บทที่ 406 คุณชายสามเข่เจอลูกสาวแล้ว (6)

“เธอสร้างเรื่องพวกนี้ออกมา จากนั้นก็ไปนอน เหนื่อย ใครไม่ เหนื่อยวะ พวกเราสอบสวนติดต่อกันมาหลายวันแล้ว หลายวัน มานี้ไม่ได้พักผ่อนเต็มที่เลยแม้แต่น้อย จะไม่เหนื่อยเลยรึไง”หมิง หยวนพูดเสริมขึ้นมาอีกประโยคหนึ่งด้วยความไม่พอใจเป็น อย่างมาก

เล้งหรงหรี่สายตาลง เพราะเขาก็ไม่เข้าใจจุดประสงค์ของ เงินถั่วนิ่งเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถตอบคำถามของหนึ่ง หยวนได้ ตอนนี้ทั้งท้องของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยไปหมด

และในตอนนี้ทางด้านเชื่อเงินก็เซ็กที่อยู่ของถังไปเขียนได้ แล้ว

เยซื้อเฉินจ้องมองโรงพยาบาลเอกชนที่อยู่ตรงหน้า แล้วห สายตาลง ถังไปเรียนรู้ข้อมูลตั้งนานแล้ว แต่จนถึงตอนนี้กลับ ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้น นี่ปกติเหรอ

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่ปกติ

ถังไปเขียนแอบเอาเป็นวงย้ายไปแล้วใช่ไหม

เงินถั่วงการมาของเขา หลังจากที่ทำตามความคิดของถัง ไปเขียนย้ายออกไปใช่ไหม

หากเป็นเช่นนั้น เขาจะบีบเธอให้ตายจริงๆด้วย
เชื่อเงินกำมือไว้อย่างแน่น จากนั้นก็คลายมือออก หาเธอให้ ได้ก่อนแล้วค่อยมาว่ากัน

“ถังไปเขียนซ่อนได้เก่งจริงๆ ถึงกับมาซ่อนไว้ในโรงพยาบาล เลยนะเนี่ย จางยิ่งที่ตามมาด้วยอดที่จะเอ่ยออกมาไม่ได้ เอ เงินแสยะยิ้ม แต่ถึงยังไงเขาก็หาเจอจนได้แล้ว จะมีประโยชน์ อะไรอีก

ตอนนี้เขากลัวแค่ว่าเงินล้วจึงจะรู้ว่าเขามา แล้วตัวเองก็ซ่อน ตัวไว้

ถังไปเรียนได้รับข่าวมานานแล้วจริงๆแหละ ดังนั้น จึงรู้ว่า เย่ซือเฉินมาตั้งนานแล้ว แต่ตอนนี้เป็นถั่วนิ่งไม่อยู่ เป็นลั่วนิ่งกลับ เมืองไปแล้ว ถังไปเขียนกลับคาดหวังให้เยซื้อเฉินเสียเวลากับ ทางนี้เยอะๆ เพราะฉะนั้น ทางด้านถังไปเขียนจึงไม่เคลื่อนไหว ใดๆเลย

ตอนนี้เขาคิดจะไม่ทําอะไรทั้งนั้น เพื่อให้เยซื้อเฉินเสียเวลา

แต่ว่า……

เย่อเฉินเพิ่งเข้ามาในโรงพยาบาล เสียงร้องไห้ที่ดังลั่นจู่ๆก็ ลอยเข้ามา

“หนูจะเอาคุณแม่ จะเอาคุณแม่ หนูจะเอาคุณแม่เท่านั้น” ถังซื้อ ซีในตอนนี้น้อยใจสุดๆ ทำไมเธอนอนหลับไปแล้วตื่นขึ้นมา คุณ แม่ของเธอก็ไม่อยู่ข้างกายอีก

เชื่อเงินที่ฟังเสียงร้องไห้นั้นอยู่ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ใจเหมือนกับจู่ๆก็โดนอะไรมาแทง เหมือนรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย

เด็กน้อย อนั้นหลังตื่นจะงอแงอยู่แล้ว ตอนนี้ตื่นขึ้นมาก็หา เงิน วงไม่เจออีก ดังนั้นจึงร้องไห้เสียใจเป็นพิเศษ และเสียงดัง เป็นพิเศษ

