บทที่ 402 คุณชายสามเย่ได้เจอลูกสาวแล้ว (2)

ตอนแรกข้างบนบอกว่าได้หาผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญาวิทยาที่เก่ง กาจมากๆคนหนึ่งให้กับเขา เพื่อมาช่วยเขาคลี่คลายคดี ทีแรก เขาก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

ดังนั้นเมื่อได้รับข่าวคราวแล้ว เขาก็รีบมาต้อนรับด้วยตัวเอง เขารู้ดีว่าคนพวกนี้ความสำคัญมากแค่ไหน

เพราะฉะนั้น ทีแรกเขาก็อยากต้อนรับเขียนเก่งกาจผู้นี้ให้เป็น อย่างดี จากนั้นก็คิดหาวิธีดึงตัวมา ช่วยทางพวกเขาทํางาน

ดังนั้น เริ่มแรกเล้งหรงนั้นคึกคักเป็นอย่างมาก

แต่ว่า ตอนที่เขาเห็นว่าคนที่มากลับเป็นเพียงหญิงสาวคนหนึ่ง เท่านั้น แถมยังเป็นหญิงสาวที่สวยมากสุดๆอีก ในใจเล้งหนึ่งก็ รู้สึกเย็นขึ้นมาทันที

ในใจเล้ง รงรู้สึกเย็นไปแล้ว ก็ไม่รู้สึกคึกคักอย่างก่อนหน้านี้ แล้ว เงินลั่วนิ่งเดินตามหลังเขา สีหน้าเรียบนิ่ง ไม่มีอารมณ์ใดๆทั้ง

เดินไปครึ่งทาง เล้งทรงก็จ้องมองเธออีกแวบหนึ่ง เมื่อเห็น ใบหน้าเรียบนิ่งของเธอ แววตาก็ประกายเบาๆแวบหนึ่ง หญิง สาวคนนี้แม้อายุจะน้อย แต่ก็ไม่ใจร้อน
ความเย็นชาที่เขามีต่อเธอในตอนนี้ เธอกลับไม่โกรธเลย แม้แต่น้อย และไม่มีอารมณ์ไม่พอใจเลยสักนิด

กลับไม่เหมือนสาวสวยทั่วไปที่มีความงี่เง่า เอาแต่ใจ

“เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณคือผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญาวิทยาเหนือ ครับ เล้งทรงรู้สึกว่า ความนิ่งเฉยพวกนี้ของเธอนั้น น่าจะไม่ใช่ เอาไว้คนให้กลัวทั้งหมดแน่ หรือว่าเธออาจจะรู้มาบ้างเล็กน้อย ก็ได้

แต่ว่า สําหรับการเรียนจบมาโดยเฉพาะอะไรเนี่ยเล้งหนึ่งไม่ สนใจอยู่แล้ว ในมหาวิทยาลัยก็เรียนทฤษฎีกันทั้งนั้น เรียนจบมา โดยเฉพาะยังไง ก็เป็นพวกหนอนหนังสือที่รู้จักแต่เรียนเท่านั้น แหละ พอเอาเข้าจริงแต่ละคนก็ทำอะไรไม่เป็นทั้งนั้น

ดูจะอายุของเธอแล้วน่าจะเพิ่งจบมาแน่ ดังนั้นเล้งหรงจึงไม่ได้ ตั้งความคาดหวังอะไรกับเธอเหมือนเดิม

เพียงแต่ เพราะความนิ่ง สงบของเธอ เริ่มทําให้เล้งทรงเปลี่ยน ความคิดที่รู้จักที่มีต่อเธอเล็กน้อย

เล้งทรงรู้สึกว่าเธอก็ใช้ได้ไม่เหมือนกับสาวสวยทั่วไป คิดว่า มีหน้าตาที่ดีก็สามารถอยู่เหนือคนอื่นเช่นนั้น

ผู้หญิงในตอนนี้ที่มีหน้าตาสวยหน่อย แต่ละคนก็จะหยิ่งยโส ราวกับนกยูง

และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เล้งหรงเห็นหน้าตาเป็นมั่วนิ่งในแวบแรก แล้วจู่ๆเท่าทีก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา
“ใช่”เงินลั่วจึงขยับริมฝีปากปากเบาๆ ตอบเพียงแค่ค่าเดียว ที่สั้นง่ายจนไม่สามารถจะสั้นง่ายกว่านี้ได้อีก แต่กลับมีความเด็ด เดี่ยวบางอย่างที่ไม่สามารถทําให้คนอื่นตั้งความสงสัยได้

“เรียนจากที่ไหน”เล็งทรงมองเธออีกแบบหนึ่ง ผู้หญิงที่อยู่ใน วัยนี้เหมือนเธอมักจะพูดมาไม่ใช่เหรอ เธอกลับไม่เป็นเช่นนั้น

