บทที่ 480 เขารู้เรื่องลูกทั้งสองคนแล้ว (4)

“เงินถึง ถึงยังไงแม่ฉันก็เป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอนะ ปกติเธอ ไม่เคารพเขาไม่เป็นไร แต่ตอนนี้แกถึงกับจะทำร้ายเค้า…….

เดิมทีเงินหรวนหรวนก็โกรธเกลียดเงินถั่วถึงมากอยู่แล้ว ใน เวลานี้ต้องถือโอกาสนี้ใส่ร้ายเป็นชั่วจึงให้แรงๆ

เงินล้วจึงจ้องมองพวกเขา มุมปากเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา สองคนนี้เล่นละครได้น่ารังเกียจมาก

“ฉันว่า พวกเธอเล่นละครให้ใครดูฮะ? ให้คุณดูเหรอ? ถ้า อยากให้คุณปู่ดู พวกเธอไม่ต้องเสียเวลาหรอกนะ เพราะว่า……

เป็นลั่วจึงพูดได้แค่ครึ่งเดียวก็หยุดชะงัก จากนั้นยกมือขึ้นมา

ไปตรงมุมทางเลี้ยวของบันได แล้วยิ้มพูดว่า “เพราะว่า คุณปู่

เห็นทั้งหมดแล้ว”

หลหยุนรีบเงยหน้าอย่างรวดเร็ว ตอนที่เห็นคุณปู่เงินตรงมุม ทางเลี้ยวของบันไดแล้ว สีหน้าเปลี่ยนไปทันที แต่เสียงที่ตะโกน

ร้องไห้นั้นก็รีบหยุดกะทันหัน

“หรวนหรวน ลูกพ่อแม่ไปโรงพยาบาลหน่อย เจ็บจะตายอยู่ แล้ว” หลี่หยุนก็ยังมีความเกรงกลัวคุณปู่เงินเล็กน้อย ในเมื่อคุณ เห็นหมดแล้ว งั้นเธอก็ต้องรีบออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

“อ่อ ค่ะ ต่อ” เงินหรวนหรวนก็ตอบโต้ได้เร็วมาก รีบๆพยุงตัว หลหยุนขึ้นมา แล้วออกไป
มุมปากของเงินถั่วจึงยิ้มออกมานิดๆ

ที่จริง คุณปู่เพิ่งจะลงมา ไม่เห็นเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเลยสักนิด แค่หลี่หยุนรู้สึกผิดเอง นึกว่าคุณเห็นแล้วจริงๆ

คุณเป็นค่อยเดินลงบันไดช้าๆ และตอนที่มองเงินถั่วถึง สายตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู เพราะเขารู้ดีว่า จึงนิ่งอยู่บ้านนี้ คนพวกนั้นต้องคิดหาวิธีรังแกและทำร้ายฉิงฉิง ดังนั้นหลายปีมา นี้ คุณปู่ไม่เคยบีบบังคับให้นิ่งนิ่งกลับมาอยู่บ้าน

“ฉิงฉิง ออกจากโรงพยาบาลแล้ว หนูบอกว่าที่ประเทศยัง มีธุระไม่ใช่เหรอ? ถ้าหนูอยากกลับไปก็กลับไปเถอะ เรื่องงานที่ บริษัท หนูไม่ต้องเป็นห่วงหรอก จัดการเองได้” ถึงแม้คุณปู่เวี นอยากให้เป็นชั่วนิ่งอยู่ข้างๆกาย แต่ว่าเขาไม่อยากให้เป็นลั่วถึง ถูกรังแก

ตอนนี้เขาป่วยอยู่ เรื่องหลายอย่างอาจจะดูแลไม่ทั่วถึง เขา กลัวว่าฉิงฉิงจะได้รับอันตราย

เมื่อคืนเชื่อเงินเคยพูดไว้แล้ว เขาจะจัดการเรื่องของตระกูล เงินเอง ดังนั้นเรื่องที่บริษัท เป็นลั่วจึงไม่รู้สึกกังวลอะไรเลย ถ้า เรื่องแค่นี้คนอย่างเนือเฉินยังจัดการไม่ได้ งั้นเขาก็ไม่ใช่เอ เฉินแล้ว

สําหรับเรื่องกลับประเทศM?

