บทที่ 468คุณชายสามเย่ไปพบญาติผู้ใหญ่ โดยวิธีแบบนี้คงไม่มีใครแล้วล่ะ (2)

“นั้นคุณลองว่ามาชิ คนเป็นแฟนควรจะเป็นอย่างไร?”คุณชาย สามเปตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนที่พูดง่ายมาก และไม่ได้ตามถาม แบบไม่ยอมจบ แต่ตนเองเปลี่ยนเรื่องคุยเอง

“แม้ว่าจะเป็นแฟนกัน มันก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันทั้งวัน ว่า กันว่ายิ่งห่างไกล หัวใจยิ่งผูกพันกัน” คู่รักทุกคู่เข้ากันได้ไม่ เหมือนกัน เป็นลั่วจึงไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้ แต่ เธอรู้สึกว่า สามารถใช้หัวข้อนี้เพื่อทำให้คุณชายสามเย่เข้าใจความจริงของ ประโยคที่ว่ายิ่งห่างไกล หัวใจยิ่งผูกพัน

ใช่ ยิ่งห่างไกล หัวใจยิ่งผูกพัน ตอนนี้เธอกับคุณชายสามเ เจอกันบ่อยจนเกินไปแล้ว!

“ยิ่งห่างไกล หัวใจยิ่งผูกพัน เป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วที่เรา หย่ากัน พอเอาเวลาในหนึ่งเดือนนั้นที่เราเจอกันมารวมๆกันแล้ว ยังไม่ถึงหนึ่งวันด้วยซ้ำ เรายังห่างกันไม่พอเหรอ? แต่คุณชาย สามเปิดกั้นคำพูดทั้งหมดของเงินถั่วนิ่งโดยตรงด้วยประโยค เดียว

ริมฝีปากของเงินลั่วนิ่งกระตุก กลับพูดไม่ออกเลย

“คุณปู่ยังอยู่โรงพยาบาล ฉันจะไปดูคุณปู่ “เงินลั่วจึงคิดว่า นี่ ก็ไม่ได้ไปดูคุณปูทั้งวันแล้ว แม้ว่าตอนนี้คุณจะหายดีแล้วก็ตามแต่แบบนี้มันไม่ดีเลยทีคนเป็นหลานสาวอย่างเธอยังไม่ไปเยี่ยม คุณปู่

“อืม ผมส่งคุณไป ” ในครั้งนี้ เชื่อเงินไม่ได้คัดค้าน

เงินล้วจึงถอนหายใจอย่างลับๆ ในที่สุดวันนี้ก็จะได้ยุติลงสักที สินะ?

เมื่อไปถึงโรงพยาบาล เยซีอเฉินก็จอดรถ

เงินลั่วจึงลงจากรถ เย่อเงินก็ลงจากรถตาม เงินล้วจึงเดินไป ที่โรงพยาบาล เย่ชื่อเงินก็เดินตามไปด้วย

“คุณส่งถึงที่นี่พอ ฉันเข้าไปเองคนเดียวก็ได้แล้ว “เป็นลั่วจึงรู้ดี หัวใจของคุณอยากจะให้เธอแต่งงานในตอนนี้มากกว่าเมื่อ ก่อนหลายสิบเท่า ร้อยเท่า

หากเป็นเช่นนั้นถ้าคุณเห็นเธอกับเยซื้อเฉินอยู่ด้วยกัน เธอไม่

สามารถรับประกันได้ว่าคุณจะทำอะไร?

เย่อเฉันเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร เธอแค่ไม่ต้องการให้คุณ เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน ดวงตาของเขาหลงเล็กน้อย และจ้อง มองเธอ “เงิน วถึง การพาผมไปเจอหน้าด้วยมันเป็นเรื่องที่ อับอายขนาดนั้นเลยหรอ?”

