ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 495 ความสวยและความสามารถของเธอ ช่างน่า ตกใจ (5)



บทที่ 495 ความสวยและความสามารถของเธอ ช่างน่า ตกใจ (5)

ผู้ฝึกซ้อมหลายคนเห็นเงินทั่วถึง แต่เพราะเป็นลั่วถึงสวมแว่น กันแดดและหน้ากากอนามัย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าจะทักทาย เธออย่างไรดี จึงได้แต่มองเธอแล้วเดินผ่านไป

“ได้ยินว่า เป็นแขกของตระกูลถัง ที่จริงแล้วเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงต้องปลอมตัวแบบนี้ออกมา?”

“ไม่แน่ใจ ได้ยินว่าเป็นแฟนสาวของคุณชายถัง คุณชายถึง เป็นคนพามา” “แล้วเธอมาที่นี่ทำไม? ที่หลังเขาไม่ได้มีอะไรน่าสนใจ แล้ว

ทิวทัศน์ก็ไม่ได้สวยอะไร

“ไม่แน่ใจ คนนี้ดูแปลกเล็กน้อย แต่ได้ยินว่าตอนเที่ยงเธอจะ มาเดินเล่นทีหลังเขาทุกวัน

“ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้มีธุระอะไรทำไมถึงชอบมาเดินแถวหลัง เขานี้ หรือพวกเราไปดูกันดีไหม?”

“ไม่ดีมั้ง?”

“มีอะไรไม่ดี แค่ไปดูเฉยๆ ไปกัน

หลายคนที่สงสัยอยู่เล็กน้อย ทนคำยุยงของคนนั้นไม่ไหว จึง

พากับแอบตามไปเงียบๆ
เงินล้วจึงยังคงทําเหมือนปกติ นั่งลงบนแนวสันเขา โดยปกติ แล้วแนวสันเขานี้จะมีคนมาน้อยมาก

คราวนี้มีคนใส่ชุดสำหรับผู้ฝึกซ้อม โดยเฉพาะเดินมาถึงข้างๆ เธอ แล้วหยุดยืนตรงหน้าเธอ

“โอ๊ะ ทำไมถึงมีอีกคน? ดูเหมือนเป็นสถานการณ์ส่วนตัว

อะไร แฟนสาวของคุณชายถังมาเจอคนแบบส่วนตัวที่นี่?

หลายคนที่แอบตามมาเงียบๆ หลบอยู่ไม่ไกลแล้วมองมาล้วน พากันแปลกใจ

“ไม่หรอกมั้ง แฟนสาวของคุณชายถังจะมาถูกใจอะไรกับคน

งานธรรมดา?”

“มันก็ไม่แน่ ไม่แน่อาจจะทนความเหงาไม่ไหว ก็เลยคบชู้

“แล้วนั่นใคร? นายรู้จักไหม?”

“ไม่รู้จัก? เหมือนไม่เคยเจอมาก่อน? หรือจะเป็นน้องใหม่ของ ปีนี้? ไม่รู้ว่าเป็นคนของศูนย์ฝึกไหน” กองกำลังทั้งใหญ่และคน เยอะเกินไป ดังนั้นไม่รู้จักกันจึงเป็นเรื่องปกติ

“ฉันก็ไม่เคยเจอมาก่อน ดูไม่คุ้นหน้าเลย พวกนายก็ไม่เคยเจอ เหรอ?”

หลายคนพากันส่ายหน้า

ไม่ไกล คนนั้นยืนอยู่ข้างเงินล้วง ล้วงเอากระดาษอีกหนึ่ง ออกมาแล้วส่งมาที่หน้าเป็นลั่วถึง “คุณเป็น นี่คือคุณชายถังให้ผมเอามาส่งให้คุณ”

“เหรอ? มันคืออะไร?” เป็นวงลากสายตาขึ้นมองคนที่ยืนอยู่ ตรงหน้าเธอ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วยื่นมือไปรับเอาของจากมือคนนั้น แต่คนนั้นกลับไม่ได้ปล่อยมือ ในทันที

ในตอนนั้นเอง คนที่หลบอยู่ไม่ไกลคนหนึ่งอยู่ๆ ก็ล้วงเอา โทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปไว้รูปหนึ่ง

