บทที่336 พ่อมาแล้ว (1)

เมื่อเงิน วฉิงตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เชื่อ เฉินก็ไปที่บริษัทแล้ว

เว้นลั่ว งคิดว่า เป็นเวลานานแล้วที่ไม่ ได้เห็นลูกน้อยทั้งสองคน วันนี้กว่าจะมีเวลา นั้นยากมาก เธอต้องไปดูลูกๆทั้งสองคน

เงินล้วจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว กำลังจะไป ล้างหน้าแปรงฟัน ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือ ของเธอก็ดังขึ้น

เงิน วฉิงหยิบโทรศัพท์ เห็นว่าเป็นเห่อ ถงถงโทรมา ก็รีบรับสายทันที

“ฉิงฉิง จื่อไม่เกิดเรื่องแล้ว “ทันทีที่เชื่อม ต่อการโทร เสียงของเห่อถงถงดังขึ้นมา

ร่างกายของเงินล้วฉิงแข็งทื่อขึ้น แล้ว มือก็ถือโทรศัพท์แน่น หัวใจได้หยุดเต้นไปใน ชั่วขณะ น

“เกิดเรื่องอะไร น? “เงิน วฉิงต้องการ สงบสติอารมณ์ แต่เสียงสั่นอย่างน่ากลัว มือที่ ถือโทรศัพท์สั่นอย่างควบคุมไม่ได้

จื่อโม่ของเธอ ห้ามเป็นไรไปนะ นั่นคือ ลูกรักของเธอ นั่นคือชีวิตของเธอ

“ฉิงฉิง คุณอย่าเพิ่งกังวล เมื่อกี้ครู อนุบาลโทรมา บอกว่าจื่อไม่ต่อสู้กับเด็กที่ โรงเรียน แล้วเด็กที่โรงเรียนได้รับบาดเจ็บ จื่อ ไม่ก็ได้รับบาดเจ็บด้วยเช่นกัน ฉันคิดว่าเด็ก สองคนสู้กัน แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บก็คงจะเจ็บ เพียงเล็กน้อย คงจะไม่ร้ายแรงเกินไปหรอก “เมื่อกี้เห่อถงถงก็กังวลมาก เธอโทรหา เป็นลั่วนิ่งทันทีที่เธอได้รับโทรศัพท์จากคุณครู

เมื่อกี้รีบเกินไป เลยไม่ได้พูดอย่าง ชัดเจน ตัวสั่นเมื่อได้ยินเสียงของเห่อถงถง เห่อถงถง บอธิบายครั้งแล้วครั้งเล่า

เงิน วฉิงคลายมือที่ถือโทรศัพท์ของเธอ โทรศัพท์ก็ตกลงพื้น แล้วเธอต้องการที่จะก้ม ลงไปหยิบมัน แด่ พอเธองอชา ก็นั่งลงไปบน พันดินโดยตรง เมื่อกี้ทําให้เธอตกใจมาก

“ฉิงฉิง ฉิงฉิง” เห่อถงถงไม่ได้ยินเสียง ของเวิน วฉิง แล้วได้ยินเสียงแปลก ๆ อีกสอง สามครั้ง เลยอดไม่ได้ที่จะตะโกนเรียก

“ฉันอยู่”เวิน วฉิงรีบเก็บโทรศัพท์แล้ว ตอบกลับไป

“ฉิงฉิง ตอนนี้ฉันอยู่ข้างนอก กลับไป ไม่ทัน ดังนั้นฉันเลยโทรหาคุณ คุณดูว่าคุณจะ ไปได้ไหม?”เสียงของเห่องกงมีความเป็น ห่วง และมีความกังวลมาก

แต่ตอนนี้เธออยู่ห่างไกล วันนี้เธอได้รับ งานๆนึง อยู่ชุมชนที่อยู่ด้านล่าง และวันนี้จี้ห ก็มีธุระพอดี เธอวางแผนที่จะส่งเด็กสองคนไป โรงเรียนอนุบาลในตอนเช้า จะรีบกลับมาตอน กลางคืนเพื่อไปรับเด็กทั้งสองที่โรงเรียน

แต่ เธอไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่อง และ ตอนนี้เธอเพิ่งมาถึง ซึ่งไม่มีทางที่จะกลับไป ได้ทัน ไม่อย่างนั้น เธอจะไม่โทรหาเงินล้วงอ ย่างรีบร้อนหรอก

“ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ “เงินลั่วฉิงลุกขึ้น อย่างรวดเร็ว ในขณะนี้เธอได้สติกลับมาแล้ว