“ทําไมถึงมีเด็กได้ ถังไปเขียนเริ่มลักพาเด็กมาขายเพื่อหาเงิน เลี้ยงชีพแล้วเหรอ”เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ หลายคนเริ่มประหลาด ใจเล็กน้อย ว่ากันตามเหตุผลแล้ว ข้างกายถังไปเขียนเป็นไปไม่ ได้ที่จะมีเด็กอยู่ด้วยหนี

นัยน์ตาเยซือเฉินประกายแวววับเด็กน้อย เขาดูแปลกมาก ถึง ไปเรียนครั้งนี้คือการหลบหนี เป็นการซ่อนตัวอยู่ที่นี่ เพราะฉะนั้น เขาเชื่อว่าคนในโรงพยาบาลนี้น่าจะเป็นคนของถังไปเรียนทั้งนั้น

งั้นเด็กคนนี้มันเป็นยังไงกันแน่

เสียงร้องไห้ของเด็กแล้วน่าจะยังเล็กอยู่มาก น่าจะยังเป็นเด็ก สาวตัวน้อย

เป็นการร้องไห้ที่เสียใจจริงๆ รู้สึกเหมือนถูกลักขโมยมานิดๆ แต่เชื่อเฉินรู้ว่าถังไปเขียนถึงจะเป็นยังไงอีกก็ไม่ขโมยเด็กของ คนอื่นมาแน่

เด็กจ่อยิ่งร้องยิ่งเสียงดัง ยิ่งร้องยิ่งเสียใจ เชื่อเงินที่ฟังอยู่ ใจก็รู้สึกยิ่งทรมานขึ้นเรื่อยๆ ปกติเขาไม่ค่อยจะชอบเด็ก ปกติ ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ก็จะรู้สึกรำคาญ

วันนี้เป็นอะไรไปเหรอ ทำไมได้ยินเสียงเด็กน้อยร้องไห้ ในใจเขาทำไมถึงไม่สบายแบบนี้

หลังจากนั้น จู่ๆเชื่อเงินก็ก้าวเดินอย่างรวดเร็ว ไปในทาง เสียงร้องไห้ที่ดังลั่นนั้น

ตอนนี้ ถังจื่อ อยู่ที่ชั้นสอง เชื่อเงินเดินตรงไปทางบันได ชั้น หนึ่งในตอนนี้เขาไม่เช็กดูอะไรเลย

เย่อเงินได้ยินเสียงเด็กร้องไห้แล้ว ถังไปเขียนก็คงได้ยินเช่น เดียวกัน

ถังไปเขียนสะดุ้งอย่างแรง เขาคิดไม่ถึงว่าในเวลานี้จู่ๆ จะ ร้องไห้ได้ แถมยังร้องเสียงดังขนาดนี้ด้วย

ตอนแรกเขาคิดว่า รอถึงตอนที่เชื่อเดินมาหาถึงชั้นสองก่อน จากนั้นเขาก็จะออกมาขว้างไว้ แล้วต่อจากนั้นก็ให้คนแกล้ง ปลอมตัวเป็นเงินถั่วนิ่ง ให้ซึ่งหยุนพาคนออกจากประตูด้านหลัง

ถึงตอนนั้นเชื่อเงินต้องตามซึ่งหยุนออกไปแน่

ทักษะการขับรถของซ่งหยุนนั้นเจ๋งมาก ให้ซึ่งหมุนพาคนออก ไป คนของเยซื้อเฉินถึงจะเก่งยังไงก็ไม่สามารถตามไปได้ง่ายๆ เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ยิ่งทำให้เยซื้อเฉินเสียเวลามากขึ้น

แน่นอน เขารู้ดีว่าอย่าเชื่อเงินไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น ตอน นั้นเชื่อเงินต้องให้คนอยู่ทางนี้คอยตรวจสอบแน่นอน แต่ว่า เงินถั่วนิ่งไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วยสิ เขาจึงไม่กลัวการค้นหาของเยอ เฉินอยู่แล้ว
แต่ว่า ถังไปเขียน วางแผนไว้อย่างดียังไง สิ่งเดียวที่คิดไม่ถึง คือจู่ๆจื่อจะมาร้องไห้ในตอนนี้ได้ แถมยังเกิดตอนที่เชื่อเงิน เข้ามาในนี้ด้วย

ไม่พูดไม่ได้เลย ว่าเด็กถังจื่อ ร้องได้ถูกเวลามากๆ น่าจะพูด ว่าเด็กถังอร้องไม่ถูกเวลาจริงๆเลยสักนิด