“นี่สำคัญด้วยเหรอคะ”เป็นถั่วนิ่งยิ้มอ่อนๆ รอยยิ้มที่อ่อนมากๆ เธอเป็นถึงนักจิตวิทยา จะไม่รู้ได้ยังไงว่าเล้งทรงกำลังคิดอะไร

เล้งทรงถามเยอะขนาดนี้ เป็นเพราะไม่เชื่อความสามารถของ เธอนั่นเอง

เล้งทรงชะงักเบาๆ หัวคิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เลืองมอง เธออย่างรวดเร็ว ไม่สำคัญเหรอ

ได้เขาจะไม่เห็นด้วยกับความรู้ทางทฤษฎี ระดับคุณภาพของ แต่ละมหาวิทยาลัยไม่เหมือนกัน คุณภาพการเรียนการสอนก็ไม่ เหมือนกัน

เธอในขณะนี้ไม่อยากตอบปัญหาของเขาใช่ไหม

ช่างเถอะ ยังไงเขาก็ไม่ได้ตั้งความคาดหวังอะไรกับเธอ เหมือนอย่างเรื่องไขคดีแบบนี้ จึงได้เพียงแค่ตัวเองเท่านั้นแหละ ถ้าเธอเอาความหวังไปไว้ในตัวหญิงสาวอายุน้อยแบบนี้

ยังไม่รู้ว่าต้องรอไปถึงปีไหน เดือนถึงจะคลายคดีได้แน่ เพราะฉะนั้น หลังจากนี้ เล้งหรงไม่ได้พูดอะไรอีก
ตอนเดินไปถึงหน้าประตู เด็กผู้ชายอายุประมาณยี่สิบกว่า ก็วิ่ง เข้ามาหาอย่างรวดเร็ว แล้วก้มเคารพให้เล้งหรง จากนั้นก็มอง เงิน วฉิง เห็นหน้าตาของเงินถั่วถึง ก็ตะลึงไปทันที แล้วสูด หายใจเข้าเฮือกใหญ่ที่หนึ่ง

“นี่ คนนี้คือคุณถังเหรอครับ” ในขณะนี้ เสียงของเด็กหนุ่หัวสั่น ตกใจ แปลกใจ และตะลึงไปด้วย

เล้งทรงมองเขาแวบหนึ่ง ด้วยสายตาที่ไม่พอใจเล็กน้อย เพียง แต่ไม่รู้ว่าไม่พอใจที่ต่อปฏิกิริยาที่เด็กหนุ่มเห็นเป็นถั่วนิ่งในตอน นี้ หรือไม่พอใจเรื่องที่เด็กหนุ่มเป็นคนติดต่อเงินถั่วถึงกันแน่ หรืออาจจะเป็นทั้งสองก็ได้มั้ง

“ถัง คุณถัง สวัสดีครับ ผม ผมเป็นเสี่ยวโจว คือเสี่ยวโจวคนที่ ติดต่อกับคุณคนนั้นครับ เมื่อหลังจากเสี่ยวโจวได้สติ รีบทักทาย เป็นวงทันที ตอนนี้ใบหน้าของเขาเห็นได้ชัดว่าเริ่มแดง ปากที่พูดลื่นไหลอย่างเขาจู่ๆก็พูดติดอ่างขึ้นมา

“สวัสดีค่ะ”เงินล้วจึงพยักหน้า ก็ถือว่าเป็นการทักทายกับเขา แล้ว แต่ไม่ได้มีการแนะนำตัวเองแต่อย่างใด

“ไม่คิดเลยว่าคุณจะอายุน้อยขนาดนี้ แถมยังเป็นสวยมากด้วย คุณอายุแบบนี้ เรียกคุณว่าคุณถังเหมือนจะดูไม่ดี ไม่รู้ว่าหลังจาก นี้ควรเรียกคุณว่าอะไรดีครับ เสี่ยวโจว ในขณะนี้ได้ลืมเรื่อง ภารกิจไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าทั้งใจคิดแต่เรื่องจีบสาว นี่เป็นมุกสอบถาม ออย่างชัดเจน

“งามหน้าจริงๆ “เงินถั่วจึงยังไม่ทันได้ตอบ เล็งทรงจ้องเขม็งเสี่ยวโจวด้วยความเยือกเย็น สายตานั้นเต็มไปด้วยความรัก เตือนอย่างเห็นได้ชัด

