บทที่ 597 แจ้งคุณชายสามเย่ให้มารู้จักลูกๆ (2)

สำหรับคนแก่แล้ว นี่คงจะเป็นเรื่องที่มีความสุข และเติมเต็มมาก ที่สุดแล้ว

ถังหยุนเฉิงยังยืนอยู่ที่เดิม ถังหมุนเฉิงก็อยากกอดเด็กๆ สอง

คน แต่เขารู้สึกว่าตอนนี้ไม่มีโอกาสของเขา

ถังหยุนเฉิงมีนิสัยสุขุม เก็บความรู้สึก บางครั้งก็ผ่อนคลายไม่ ได้

เพิ่งเหมียวเหมียวเข้าใจเขาดีที่สุด จึงตั้งใจอุ้มถังจื่อเดินมา ตรงหน้าเขา อยากจะยั่วเขาให้อิจฉา

“คุณปู่ กอดหน่อยค่ะ” แต่ เมื่อเพิ่งเหมียวเหมียวเพิ่งจะเดินไป

ตรงหน้าถังหมุนเฉิง ถังจื่อซีก็ยื่นมือไปอยากให้ถึงหยุนเฉิงกอด

พูดจริงๆ แล้ว ถังหยุนเฉิงปกติเป็นคนท่าทางเฉยเมย ไม่ชอบ ยิ้ม เด็กทั่วไปไม่ชอบเขา เด็กหลายคนเห็นเขาก็ร้องไห้แล้ว นี่คือ สาเหตุที่เมื่อครู่เขาไม่ได้เข้าไปใกล้ เพราะเขากลัวว่าเด็กสองคน จะกลัวเขา

“อยาก อยากให้กอดหรือ” ถังหยุนเฉิงอึ้ง มองถังจื่อซี ไม่ อยากจะเชื่อทีเดียว

เด็กคนนี้ไม่กลัวเขา และยังอยากให้เขากอด

“อืม ค่ะ ให้คุณปู่กอดค่ะ” ถังจื่อซีพยักหน้า ยิ้มหวาน
ถังหยุนเฉิงถึงจะยื่นมือออกไป เห็นมือของเขาสั่นนิดหนึ่ง เขา อุ้มถังจื่อ จากอ้อมกอดของเพิ่งเหมียวเหมียวท่าทางระมัดระวัง มาก เหมือนกับกลัวจะทำให้ถังจื้อบาดเจ็บ

เพิ่งเหมียวเหมียวยังเสียดาย อันที่จริงเธอแค่ตั้งใจจะยั่วให้ถัง หยุนเฉิงอิจฉา นึกไม่ถึงถังจื่อจะอยากกอดเขา

“คุณปหล่อ หล่อกว่าคุณลุงอีกค่ะ” ถึงจื่อยื่นมือ ลูบหน้าถึง หยุนเฉิง ยิ้มดีอกดีใจ

ถังหยุนเฉิงอึ้ง มีรอยยิ้มที่มุมปาก ในที่สุดก็ยิ้มแล้ว คนที่ทำให้ ถังหยุนเฉิงยิ้มออกมีไม่กี่คน

“อืม ตามีแวว” เพิ่งเหมียวเหมียวพูดเสริม พิสูจน์ว่าสามีคือคน รัก ลูกชายคือเลี้ยงมา

ถังหลิน ” ”

ถังหลินรู้สึกว่าในใจเหมือนถูกกระทบกระเทือนรุนแรง ชาย อายุห้าสิบกว่าหล่อกว่าเขาหรือ

วันนี้เขาไปเหยียบเท้าใครเข้า ทำไมคนที่เจ็บเป็นเขาตลอด

ถังหลินเริ่มสงสัยชีวิตแล้ว บ้านนี้ไม่มีที่ให้เขายืนเลย แต่เมื่อเขาเห็นเงินถั่วนิ่งก็ถูกทิ้งอยู่ที่มุมหนึ่ง ในใจก็รู้สึกสงบ

