บทที่ 557 ฝีมือผู้ใหญ่ตระกูลเยทั้งสอง คุณชายสามเ โต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว (4)

“วันนี้ฉันไม่มีธุระอะไร เธออย่าเพิ่งรีบร้อนกลับไปนะ มีเรื่องจะคุย กับเธอนิดหน่อย แต่ว่า โจ๋วอันหนานตะโกนเรียกเธอ

“พี่มีธุระสำคัญอะไรหรือคะ?” เซี่ยเถียนเถียนกำลังคิด เรื่องที่ ทำให้พี่สาวคนนี้มาคุยกับเธอได้ในเวลานี้ ต้องเป็นเรื่องที่สำคัญ มากและรีบร้อนมากๆอย่างแน่นอน

แต่ว่า สิ่งที่ทำให้เซี่ยเถียนเรียนรู้สึกเซอร์ไพรส์คือ โจ๋วอัน หนานไม่ได้พูดคุยอะไรที่สำคัญมากมายอย่างที่เธอคิด แต่ถาม ถึงเรื่องที่ไร้สาระซะมากกว่า เหมือนพูดคุยปกติทั่วไปเท่านั้น

พูดคุยเรื่องแค่นี้ สําหรับคนทั่วไปแล้วถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ ว่าเกิดขึ้นบนตัวของโจวอันหนานแล้ว มันไม่ปกติเลย เซี่ยเถียนเรียนรู้สึกว่าโจ๋วอันหนานทำตัวแปลกมาก

ที่จริงการพูดคุยทั่วไปเช่นนี้ โจ๋วอันหนานไม่ถนัดทำมันเลย อีกอย่างปกติแล้วเธอกับเซี่ยเถียนเรียนไม่ค่อยถูกคอกันด้วย ดัง นั้นเธอจึงไม่มีอะไรพูดด้วยจริงๆ แต่ว่าเธอก็ยังไม่กลับไป จนถึง ตอนที่ได้เห็นคุณปู่เย่และคุณย่าเยเดินออกมา โจ๋วอันหนานจึง หาเหตุผลบางอย่างแล้วขอตัวไปจากที่นั่น

เซี่ยเถียนเถียนมองไปทางที่เธอเดินไป ใบหน้าเต็มไปด้วย ความสงสัย วันนี้พี่สาวเป็นอะไรไปกันแน่? ทำไมดูแปลกจัง
แต่ว่าเขียเนียนเรียนเข้าใจ ด้วยสติปัญญาของโจวยันหนาน แล้ว เรื่องที่โจํากันหนานไม่อยากบอก ไม่มีใครซักถามออกมาได้

ดังนั้นเซียเลียนเทียนจึงขี้เกียจไปคิดอะไรให้สมองมันเครียด เธอจึงหันหลังแล้วเดินเข้าไปในโรงพยาบาล จากนั้นเธอสังเกต เห็นคุณปู่เย่และคุณย่าเยีที่เดินอยู่ตรงหน้าของเธอ

เขียเถียนเรียนรู้เรื่องที่คุณปู่เย่และคุณย่าเย่กำลังเลือกคู่ แต่งงานให้กับคุณชายสามเย่อ ตอนแรกเธอยังคิดจะหาโอกาส ไปเจอกับคุณปู่เย่และคุณย่าเยสักครั้ง จากนั้นทำตัวให้ดีงามให้ พวกท่านได้ชื่นชม

เธอคิดว่าขอแค่เธอทำตัวดีๆ คุณปู่เย่และคุณย่าเย่ต้องเลือก เธอแน่นอน

เธอสวยและเก่งกว่าคนที่อยู่หญิงหญิงตั้งเยอะ

เธอนึกไม่ถึงว่าโอกาสจะมาเร็วขนาดนี้

เซี่ยเถียนเถียนคิดจะเข้าไปทักทายท่านทั้งสอง แต่ว่าคุณปู่เย่ และคุณย่าเย่รีบร้อนเดินเร็วเกินไป เร็วมากเป็นพิเศษ เธอเดิน ตามไปสองสามก้าวยังเดินตามไม่ทัน

เซี่ยเถียนเรียนขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย คุณปู่เย่และคุณย่าเย่รีบ ร้อนขนาดนี้ทําไมกัน?

ในใจของเซี่ยเถียนเทียนเต็มไปด้วยความแปลกใจ อีกทั้งยัง คิดอยู่ว่า พวกเขารีบร้อนขนาดนี้ ต้องสำคัญมากแน่นอน เรื่องที่รีบร้อนขนาดนี้ ถ้าเธอไปรบกวนพวกเขาในเวลานี้ยังจะไม่ดี

ดังนั้น เชื่อเรียนเขียนจึงไม่วิ่งตามไป แต่แอบตามหลังพวก เขาไปอย่างเงียบๆ จากนั้นเธอเห็นคุณปู่เย่เดินไปที่ระเบียงด้าน นอกหน้าต่างคนเดียว คุณย่าเย่รออยู่ที่ระเบียงทางเดินอยู่พัก หนึ่ง หลังจากที่คุณย่าเย่เห็นเป็นถั่วนิ่งแล้ว จึงพาเป็นถั่วจึงไปที่ ระเบียงนอกหน้าต่าง

ในใจของเซี่ยเถียนเรียนเต็มไปด้วยความสงสัย คุณหนูใหญ่ ตระกูลเงินคนนี้เธอเคยได้ยินมาก่อน แต่ว่าคุณปู่เย่และคุณย่าเ ทําไมต้องมาหาเงินวง?

เซี่ยเถียนเรียนอยู่เงียบๆไม่ยอมออกเสียง จนคุณย่าเพา เงินลั่วจึงไปที่ระเบียงนอกหน้าต่างแล้ว เธอค่อยๆเดินตามมา อย่างเงียบๆ

บนระเบียงนอกหน้าต่าง คุณปู่เย่มองไปทางเงินถั่วนิ่ง แววตา นั้นเต็มไปด้วยความรังเกียจอย่างเห็นได้ชัด อีกทั้งยังเต็มไปด้วย ความเกลียดชัง

เงินถั่วนิ่งรู้ตั้งแต่แรกว่าคุณปู่เย่ไม่ชอบเธอ อันที่จริง เธอก็ไม่ ขอบคุณปู่เย่เหมือนกัน แต่ในวันนี้เธอไม่รู้ว่าคุณปู่เย่ “เชิญ” เธอ มานี่ ตกลงมีธุระอะไรกันแน่?

เงินถั่วนิ่งไม่พูดจา เธอรอคุณปู่เย่เอ่ยปากพูดก่อน

“ฉันก็ไม่อยากพูดเรื่องไร้สาระกับคุณ วันนี้ฉันจะพูดกับคุณแค่ เรื่องเดียว นั่งก็คือออกไปจากชีวิตซื้อเฉินของเรา” คุณปู่เย่เริ่ม พูดก่อนและพูดอย่างตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม
ด้านนอก เซียเรียนเขียนได้ยินคำพูดของคุณปู่เย่แล้วตะลึง มาก หมายความว่าไง? คำพูดของคุณปู่เย่หมายความว่ายังไง? หรืออีเป็ดขี้เหร่ ไปติดพันคุณชายสามเย

“ฉันไม่ค่อยเข้าใจความหมายของคุณปู่เย่ค่ะ” เป็นถั่วนิ่งมอง คุณปู่เย่อย่างเฉยๆ พูดตามเหตุผลแล้ว เรื่องที่เธอกับเชื่อเงิน หย่ากันคุณปู่เย่ต้องรู้แล้วแน่นอน ในเมื่อเธอกับเขือเงินหย่ากัน แล้ว คุณปู่เย่มาหาเธอพูดเรื่องนี้อีก มันน่าตลกไหม?

“คุณจะไม่เข้าใจจริงๆ หรือ? คุณอย่ามาเสแสร้ง ฉันรู้ว่าคุณกับ ชื่อเฉินหย่ากันแล้ว แต่ว่าพวกคุณสองคนไม่ได้เลิกกันจริงๆ พวก คุณก็ยังพัวพันกันอยู่” คุณปู่เท่าเสียงอิ่ม สีหน้าเยือกเย็นอย่าง เห็นได้ชัด

สองตาของเงินถั่วจึงกระพริบ คำพูดนี้ก็เป็นเรื่องจริง ดังนั้น เธอจึงไม่โต้ตอบกลับ

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เป็นลั่วจึงจะโต้ตอบคุณปู่เย่อย่างไม่เกรง กลัว—-เย่อเฉินดื้อดึงกลับมาพัวพันเธอเอง แต่ในตอนนี้ เงินลั่วนิ่งกลับไม่ยอมพูดเช่นนั้น เธอก็ไม่อยากพูดอย่างนั้น

ข้างนอก เซียเถียนเทียนตะลึงจนตัวแข็ง อะไรนะ? คุณชาย สามเย่เคยแต่งงานกับเงินถั่วนิ่งที่ขี้เหร่นี่เหรอ? นี่มันน่าตกใจเกิน

ไปแล้ว?

“วันนี้คุณต้องรับปากกับฉัน ว่าต่อไปนี้จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชื่อเจ้ นอีก” คุณปู่เย่เห็นเป็นลั่วจึงไม่ตอบ ทำเสียงอิ่ม ใส่เธออีกครั้ง น้ำ เสียงสูงขึ้นกว่าเดิมอีกเล็กน้อย อีกทั้งยังกดขี่ข่มเหงกันอีก
“ฉันคิดว่า เรื่องของฉันไม่จำเป็นต้องให้ท่านอนุมัติ” สายตา ของเงินถั่ว งดูเศร้าหมองลง เธอไม่ชอบค่าที่บีบบังคับกันเช่น นี้ ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธออาจจะไม่สนใจ แต่ว่าตอนนี้เธอไม่อยาก รับปากอะไรทั้งนั้น

“คุณหมายความว่าไง? คุณหมายความว่าต่อจากนี้ไปก็ยังจะ หน้าด้านมาเกี่ยวพันกับซื้อเงินอีกงั้นหรือ?” คุณปู่เย่ฟังคำพูด ของเธอแล้ว โมโหและตะคอกออกมาทันที คำพูดนั้นยิ่งน่า เกลียดกว่าเดิมอีก

หน้าด้านจริงๆ เซี่ยเถียนเรียนที่อยู่ด้านนอกแอบอยู่ในใจ ค่าหนึ่ง

“ฉันจะบอกคุณเอาไว้ ต่อไปนี้คุณห้ามมายุ่งเกี่ยวกับชื่อเงินอีก คุณต้องตัดขาดจากซื้อเฉินให้หมดสิ้น ห้ามมีความสัมพันธ์อะไร กับซื้อเงินอีกเด็ดขาด” ตอนที่คุณปู่เพูดคำนี้ สีหน้าเต็มไปด้วย ความโหดเหี้ยม

“ฉันกับเย่ซือเฉินเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรามีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจใน เรื่องของตนเอง” ได้ยินคำพูดของคุณปู่เย่ เป็นวงขมวดคิ้ว นิดๆ แต่ว่าเธอก็ไม่อยากทำให้เรื่องมันบานปลายจน

เพราะในตอนนี้เธอกับเอเงินมีเรื่องราวมากมายที่ไม่ เหมือนเดิมแล้ว อีกทั้งเย่ซื้อเงินยังเป็นพ่อแท้ๆของลูกน้อยทั้ง สองของเธอด้วย

“ทำไม? นี่คุณคิดจะหน้าด้านมาเกาะตระกูลเซ่ของเราหรือไง? เงินถั่วถึง เมื่อก่อนฉันทำไมมองไม่ออกว่าคุณจะหน้าด้านใต้ขนาดนี้” คุณปู่เอโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ คำพูดที่พูดน่าเกลียดมาก ยิ่งขึ้น

เงินถั่วนิ่ง ฉันเดือนคุณเลิกคิดเรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้ หน้าตา ขี้เหร่อย่างคุณเช่นนี้ คุณคิดว่าซื้อเฉินจะชอบคุณจริงๆ หรือไง คุณ เองก็รู้ ตอนนั้นเย่ซื้อเฉินแต่งงานกับคุณก็เพื่อจะหลอกใช้คุณ เพื่อที่จะได้หุ้นส่วนของตระกูลเย พอขอเงินได้หุ้นส่วนตระกูลเข้ มาอยู่ในมือก็หย่ากับคุณแล้ว หมายความว่าเมื่อคุณไม่มีคุณค่า ให้ใช้ประโยชน์แล้ว ดังนั้น ต้องแต่แรกจนจบ เขาแค่หลอกใช้ คุณเท่านั้น เขาไม่เคยชอบคุณเลยสักนิด” คุณปู่เย่รู้ว่าสิ่งที่ผู้หญิง ใส่ใจเรื่องพวกนี้มากที่สุด ดังนั้น เขาอยากให้เรื่องนี้มาโจมตี เงินถั่วนิ่ง มาทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองร้าวฉาน

จริงแล้วในใจของคุณปู่เงินรู้ดีว่าเยซื้อเฉินชอบเป็นวง จริงๆ ก็เพราะรู้เรื่องนี้ คุณปู่เย่จึงรีบร้อนใจขนาดนี้

เงิน วงมองหน้าของเขา เหม่อลอยเล็กน้อย