“นายทําอะไร?” คนหนึ่งที่อยู่ข้างเขาชะงักไป มองคนที่กำลัง ถ่ายรูปอย่างงงงวย

“ถ่ายรูปไว้บอกคุณชายถัง จะให้คุณชายถังโดนหลอกไม่ได้ คนนั้นเบะปาก ใบหน้าแสดงชัดถึงความเหยียดหยาม

“ถ้าเป็นธุระจริงๆ ของเขาล่ะ

“ถ้าเป็นธุระจริงจำเป็นต้องคุยกันที่นี่ไหม?”

อีกด้านหนึ่งเป็นมั่วนิ่งเห็นเขาไม่ปล่อยมือ ดวงตาทั้งคู่หลงแต่ ก็ไม่ออกแรงดึง แต่คนนั้นกลับปล่อยมือทันทีหลังจากนั้น

เงินล้วงหยิบมาเปิดดู ความจริงแล้วเป็นข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ คดี มุมปากเธอยกโค้งขึ้นเล็กน้อยและไม่ได้พูดอะไร

“ไปเถอะ พวกเราไปกันเถอะ เดี๋ยวถ้าถูกเจอเข้าจะไม่ดี” คนที่ แอบถ่ายรูปเมื่อสักครู่ลากทุกคนออกมาอย่างรวดเร็ว

เมื่อหลายคนนั้นจากไปแล้ว คนที่ยืนอยู่ข้างเงินถั่วนิ่งก็กลับไป แล้วเช่นกัน
หลังจากนั้นเป็นถั่วงจึงลงจากเขาแล้วกลับบ้านทันที

ทันใดนั้นอยู่ๆ เสียงสัญญาณเตือนก็ดังขึ้น เป็นเสียงสัญญาณ เตือนของพวกเขาแปดตระกูลใหญ่ที่จะดังขึ้นก็ต่อเมื่อเกิดเรื่อง ใหญ่

ในตอนนั้นเองถึงหยุนเฉิงที่กำลังทานอาหารกลางวันเสร็จ ยัง ไม่ได้ออกไปไหน เมื่อได้ยินเสียงสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่าง รวดเร็ว

“แย่แล้ว เกิดเรื่องแล้ว” บอดี้การ์ดประจำตัวของถังหมุนเฉิง รีบวิ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว

สีหน้าของบอดี้การ์ดร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นเป็นว งกำลังนั่งทานเมล็ดแตงโมและดูโทรทัศน์อยู่ในห้องรับแขก เขา ก็ชะงักไป แต่ก็ยังรีบพูดอย่างรวดเร็ว เมื่อสักครู่จึงจับคน สอดแนมได้ และพบเอกสารลับที่ตัวของเขา คนสอดแนมคนนั้น บอกว่าเอกสารลับนั้นคุณเป็นเป็นคนเอาให้เขา และมีหลายคน เห็นคุณเป็นเอาเอกสารให้คนสอดแนมคนนั้นที่หลังเขาเองกับตา หลักฐานพยานครบ ตอนนี้คนของตระกูลกำลังพาคนมาจับตัว คุณเงิน”

เงินถั่วนิ่งที่ได้ยินที่บอดี้การ์ดพูดมุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย ดูท่า แล้วคราวนี้ตระกูลเปลืองแรงไปไม่น้อยในการสร้างละครฉาก ใหญ่ ในเมื่อเป็นแบบนั้นเธอก็จะเล่นกับพวกเขาสนุกๆ เสีย หน่อย

“เกิดอะไรขึ้น?” ถึงหยุนเฉิงตะลึง ดวงตาทั้งคู่มองไปทางเงินลั่วจิงย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าสับสนยุ่งเหยิงเป็นอย่างมาก

“ฉันก็ไม่รู้” เป็นลั่วจึงลากสายตาขึ้นมองเขา ใบหน้าไม่รู้สึกรู้ สา ระหว่างพูดยังพ่นเปลือกเมล็ดแตงโมออกมาด้วย ทั้งยังพ่นลง ในถังขยะที่อยู่ไม่ไกลจากตรงหน้าได้พอดี

ถังหยุนเฉิงเห็นท่าทางแบบนี้ของเธอแล้วก็โกรธจนต้องกำ หมัด: “ตอนนี้เกิดเรื่องแบบนี้แล้ว เธอยังมีแก่ใจจะกินเมล็ด แตงโมดูละครอีก?”