แน่นอนว่าเป็นเรื่องของเธออยู่แล้ว เด็ก น้อยทั้งสองเป็นลูกเธอ เธอควรดูแลอยู่แล้ว แต่เพราะการที่เธอแต่งงานกับเยซือเฉิน แต่ เธอกลับไม่มีเวลาไปดูลูกน้อยทั้งสองคนเลย ด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เด็กทั้งสองอยู่เมืองเดียวกับเธอ อยู่แล้ว

เธอทําหน้าแม่ได้ไม่ดีเลย

ตอนนี้จื่อไม่เกิดเรื่องที่โรงเรียนด้วย แน่นอนว่าเธอควรรีบไปให้ทันอยู่แล้ว

“ฉิงฉิง อย่ากังวลเกินไปเลย จื่อไม่คงไม่ เป็นไรหรอก ครูโทรมาเพราะแม่ของเด็กคน นั้นที่เคยเป็นครูอนุบาลในโรงเรียนนั้น ครูบอ กว่า อโม่ทําให้ลูกของเธอบาดเจ็บ ก็ เลย……เห่อถงถงกลัวว่าเป็นลั่วนิ่งจะกังวล เกินไป เธอรู้ดีว่าลูกทั้งสองมีความสำคัญกับ เงินล้วนิ่งมากเพียงใด

ที่ผู้ปกครองของเด็กฝ่ายนั่นบอกว่ามี ปัญหา งั้นก็แสดงว่า อโม่คงไม่เป็นอะไรมาก

“อืม ฉันรู้แล้ว สบายใจได้เลย ฉันไม่ เป็นไร “เงิน วฉิงเข้าใจความหมายของเธอ เธอแค่กลัวในตอนแรก รู้ว่าแค่เด็กสองคน ทะเลาะกัน เธอก็สบายใจขึ้นมาก

แต่ว่า เธอยังต้องรีบไปให้ถึงเร็วที่สุด

เงินลั่วนิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอในเวลา แค่ไม่ถึงหนึ่งนาที

จู่ๆเงินล้วนึงก็นึกถึงการปลอมบนใบหน้า ของเธอได้ ในเมือง A เธอแต่งสภาพแบบนี้มา โดยตลอด เธอแต่งตัวแบบนี้ก็คือเงิน วงใน สายตาคนอื่น

เพราะเรื่องต่างๆในก่อนหน้านี้ ทําให้มี หลายคนในเมือง A ที่รู้จักเงินลั่วนิ่ง ดังนั้นเธอ จึงไม่สามารถไปโรงเรียนอนุบาลด้วยสภาพ แบบนี้ได้ เงินล้วจึงรีบเช็ดเครื่องสําอางสําหรับ ปลอมตัวทั้งหมดบนใบหน้าของเธอออก เปิด เผยลักษณะรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอ

เงิน วฉิงลบสิ่งแปลกปลอมออกจาก ใบหน้า ไม่มีฝ้ากระ ไม่มีสิ่งที่ทำให้ใบหน้าดู ด เหลือง และที่มุมดา ก็ถูกลบเช็ดออกทั้งหมด

ตอนนี้ผิวเธอขาวราวกับหิมะ และเรียบ เนียนดุจหยก ไม่พบตำหนิใด ๆ บนใบหน้าเลย ในทุกวันเธอจะทําดวงดาของเธอ ทำให้ดา ของเธอดูเล็กลงเล็กน้อย

ดวงตาคือที่ที่สวยงามที่สุดของเธอ ใน ตอนนี้ดวงตาที่สดใสทั้งคู่ ราวกับสายน้ำที่ กําลังไหลหลาก การหมุนของดวงตาที่สดใส ทำให้ดูมีแสงเป็นประกาย นั่นคือเสน่ห์ที่ไม่ อาจบรรยายได้

ความสวยเธอในตอนนี้ทําให้ไม่สามารถ ละสายตามองที่อื่นได้เลย

ในขณะนี้ เว้นลั่วนิ่งมองดูตัวเองใน กระจก ทันใดนั้นก็นึกถึงสิ่งที่เขือเฉินพูดก่อ นที่จะแต่งงาน เย่อเฉินบอกว่าที่เขาเลือก เธอ เพราะความอัปลักษณ์ของเธอ และเป็น ความอัปลักษณ์ที่มากเป็นพิเศษ

ความอัปลักษณ์มากเป็นพิเศษ!! เงิน ว งอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

เงินลั่วนิ่งนึกได้ว่าคุณป้าหลิวยังอยู่ข้าง ล่าง จึงรีบสวมแว่นกันแดด และสวมหมวกลง ไปด้วย

ของทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว แล้วเงิน ว งก็เปิดประตู ลงไปชั้นล่าง

“คุณหญิง ท่านดินแล้วหรอคะ ฉันจะทำ อาหารเช้าให้คุณหญิงทันทีนะคะ…… คุณป้า หลิวได้ยินเสียง ก็เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วตกตะลึงเมื่อเห็นชุดของเงินล้วนิ่ง คุณ หญิงใส่แว่นกันแดดทำไมที่บ้าน? และยังสาม หมวกด้วย?

