บทที่ 456 อาการหึงหวงคุณชายสามเย่กำเริบ (6)

“ค่ะ ฉันทราบแล้วค่ะ”เวินลั่วฉิงตอบเสียงเบาโดยที่ ไม่ได้พูดอะไรอีก เธอคงไม่อาจโต้เถียงกับคุณหมอได้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่จําเป็นต้องอธิบายอะไรทั้งสิ้น

ดวงตาของไป์ยี่รุ่นกะพริบปริบๆ ส่วนลึกของแววตา ฉายรอยยิ้มบางส่วนออกมา

คุณหมอตรวจต่อ จากนั้นก็กำชับไม่กี่ประโยค ก่อน ที่จะออกไป

ไม่นานไป์ยี่รุ่ยก็ปิดตาอีกครั้ง น่าจะเป็นเพราะนอน หลับแล้ว

เงินลั่วฉิงไม่กล้าประมาทนั่งเฝ้าอยู่ด้านข้างจนถึง เที่ยงคืน แล้วไป์ยี่รุ่ยก็เริ่มมีไข้ขึ้นมา

ตอนที่คุณหมอเดินออกไปบอกว่าสิ่งที่กลัวที่สุดคือ คนไข้มีไข้ ฉะนั้นเวินลั่วฉิงไม่กล้าเสียเวลา รีบไปตาม คุณหมอ

โชคดีที่อาการไม่ได้รุนแรงจนย่ำแย่กว่าเดิม แต่ก็ยัง ไม่พ้นขีดอันตรายอยู่ดี

เวินลั่วฉิงเกรงว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นอีก และที่ สําคัญเธอรู้จักนิสัยของไป่ยี่รุ่ยดี หากเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว ไม่เห็นเธอ ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก ดังนั้นเป็นลั่วฉิง จึงไม่กล้าออกไปแม้แต่ก้าวเดียว ขนาดกินข้าวยังเรียก เดลิเวอรี่เลย

อันที่จริงไป์ยี่รุ่ยก็เคยฟื้นขึ้นมาอยู่ แต่มึนๆเบลอไม่ นานก็หลับต่อ

จนถึงวันที่สามไป์ยี่รุ่ยก็ฟื้นขึ้นมา คุณหมอบอกว่า อาการมั่นคงพ้นขีดอันตรายแล้ว เวินลั่วฉิงนั่งเฝ้าอยู่อย่างนี้สองวันสองคืนโดยไม่เคย ออกไปไหนเลย

บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ห้องทำงานของเย่ซือเฉิน

“ท่านประธานครับ คุณนายไม่เคยมาที่โรงพยาบาล เลยครับและไม่ได้กลับบ้านตระกูลเงินด้วยครับ ไม่ทราบ ว่าไปไหน? “เลขาหลิวรายงานข่าวให้ประธานของตน ทราบ ซึ่งขณะที่เลขาหลิวกำลังพูดอยู่สองขาก็เริ่มสั่น เทา

เขาเกรงกลัว ใช่แล้วเขากลัว สองวันมานี้ท่าน ประธานน่ากลัวมาก

เลขาหลิวรู้ว่าเมื่อท่านประธานได้ฟังข่าวเช่นนี้คง ต้องน่ากลัวขึ้นกว่าเดิม แต่เขาก็ต้องรายงาน

เลขาหลิวแอบถอนหายใจ จากนั้นก็ฝืนพูดว่า “สอง วันนี้ไปยี่รุ่ยก็ไม่ได้อยู่ที่บริษัทครับ แม้แต่เลขาของเขาก็ ไม่รู้ว่าเขาไปไหนครับ

เมื่อเลขาหลิวพูดมาถึงจุดนี้รู้สึกว่าสองขาของตนสั่น ไปหมดเลย

เมื่อนําสองประโยคหน้าหลังมาเชื่อมต่อกัน ความ หมายก็จะชัดเจนมาก ไม่ว่าใครก็ฟังออกทั้งนั้น แล้วเย่ซือเฉินจะไม่เข้าใจได้อย่างไร อันที่จริง เขาสามารถสั่งให้คนไปสืบว่าเธออยู่ที่ไหน ก็ได้ แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น

ดวงตาของเย่ซือเฉินจ้องมองตรงไปยังเอกสารบน โต๊ะ ซึ่งเป็นรายงานที่เขาให้คนไปสืบเรื่องราวทั้งหมดใน อดีตของเวินลั่วฉิงกับไป์ยี่ย

