บทที่ 554 ฝีมือผู้ใหญ่ตระกูลยทั้งสอง คุณชายสามเ โต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว (1)

ดังนั้น เป็นตัวจึงคิดว่าคุณยายอาจจะรู้ว่าเชื่อเงินอยู่ข้างในแล้ว ดังนั้นจึงแกล้งทำเช่นนี้

“เรานอนกันเถอะ อย่าสนใจเธอเลย เดี๋ยวเธอก็ไปเอง” คุณ ขายสามเย่รู้สึกหงุดหงิดจนอยากจะชกติคนแล้วในเวลานี้ แต่ว่า เขาออกไปชก คุณยายไม่ได้แน่นอน

คุณชายสามเย่คิดว่า แค่เป็นตัวจึงไม่ยอมเปิดประตู คุณยาย ต้องไปแน่นอน

แต่ว่าเงินรั่วจึงคิดว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้น

“ฉิงฉิง ตั้งแต่แม่ของหนูหายตัวไป ยายฝันถึงเค้าทุกคืน ในฝัน ยายอยากจะคุยกับเค้า แต่ว่าเค้าไม่สนใจยาย ยายอยากจะ จูงมือของเค้า แต่ก็จับไม่ได้ จึงนิ่ง คืนนี้หนูนอนกับยายได้ไหม? คิดไม่ผิดจริงๆ ด้านนอกประตู น้ำเสียงของคุณย่าลังเปลี่ยนไป กะทันหัน เศร้าขึ้นมาทันที

ตอนแรกเป็นลั่วจึงยังรู้สึกสงสัยเล็กน้อย แต่ว่าตอนนี้เธอมั่นใจ แน่นอนแล้ว

ก็เพราะคุณยายรู้แล้ว ว่าเยซื้อเฉินอยู่ในห้องนอนของเธอ ดัง นั้นจึงจงใจแกล้งทำเช่นนั้น

คุณยาย เก่งมาก ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้จริงๆ
“คุณปล่อยฉันก่อน ให้ฉันออกไป เป็นวงรู้ว่าถ้าเธอไม่เปิด ประตูตอนนี้ คุณยายอาจจะให้คนมาชนประตูแน่ๆ

เชียเงินไม่ยอมขยับ ก็ยังคงทับเธอไว้

“คุณยายรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่” เป็นถั่วนิ่งมองหน้าเธอและถอนหาย

ใจเบาๆ

“คุณย่าอายุมากขนาดนี้แล้ว ทำไมไม่รู้จักเหนื่อยเลย? มี เรี่ยวแรงมาทรมานมากขนาดนี้ เชื่อเงินสีหน้าบูดเบี้ยวและ หงุดหงิดมาก

เงิน วฉิงเห็นเขาสีหน้าหงุดหงิด ทนไม่ไหวจนยิ้ม เย่อเฉินกลับจ้องหน้าเธอ เธอก็ยังยิ้มออกมาได้ คนไม่มี หัวใจ เขาทําไมอยากกัดเธอขนาดนี้เนี่ย?

เย่ซื้อเฉินก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอ แต่กลับรีบๆก้มหน้าไปจูบเธอ อย่างแรง เย่ซื้อเฉินเข้าใจดี ถ้าเธอเปิดประตูแล้ว คืนนี้เขาต้อง หมดโอกาสแน่ๆ ดังนั้นตอนนี้เธอจะต้องถือโอกาสนี้จูบให้พอ

คุณชายสามเย่อัดอั้นมานาน นานเกินไป ดังนั้นพอแตะต้อง เธอ ก็ควบคุมไม่อยู่ ดังนั้น ตอนนี้พอจูบขึ้นมาแล้วจะไม่มีทางจบ และไม่ยอมหยุด

ตั้งแต่ปากของเธอ คางของเธอ ไปถึงคอของเธอ จนถึง……..