พูดจริงๆ ลูกทั้งสองคนก็อยู่ที่ประเทศM เธออยากกลับไปดูแล พวกเขาอยู่แล้ว แต่ที่สำคัญคือเยซื้อเฉินจะยอมให้เธอไปเหรอ?
เป็นลั่วจึงนึกถึงเรื่องที่เชื่อเงินห้ามไว้เมื่อคืน อดใจไม่ได้ที่จะ ต้องถอนหายใจลึกๆ ที่หนึ่ง สถานการณ์ในตอนนี้ เชื่อเงินต้อง ไม่ยอมให้เธอจากไปแน่ๆ

ไม่แน่ เธอยังไม่ทันออกจากเมืองA ก็ถูกเขาขัดขวางไว้เหมือน ครั้งที่แล้ว

อีกอย่าง ถึงแม้เธอจะออกจากเมือง กลับไปถึงประเทศM ด้วยความสามารถของเยซือเฉินแล้ว ถ้าอยากหาตัวเธอ ก็ สามารถหาเจอจนได้ ถึงตอนนั้นบางทีเรื่องของลูกทั้งสองจะถูก เปิดเผยไปด้วย

“ฉิงฉิง ให้ช่วยหนูจองตั๋วเครื่องบินไหม?” คุณเป็นเห็น เงินถั่วนิ่งไม่ตอบ จึงลองถามอีกครั้ง

“ไม่ต้องค่ะคุณปู่ หนูยังไม่รีบกลับไปค่ะ” เป็นถั่วนิ่งไม่อยากให้ คุณปู่เป็นห่วง จึงพูดเพิ่มมาอีกค่: “คุณปู่วางใจเถอะค่ะ หนูไม่ โดนรังแกง่ายๆหรอกค่ะ

คุณปู่เงินตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะ ที่จริงเขาก็ไม่อยาก ให้เงินลั่วจึงกลับไปเร็วขนาดนี้

เรื่องเมื่อสักครู่นี้ เขาก็เห็นอยู่บ้าง ดังนั้นเขาก็เชื่อว่านิ่งนิ่งคง

ไม่ถูกรังแกง่ายๆขนาดนั้นจริงๆ

“อืม จะไปที่บริษัท หนูก็ไปด้วยกันสิ” คุณคิดว่าถ้า เงินถั่วงไม่กลับประเทศM เขาพาฉิงจึงไปที่บริษัทด้วย: “หนูไป เป็นเพื่อนปู่หน่อยนะ”
“ค่ะ” เป็นลั่วจึงนึกถึงสุขภาพคุณไม่ค่อยดี อีกอย่างเธอก็ อยากรู้ว่าเชื่อเงินจะทำยังไง ดังนั้นจึงตอบตกลง

ในลานจอดรถของตระกูลเงินไม่มีรถจอดอยู่เหมือนเดิม รถที่

เงินจือหยันขับกลับมาเมื่อคืน วันนี้ก็ขับออกไปหมดแล้ว แต่ว่า เงินล้วงขับรถของเยซื้อเฉินกลับมาด้วย ดังนั้น จึงขับ

รถของเอเงินไปที่บริษัท

“นี่มันคือรถของเอเงิน เคยได้ยินว่าเป็นคนที่เชื่อเงิน ชอบมากที่สุด ทําไมเขาถึงให้หนูขับกลับมาได้?” คุณปูเป็นนั่งอยู่ บนรถ มองดูเป็นถั่วนิ่ง ยิ้มจนตาเล็กมากเกือบจะมองไม่เห็นอยู่ แล้ว

เมื่อคืนเขาก็ดูออกแล้ว เยซื้อเฉินและฉิงจึงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ ธรรมดา เป็นที่น่าจะมีอะไรจริงๆ

