บทที่ 375 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไปแล้ว(3)

ในขณะที่เป็นวงทอดสายตาไปนั้น ทันใดนั้นก็เห็นโมเดล รถบนชั้นวางหนังสือของเขา ดวงตาเธอเป็นประกายและลืม ความเขินอาย แล้วหลุดปากพูดขึ้น: “โมเดลรถบนฉันหนังสือ ของคุณยกให้ฉันได้ไหมคะ?”

เมื่อพูดอย่างนั้น น้ำเสียงของเงินถั่วจึงมีความประหลาดใจ

อยู่ไม่น้อย

ลูกชายชอบรถรุ่นนี้มากแต่หาไม่เคยเจอก็เพราะเป็นรุ่น limited ระดับโลก ทั้งโลกมีเพียงแค่สองคันเท่านั้น

มีเงินก็ไม่สามารถจะหาซื้อได้ ตอนนั้นลูกชายยังขอให้รุ่นพี่ และมู่ทรงตัวหยางช่วยหาแต่ก็หาไม่เจอ

เพราะเรื่องนี้ลูกชายถึงกับเซ็งไปนาน ลูกชายชอบโมเดลรถ รุ่นนี้มาก มากเป็นพิเศษ

แน่นอนว่า โมเดลรถรุ่นนี้ไม่สามารถคิดเป็นมูลค่าได้

วันนี้เธอเห็นมัน ในห้องทำงานของเยซื้อเฉิน ก็อยากจะลอง ไม่แน่ว่าเชื่อเงินจะใจกว้างและยอมยกมันให้เธอก็ได้นะ

“เอ๋?” เย่ซื้อเฉินอึ้งไป: “คุณชอบโมเดลรถเหรอ?”

เขาชอบโมเดลรถมาตั้งแต่เด็ก แต่ในห้องทำงานของเขาก็มีโมเดลรถคันนี้เพียงคันเดียวเท่านั้น โมเดลรถคันนั้นเป็นของ ขวัญวันเกิดที่แม่เขามอบให้เขา

ดังนั้นโมเดลรถคนนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขามาก

“อือ” ไม่ใช่เธอที่ชอบเป็นลูกชขยของเธอต่างหากที่ชอบ แต่ ว่าเงินล้วงก็ไม่ได้อธิบายออกไป

“ได้” ถึงแม้ว่าโมเดลรถนั่นจะสำคัญกับเขามาก แต่ในเมื่อ เธออยากได้เขาก็ให้ได้อยู่แล้ว

แล้วมันจะเป็นอะไรไปเธอกับเขาคือครอบครัวเดียวกัน เธอ ครอบครอง กับเขาครอบครอง มันก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?

“ขอบคุณค่ะ” เป็นลั่วจึงยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่มีความสุขจากสิ่งที่ เกินคาดหมาย คราวนี้ก็ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องของขวัญให้ลูกชาย

แล้ว

พอดีกับที่ลูกชายเขาโรงพยาบาล เขาจะต้องไปสบายและ ทุกข์ใจ ถ้าหากว่าเธอได้โมเดลรถนี้ไปให้ลูก ลูกชายคงจะต้อง ดีใจมากแน่ และคงจะลืมความเจ็บป่วยและไม่สบายไปได้แน่

อือ ดีจริง ๆ

เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของเธอ เชื่อเงินก็ยกมุมปากและมี

รอยยิ้มในแววตาของเขา

“เจ้านาย” เสี่ยวลิ่วจื่อ เห็นเขาคุยหยอกเย้ากับผู้หญิงไม่จบ ไม่สิ้นเสียที ดูแล้วไม่มีทีท่าว่าจะวางสายเลย เขาจึงทนดูไม่ได้อีก แล้ว และอดไม่ได้ที่จะส่งเสียง
อีกฝ่ายนั้นก็กำลังถือปืน ตอนนี้กำลังล้อมพวกเขาไว้นะ เจ้า นายเจ๋งจริง ในเวลาแบบนี้ยังมีแก่ใจซื้อสาวได้ตลอด ๆ

“คุณทำธุระก่อนเถอะค่ะ” เป็นลั่วจึงได้ยินเสียงคนเรียกจาก ปลายสายแล้ว เป็นลั่งฟังออกจากน้ำเสียงว่าเขากำลังเร่ง และ ยังไม่ความไม่พอใจอยู่ด้วย