รวมทั้งเรื่องราวในอดีตด้วย แน่นอนประเด็นสําคัญก็ ยังคงเป็นเรื่องที่เวินลั่วฉิงเรียนมอปลายแล้วอยู่กับไปยี่

เรื่องราวเล็กๆน้อยๆ มีมากมาย มีมากมาย

รวมไปถึงเรื่องไปยี่รุ่ยสอนพิเศษเธอด้วย รวมไปถึง เรื่องไปยี่รุ่ยสารภาพรักกับเธอ รวมไปถึงไปยี่รุ่ยสร้าง บรรยายกาศโรแมนติกต่างๆให้แก่เธอ

แน่นอน ยังมีสิ่งที่เธอทำเพื่อไปยี่รุ่ยมากมาย

เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่จงใจทำเป็นเล่นตัว ถือตัว ฉะนั้นตอนนั้นเธอก็ได้ทำเพื่อไป์ยี่รุ่ยแบบ ‘สะเทือนฟ้าดิน’มากมาย

อย่างเช่นว่าเธอทําการ์ด 99 ใบกันมือเพื่อเป็นของ ขวัญวันเกิดให้แก่ไป์ยี่รุ่ย ซึ่งเธอได้เขียนความในใจไว้ ทุกใบด้วย

อย่างเช่นในวันวาเลนไทน์ เธอได้ไปเสาะหาเพื่อ รวบรวมไฟแช็ครูปแบบต่างๆเพื่อมอบให้ไปยี่รุ่ย เนื่องจากไปู่ยี่รุ่ยชอบเก็บสะสมไฟแช็ค

อ่านเรื่องที่เธอเคยทำเพื่อไปยี่รุ่ย เย่ซือเฉินก็รู้สึก อิจฉาเป็นอย่างมาก อิจฉาจนหูตาร้อนเลยทีเดียว

ใครว่าเธอไม่รู้จักความรัก? ใครว่าเธอพลอดรักไม่ เป็น?

เธอรู้ดี เธอรู้ดีกว่าใครอื่น ตอนที่มีความรัรก เธอ ทำได้ดีกว่าผู้หญิงคนอื่นมาก เธอรักลึกซึ้งมากกว่าคน อื่นๆด้วยซ้ำ

เพียงแต่ทุกสิ่งอย่างของเธอได้มอบให้แก่ไป์ยี่รุ่ย

หมดแล้ว

เขาจึงปิดกั้นหัวใจของตนกับผู้ชายคนอื่นๆ แสร้งทำ เป็นไม่รู้จักรัก หรือน่าจะพูดว่าเธอไม่ตั้งใจจะเปิดใจ ฉะนั้นจึงไม่เข้าใจ

เย่ซือเฉินอ่านเรื่องราวระหว่างเธอกับไปยี่รุ่ยรู้สึกว่า เป็นการทรมานตนรูปแบบหนึ่ง แต่เขาก็ยังอดทนอ่านต่อ ไป

ตอนนั้นเกรดของเวินลั่วฉิงแย่จนดูไม่ได้ คุณครู เรียกไปคุยเป็นการส่วนตัว ถามเธอว่าตอนนี้ไม่ตั้งใจ เรียน อนาคตจะเป็นอย่างไร?

จากนั้นเวินลั่วฉิงก็พูดออกมาเต็มปากอย่างรู้สึกสม เหตุสมผลว่า หลังจากเธอเรียนจบก็จะแต่งงานกับไป์ยี่ รุ่ย

เรื่องนี้ถูกแพร่ออกไปทั่วโรงเรียนในขณะนั้น

ฉะนั้นตอนนั้นเธอคิดไว้ว่าเรียนจบก็จะแต่งงานกับ ไปยี่รุ่ย ฉะนั้นตอนนั้นในแผนการใช้ชีวิตของเธอมีเพียง ไปยี่ย

เพื่อไปร่ยแล้ว เธอสามารถสละทิ้งทุกอย่างได้ หากตอนนั้นไม่เกิดเรื่องไม่คาดคิดเสียก่อน เธอ คงจะแต่งงานกับไป์ยี่รุ่ยเสียแล้ว

ตอนนี้ผ่านมาแล้วหกปี ไป่ยี่รุ่ยบอกกับเธอว่าจะเริ่ม ต้นใหม่กับเธอ

เธออยากคบกับไปยี่รุ่ยจะเป็นจะตาย แล้วเขาจะทำ อะไรได้?

