บทที่ 452 อาการหึงหวงคุณชายสามเก่าเริบ (2)

เป็นวงจำเรื่องพวกนี้ได้ดี ตอนนั้นเธอกับคุณแม่ใช้ชีวิตอยู่ที่หมู บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง ไปยแต่กลับมาเฉพาะเวลาปิดเทอม ตอน

เด็กคนอื่นต่างรังเกียจที่เธอมีหน้าตาขี้เหร่ จึงไม่เล่นกับเธอ แต่ทว่าโปรยไม่รังเกียจ กลับเล่นเป็นเพื่อนเธอเสมอ

จากนั้นเธอก็จะติดอยู่กับไปรุ่ย อันที่จริงไปรุ่ยโตกว่าเธอหก ปี ตอนนั้นไป ยอายุสิบสองปีแล้ว ถ้าพูดตามหลัก ด้วยวัยที่ ห่างกันเช่นนี้ พวกเขาไม่น่าจะเล่นเข้ากันได้ แต่ทว่าไปรุ่ยกับ เล่นซุกซนเป็นเพื่อนเธอตลอด

ตอนนั้นเธอยังไม่ได้กลับไปอยู่ที่บ้านตระกูลเงิน ไม่มีใครรู้ว่า เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของบ้านตระกูลเงิน

ตอนนั้นบริษัทของบ้านตระกูลไปยังไม่ได้เกิดเรื่องขึ้น ยังไม่ถูก เงิน หยันใช้วิธีสกปรกเข้าโจมตี

“ฉิงฉิง คำบางคำ ตอนนี้ผมพูดออกมาคุณก็อาจจะไม่เชื่อ แต่ ผมก็ยังอยากจะพูดอยู่ดี อันที่จริงตอนผมไปสอนที่โรงเรียนของ พวกคุณ ผมไม่รู้ว่าคุณเรียนอยู่ที่นั่นเลยและไม่รู้ว่าคุณกลับไปที่ บ้านตระกูลเงินแล้วด้วย ตอนนั้นผมเดินเข้าห้องเรียน เมื่อเห็น หน้าคุณผมก็จำคุณได้ทันที……ไปนึกถึงภาพเหตุการณ์ใน วันนั้น รู้สึกว่าบุพเพสันนิวาสนั้นช่างอัศจรรย์จริงๆ ตอนนั้นเธอก็ ยังคงเกเรซุกซนเหมือนเดิม เวลาเรียนก็ไม่ตั้งใจเรียนดีๆเลย
ผลการเรียน กาอย่างย่อยยับ

จุดนี้เงินลั่วจึงไม่ได้สงสัยเลย เพราะด้วยกระบนใบหน้าของ เธอ ทำให้จำได้ง่าย แต่ทว่าตอนนั้นเธอจำไปยไม่ได้ เพราะ เวลาที่ผ่านไปนานสิบสองปี ไปยี่รุ่ยจึงเปลี่ยนแปลงไปมาก

ปีนั้นเธออายุสิบแปดปี ไปรยยี่สิบสี่ปี เขาเพิ่งจบจาก มหาวิทยาลัยก็มาเข้าสอนที่โรงเรียนของพวกเธอ จากนั้นไปย ก็ของคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว เธอถึงรู้ว่าเขาก็คือไปย ตอนนั้นไปยี่รุ่ยบอกว่าจะตัวให้เธอตัวต่อตัว เพื่อจะได้ช่วยให้

เกรดของเธอดีขึ้นมา

เดิมทีเธอก็แกล้งโง่อยู่แล้ว ฉะนั้นเธอจึงไม่อยากเรียนพิเศษ แต่ทว่าไปยก็ยังคงยืนกรานให้เธอเรียนเสริมอยู่ดี

ต่อมา หลังจากเลิกเรียนทุกวันไปรุ่ยก็จะสอนพิเศษให้เธอ อันที่จริงเธอเป็นทุกอย่างเลย แต่ทว่าเวลาสอบเธอจงใจแกล้งทำ ผิดทุกวิชา

เธอยังจำได้ว่าหลังจากไปรุ่ยสอนพิเศษให้เธอเป็นเวลาสอง เดือน เขาดูผลสอบของเธอแล้วก็หน้ามืดครึ้มราวกับสามารถ หยดน้ำฝนออกมาได้ยังไงอย่างนั้น