“อือ” เยซือเงินรับค่าเบา ๆ ด้วยแววตายิ้มแย้มและกลับ

เคร่งขรึมลงมาก

แต่ว่าครั้งนี้เขาไม่ได้พูดอะไรและรีบวางสายไป

ในระหว่างที่วางสาย รอยยิ้มของเยซื้อเฉินก็หายไป ดวงตา มีเพียงความเย็นยะเยือก มีแรงอาฆาตที่รุนแรงคุกรุ่นอยู่ทั่ว

ร่างกาย

อีกฝ่ายได้แต่กลัวจนขาสั้น ไม่สามารถควบคุมร่างกายให้ ไม่สั่นเทาได้

“ของก็ให้พวกแกแล้ว ฉันต้องการเห็นคนของฉันกลับมา อย่างไม่บุบสลาย” ดวงตาของเขือเฉินจับจ้องไปที่คนที่อยู่ด้าน หน้า ลมหายใจเย็นราวกับสามารถแช่แข็งคนได้ในทันที

อันที่จริงแล้วการช่วยคนนั้นไม่ยากเลย แต่ประเทศ C มี ภูเขาและเหมืองมากมาย มีเหมืองทั้งขนาดเล็กและใหญ่ ใน สถานการณ์เช่นนี้การจะสืบหาคนกลุ่มหนึ่งนั้นไม่ง่ายเลย และที่ สำคัญคือเสียเวลามาก

และอีกฝ่ายก็โหดร้ายเกินไป ถ้าหากพวกเขาผัดวันประกันพรุ่งอีกฝ่ายมีแนวโน้มที่จะฆ่าคนของตนทันที

หรวน อคือตัวอย่าง อีกฝ่ายฆ่าทรวมซื้อไปแล้ว จากนั้นก็ส่ง ศพของทรานซื้อกลับมาเพื่อข่มขู่พวกเขา

“ได้ ๆ แถววงใจ พวกเราจะปล่อยคนของแกทันที” อีกฝ่าย ได้ของที่ต้องการแล้ว แน่นอนว่าก็ไม่อยากจะก่อปัญหาใหม่ขึ้น มาอีก เพราะพวกเขากลัวเบ่อเฉิน

ในตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์ของเงินถั่วถึงก็ดังขึ้นอีก

เงินล้วจึงนิ่งไปเพราะคิดว่าเยซื้อเฉินโทรเข้ามาอีก เธอแทบ จะไม่ได้คิดอะไรมากและรีบหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะ

เพียงแต่พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วจึงพบว่าไม่ใช่เชื่อเงิน โทรเข้ามาแต่เป็นคุณปู่เย่

เงิน วฉิงไตร่ตรองแล้วรับสาย: “ฮัลโหล

น้ำเสียงนั้นสุภาพแต่กลับดูห่างเหิน

“เรื่องของผู้หญิงแซ่เพิ่งคนนั้น เธอรู้แล้วก็แล้วกัน แต่เธอจะ บอกใครไม่ได้ รวมถึงคนในตระกูลเงินด้วย” คุณปู่เย่พูดจา

โครม ๆ ใส่จนทำให้เป็นลั่วจึงต้องอึ้งไป

เงินถั่วนิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อยอเรื่องของผู้หญิงแซ่เพิ่ง? เป็น

เรื่องอะไรกัน?

ผู้หญิงแซ่เพิ่ง? ในตอนนี้เป็นถั่วจึงคิดว่าคนที่เกี่ยวข้อ งกับเย่อเฉินก็คือเพิ่งโร่ถึง
แต่ว่าเรื่อง ที่คุณปู่เปถึงมันคือเรื่องอะไร? ที่สุดแล้วมีเรื่อง อะไรที่ทำให้คุณปู่เย่ต้องโทรมากำชับเธอเป็นพิเศษ

