหาเราหรอกมั้ง?” หัวคิ้วของคุณย่าเ ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ “และที่สำคัญคุณไม่รู้สึกว่านี่มันรีบร้อนเกินไปหน่อยเหรอ?”

“นั่นเป็นเพราะว่าซือเฉินของเราเพียบพร้อมมากต่างหาก เมืองAทั้งเมืองสามารถหาคนที่เพียบพร้อมได้เท่าซื้อเฉินของเรา อีกไหมล่ะ?” คุณปู่ถังกลับไม่รู้สึกว่าเป็นเช่นนั้น เขาเป็นคนที่หลง ตัวเอง ภูมิใจในตัวเองมาตลอด เพราะฉะนั้นจึงไม่รู้สึกว่ามีอะไร แปลก

“แต่ว่า ฉันมักจะรู้สึกว่า….. บนใบหน้าของคุณย่าเยี่ยัง แอบแฝงไปด้วยความกังวลเล็กน้อย

“เอาล่ะ คุณเลิกกังวลอย่างไร้ประโยชน์ได้แล้ว นี่ถือเป็น โอกาสดีที่หาได้ยาก ถ้าพลาดไปก็จะไม่มีอีกแล้วนะ และที่ยากยิ่ง กว่าก็คือซื้อเฉันก็เห็นด้วยแล้ว คุณรีบไปเตรียมตัวสักหน่อย เดี๋ยวเราจะไปบ้านตระกูลถังเลย” คุณปู่เย่พูดขัดตอนคำพูดของ คุณย่าเย่ไปเลย

“คุณไม่รู้สึกว่าเฉินเฉินตอบตกลงง่ายและเร็วมากไปเหรอ คะ?” คุณย่าเย่รู้สึกว่า ในส่วนนี้ก็ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ นี่มันไม่ตรง กับนิสัยของเยซือเฉินเลย
“ดูจากความสัมพันธ์ของซื้อเฉินและถังหลิน จะตอบตกลงก็ไม่ แปลกหรอก บางทีซือเฉินของเราอาจจะเคยเห็นคุณหนูคนนั้น ของตระกูลถังแล้ว แล้วก็อาจจะชอบคุณหนูถังเข้าแล้ว ในเมื่อ คุณหนูถึงคนนี้สวยมากจริง ๆ และที่สำคัญยังมีความสามารถ เป็นอย่างมากด้วย” ตอนนี้ในใจของคุณปู่เย่ก็เอาแต่คิดว่าเรื่อง ที่จะได้เชื่อมสัมพันธ์โดยการแต่งงานกับตระกูลถังทั้งนั้น ส่วน เรื่องอื่นสําหรับเขาแล้วก็ไม่มีความหมายเลข

“ตอนนี้สภาพคุณเป็นแบบนี้ จะไปบ้านตระกูลถังได้ยังไง? คุณย่าเย่รู้ว่าเถียงเขาไม่ไหว จึงได้แต่จ้องมองดูขาเขา แล้วก็ถอน หายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง

“คุณไปหารถเข็นมาอันหนึ่ง ผมจะนั่งรถเข็นไป เป็นแบบนี้ก็ยิ่ง แสดงออกถึงความจริงใจของพวกเราขึ้นอีก” คุณปู่เย่คิดไว้ เรียบร้อยตั้งนานแล้ว ใบหน้าในตอนนี้ยังมีแววเจ้าแผนการและ ได้ใจเพิ่มขึ้นมาอีก

เมื่อคุณย่าเย่เห็นว่าเขาได้ตัดสินใจไว้แล้ว ก็ไม่พูดอะไรมาก อีก จึงได้แต่ทำตามความต้องการของเขา

หลังจากหนึ่งชั่วโมงกว่าต่อมา รถของคุณปู่เย่และคุณย่าเก็ จอดลงตรงหน้าประตูใหญ่ของบ้านตระกูลถังแล้ว คุณปู่เย่ยืมรถ เข็นมาจากโรงพยาบาลอันหนึ่ง แล้วก็ยังตั้งใจจ้างบุรุษพยาบาล มาด้วยอีกสองคน

รถจอดอยู่นอกประตูใหญ่บ้านตระกูลถัง แล้วบุรุษพยาบาลก็ ยกรถเข็นมา จากนั้นก็อุ้มคุณปู่เย่ลงมาจากรถ แล้วก็วางลงบนรถเข็น คุณปู่เย่ยังแสร้งทำเป็นร้องเรียกให้พวกเขาระวังหน่อยด้วย ครั้งนี้บนตัวและบนใบหน้าของคุณปู่เย่ไม่ได้มีอะไรมาแกล้ง อำพราง เพราะว่ากลัวจะโดนจับพิรุธได้

ท่านถังและท่านย่าถังออกมาต้อนรับ พอเห็นภาพแบบนี้ ใน ใจก็อดที่จะยิ้มเย็นไม่ไหว เจ้าจิ้งจอกเฒ่าเสแสร้งได้เหมือนจริง