เสี่ยวโจวคอหด จากนั้นก็ก้มหน้าลง ไม่พูดอะไรอีกเลย

ใบหน้าเป็นลั่วจึงยังคงนิ่งเฉยเหมือนเดิม ไร้การตอบสนอง ใดๆทั้งสิ้น

เล้งทรงพาเงินลั่วงมาด้านนอกห้องสอบสวนโดนตรง ซึ่งตอน นี้กำลังสอบสวนผู้ต้องหาคนหนึ่งอยู่

ผู้ต้องหาเป็นหญิงชราวัยหกสิบกว่า เป็นหญิงชนบทธรรมดา คนหนึ่ง

เงินล้วจึงยืนอยู่ด้านนอก มองหญิงชราข้างในผ่านกระจกชนิด พิเศษ หากเธอคาดเดาไม่ผิด หญิงชราผู้นี้น่าจะเป็นผู้ค้ามนุษย์ คนนั้นในหมู่บ้านซึ่งที่เกี่ยวโจวเคยเอ่ยกับเธอไว้

“เป็นยังไงบ้าง”สายตาเล้งหนึ่งก็จ้องมองสถานการณ์ในห้อง สอบสวน สีหน้ายิ่งเคร่งขรึมเข้าไปอีก

“ยังไม่ยอมรับ”หมิงหยวนส่ายหัว “ปากแข็ง ใช้ได้เลย ตอนนี้ เธอยืนกรานว่าตัวเองเป็นเพียงเหยื่อ”

เป็นลั่วจึงไม่พูดอะไร เพียงแค่จ้องมองหญิงชราที่อยู่ในห้อง สอบสวนคนนั้น แววตาของหญิงชรามีความมัวหมองไม่สดใส

ตอนที่หญิงชราเงยหน้ามามองทางนี้นั้น เป็นถั่วจึงเห็นใน ดวงตาของเธอมีความปกปิดอยู่ในลึกๆ ในตอนนั้น เป็นตัวจึงรู้ เลย ว่าเธอมีการปิดบังความจริงไว้
สายตาของหญิงชรามีความหวาดกลัวเล็กน้อย แต่ไม่ใช่การ วางแผนกับเจ้าเล่ห์เพทุบายเช่นนั้น คนที่ท่าเรื่องเลวทรามจนชิน ในตาจะเผยสันดานความเจ้าเล่ห์ออกมาไม่มากก็น้อย แต่หญิง ชราคนนี้กลับไม่มีเลย

การปิดบังของเธอน่าจะเป็นเพราะเธอรู้เรื่องราวบางอย่างเข้า แต่ไม่มากนัก เพราะฉะนั้นการสอบสวนเธอจึงเป็นเรื่องที่เสีย เวลา

ชัดเจนเป็นอย่างมาก ว่าเป็นไปไม่ได้ที่หญิงชราคนนี้จะคิด แผนทําให้เจ้าหน้าที่เสียเวลา งั้นต้องมีคนบงการเธอแน่นอน

ใครบงการเหรอ มีจุดประสงค์อะไร เป็นถั่วงรู้ดีว่านี้ต่างหาก ที่เป็นจุดสำคัญที่สุด

เล้งทรงหันไปมองเงินถั่วนิ่ง เห็นว่าเธอกำลังมองห้องสอบสวน ใบหน้ายังคงนิ่งเฉยไร้อารมณ์ใดๆเช่นเดิม แนวทางของเขา ประกายแวบหนึ่ง เธอมองดูอย่างจริงจังดี เขียนแต่ไม่รู้ว่า สามารถดูเข้าใจไหม

“ลูกพี่ แฟนพี่เหรอ สวยมากเลยนะ” หมิงหยวนมองไปตาม แววตาของเล้งหรง ตอนเห็นเงินล้วนึง ก็ตะลึงไปทันที ลูก หาแฟนที่สวยขนาดนี้ได้ในเวลาไหนกัน

ครั้งก่อน ลูกพี่ทิ้งเงินถั่วจึงเข้า จากนั้นจึงไปขอหมั้นหมายถึง บ้าน แต่ปรากฏว่าที่ทำงานเกือบโดนคุณชายสามแย่ทำลาย ตั้งแต่นั้นมา ลูกพี่ก็ตัดใจอย่างเด็ดขาด ในช่วงเวลานี้ลูกพี่มัก ค่อยอุดอู้อยู่แต่ที่ทำงานตลอด ทั้งใจยุ่งวุ่นวายแต่เรื่องงาน
แต่ว่าลูกพี่มีแฟนสวยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่วอกแวกไปไหน ทั้งนั้น

เขาคิดว่า ครั้งก่อนเรื่องที่คุณชายสามเทิ้งปมความเจ็บปวด อันใหญ่ให้ลูกพี่ไว้ เลยทำให้ลูกพี่ยังเดินออกมาเร็วขนาดนั้นไม่ ได้