เงินถั่วนิ่งคิดขึ้นได้ที่คุณปู่เย่พูดก่อนหน้านี้ เรื่องที่เชื่อเงิน โอนหุ้นบริษัทบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปในมือให้คนอื่นเมื่อหลายวัน ก่อน ตอนนั้นเธอเองก็คิดถึงเพิ่งโร่ถึงเป็นคนแรก จากนั้นเธอก็ รู้สึกว่าน่าจะไม่ใช่เพิ่งโร่ถึง

แต่ตอนนี้คุณปู่เย่โทรมาเพื่อกำชับเรื่องผู้หญิงแซ่เพิ่งเป็น พิเศษ? ถ้าอย่างนั้นดูเหมือนจะมีความเป็นไปได้เพียงเพิ่งโร่ถึง

แล้ว

“ค่ะ ฉันทราบแล้ว” เป็นลั่วจึงรับค่าเบา ๆ เรื่องของเมิ่งโร่ถึง เธอบอกใครไม่ได้แน่นอนอยู่แล้ว อันที่จริงเรื่องส่วนตัวของเมือ เฉินเธอก็ไม่สามารถจะพูดจามั่วชั่วได้ แล้วยิ่งเรื่องเกี่ยวกับเพิ่งโร่ ถึงด้วยแล้วเธอก็รู้อะไรไม่เยอะ

“งั้นก็ดี” คุณปู่เย่ตอบกลับมาแล้ววางสายไป

เป็นลั่วถึงขมวดคิดเล็กน้อย คุณปู่เย่นประหลาดจริง ๆ

เงินลั่วนิ่งหยิบโมเดลรถแล้วคิดว่าจะไปแล้ว เพียงแต่ใน เวลานั้นประตูห้องทำงานของเซื้อเฉินก็ถูกเปิดออก

เป็นลั่วฉิงตัวแข็งทื่อ เมื่อครู่เธอปลีกตัวเข้ามาโดยไม่มีใคร เห็น ตอนนี้มีคนเห็นแล้วจะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า? แต่ว่า เมื่อเป็นลั่วจึงเห็นคนที่ผลักประตูเข้ามาก็ถอนหายใจ

“คุณนาย คุณมาได้ยังไงครับ?” เลขาหลวเข้ามาในห้องทำงานแล้วเห็นเป็นวงก์ประหลาดใจ

แต่ว่าเขาคิดว่าท่านประธาน โทรหาเขาให้เขารีบกลับมา เรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องเร่งด่วน

แต่ไฟล์ทของเขาดีเลย์ ประธานก็ไม่อยู่ที่บริษัทพอดี เรื่อง การเข้ามาในห้องของท่านประธานเปิดตู้เซฟของท่านประธาน เรื่องแบบนี้ท่านประธานคงไม่ให้ใครอื่นทำแน่นอน

ดังนั้นคุณนายมาที่บริษัทก็คงจะเป็นเรื่องเดียวกันกับเรื่องที่ ท่านประธานให้เขารีบกลับมาก่อนหน้านี้

เลขาหลิวค้นพบอย่างละเอียดว่าคอมพิวเตอร์ของท่าน ประธานถูกเปิดใช้งาน ดังนั้นจึงได้มั่นใจเพิ่มขึ้นอีก

ดูแล้ว คุณนายคงจะส่งเอกสารไปเรียบร้อยแล้ว

คงจะเป็นเพราะไฟล์ทของเขาดีเลย์แน่ ๆ ทำให้มาช้าไป ดัง นั้นท่านประธานจึงให้คุณนายมาแทน

เงินถั่วงที่ตอนแรกคิดว่าจะไปแล้ว เพียงแต่เมื่อเธอเห็น เลขาหลิวแล้วก็หยุด เธอคิดถึงสัญญาเรื่องหุ้นบริษัทที่คุณปู่เย่ มอบให้เธอเมื่อครู่

คุณปู่เย่นั้นเป็นคนไม่ค่อยมีความน่าเชื่อถือนัก บางครั้งก็ ชอบทำอะไรโดยอาศัยความชอบของตัวเอง อันที่จริงเธอกังวล ว่าถึงเวลาคุณปู่เย่จะเปลี่ยนใจและจะกลับคำ

ดังนั้นเพื่อเป็นการรับประกัน ทางที่ดีที่สุดคือต้องรีบดำเนิน การให้เรื่องทั้งหมดจบโดยไว
แน่นอนว่ายังมี…