ขึ้นบ้าง

ถังหลินอยากจะโทรไปหาเยซือเฉิน คุยอวดกับเย่ซื้อเฉิน ใน เมื่อเขาเจอเด็กสองคนก่อน
จนถึงตอนนี้เชื่อเงินก็ยังไม่รู้ว่ามีเด็กสองคนนี้ด้วยซ้ำ

เขาเดินไปมุมหนึ่ง แอบหยิบมือถือขึ้นมา

ทว่า เวลานี้เอง ท่านถังอุ้มถังจื่อไม่นั่งบนโซฟาไม่ทันระวังกด ถูกรีโมท เปิดโทรทัศน์

ในโทรทัศน์ฉายคลิปนักข่าวสัมภาษณ์คุณปู่เย่กับคุณย่าเ

พอดี

“เงินลั่วนิ่งทําร้ายผมขนาดนี้ แล้วยังมายั่วยวนซือเฉินของพวก เราอีก ผมไม่มีทางทนนั่งดูเฉยๆ แน่” ในโทรทัศน์น้ำเสียงโกรธข องคุณปู่เย่ทันใดนั้นก็ดังออกมา

ทุกคนฟังเสียงนั้นแล้ว ต่างพากันตกตะลึง

“คุณทําอะไร เร็ว รีบปิด” ท่านย่าถังตั้งสติได้รีบเรียกเขา เรื่อง นี้ เธอไม่อยากให้เด็กสองคนรู้เรื่อง

แต่ เด็กสองคนเห็นแล้ว และยังได้ยินชัดเจน “เขาว่าแม่หรือคะ” ถังจื่อซึมองคุณปู่เย่ในทีวี ใบหน้าไม่พอใจ

ทีเดียว “ทำไมเขาว่าแม่คะ” เวลานั้นเอง ในห้องโถงไม่มีใครตอบคำถามของถังจื่อ

คำถามนี้ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี

เรื่องพวกนั้นที่คุณปู่คุณย่าตระกูลเยทำ พวกเขาพูดไม่ออก และไม่อยากพูดอะไรไม่ดีต่อหน้าเด็กๆ

ท่านย่าถังปิด โทรทัศน์
“แม่ครับ เยซือเฉินรู้จักพวกเรามั้ยครับ” ถังซื้อไม่ละสายตา จากโทรทัศน์ มามองเงินถั่วลิง สายตาเคร่งขรึม

ในเมื่อมีคนต่อว่าแม่ของเขา เขารู้ว่าคนนี้คือคุณปู่ตระกูลเข้ คือปู่ของเอเฉิน

อย่างนั้นเชื่อเงินกำลังทำอะไร ถึงปล่อยให้คุณปู่ตระกูลเยว่า แม่อย่างนี้ เย่ซื้อเฉินไม่สนใจหรือ เชื่อเงินปล่อยให้คนตระกูล เย่รังแกแม่ตามอำเภอใจได้ยังไง

เวลานี้คำพูดของถังจื่อ ไม่ทำให้ทุกพากันตะลึง และคำเรียก ขานของถังจื่อไม่ต่อเชื่อเงินก็ทำให้ทุกคนอึ้ง

ฟังเขาเรียกแบบนี้ เหมือนกับว่า…

“เขายังไม่รู้” เป็นลั่วฉิงตะลึง จากนั้นก็ตอบคำถามเขาตามจริง ตอนนี้ เป็นลั่วนิ่งเดาใจเขาไม่ถูก

“งั้นแม่คิดจะบอกเขาเมื่อไรครับ” ตอนที่ถังจื่อไม่ถาม อารมณ์ บนใบหน้าซับซ้อน

พูดตามจริง หลังจากเขารู้เยซือเงินคือพ่อของเขา เขาอยาก รู้จักพ่อ หลายปีมานี้ เขากับน้องสาวอยากมีพ่อมาตลอด แต่กลัว แม่เสียใจ ถึงได้ไม่เคยพูดเรื่องนี้