เงินลั่วจึงตะลึง คุณชายสามแย่พูดอะไรกัน? คนมีฐานะอย่าง เขาเนี่ยนะจะทําให้อับอาย

ไม่อับอายเลยสักนิด แต่เธอกลัวว่าคุณจะอาการหนักเมื่อเจอ

เขา
ดังนั้นเธอเลยไม่กล้าพาเขาเข้าไป

“ตอนนี้เราหย่ากันแล้ว ถ้าตอนนี้ฉันพาคุณเข้าไป ก็จะอธิบาย ได้ยากหน่อย ไข่มั้ย? เป็นวงคิดว่าถ้าตอนนี้เธอพาเชื่อเงิน ไปพบคุณปู่ ไม่แน่อาจทำให้คุณสะดุ้งตกใจได้

คุณปู่เป็นโรคหัวใจ โดนทำให้ตกใจมากไม่ได้

เชื่อเงินจ้องหน้าเธอ สีหน้าไม่พอใจมากขึ้น เมื่อก่อนตอนที่ ผมมีความสัมพันธ์กับคุณอย่างเป็นทางการ ก็ไม่เห็นคุณจะพาผม ไปที่บ้านนิ

เป็นลั่วนิ่ง “…

แต่ก่อน เป็นการแต่งงานแบบซ่อนเร้นไม่เปิดเผยไม่ใช่หรอ? แต่เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้ลืมเรื่องนี้ไปนานแล้ว

เขายังทําเหมือนตนเองเป็นฝ่ายลามาก?!

ผู้ชายนะ กะล่อนจริงๆ

ในตอนนี้ จู่ๆเป็นถั่วนิ่งก็เห็นผู้ดูแลบ้านกำลังพาคุณมาชั้น ล่าง เหอซิ่วผิงเดินตามคุณปู่อย่างใกล้ชิด

ดูเหมือนไม่ใช่แค่ลงไปชั้นล่าง แต่เหมือนจะออกจากโรง พยาบาล

เงิน วฉิงตะลึงเล็กน้อย แล้ววิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว “คุณ

ปู่ นี่คุณปู่จะไปทำอะไรคะ?

“คุณหนูใหญ่ ดีจังเลย คุณอยู่ที่นี่ คุณปู่บอกว่าจะออกจากโรงพยาบาล” เห็นได้ชัดว่าผู้ดูแลบ้านรู้สึกโล่งใจที่ได้เห็นเป็นถั่วถึง

“ทําไมถึงออกจากโรงพยาบาลกะทันหันละตะ? เงินถั่วง ตะลึง เมื่อวานคุณปู่บอกยังจะอยู่อีกหลายวัน ทำไมจู่ๆ ตอนนี้ถึง จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว

“คุณหนูใหญ่ คือ….” ผู้ดูแลบ้านเห็นเงินถั่วจึงถาม ก็รีบ อธิบายให้

“ไม่เป็นอะไร แค่อยู่ในโรงพยาบาลแล้วรู้สึกไม่สบาย เลย อยากกลับบ้าน วันนี้ที่บ้านได้เตรียมงานเลี้ยงฉลองไว้ กำลังรอ กลับไปทานอาหาร

ผู้ดูแลบ้านกำลังจะพูด คุณก็ปริปากพูดแทรกผู้ดูแลบ้าน

โดยตรง

เป็นลั่วจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย จัดเตรียมงานเลี้ยงไว้ฉลองแล้ว?

กําลังรอคุณปู่?

ทําไมเธอไม่รู้?

ใครเป็นคนจัดงานเลี้ยง?

“ตอนแรกคุณปู่ไม่อยากบอกเรื่องนี้กับหนู แต่เมื่อหนูกลับมา แล้ว นั้นก็ไปกับคุณปู่ด้วยเลยละกัน ” คุณปู่เป็นรู้ว่าเป็นลั่วจึงกลับ มาแล้ว เรื่องนี้ไม่สามารถปิดบังเธอได้แล้ว

แต่เธอกลับมาแล้วก็ดี เรื่องนี้พูดต่อหน้าฉิงฉิงจะดีกว่า “คุณปู่ เกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ไหม?” เป็นลั่วถึงรู้ได้ถึงมีบางอย่างผิดปกติ นี่ต้องเกิดเรื่องแล้วแน่ๆ

“กลับไปก่อน กลับไปถึงค่อยพูด”คุณปู่เงินไม่ได้อธิบาย ในที่ นี้ก็ไม่สะดวกที่จะอธิบายด้วย

เงิน วงก็ไม่ถามอะไรเพิ่ม แล้วพยุงคุณปู่ออกไป

เงินลั่วจึงหันกลับมา แล้วเห็นเชื่อเงินยังไม่จากไป ไม่เพียง แต่เขายังไม่จากไป แล้วยังไม่รู้ด้วยว่าเดินตามหลังเธอไปตั้งแต่ เมื่อไหร่