“ไม่ต้องละ ฉันจะออกไปสักพัก “เงินลั่วจึงก็รีบเดินลงไปชั้นล่าง เธอหันหน้า เล็กน้อย เพื่อไม่ให้คุณป้าหลิวเห็นหน้าเธอ

“ค่ะ ค่ะ “คุณป้าหลิวพูดซ้ำๆ ที่แท้ก็คุณ หญิงจะออกไปนี่เอง แต่ว่า วันนี้มีเมฆมาก ซึ่ง ไม่มีแดดเลย ไม่เหมาะสมเท่าไหร่ที่คุณหญิง จะสวมแว่นกันแดดออกไป

เธอจะเตือนคุณหญิงดีไหม?

แต่ คุณป้าหลิวยังไม่ทันได้พูด เว้นว งก็เปิดประตูอย่างรวดเร็ว แล้วออกไป

จริงๆเงินลั่วฉิงต้องการขับรถไปที่นั่นด้วย ตัวเอง มีรถอยู่ในโรงรถ แต่เป็นลั่วจึงเพิ่งออก มา บังเอิญเห็นแท็กซี่ออกมาจากชุมชน น่าจะ ส่งคนแล้วกำลังกลับ

เงิน ว งวิ่งไปอย่างรวดเร็ว แล้วนั่ง แท็กซี่แล้วออกไป

ในบริษัท หลังจากที่เซือเฉินจัดการ เอกสารบางอย่างเรียบร้อย ดูเวลา นี่นา ไม่รู้ว่าเธอตื่นหรือยัง? ไม่เข้าแล้ว เขือเฉินอยากจะโทรให้เงินล้วฉิง แต่ กลัวว่าเธอยังไม่ตื่น กลัวว่าเขาจะรบกวนเธอ

เธอเหนีอยมากแล้วจริงๆ คนที่ระมัดระวัง มากๆอย่างเธอ เขาออกไปตั้งแต่เช้าเธอยัง ไม่รู้เลย

หลังจากเยซือเฉินคิดได้ก็โทรไปที่ โทรศัพท์บ้านของวิลล่า

“ฮัลโหลค่ะ คุณต้องการหาใคร หรอ?”คุณป้าหลิวรับสายอย่างบังเอิญ

คุณหญิงตื่นหรือยัง?”เย่ชื่อเฉินไม่มีพูด เรื่องไร้สาระแม้แต่นิด ถามอย่างจริงจัง

“คุณหญิงตื่นแล้ว “ไม่แปลกใจเลยที่คุณ ป้าหลิวได้รับโทรศัพท์จากคุณชายสามเ เพราะไม่ใช่เรื่องแปลกที่คุณชายสามเย่จะโทร กลับบ้าน แน่นอนว่าถามถึงคุณหญิงของเขา

“อืม “เย่ อเฉินตอบกลับ แล้วต้องการ วางสาย เขาต้องการโทรหาเงินล้วงหลังจาก วางสายโทรศัพท์บ้าน ที่แท้เธอตื่นแล้วนี่เอง ก็ ไม่จําเป็นต้องกลัวว่าจะรบกวนเธออีก

“คุณหญิงออกไปแล้ว ” แล้ว คุณป้าหลิว

รีบพูดต่ออีกประโยค

“ออกไปแล้ว? ไปที่ไหน?”เยซือเฉินหยุด วางสายโทรศัพท์ อดไม่ได้ที่จะถาม เช้าขนาด นี้เธอรีบออกไปมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?

เขาบอกเธอแล้ว เรื่องในบริษัทไม่ต้อง ให้เธอยุ่ง เลขาหลิวจะดูแลทุกอย่างเอง

คุณปู่เงินยังไม่ได้กลับเมือง A เป็นไปไม่ ได้ที่เธอจะกลับบ้านเงิน

“ไม่ทราบค่ะ คุณหญิงไม่ได้พูด แต่คุณ หญิงออกไปอย่างรีบมาก ดูเหมือนจะมีเรื่อง เร่งด่วน “คุณป้าหลิวนักถึงสถานการณ์เมื่อ เงินลั่วฉิงออกไป เลยรายงานต่อคุณชายสาม เย่ตามความเป็นจริง

หลังจากเย่อเงินวางสายโทรศัพท์ มุม คิ้วยกขึ้นเล็กน้อย คุณป้าหลิวบอกว่าเธอเดิน อย่างรีบมาก มีเรื่องเร่งด่วนงั้นเหรอ? เธอมีเรื่องอะไรที่เร่งด่วนอะไรกัน?