ตอนแรกเอเงินคิดว่าจูบทีเดียว แต่ว่าทีเดียวแล้วก็อีกที ยิ่ง นานยิ่งควบคุมตนเองไม่ได้
“ฉิงฉิง” อารมณ์เข้มข้นถึงที่แล้ว ยิ่งควบคุมตนเองไม่ได้ ใน ปากของเขาเรียกแต่ชื่อของเธอ เหมือนจะกลืนกินเธอลงไปใน ร่างของเขาให้ได้เลยทีเดียว

เขาอยากได้เธอ อยากเอาเธออย่างบ้าคลั่งแล้ว แต่ว่า ในขณะนี้คุณย่าถึงยังยืนอยู่ด้านนอกประตู

“จิงจิง ขาของยายนจนขาแล้วนะ” น้ำเสียงของคุณย่าถังใน เวลานี้เต็มไปด้วยความอัดอั้นใจ ฟังแล้วน่าสงสาร

ท่าทางของเอเงินหยุดชะงัก อึดอัดใจจนกัดฟันอย่างแน่น แน่นอนสีหน้ายิ่งน่าเกลียดมากขึ้นกว่าเดิม

เงินลั่วถึงผลักตัวเขาออกเบาๆ หยิบเสื้อผ้ามาใส่ให้เรียบร้อย เห็นเชื่อเงินยังนอนอยู่บนเตียง สีหน้าหงุดหงิด บนใบหน้าที่ จ้องมองเธอเต็มไปด้วยความอัดอั้นใจ

“คุณไม่หลบหน่อยหรือไง?” เป็นลั่วนิ่งเห็นท่าทางของเขา มุม ปากทนไม่ได้ที่จะขยับเขยื้อน

“ทำไมผมต้องหลบ? ผมเจอหน้าใครไม่ได้หรือครับ?” คุณชาย สามเอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ได้ยินเธอพูดเช่นนี้จึงต้องเธอตรงๆ

เขาไม่ยอมหลบ นอนอยู่บนเตียงของเธออยู่อย่างนั้น เขาจะ ลองดูซิว่า คุณย่าจะทำอะไรเขาได้?

ดังนั้น ตอนนี้คุณชายสามเยคิดจะไม่ยอมไปแน่นอน

เงินล้วนิ่งเข้าใจความคิดของเขา ส่ายหน้าเล็กน้อย จากนั้นเดินไปถึงหน้าประตูและเปิดประตูห้อง

“ฉิงฉิง หนูตามยายมา” เป็นถั่วจึงไม่เอ่ยปากพูดและถูกคุณ ขายตึงตัวออกจากห้องไป จากนั้นคุณย่าถังปิดประตูห้องทันที ไม่มองไปในห้องแม้แต่น้อย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะเข้าไปในห้อง

เงินล้วจึงตะลึงอยู่สักพัก มุมปากเบะปาก นั่นไงยิ่งแก่ย่อมเผ็ด กว่าขิงอ่อนจริงๆ คุณชายสามเปคงจะคิดไม่ถึงว่าคุณยายจะใช้ วิธี

เยซื้อเฉินไม่หลบซ่อนตัว คิดจะให้คุณยายเข้ามา จากนั้น ปล่อยให้เรื่องราวทุกอย่างถูกเปิดเผยออกมา แต่ว่าเขาคิดไม่ถึง จริงๆ คุณย่าถึงกลับไม่เข้าไปในห้อง อีกทั้งยังดึงตัวเป็นถั่วงอ อกไปด้วย

คุณยายถึงดึงตัวเป็นลั่วจึงไปอีกห้องหนึ่ง ดังนั้นคุณชายสาม เยอุตส่าห์คิดหาวิธีต่างๆนาๆ เพื่อค้างคืนอยู่ที่นี่ สุดท้ายก็ยังต้อง นอนคนเดียวอีกเช่นเคย

คุณชายสามเย่รู้ว่าคืนนี้หมดโอกาสแล้ว จึงนอนหงุดหงิดอยู่ คนเดียวสักพัก จากนั้นก็กลับไป

“สถานการณ์ทางตระกูลเงินเป็นยังไงบ้าง?” หลังจากที่ คุณชายสามเย่ออกจากคฤหาสน์ตระกูลถังได้โทรหาเลขาหลิว

ขณะนี้ในท้องของเขาเต็มไปด้วยไฟแห่งความโมโห ความอัด ขั้นที่มีอยู่เต็มท้องและยังมีไฟที่จุดประกายขึ้นมาเมื่อสักครู่นี้ยัง ไม่ได้ระบายออกมา ขณะนี้เขาต้องการที่ระบาย เรื่องที่หาผู้หญิง อื่นเช่นนี้ คุณชายสามเย่ไม่มีทางกระทำเด็ดขาด
ดังนั้น เขานึกถึงตระกูลเงินขึ้นมา เชื่อเฉันรู้ว่าเป็นหนได้ กลายเป็นประธานบริษัทตระกูลเงินแล้ว ต้องทําการขายบริษัท ตระกูลเงินออกไปอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงแจ้งไปว่าห้ามให้ ใครมา อบริษัทตระกูลเงินอย่างเด็ดขาด

คําพูดของคุณชายสามเย่ ใครจะกล้าไม่เชื่อฟัง ดังนั้นผ่านมาหลายวันแล้ว เป็นหยันก็ยังขายบริษัทออกไปไม่

ตอนนี้บริษัทตระกูลเงินไม่มีเงินทุนหมุนเวียนเลยแม้แต่น้อย เงิน หยันก็ยังขายบริษัทไม่ได้ เป็นหยันจึงจำเป็นต้องฝันดำเนิน ต่อไป บริษัท น าเนินต่อไปได้หนึ่งวัน ก็ต้องควักเงินตนเองออก มามากเท่านั้น เงินก้อนนี้ไม่ใช่จำนวนน้อยๆ บวกกับเยอเงิน จงใจกลั่นแกล้ง เงินหยันไม่เพียงไม่ได้กำไร ยังต้องเอาเงินของ ตนเองคืนกลับเข้าไปอีกด้วย

“ทุกอย่างได้ทําตามที่ท่านประธานสั่งไว้ครับ ตอนนี้เป็นหน มาถึงทางต้นแล้ว” เลขาหลิวเป็นผู้ดำเนินการเรื่องทั้งหมด ดังนั้น จึงเข้าใจดีทุกอย่าง “ท่านประธานครับ ผมว่าตอนนี้ถึงเวลาเก็บ แหแล้วครับ

“อืม งั้นก็เก็บเลย จำไว้ ต้องทำให้เป็นหยันขาดทุนจนไม่ เหลืออะไร” คุณชายสามเยู่ในเวลานี้อารมณ์ไม่ดีมาก ต้องการมี ที่ระบาย ดังนั้นคนบางคนกลายเป็นผู้โชคร้ายซะแล้ว

นึกถึงเรื่องเมื่อก่อนที่เป็นหยันและคนอื่นๆ เคยรังแกเมียของ เขาแล้ว คุณชายสามเย่รู้สึกว่าถ้าเขาไม่ทำให้มันเด็ดขาดล่ะก็ฟ้าดินก็ไม่มีทางปล่อยเขาไว้แน่นอน

“ผมเข้าใจแล้วครับ” เลขาหลวได้ยินคำพูดของท่านประธาน แล้ว มุมปากกระตุกขึ้นอย่างแรง ท่านประธาน โหดจริงๆ เด็ด ขาดจริงๆ

เงินในมือของเงินหยันตอนนี้ขาดทุนย่อยยับจนต้องหมดตัว

ถ้าบริษัทขายออกไม่ได้ จากนี้ไปคงต้องกินลมแทนข้าวแล้ว

ภรรยาและลูกๆแต่ละคนของเงินหยัน ใช้เงินเก่งกันทุกคน หาเงินก็ไม่เป็น ชีวิตหลังจากนี้ต้องลำบากแน่

สถานการณ์เช่นนี้ในตอนนี้ เป็นหยันไม่สามารถขายบริษัทได้ จะทำให้ตั้งอยู่ต้องขาดทุนเพิ่มมากขึ้น ยิ่งกว่านั้นคือหลายวันมา ธนาคารโทรมาเร่งรัดให้ชำระหนี้ทุกวัน

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เลขาหลิวจึงไปที่บริษัทตระกูลเงิน และยัง มีพนักงานธนาคารหลายแห่งตามเลขาหลิวไปด้วย แน่นอนว่า คนของธนาคารที่ตามไปก็เพื่อไปทวงหนี้

“แกว่าอะไรนะ? ซื้อเฉินไปยุ่งเกี่ยวเรื่องของบริษัทตระกูลเงิน จริงๆหรือ?” จากนั้นไม่นานนัก คุณปู่เย่ก็ได้รับข่าวคราว

ทั้งสองตาของคุณปู่เย่ค่อยๆหรี่ลงเล็กๆ หลายวันมานี้ ทาง เยซื้อเฉินไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย นอกจากนี้แล้วเขายัง ไม่รู้ด้วยว่าเยซื้อเฉินและเป็นมั่วนิ่งอยู่ด้วยกันแล้ว ตอนแรกเขา นึกว่า เย่อเฉินกับเงินล้วจึงไม่มีความเกี่ยวข้องกันแล้ว