บทที่ 595 เด็กๆ กลับมาแล้ว การยอมรับญาติอย่างน่าตื่น เต้น (7)

“คุณลุงคะ คุณลุง” เงินถั่วนิ่งตกใจ รีบเข้าไปห้าม เดิมทีเธอคิด ว่าถังหยุนเฉิงต่อให้โกรธ ก็คงไม่ถึงกับลงไม้ลงมือกับถังหลิน

นี่คือเรื่องของเธอ เธอไม่มีทางยอมให้ถังหลินต้องถูกตีเพราะ เรื่องของเธอ

“ฉิงฉิง อย่าห้ามลุง วันนี้ลุงต้องฟาดขามันให้หัก” ถังหยุนเฉิง ตอนนี้โมโหสุดขีด และยังแกว่งไม้เท้าหมายจะตีถังหลิน

“คุณลุงคะ เด็กเป็นลูกหนูเอง ลูกหนูเอง ไม่เกี่ยวกับถังหลิน เลยค่ะ” เป็นลั่วนิ่งแม้ว่าจะค่อนข้างกลัวถังหมุนเฉิง แต่ตอนนี้เธอ จําเป็นต้องยอมรับแล้ว

“ว่าไงนะ ฉิงฉิงหลานพูดอะไร” ถังหยุนเฉิงซะงัก สายตาจ้องม องเงินลั่วนิ่งไม่กะพริบ “ฉิงฉิง หลานอย่าพูดโกหกช่วยปกป้อง มัน”

คนอื่นที่เหลือต่างรีบหันมามองเงินถั่วนิ่ง แต่ละคนต่างยืนอึ้ง ไปอีกครั้ง

“หนูไม่ได้โกหกค่ะ เด็กๆ เป็นลูกหนูจริงๆ” เป็นลั่วนิ่งเสียงเบา ลง แต่ก็ยังคงได้ยินชัดเจน

“แม่คะ แม่” เด็กน้อยถังจื่อฉลาด เมื่อเห็นสถานการณ์รู้จัก แม่ได้แล้ว ก็รีบวิ่งเข้า กอดเงินถั่วนิ่งแน่น
“ลูกรัก แม่คิดถึงลูกเหลือเกิน” เป็นลั่วนิ่งก็นั่งลง โอบถังจื่อซีไว้ ในอ้อมกอด

เวลานี้หลายคนในห้องโถงยังตั้งตัวไม่ทัน สถานการณ์ที่ เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน แทบทําให้พวกเขารับไม่ได้

“ผมบอกทุกคนแล้วไงเด็กๆ เป็นลูกของฉิงฉิง ก็ไม่ยอมเชื่อ กัน” ถังหลิน ในที่สุดก็บริสุทธิ์แล้ว รีบมองตาทุกคน “ยืนอึ้งอะไร อีก ควรจะทำอะไรที่ควรทำหน่อยได้มั้ย

“จริงนะ ไม่ใช่ลูกแกจริงๆ นะ” เพิ่งเหมียวเหมียวตอนนี้ผิดหวัง จริงๆ เธอคิดว่าจะเป็นหลานของตัวเองจริงๆ ทำไมกลายเป็นลูก ฉิงฉิงล่ะ

เธอมองเยวหงหลิง รู้สึกเก้อเขินนิดหนึ่ง “ขอโทษหนู ที่เมื่อครู่ ป้าเข้าใจผิด”

เมื่อครู่เธอยังบอกให้หญิงสาวเรียกเธอแม่ โอ๊ย น่าอายจัง!