“เมล็ดแตงโมอร่อยออก ละครก็สนุก” มุมปากของเงินล้วจึง โค้งขึ้นเล็กน้อยราวกับจะบอกว่าก็เป็นเช่นนั้น

“เธอ เธอ ถังหลินไอ้ลูกชั่ว อยากให้ฉันโกรธตาย….. ถังหมุน เฉิงที่สุขุมมาตลอด ในตอนนี้กลับถูกเป็นลั่วจึงทำให้โมโห

ถ้าเป็นลั่วจึงไม่ใช่เด็กผู้หญิง ถ้าเป็นลั่วจึงเป็นคนของพวกเขา

ตระกูลถัง เขาต้องลงมือด้วยแน่ๆ

“หยุนเฉิง คุณอย่าพึ่งร้อนรน ฟังที่ฉันเอ๋อพูดก่อน” เพิ่งเหมียว เหมียวเป็นคนที่ค่อนข้างจะสงบที่สุดในตอนนี้แล้ว

“คุณถัง พวกเขาพาคนมาจับคุณแล้ว ทําไมคุณถึงยังไม่เดือด ร้อนเลยสักนิด?” บอดี้การ์ดที่มองอยู่ยังกระวนกระวายแล้ว

“เธอพูดมาก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่? เธอทำอะไรไปกันแน่? ถ้าเธอไม่บอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อีกเดี๋ยวฉันก็จะช่วยเธอไม่ ได้แล้ว”

นัยน์ตาของเงินถั่วนิ่งเป็นประกายขึ้น ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ถังหยุนเฉิงไม่ได้พยายามตัดทางเธอ แต่พยายามคิดว่าจะช่วย เธอได้อย่างไร?

ก่อนหน้านี้เจ้าพ่อถังยังค่าเธอเสียไม่มีชิ้นดี

ดูท่าแล้วเจ้าพ่อถึงจะเป็นพวกปากร้ายใจดี

เป็นลั่วจึงรู้สึกอบอุ่นและซาบซึ้งในใจเล็กน้อย คนตระกูลถัง ล้วนให้ความสําคัญกับความสัมพันธ์และความชอบธรรม

แม้ว่าเจ้าพ่อถังไม่ชอบเธอ และเธอขัดหูขัดตาเขาอยู่มาก แต่ ในช่วงเวลาสำคัญยังคงปกป้องเธออย่างไม่ลังเล

ด้วยเหตุนี้เธอจึงพยายามอย่างมากเพื่อที่จะไขคดีให้ได้

เป็นลั่วจึงยังไม่ทันได้ตอบอะไร เจิ้งหลุนก็ได้พาคนเข้ามาแล้ว เห็นได้ชัดว่ามาจับเธอ “พวกนายจะทำอะไร?” ถังหยุนเฉิงเห็นเจิ้งหลุนที่พาคนเข้า

มาเลย สีหน้าจ๋งครึ่มลงอย่างเห็นได้ชัด

“พวกเรามาธุระด่วนของทางการ ถ้าเป็นการรบกวนหวังว่าจะ ให้อภัย เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กและเป็นความลับ เป็นคำสั่งจาก หัวหน้ากงโดยตรง ให้พวกเรามาจับคน หัวหน้ากงตอนนี้กำลังรีบ เดินทางมา หัวหน้ากงต้องการตรวจสำนวนและสรุปเรื่องนี้ด้วย ตัวเอง ถึงตอนนั้นจะถูกหรือผิดหัวหน้าคงจะตรวจสอบให้ชัดเจน เอง” คำพูดของเจิ้งหลุนยังถือว่ามีความเกรงใจ แต่สีหน้ากลับ ไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเขามองไปทางเงินถั่วนิ่งก็ออกสั่งทันที “เข้า มา เอาตัวเธอไป


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