ตอนนั้นเธออยากหัวเราะออกมา เธอคิดว่าไปรุ่ยจะล้มเลิก ความตั้งใจทิ้ง แต่เธอคาดไม่ถึงว่าไปรุ่ยยิ่งให้เธอเรียนพิเศษ หนักกว่าเดิม จนไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นเลย

แน่นอน ภายหลังไปยรุ่ยก็พบว่าเธอจงใจทำข้อสอบผิด จงใจแกล้งโง่

แต่ทว่า ถึงแม้ไป่วยจะรู้ว่าเธอจงใจแกล้งโง่ แต่เขาก็ยังคง สอนพิเศษให้เธอต่อ ต่อมา ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอค่อยๆ คุ้นชินกับวิธีใช้ชีวิตอยู่กับเขาเช่นนี้

จนวันหนึ่งไปรียบอกว่าชอบเธอ ถามเธอว่าจะเป็นแฟนสาว ของเขาไหม?

เธอรู้สึกว่าถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว ฉะนั้นจึงรับปากอย่างว่า ง่าย

เพราะไปยไม่เคยรังเกียจความขี้เหร่ของตนมาตั้งแต่เด็ก และไม่เคยรังเกียจในความโง่เขลาของตนด้วย ฉะนั้นตอนที่ไป รุ่ยบอกว่าชอบตน เธอจึงไม่ได้สงสัยและไม่ได้คิดมากเลยสักนิด เดียว

เธอก็รู้ว่าตนตกหลุมรักไปรุ่ย โดยไม่รู้ตัวเข้าแล้ว

ตอนนั้นเธอมีอายุแค่สิบแปดปี ซึ่งเป็นวัยสาวที่ไร้เดียงสาและ โลกสวย แต่ทว่าความรักกลับเป็นช่วงที่บริสุทธิ์ที่สุดและจริงใจ ที่สุด

ตอนนั้นเธอทุ่มสุดใจเพื่อความรักครั้งนี้ ตอนนั้นเธอคิดว่าหาก เรียนจบเมื่อไหร่ เธอจะแต่งงานกับไปรุ่ย พอถึงเวลานั้นเธอจะ ลบสิ่งเติมแต่งเพื่ออำพรางใบหน้าที่แท้จริงทิ้ง และจะให้ไปรุ่ย เห็นใบหน้าที่แท้จริงของตน

แต่ทว่าเธอคาดไม่ถึงเลย ยังไม่ทันเรียนจบ ทุกอย่างก็ได้เปลี่ยนแปลงไปกะทันหัน

เป็นวงกำลังคิดถึงเรื่องในอดีต ไปรยที่กำลังระลึกเรื่องใน อดีตอยู่เช่นกัน เขาเอาของขวัญทุกชิ้นที่เธอมอบให้ระหว่างที่ คบหาดูใจกันออกมาวางไว้บนโต๊ะ

ของขวัญพวกนั้นเป็นของกะจุกกะจิกไม่มีราคา ส่วนมากจะเป็น ของขวัญที่เธอทําเองกับมือ เขายังคงเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี

สําหรับของขวัญที่เขามอบให้เธอ หกปีก่อนเธอได้นำไปเก็บไว้ ที่กล่องทั้งหมด แล้วก็ไม่เคยไปหยิบจับอีกเลย

เงินถั่วนิ่งมองของบนโต๊ะก็อึ้งทิ้งไปชั่วครู่ จากนั้นก็ได้ยินเสียง ของไปยส่งมากะทันหัน “ฉิงฉิงผมรักคุณจริงนะเป็นอย่างนี้ เสมอมา หรืออาจพูดได้ว่าผมเริ่มชอบคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน แล้ว”

เงินลั่วจึงได้สติกลับคืนมา ขณะที่กำลังฟังเขาพูด ดวงตาของ เธอก็เผยความเศร้าหมองออกมาเลือนราง

หากหกปีก่อนเขาพูดเช่นนี้กับเธอ ไม่ว่าต้องเผชิญกับอุปสรรค ที่ยากเย็นเพียงใด เธอก็จะอยู่กับเขา ไม่ว่าคุณจะคัดค้านขนาด ไหนก็ไม่อาจพลาด พวกเขาออกจากกันได้

ตอนนั้นขอเพียงเขาบอกเธอว่ารักเธอจริง ถึงแม้เธอรู้ว่าเขาจะ โจมตีบริษัทเงินซอกรุ๊ปต่อ เธอก็ยังคงคบกับเขาต่อไป