ตอนนี้ในที่สุดก็เจอพ่อแล้ว เขากับน้องสาวดีใจมาก แม้เขาจะ เคยพูดว่าจะให้แบบทดสอบพ่อ แต่แบบทดสอบนั้นไม่ยากเกิน ไป

ขอแค่พ่อรักแม่ รักพวกเขา เรื่องอื่นไม่ใช่ปัญหา
อย่างไรก็ดี เขาคิดไม่ถึงคุณปู่ตระกูลเยจะด่าแม่อย่างนี้ คน ของตระกูลเท่ากับแม่อย่างนี้เชียวหรือ

อย่างนั้นเรื่องเจอกับพ่อ เขารู้สึกว่าต้องพิจารณาใหม่ให้ดีเสีย หน่อยแล้ว

“ลูกกับน้องสาวคิดว่ายังไงล่ะ” เป็นถั่วนิ่งรู้ว่าเขามีความคิด

ความอ่านแต่เด็ก เรื่องนี้ ควรจะขอความเห็นจากเขา

คนอื่นในห้องโถงต่างมองถึงจื่อไม่อยากจะฟังความเห็นของ เขาบ้าง

“พี่ชายบอกแล้วค่ะ ช่วงนี้เราจะยังไม่บอกพ่อ ต้องทดสอบพ่อ ก่อน ถ้าพ่อผ่านแบบทดสอบ พวกเราถึงจะยอมรับ ถ้าพ่อสอบไม่ ผ่าน พวกเราค่อยหาแฟนใหม่ให้แม่ค่ะ” ถังจื่อ คิดถึงคำพูดของ พี่ชายก่อนหน้านี้ แสดงความเห็นอีกครั้ง

คนในห้องได้ยินถังจื่อ พูดอย่างนั้นก็อดที่จะยิ้มมุมปากไม่ได้ เด็กสองคนนี้ช่างแก่แดดเสียนี่กระไร

“ดีมาก ความคิดนี้ดีมาก ควรจะทดสอบเขาซะหน่อย” ท่าน ย่าถังตั้งสติได้แล้ว ก็พยักหน้าหมึกหงัก คุณปู่ตระกูลเย่กับคุณย่า ตระกูลเท่าเรื่องอย่างนั้น พูดตามจริง เธอไม่พอใจตระกูลเย่ มาก แม้แต่กับเย่อเงินก็ไม่ชอบหน้า

ทว่า เธอก็ดูออกฉิงฉิงมีใจให้เยซือเฉิน อีกทั้งตอนนี้ก็มีลูกสอง คน เธอไม่มีทางตัดขาดพวกเขาได้แน่

ตัดขาดไม่ได้ แต่ก็ไม่วางใจที่จะให้ฉิงฉิงแต่งงานกับเย่ซื้อเฉินแต่งเข้าตระกูลเย่

ดังนั้น ตอนนี้วิธีการที่ถังจื่อไม่เสนอตรงกับความคิดของเธอ พอดี

“อืม ใช่ ดีทีเดียว ฉันก็เห็นด้วยค่ะ ครั้งนี้จะให้เขาแต่งฉิงฉิงไป ง่ายๆ ไม่ได้อีก ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่รู้จักทะนุถนอม” เพิ่งเหมียว เหมียวก็เห็นด้วยเช่นกัน

ท่านถังไม่พูดอะไร แต่เพราะเรื่องที่คุณย่าถังตกลงแล้วเขา ไม่เคยคัดค้าน

“อืม ก็ไม่เลว เขาต้องผ่านแบบทดสอบ ผมจะหาคนที่ดีกว่านี้ ให้ฉิงฉิงทันที ผู้ชายดีพร้อมมีเยอะแยะ ทำไมต้องเป็นเขาเท่านั้น” ตอนนี้ถึงหยุนเฉิงไม่พอใจเชื่อเฉินมาก ดังนั้น ประเด็นสำคัญ ของเขาคือประโยคสุดท้าย