เขากับเธอเป็นสามีภรรยากันเพียงสามเดือน จะไปสู้ ไป์ยี่รุ่ยที่เหมาะสมดั่งกิ่งทองใบหยกกับเธอได้อย่างไร กัน

เธอกับไป์ยี่รุ่ยนั้นเป็นรักแท้ตั้งแต่เด็ก เหมาะสมกัน ดั่งกิ่งทองใบหยก

ส่วนเขากับเธอเป็นสามีภรรยาสถานะจอมปลอมแค่

สามเดือน ซึ่งแต่งงานตามเงื่อนไขข้อตกลงเท่านั้น

หากยังไม่ได้หย่าร้างกัน เขายังสามารถไปแย่งชิง ได้อย่างเปิดเผย แต่ตอนนี้พวกเขาได้หย่าเป็นที่ เรียบร้อยแล้ว

สําหรับเรื่องห้าปีก่อน ถึงเขาจะมั่นใจแล้ว แต่ก็ไม่มี หลักฐานอะไรเลย และจากการสืบหาที่ผ่านมา เขาไม่มี คำอธิบายที่เป็นรูปเป็นร่างเพียงพอ

หากเธอไม่ยอมรับ เขาจะทำอย่างไรได้?

เขาคงไม่อาจแย่งเธอมา บังคับจิตใจให้เธออยู่ข้าง กายได้หรอก ถึงแม้จะได้ตัวเธอมา แล้วหัวใจของเธอ ล่ะ?

วันนั้นเธอตัดสายของเขาทิ้ง เขาก็อดทนไม่ติดต่อ เธอมาโดยตลอด จากนั้นก็ไร้ข่าวคราวของเธอไปเลย เขาคิดว่าอย่างน้อยเธอจะโทรมาหาเขาบ้าง แต่ก็ ไม่มีเลย

เวลาสองวัน เธอกับไปยี่รุ่ยหายไปด้วยกันทั้งคู่ เรื่อง ราวแจ่มชัดทุกอย่างดีแล้ว

เพียงแต่เขาจะวางมืออย่างนี้เลยเหรอ? สนับสนุน

พวกเขาเหรอ?

สนับสนุนพวกเขาอยู่ด้วยกัน? ด้วยสาเหตุใดกัน? นั้นมันเป็นผู้หญิงของเขา เป็นภรรยาของเขา ทำไมเขา ต้องสนับสนุนเธอไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นด้วย

ใช่อยู่ที่เธอกับไป์ยี่รุ่ยเคยมีความทรงจำดีๆในอดีต และเธอก็เคยพูดว่าจะแต่งงานกับไป์ยี่รุ่ย แต่สุดท้ายก็ไม่ ได้แต่งไม่ใช่เหรอ?

เธอไม่ได้แต่งงานกับไป์ยี่รุ่ย แต่เธอแต่งงานกับ เขา!!

ยิ่งไปกว่านั้น คืนห้าปีก่อนเธอมอบครั้งแรกให้แก่เขา ต่อมาคนที่เธอแต่งงานด้วยก็ยังเป็นเขา

ฉะนั้นทำไมเขาต้องสนับสนุนให้เธออยู่กับผู้ชายคน อื่นด้วย

ฉะนั้น ถึงแม้จะต้องใช้วิธีแย่งชิง เขาก็จะแย่งเธอ กลับคืนมา

เพียงแต่ไม่ว่าจะยังไงเขาก็สามารถเอาหลักฐานของ ห้าปีก่อนออกมาได้ ฉะนั้นตอนนี้เขายังขาดเหตุผลที่ สมควรอยู่สิ่งหนึ่ง

“นายว่าหากผมทำลายบริษัทของไป่ยี่รุ่ยทิ้งจะเป็น ยังไง? “จู่ๆเย่ซือเฉินก็เงยหน้าขึ้นมามองเลขาหลิว

“หากท่านประธานทำเช่นนั้นจริง นิสัยอย่างคุณนาย ก็ไม่มีทางคืนดีกับท่านประธานเด็ดขาด คุณนายจะคอย ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับไปยี่รุ่ยแทน”เลขาหลิววิเคราะห์เสร็จ ก็ตอบคำถามอย่างตั้งใจ

“นายไสหัวออกไปได้แล้ว ” นัยน์ตาของเย่ซือเฉินรา วกับเป็นธนูอันเยือกเย็นที่ยิงมาทางเลขาหลิว คำพูดนี้ไอ้ สัตว์เอ้ย เขาไม่อยากฟังเลย แต่ในใจของเขาก็รู้ดีว่า เลขาหลิวพูดความจริง

นิสัยอย่างเธอต้องเป็นคำตอบอย่างนี้แน่นอน