“เขาชอบรถคันนี้มากที่สุดเหรอคะ?” เป็นลั่วนิ่งตะลึงสักพัก นึกถึงปกติเยซื้อเฉินก็ขับรถคันนี้มากที่สุดจริงๆ

“หนูถามปรึ? เขาชอบอะไรหนูน่าจะรู้สึกว่าไม่ใช่หรือ?” คุณ เงินได้ยินเงินมั่วนิ่งตอบคำถาม แล้วก็หัวเราะขึ้นมาดังๆ

เงินถั่วงหันไปมองคุณ ไม่พูดมากอะไรอีก แต่ว่าในใจกลับ รู้สึกหงุดหงิด เธอสังเกตเห็นว่าช่วงนี้สมองของเธอเหมือนจะไม่ ค่อยทํางาน ชอบทําอะไรผิดพลาดอยู่เรื่อยเลย ชอบพูดอะไรผิด บ่อยๆอีกด้วย

แน่นอน ทุกครั้งจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเขือเงินทั้งนั้น
เธอรู้สึกว่า เธอต้องมนต์ของเยซือเฉินหรือเปล่า?

“หนูรู้จักเย่อเฉินมานานเท่าไหร่แล้ว? พวกเธอกำลังคบกัน อยู่ใช่ไหม?” คุณเป็นในขณะนี้อดใจไม่ไหวจริงๆ ที่อยากถาม ความสงสัยในใจ เพราะเขาอยากรู้มากๆๆ จริงๆ

“คุณปู่คะ ตอนนี้ท่านควรจะคิดเรื่องของบริษัทไม่ใช่หรือคะ?” เงินลั่วจึงรีบเปลี่ยนเรื่องพูดไปพูดเรื่องอื่น เธอกลัวว่าเธอจะพูด อะไรผิดอีก

“ตอนนี้คุณปู่ไม่กังวลเรื่องของบริษัทแล้ว” หางคิ้วของคุณ เงินยิ้มขึ้นตลอดเวลา ยิ้มจนเหมือนสุนัขจิ้งจอกอย่างนั้น

มุมปากของเงินล้วงก็ยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย เป็นเช่นนั้นจริง ดัง คำพังเพยที่เค้ากล่าวไว้ว่า ขิงแก่เผ็ดกว่าขิงอ่อนจริงๆ!!

เป็นลั่วนิ่งและคุณปู่ถึงที่บริษัทตระกูลเงินอย่างรวดเร็ว พอจอด

รถเสร็จ เงินลั่วจึงพยุงคุณปู่เดินเข้าไปในบริษัทพร้อมกัน

เงินจือหยันได้พาเงินจื้อหลงมาถึงที่บริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว ใน เวลานี้กำลังยุ่งกับการปลุกระดมผู้บริหารระดับสูงในบริษัทและ พนักงานทั้งหลาย เขาคิดว่าครั้งนี้ เขาต้องชนะขาดลอยแน่นอน

ถึงแม้สถานะการเงินในตอนนี้ของตระกูลเงินจะไม่ค่อยดีนัก แต่ก็สามารถขายเป็นเงินได้ไม่น้อย ตอนนี้หุ้นของตระกูลเงินมี มูลค่า เพราะตึกใหญ่ของตระกูลเงินมีคุณค่า แต่เขาต้องได้ บริษัทตระกูลเงินมาอยู่ในมือก่อน

ในเวลานี้ ที่บริษัทตระกูลถัง
หลังจากที่เรื่องของถังหลินเสร็จเรียบร้อย จึงกลับบริษัททันที เรื่องต่างๆสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี แต่ว่าสีหน้าของถังหลิน เคร่งเครียดมาก

เรื่องในครั้งนี้ เห็นได้ชัดเจนว่ามีคนอยากทำร้ายเขา และยัง ต้องการใช้โอกาสนี้กำจัดเขา

เรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้เดิมที่ไม่อันตรายมากเท่าไหร่นะ แต่ว่า เขาได้รับบาดเจ็บ บาดเจ็บจากอุบัติเหตุ! โดยความสามารถของ เขาในตอนนี้ คนที่สามารถทำให้เขาบาดเจ็บได้…

เห็นได้ว่าครั้งนี้ ตระกูลกู้ลงทุนไม่น้อย แต่เขาก็ยังรอดชีวิต กลับมาได้

ในเมื่อเขามีชีวิตรอดกลับมาได้ หลังจากนี้ ควรจะต้องคิด บัญชีทีละบัญชีให้ดีๆแล้ว

อีกทั้งฉิงฉิงของบ้านเขาก็กลับมาแล้ว ดังนั้นครั้งนี้ต้องให้ ตระกูลกู้ได้รับการสั่งสอนอย่างสาสม

มุมปากของถังหลินยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็นและนิ่งเฉย คน ของตระกูลยิ่งอยู่ยิ่งจองหองและทำกันเกินไปแล้ว

“พี่ใหญ่ พี่ไปล้างแผลที่ห้องพยาบาลเถอะครับ” เสี่ยวหูเห็น บาดแผลบนมือของถังหลิน รู้สึกเป็นห่วงมาก

“เดี๋ยวค่อยไป” แต่ว่าถังหลินกลับปฏิเสธทันที บาดแผลแค่นี้ สำหรับเขาไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้เขายังมีธุระต้องทำ

“ทางพ่อของแกตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง? ถังหลินถามต่ออีก า ตอนที่ถามคำถามนี้ สีหน้าของถังหลินเคร่งเครียด มากขึ้น

“ไม่มีความคืบหน้าอะไรเลยครับ อีกไม่กี่วันก็ใกล้ถึงวันที่ หัวหน้างกำหนดไว้แล้ว ถ้าผู้กำกับถังยังไม่สามารถปิดคดีได้ อาจจะ…… เสี่ยวหูยังไม่ทันพูดจบ แต่ว่าได้ชัดเจนแล้ว

สายตาของถังหลินหรี่ตาลงเล็กๆ ที่จริง เขาคิดไว้แล้วว่าจะ ต้องเป็นแบบนี้

คดีนี้เป็นคดีที่สืบสวนได้ยากอยู่แล้ว อีกทั้งตระกูลยังคอย สร้างปัญหาไปทั่ว คอยขัดขวางอยู่ตลอดเวลา ในช่วงเวลาเพียง สั้นๆคุณพ่อไม่มีทางปิดคดีได้แน่นอน

ครั้งก่อน เขาคิดหาทางให้ฉิงจึงกลับมาเมืองA แต่ว่าฉงฉิงยัง ไม่กลับมา เขาก็ไปทำภารกิจแล้ว ดังนั้นจนถึงตอนนี้ เขาก็ยังไม่ ได้ติดต่อจิงจิง

ถังหลินเข้าไปในห้องสำนักงาน เปิดลิ้นชักและอยากหยิบ สิ่งของออกมา ตอนที่เขาเปิดเอกสาร สังเกตเห็นกระดาษใบหนึ่ง อย่างกะทันหัน นั่นคือ ใบแสดงผลการตรวจDNA ใบนั้นที่เขาให้ คนเปลี่ยนมา

ครั้งก่อนเขาดูได้แค่แป๊บเดียว แค่รู้สึกว่าคุ้นเคย หลังจากนั้น หนานก็เข้ามากะทันหัน เขาจึงรีบเก็บเข้าไป ไม่ได้ดูอย่างละเอียด

ก่อนหน้านั้น เขายังคิดอยากจะดูดีๆอีกครั้ง แต่เพราะว่าเรื่องนี้ เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขายังไม่ทันได้ดู
ตอนนี้เห็นแล้ว ถังหลินจึงหยิบออกมา ครั้งนี้ เขาเห็นตัวเลข บนกระดาษใบนั้นอย่างชัดเจน

ทันใดนั้น สองตาของเขาลืมขึ้นโตๆ เขารู้แล้วว่าทำไมถึงรู้สึก คุ้นตา!!