เงินลั่วจิงตะลึง ส่งสายตาให้เขา เพื่อไม่ให้เขาไปก่อน

เชื่อเงินเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไรอยู่แล้ว เขาโกรธนิต หน่อย นี่ต่อหน้าคุณปู่ แม้แต่พูดก็ไม่กล้าพูดกับเขาแล้ว

เธออยากให้เขาไป แต่เขาไม่ยอมไป

“นี่คุณปู่เงินจะออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอครับ? ” เย่ชื่อ เฉินยิ้ม จากนั้นก็ทักทายคุณเงินทันที

เพราะคุณปู่เงินมีเรื่องในใจ เลยไม่สังเกตเห็นเชื่อเงิน จู่ๆ เชื่อเงินก็ทักทายเขา โดยปฏิกิริยาแรกของเขาก็คือมองไปดู

แวบแรก คุณปู่เป็นรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนไม่เลวจริงๆ หน้าตาดี มีมารยาทดี ช่างดูหล่อและเก่งดูดีจริงๆ เป็นเด็กบ้าน ใครกันช่างดูเพลินตา และทำให้คนหลงชอบมากจริงๆ

คุณปู่เวินมองชัดๆ รู้สึกคุ้นตา เหมือนเคยเห็นที่ไหน แต่ไม่ ค่อยคุ้นเคย แต่คนอื่นเขาทักทายกับเขาแล้ว คงรู้จักกันมั้ง?
จากนั้น ดวงตาของคุณเป็นเบิกกว้างอย่างรวดเร็ว นี่ เขาจํา ชายหนุ่มคนนี้ได้ นี่เชื่อเงินใช่ไหม?

ก็ว่าทำไมเขาดูเพลินตาจัง ที่แท้ก็ประธานของบริษัทตระกูลเ กรุ๊ปนี่เอง

นั้นประธานบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปมีแนวโน้มที่ดีจริงๆ มีความ สามารถ! !

แต่ คุณปู่เงินคิด เขาและเยซื้อเฉินเคยพบกันมาก่อน แต่ เหมือนไม่เคยพูดคุยกัน แต่ครั้งนี้เยซื้อเฉินทักทายเขาก่อนที่มัน หมายความว่าอย่างไร?

แม้ว่าบริษัทตระกูลเก๋กรุ๊ปจะเคยลงทุนในธุรกิจของบริษัทเงิน ชื่อกรุ๊ปมานานแล้ว แต่ในเวลานั้นเป็นชั่วนิ่งเป็นคนจัดการ ทั้งหมด คุณปู่เงินไม่สนใจเรื่องในบริษัทนานแล้ว อีกอย่าง แม้ว่า บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป จะลงทุนในบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ป แต่ในฐานะ อย่างเย่อเฉินเป็นไปไม่ได้ที่จะไปที่บริษัทเป็นชื่อกรุ๊ป

“ที่แท้คือประธานเยนี่เอง บังเอิญจริงๆ ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้ พบกับประธานเยู่ที่นี่” แม้ว่าคุณเป็นจะงงในใจ แต่ต่อหน้าควร

ทำยังไงก็ควรทำอย่างนั้น

มุมริมฝีปากของเอเงินยกขึ้นเล็กน้อย มองไปที่เป็นลั่วถึง แล้วพูดว่า “จริงๆแล้ว ผมมากับ..…….

“อแฮม…… เงินล้วจึงได้ยินสิ่งที่เขาพูด ก็ตกใจ แล้วไม่ สามารถห้ามเขาได้โดยตรง ได้แค่ส่งเสียงไอดังๆ
“จิงจิง เป็นอะไรหรอ? ไม่สบายเหรอ? เป็นหวัดหรือเปล่า? ” คุณปู่เงินได้ยินเสียงเงินล้วจึงไอ ใบหน้าที่มีความกังวลมากขึ้น อย่างเห็นได้ชัด

เชื่อเงินก็หยุดพูดเช่นกัน มองเธอด้วยดวงตาคู่นั้น ราวกับมี รอยยิ้มที่แฝงด้วยความหมายลึกซึ้งอยู่