“เด็กคือลูกของฉิงฉิง อย่างนั้นพ่อของเด็กคือใครกันล่ะ” ท่าน ถังตั้งสติแล้ว ถามขึ้น และเป็นคำถามตรงประเด็นสำคัญเสีย ด้วย

สายตาของเงินถั่วนิ่งเป็นประกายวาบขึ้น เม้มริมฝีปากนิดหนึ่ง ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี

ตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ทำเรื่องอย่างนั้น คนตระกูลถังไม่

พอใจตระกูลเย่มาก พลอยทำให้ไม่พอใจเยซือเฉินไปด้วย เมื่อครู่ถังหยุนเฉิงเข้าใจผิดว่าเด็กเป็นลูกของถังหลิน คิดว่าถังหลินผิดต่อผู้หญิง และยังต้องการคิดบัญชีกับถังหลิน

ถ้าหากให้พวกเขารู้เด็กเป็นลูกของเยซือเฉิน ถังหมุนเฉิงจะทำ อย่างไร

“พ่อเด็กเป็นใครกันแน่” ท่านย่าถึงก็คิดว่านี่เป็นคำถาม สำคัญมาก แต่เมื่อเห็นเป็นถั่วนิ่งเงียบ ก็ลองถามใหม่ “นิ่ง นิ่ง หรือหลานไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อเด็ก”

“รู้ครับ คือเยซื้อเฉิน” วันนี้ถึงหลินนิ่งต่อไปไม่ได้ ตอบแทน เงินถั่วนิ่ง เขารู้ว่าเป็นถั่วนิ่งกังวลอะไร แต่กังวลไปจะมีประโยชน์ อะไร เรื่องนี้จะปิดบังตลอดไปก็ไม่ได้

“เป็นลูกของไอสารเลวตระกูลเยได้ยังไง” ท่านย่าถึงยังไม่ตั้ง สติเต็มที่ แต่ก็เหมือนจะโล่งใจ

“ว่าไงนะ แกบอกใครนะ ไอสารเลวตระกูลเย่นั่นหรือ” ถังหยุน เฉิงเมื่อได้ยินถังหลินพูด ก็เพิ่งตาโต “ไอเลวนั่น เด็กโตขนาดนี้ ยังจะหย่ากับฉิงฉิง แก ไปเอาปืนมา พ่อจะไปยิงมัน

ปกติถังหยุนเฉิงเป็นคนใจเย็น แต่ตอนนี้โกรธจัดจริงๆ

เดิมทีเขาไม่พอใจเรื่องที่เย่ซื้อเฉินจะหย่ากับเงินถั่วนิ่งอยู่แล้ว เป็นผู้ชาย แต่งผู้หญิงเป็นภรรยาแล้ว จะหย่าง่ายๆ ได้ไง

แต่เขาไม่เคยพูดอะไร วันนี้รู้ว่าฉิงฉิงมีลูกกับเย่ซื้อเฉิน เขาจึง อดกลั้นไม่ได้

“คุณคะ ใจเย็นก่อน ใจร่มๆ จริงสิ เย่ซือเฉินแต่งกับฉิงฉิงแค่ ไม่กี่เดือนก่อน นี่ก็เพิ่งไม่กี่เดือน แต่เด็กสี่ห้าขวบแล้ว เรื่องนี้น่าจะมีอะไรไม่ถูกต้องนะ”

เพิ่งเหมียวเหมียวตั้งสติได้แล้ว แต่เธอยังไม่เข้าใจเรื่องเป็นยัง ไงกันแน่

“จริงสิ เพราะฉิงฉิงมีลูกไม่ได้ปู่ย่าตระกูลเย่ กลัวตระกูลเย่ไม่มี ทายาทสืบทอด ถึงได้ไม่ยอมให้เยซือเฉินแต่งกับ

ฉิงฉิง อย่างนั้น พวกเขาไม่รู้เรื่องเด็กๆ ใช่มั้ย” ท่านย่าถึงก็ รู้สึกตัวแล้ว

“ฉิงฉิง หลานเล่ามาสิเกิดอะไรขึ้นกันแน่” แววตาท่านถัง สับสน

เงินถั่วนิ่งคิดถึงเรื่องที่เธอทำเมื่อห้าปีก่อน ไม่รู้จะเริ่มพูด อย่างไรดีจริงๆ แต่เมื่อเห็นทุกคนจ้องมองเธอ ได้แต่หน้าด้านพูด ออกไป “หนูท้องเด็กๆ เมื่อห้าปีก่อน เยซื้อเฉินไม่เคยรู้ค่ะ”