แต่ทว่าตอนนั้นเขาไม่ได้ทำเช่นนี้ คืนนั้นเธอไปหาเขา แล้ว ได้ยินบนสนทนาระหว่างเขากับพี่สาวของเขา คืนนั้นเธอจึงรู้ว่าที่เขาเข้าใกล้เธอเพราะมีจุดประสงค์อื่น เนื่องจากเธอเป็นคุณหนู ใหญ่ของบ้านตระกูลเงิน ซึ่งบังเอิญเขาก็กำลังคิดหาวิธีโจมตี และการแก้แค้นตระกูลเงินอยู่พอด

เขาจึงใช้เธอเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น

ตอนนั้นเธอวิ่งเข้าห้องไปถามเขา แต่ทว่าเขาไม่ได้เอ่ยปากพูด แม้แต่คําเดียว

วันรุ่งขึ้น เธออดส่งข้อความหาเขาไม่ได้ เธอถามเขาว่าเขารัก เธอจริงไหม เธอคิดว่าขอเพียงเขารักเธอจริง เธอจะเดินไปข้าง หน้าพร้อมกับเขาอย่างไม่เหลียวหลังมองเด็ดขาด

แต่ทว่าตอนนั้นเขาไม่ได้ตอบเธอเลย

ต่อมาเธอได้โทรหาเขาไม่รู้กี่สาย สุดท้ายเขาก็ยอมรับสายจน ได้ แต่กลับพูดแค่ประโยคเดียวว่า “ลืมเขาเถอะ

คำว่าลืมเถอะนั้นพูดง่ายขนาดนั้นเลย

หรือสำหรับเขาแล้วมันเป็นเรื่องที่เล็กไม่สำคัญอะไรเลยก็ว่าได้

หลังจากวันนั้น เขาก็ไม่ได้มาที่มหาวิทยาลัยอีกต่อไป และเขา ไม่ได้มาหาเธอเลย ยิ่งไม่เคยติดต่อหาเธอ

ต่อมาคุณปู่บังคับให้เธอหมั้นหมายกับเย่อหนาน ซึ่งได้ กระจายข่าวออกไปแต่แรก และในเมื่อคุณรู้เรื่องที่เขาคิดจะแก้ แค้น ข่าวการหมั้นของเธอจึงน่าจะเข้าหูของไปรุ่ยอยู่

แต่ทว่าตั้งแต่ประกาศข่าวหมั้นออกไป จนถึงวันหมั้นนั้นเป็นเวลาครึ่งปี แต่เขาก็ไม่เคยปรากฏตัวและไม่เคยทำอะไรเลย ตอนนั้น เขาไม่อธิบายอะไรให้เธอฟังเลยสักคำ

ตอนนั้นเธอรักแบบไสซื่อไร้เดียงสา และรักมากมาย ฉะนั้น เธอจึงรับไม่ได้ที่เขาใช้เธอเป็นเครื่องมือ รับไม่ได้ที่เขาไม่เคย จริงใจกับเธอเลย

เธอคิดว่าไม่ใช่เธอไม่รู้จักความรัก เพียงเพราะรักแรกก็โดน หาร้ายแสนสาหัสปานนั้น ฉะนั้นตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา เธอจึง ตัดสินใจปิดกั้นหัวใจของเธอเอาไว้ไม่ให้ความรักเดินเข้ามาใน สี่ห้องหัวใจเธอได้อีก

ภายหลังมีลูกรักสองคนด้วยแล้ว เธอยิ่งปิดกั้นมิดชิดกว่าเก่า เสียอีก

หัวใจที่ปิดกั้นเอาไว้ ตลอดหกปีที่ผ่านมา ความรักจึงเข้าไปใน

หัวใจเธอไม่ได้เลย คำสารภาพรักของไปรุ่ยก็เช่นกัน

“ฉิงฉิง พวกเราเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม? “ทันใดนั้นไปย เดินมาอยู่ด้านหน้าเธอ พร้อมกับจับข้อมือเธอไว้

เงินถั่วงละสายตามาจากโต๊ะแล้วมองหน้าเขา พลางส่ายหัว ไปมา

หกปีก่อนเขาไม่มีคำอธิบายสักคำเดียว ซึ่งระหว่างหกปีนี้เธอ ทำร้ายบริษัทเงินชื่อกรุ๊ปสำเร็จ จากนั้นก็มาเริ่มต้นใหม่กับเธอ