เลยนะ รอดูซิว่าเดี๋ยวเขาจะเสแสร้งยังไงต่ออีก

“เพื่อนยาก คุณดูคุณไม่สะดวกขนาดนี้ยังจะตั้งใจรีบมาอีก นี่ ทำให้ผมรู้สึกผิดขึ้นมาแล้วนะเนี่ย” บนใบหน้าของท่านยังมี รอยยิ้มแฝงอยู่ และแน่นอนคำพูดที่ฟังดูสุภาพก็จะต้องขาดไม่ได้

“นี่ท่านถังพูดคำพูดอะไรกัน สามารถได้รับการรับเชิญจาก ท่านถังถือได้ว่าเป็นเกียรติของพวกเราแล้ว” คุณปู่เย่นั่งอยู่บนรถ เข็นสีหน้าเต็มได้ด้วยรอยยิ้ม “อย่าพูดว่าแค่ขาของผมบาดเจ็บ เลย ต่อให้ผมเป็นอัมพาตตัวอ่อนไปทั้งตัว ต้องยกก็จะให้คนยก ผมมาให้ได้”

“ดี ดี ทั้งสองท่านเชิญ” แน่นอนว่าท่านถังก็ยิ้มเป็นเพื่อนไป ด้วย

คุณย่าเย่รีบเข็นรถเข็นตามไป และเป็นคุณปู่เย่เดินเข้าไปข้าง

ใน

“ซือเฉินไม่มาด้วยเหรอ?” ท่านถังตั้งใจถามขึ้นมาประโยค หนึ่ง

“เขาบอกว่าเดี๋ยวจะรีบตามมา คาดว่าตอนนี้น่าจะอยู่ระหว่างทางแล้ว” พอคุณปู่เย่ได้ยินท่านถังตั้งใจถามถึงซื้อเฉิน ในใจก็ ยิ่งตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น ดูท่าเรื่องที่ทั้งสองตระกูลจะเชื่อมสัมพันธ์ ด้วยการแต่งงานนั้นดูจะไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไรแล้ว

“พูดแล้ว เจ้าเด็กซื้อเฉินนี่เราก็เห็นมาตั้งแต่เล็กจนโตเลยนะ เด็กซือเฉินนี่เพียบพร้อมมากจริง ๆ” แน่นอนว่าท่านย่าถึงก็มอง ออกถึงความตื่นเต้นบนใบหน้าของคุณปู่เย่ จึงตั้งใจพูดเสริมขึ้น มาประโยคหนึ่ง

“ใช่ ใช่ ซื้อเฉินของบ้านเราเพียบพร้อมมาตั้งแต่เด็กแล้ว ใน เมืองนี้ นอกจากถังหลินของบ้านคุณแล้ว คนที่สามารถมา เปรียบเทียบกับซือเฉินของบ้านเราได้นั้นคงจะไม่มีแล้ว” ในใจ ของคุณปู่เย่ก็ยิ่งดีใจมากยิ่งขึ้นมาอีก แน่นอนว่า อยู่ต่อหน้าคุณ ท่านแห่งตระกูลถังทั้งสองนั้น เขาก็จะต้องชื่นชมถึงหลินไปด้วย ชุดหนึ่ง

ใคร ๆ ก็อยากได้ยินคนอื่นชื่นชมลูกบ้านตัวเองทั้งนั้น

ท่านถึงกับท่านย่าถึงเพียงแต่ยิ้มเล็กน้อยเท่านั้น ต่างก็ไม่ได้ พูดอะไร และในตอนนี้ก็ได้มาถึงข้างนอกห้องโถงใหญ่แล้ว

ที่นอกห้องโถงใหญ่นั้นมีบันไดอยู่ไม่กี่ขั้น แน่นอนว่ารถเข็นนี้ นั้นเข็นขึ้นไปไม่ได้

ท่านถังและท่านย่าถังเหมือนกับว่าจะไม่ได้คำนึงถึงจุดนี้ แล้ว ก็เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่เลย คุณย่าเย่เข็นรถเข็นอยู่ก็นิ่งอึ้ง อยู่ข้างนอก และรู้สึกขวยเขินเล็กน้อย

“พวกเธอยังไม่รีบไปช่วยยกคุณปู่เย่เข้ามาอีก” พอท่านถังเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่ได้ช่วงระยะหนึ่งแล้ว ก็เหมือนกับว่า เพิ่งนึกถึงจุดนี้ แล้วก็รีบสั่งกำชับขึ้น

คนหลายคนถึงได้เดินออกไป แล้วก็ไปยกคุณปู่เย่เข้ามาใน ห้องโถงใหญ่

หัวคิ้วของคุณย่าเขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เธอมักจะรู้สึกว่า เมื่อกี้นั้นท่านถังเหมือนกับจะตั้งใจให้พวกเขาตกที่นั่งลำบาก แต่ว่า เธอก็รู้สึกว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ ถ้าพูดตามหลักแล้วพวกเขา ก็ไม่เคยล่วงเกินท่านถังมาก่อน แล้ววันนี้ท่านถังก็ตั้งใจเชิญ พวกเขามาด้วย