“เขาจะไม่รู้ได้ยังไง เรื่องที่เขาทำจะไม่รู้ได้ยังไง ต่อให้เขาไม่รู้ เรื่องเด็ก เขาทําเรื่องพรรค์นั้นก็ต้องรับผิดชอบ ไอสารเลว ปล่อยมันไว้ไม่ได้” ถังหยุนเฉิงยังไม่หายโกรธ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ คนหัวโบราณ แต่เรื่องนี้เขาก็เคร่งครัดมาก

“เรื่องนี้ เย่ซือเฉินถูกทำร้ายจริงๆ ครับ ตอนนั้นฉิงฉิงเป็นคน ไปทําเขาก่อน ฉิงฉิงแอบเข้าไปในห้องเยซื้อเฉินตอนกลางคืน บังคับเยซือเฉิน แล้วก็หนีไป เชื่อเงินถูกบังคับ เย่ซื้อเฉินก็ไม่รู้ ว่าคืนนั้นคือใคร เรื่องนี้จะตำหนิเย่ซื้อเฉินก็ไม่ถูกนะครับ” ถัง หลินรู้สึกว่า ตอนนี้เขาจำเป็นต้องช่วยเยซือเฉินพูดอะไรหน่อย ไม่อย่างนั้น วันหน้าวันหลังเย่ซื้อเฉินไม่มีทางเหยียบตระกูลถังได้อีกแน่

อีกอย่าง เห็นพ่อเป็นอย่างนี้ ถ้าเขาไม่ช่วยเชื่อเงินอธิบายให้

ชัดเจน ไม่แน่ครั้งหน้าพ่อเจอเยซื้อเฉินอาจจะต่อยเชื่อเงินเข้า ให้ก็ได้ เงินถั่วนิ่งได้ยินถังหลินพูดถึงบังคับ มุมปากก็กระตุก คงไม่ถึง

ขนาดนั้นหรอก

“พูดอะไรอย่างนั้น บังคับอะไร ฉิงฉิงของพวกเราเป็นผู้หญิงนะ พูดไม่เป็นก็ไม่ต้องพูด ไม่มีใครว่าแกเป็นใบ้หรอก” เพิ่งเหมียว เหมียวถลึงตาใส่ถังหลิน ใบหน้าเห็นชัดว่าไม่พอใจ

“แต่ว่า มันเป็นเรื่องจริงนะ ตอนแรกฉิงฉิงเป็นคนบังคับเอ เฉินจริงๆ อีกอย่างเนือเฉินตอนนั้นก็ไม่รู้จริงๆ คนนั้นคือฉิงฉิง ตลอดห้าปีมานี้เชื่อเงินตามสืบเรื่องนี้มาตลอด” ถังหลินช่วยอธิ บายให้เยซื้อเฉินต่อ ขณะถังหลินพูด ก็มอง ถังหยุนเฉิงแวบหนึ่ง ถังหลินหวังจะพูดให้ถังหยุนเฉิงเชื่อ

“ฉิงฉิง หลานบังคับคนอื่นก็ได้ ทำไมต้องสารเลวตระกูลเย่ ด้วย ดูที่พวกตระกูลเย่ทำเรื่องทั่วๆ นั่นสิ ถังหมุนเฉิงตอนนี้ คลายความโกรธลงบ้าง มองเงินถั่วนิ่ง คำพูดทำให้ทุกคนตกใจ

ถังหลินกระตุกมุมปากแรงๆ วันนี้เขาเพิ่งรู้ ที่แท้พ่อเขาเป็นคน สองมาตรฐานอย่างนี้เอง

ตอนแรกคิดว่าเป็นความผิดเยซือเฉิน จะเอาปืนไปเด็ดหัว เยซื้อเฉิน ตอนนี้รู้ว่าเป็นความผิดของเงินถั่วนิ่งเต็มอก เย่ซือเฉิ นก็ยังถูกด่าอยู่ดี
ถังหลินแอบสงสารเยซื้อเฉินอยู่ในใจสามวินาที

มุมปากเป็นถั่วนิ่งก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกเช่นกัน ตอนนั้น ใน สถานการณ์แบบนั้นเธอไม่มีทางเลือกอื่น!!