ที่จริงถังไปเซียนก็อยู่ห้องข้างๆนี่แหละ เขาจึงรีบเปิดประตู ออกมา ไปในห้องถังจื่อซี เห็นเยาหงหลิงกำลังปลอบถังจื่ออยู่ สีหน้าเขาก็เริ่มหมองลงเล็กน้อย “รีบปลอบให้เสร็จ อย่าให้เธอ ร้องอีก”

“ลูกพี่ นิสัยของถังจื่อลูกพี่ไม่รู้หรือไง หรือลูกพี่จะมาปลอบ ล่ะ”เยวหงหลิงตะลึงงันไปสักพัก แล้วโต้กลับทันที

ไอ้คนนี้นี่มันเป็นอะไรไป เป็นเพราะอไม่เจอเงินล้วจึงถึง

ร้องไห้ นี่เป็นเรื่องที่สามารถปลอบได้ง่ายๆหรือไง

เธอกำลังเป็นห่วงอยู่เนี่ย ถังไปเขียนยังจะมาโทษเธออีก

แถมเธอฟังความหมายของถังไปเซียนเหมือนกับจะไม่พอใจที่ จื่อ ร้องไห้จะรบกวนมาถึงเขา

ดังนั้นน้ำเสียงเยวหงหลิง ในตอนนี้จึงแย่มาก

เด็กจื่อซีเหมือนได้รับรู้อารมณ์ของถังไปเซียนแล้ว ต่อจากนั้น ก็ยิ่งร้องไห้ดังขึ้นไปอีก ยิ่งเสียใจไปอีก

ถังจื่อซีในตอนนี้แม้แต่ฟังคำพูดของถังจื่อไม่ก็ไม่ฟัง
ถังจื่อ โม่มองถังไป๋เซียนแวบหนึ่ง ในแววตามีความซับซ้อน เล็กน้อยที่ถูกซ่อนอย่างรวดเร็ว

ถังไปเขียนนิ่งอึ้งไปทันที จึงรู้ว่า ในเมื่อได้เกิดใจร้อนมากไป ในเวลาชั่วครู่ ตอนนี้ในสิ่งที่เขาควรจะทำคือหาทางมาขวาง เขือเงินไว้

เดิมที เขาไม่ได้คิดแผนไว้สำหรับสถานการณ์ของเด็กสองคน นี้ไว้ เพราะเขาคิดว่าเยซื้อเฉินแค่มาหาเงินถั่วจึงเท่านั้น ถึงจะ เห็นเด็กทั้งสองก็ไม่สนใจอะไรมาก และถามอะไรมาก ในเมื่อ หน้าตาเด็กทั้งสองก็ไม่ค่อยเหมือนกับเยซื้อเงินสักเท่าไหร่

เขารู้ว่าเด็กทั้งสองไม่เคยพบเชื่อเงินมาก่อน เพราะฉะนั้น เด็กทั้งสองต้องไม่พูดอะไรกับเยซื้อเฉินอย่างแน่นอน

แต่ในตอนนี้การร้องไห้ของชื่อ ได้ดึงดูดความสนใจทั้งหมด ในทันที ตอนแรกเย่อเฉินไม่ควรสนใจ ก็อาจเป็นเพราะเสียง การร้องไห้ของถังจื่อ จึงได้เกิดการสนใจก็เป็นไปได้สุดๆ

เมื่อเยซื้อเฉินเริ่มให้ความสนใจกับเด็กทั้งสอน

แค่กลัวว่า…….

สิ่งที่ถังไปเรียนไม่รู้คือ เย่ซื้อเฉินไม่เพียงสังเกตเห็นแล้ว แถม ยังสังเกตเห็นเป็นพิเศษด้วย เพราะในขณะนี้เชื่อเป็นกำลังเดิน มาแล้ว

ถังไปเขียนรีบพาสองสามคนออกไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ ขวางเขือเฉินไว้ตรงหน้าบันได
เชื่อเงินเห็นถังไปเรียนที่เพิ่งออกมาอยู่ตอนนี้ ก็หรี่สายตาลง เล็กน้อย ในมุมปากปรากฏความเยือกเย็นเล็กน้อย

บนตึก เสียงร้องไห้ของเด็กจอก็ลอยเข้าอย่างต่อเนื่อง และ ยังคงเหมือนเดิมคือความดังลั่น ความแสบแก้วหู และเศร้าเสีย ใจสุดๆ น

ในตอนนี้เชื่อเงินฟังแล้ว ก็รู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก