บทที่ 255 คุณชายสามเย่โหดเหี้ยมมาก (2)

เมื่อคืน เธอได้ใช้มือที่ผอมเรียวนี้ปราบประธานหลให้อยู่ หมัด และก็ใช้มือที่ผอมเรียวคู่นี้เล่นมีดปอกผลไม้ได้อย่าง คล่องแคร่ว จนปาดเสื้อของหลิวฉินขาด ทำให้หลิวฉินตกใจ เกือบตาย

มันเป็นไปได้เหรอแม้แต่แมลงสาบก็ไม่ตาย ?

แสร้งทำ เขาเห็นเธอแสร้งทำ เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่า ถึงจะแสร้งทำไปถึงเมื่อไร ?

หลังจากทำแล้วคุณจะไม่ยอมรับเหรอ ? “เย่ซือเฉินไม่ ได้เปิดบงเธอ แต่สายตาที่มองเธอนั้นหรี่ลงเล็กน้อย มีกลิ่น อายอันตรายแฝงอยู่ในนั้นด้วย

“พูดแบบนี้ก็ไม่ถูก เมื่อวันฉันเมาแล้ว จำอะไรไม่ได้เลย เรื่องทั้งหมดจะฟังจากที่คุณพูดฝ่ายเดียวไม่ได้ ใช่ไหม หล่ะ ? ”

เงินลั่ว งใช้สายตาที่ไร้เดียงสามองไปที่เขา สีหน้าที่ แสดงออกมาเหมือนคนหมดหนทาง ความหมายชัดเจน เรื่องนี้ จะฟังเขาพูดฝ่ายเดียวไม่ได้ แน่นอนว่าเป็นลั่วนิ่งมั่นใจ เรื่องนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีพยานคนอื่น ดังนั้นเขาก็คงหมดหนทาง เหมือนกัน

เรื่องนี้ก็ทำได้ถึงเท่านี้แหละ

“ฉันคิดว่าเราควรทำตามข้อเท็จจริงตาม วัตถุประสงค์” เป็นลั่วฉิงคิดดูแล้วสักครู่ก็พูดเสริมออกมา ข้อ เท็จจริงตามวัตถุประสงค์ก็คือ เธอคือผู้หญิงอ่อนแอ และเขา เป็นผู้ชายตัวใหญ่ ถ้าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังก็คงไม่มีใคร เชื่อว่าเธอเป็นคนข็นใจเขา

ไม่ว่ายังไงเรื่องนี้ไม่มีพยาน และเป็นไปไม่ได้ที่จะมีหลัก ฐาน เธอมีอะไรที่ต้องกังวลด้วย ?

เงินลั่วฉิงคิดว่า เธอไม่ยอมรับเสียอย่าง เขาสามารถทำ

อะไรเธอได้ ?

“ดี ดีมาก”เย่ซือเฉินจ้องมองอยู่ จู่ๆก็ยิ้มออกมา เขาไม่ เคยนึกมาก่อน ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่ทำผิดแล้วไม่ยอมรับ ผิดแบบนั้น

ความจริงแล้ว เขาชอบท่าทีตอนนี้ของเธอมาก ขี้เล่น น่า รัก ยังมีความเกเรไม่ยอมคนปะปนอยู่ เป็นธรรมชาติมาก อีก ทั้งมีความเย้ายวนน่าหลงใหลท่าทีที่เย้ายวนของเธอในตอนนี้ ถ้าต้องเปลี่ยนเป็นเรื่องอื่น ถึงแม้แต่แลกด้วยชีวิตของเขา เขา ก็ให้ได้

แต่ สำหรับเรื่องนี้ และท่าทีของเธอในตอนนี้ ไม่มีช่องว่าง ที่สามารถเจรจาต่อรองกันได้

เพราะว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความสุขของเขาในอนาคต สำคัญยิ่งกว่าชีวิต

ตอนแรกเว้นลั่วฉงนึกว่าสามารถผ่อนคลายได้หน่อยหนึ่ง แล้ว แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเยซือเฉินในขณะนี้ อด ไม่ได้ที่จะสะดุ้ง สายตาของเธอกะพริบเล็กน้อย ทันใดนั้นก็มี ความรู้สึกที่ไม่ดีเกิดขึ้น ไม่ มันเป็นความรู้สึกที่แย่มาก

เวลานี้ เปซือเฉินควรจะโกรธมากไม่ใช่เหรอ ? ทำไมถึง ยิ้ม อีกอย่างตอนนี้รอยยิ้มของเขาไม่ใช่รอยยิ้มโกรธอย่าง แน่นอน แต่มันเป็นรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมเจ้าเล่ห์เหมือนสุนัข จิ้งจอก เงินลั่วนิ่งมองไปที่เขา สายตกตื่นตระหนกเล็กน้อย ท่าที แบบนี้ของเขาไม่ปรกติ ไม่ปรกติมากจริงๆ !!

จากสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลของเงินลั่วฉิงนั้น ริม ฝีปากของเปซือเฉินค่อยๆเปิด พูดขึ้นช้าๆ : “วางใจได้ ผมไม่ บังคับให้คุณช่วยผมฝ่ายเดียวด้วยคำพูดของผมหรอก”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเขา ทำให้เป็นลั่วนิงใจสั่นขึ้นมาเล็ก

น้อย

ถ้าไม่ใช่แค่คำพูดฝ่ายเดียว ? แล้วยังมีอะไรได้อีกบ้าง ? เป็นไปได้หรือที่เขาจะหาพยานคนอื่นออกมาได้? เธอไม่เชื่อ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เขาสามารถปล่อยให้คน อื่นยืนมองอยู่ข้างๆได้หรอก ?

“มา เรามาดูสิ่งนี้กันก่อน” ริมฝีปากของเย่ซือเฉินคลาย ยิ้มออกมาเรื่อยๆ ยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ของเขา แต่ร่างกาย ของเขาก็ยังคงทับร่างของเธอไว้อยู่เหมือนเดิม ไม่ได้มีที่จะ เคลื่อนย้ายมันออกเลยไม่สักนิด

ริมฝีปากของเวิน วฉงแม้มเข้าหากันเล็กน้อย คำพูดนี้ ทำไมมันคุ้นหูแบบนี้

แน่นอน มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ เรื่องสําคัญคือเขาจะให้เธอ

ดูอะไร ?

เวลานี้เป็นลั่วฉิงรู้สึกสงสัย ไม่ ไม่ใช่สงสัย แต่กังวล เธอรู้สึกว่าเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้มันจะบานปลายอยู่ เหนือการควบคุมของเธอ

ถ้ามันอยู่เหนือการควบคุมของเธอนั่นแสดงว่าจะกลาย เป็นเย่ อเฉินที่เป็นคนควบคุมทั้งหมด ถ้าถึงตอนนั้น ด้วยนิสัย ที่เลวร้ายและโหดเหี้ยมของเปซื้อเฉิน เธอไม่รู้จริงๆว่าเขาจะ ทําอะไรออกมาได้บ้าง ?

“มันคืออะไร ? “ตอนที่เป็นส่วนึงถามคำถามนี้ออกมานั้น น้ำเสียงที่พูดล่องลอยเล็กน้อย

“เมื่อคุณดูแล้วก็จะรู้เอง”เย่ซือเฉินไม่ตอบแต่หัวเราะออก มาเบาๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ของเขาไปวางไว้ตรงหน้าเธอ

เงินลั่วฉิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ เขามา ร่างกายของเธอขยับเล็กน้อย ค่อยๆหมุนตัว อยากจะ หลีกเลี่ยงร่างกายของเขา แต่กลับโดนเย่ซือเฉินดึงเธอเข้าไป อยู่ในอ้อมกอดของเขาทันที

แต่ เวลานี้ ร่างกายของเธอหมุนตัวไปอีกทิศทางหนึ่ง เมื่อ กี้นอนราบเรียบอยู่ มาตอนนี้กลายเป็นนอนคว่ำอยู่ ส่วนเชื่อ เฉินนั้นก็ยังนอนทับอยู่บนหลังเธอ

เงิน วฉงอยากผลักออก แต่เขาได้กอดไว้แน่นมาก ทำให้ เธอขยับอะไรไม่ได้เลย อีกอย่าง ตอนนี้มีอะไรบางอย่างต้องดู เงินลั่วฉิงจึงตัดสินใจอดทนไว้ก่อน

เย่ อเฉินยื่นมือออก อ้อมผ่านลําคอของเธอ แล้วไปจับ มือถือ จากนั้นเรียกวิดีโอในโทรศัพท์ออกมา เปิดให้เธอดู

เวลานี้เขาอยู่ใกล้มาก เงินลั่วฉิงสัมผัสไออุ่นและลม หายใจจากร่างกายของเขาได้อย่างชัดเจน เวิน วฉิงรู้สึก อึดอัดเล็กน้อย อีดอัดเหมือนจะหายใจไม่ออก

แต่ว่า ในเวลาต่อมา เงินลั่วฉิงก็ไม่ได้สนใจปัญหาเรื่องที่ ทำให้เธออึดอัดอยู่อีกต่อไป เพราะว่าความสนใจทั้งหมดของ เธอถูกดึงดูดไปอยู่ในคลิปวิดีโอบนโทรศัพท์ของเยซือเฉิน

เธอเห็นทุกสิ่งที่เธอทำกับเย่ซือเฉินเมื่อคืนนี้อย่าง ชัดเจน……

เงินลั่วนิ่งมองดูคลิปวิดีโอแล้ว สายตาคู่นั้นเบิกกว้าง หน้าแทบไม่อยากเชื่อ

ทำให้เป็นลั่วฉิงกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว จู่ๆก็มีความ

ละอายใจไม่อยากจะเห็นหน้าผู้คน คนคนนั้นไม่ใช่เธอ ต้อง

ไม่ใช่เธอแน่นอน เธอทำเรื่องแบบนั้นลงไปได้ยังไง

เงินลั่วฉิงรู้สึกว่าหน้าของตัวเองเริ่มร้อน มันน่าละอายใจ จนไม่กล้าไปสู้หน้าคนอื่น

เงินลั่วฉิงกำลังดูวิดีโออยู่ ส่วนเปซือเฉินก็จ้องมองที่เธอ ตลอดเวลา เห็นอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงบนใบหน้าทั้งหมดของ เธอได้อย่างชัดเจน ริมฝีปากของเขาอดไม่ได้ที่คลายยิ้มออก มา เช้าวันนี้ ตอนที่เขาเข้าไปที่ห้องแล้วไม่เจอเธอนั้น จึงได้ เรียกวิดีโอในกล้องวงจรปิดออกมาดู ตอนแรกเพื่อตามหาเธอ แต่ต่อมา เมื่อเขาเห็นวิดีโอช่วงนี้ คิดว่ามันน่าจะมีโอกาสได้ใช้ ประโยชน์ จึงตัดต่อตอนนี้มาเก็บไว้ในโทรศัพท์

คิดไม่ถึงว่าจะได้ใช้มันจริงๆ

เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้เธอจะปัดความรับผิด ชอบยังไง

เย่ซือเฉินตัดวิดีโอช่วงนี้ได้ดีมาก ตัดแค่ช่วงแรก ดูแล้วเห มือนเวิน วฉิงเป็นคนเริ่มก่อนทั้งหมด อีกอย่าง เขาได้ลบเสียง มันออกแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ ผลที่ออกมาจึงดียิ่งกว่าอีก

ดังนั้น เมื่อวีดีโอนี้ฉายจบ เย่ซือเฉินจึงรีบเอาโทรศัพท์ กลับทันที

“คุณผู้หญิงเย่ วิดีโอนี้สามารถเป็นหลักฐานเพียงพอได้ หรือไม่ ? “เย่ซือเฉินกลั้นยิ้มไว้ จงใจถามเธอออกมา เงินถั่วนิงจ้องมองไปที่โทรศัพท์ของเธอ ริมฝีปากขยับ สองสามครั้ง แต่ก็ไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำ

หลักฐานวางอยู่ตรงหน้าอย่างนี้ เธอยังพูดอะไรได้อีก ? “คุณมีวิดีโอนี้ได้อย่างไรกัน ? “แต่ เป็นลั่วฉิงนึกอะไรออก

มาได้ทันที ตระหนักถึงปัญหาข้อหนึ่งที่สำคัญมาก ตอนที่เธอ ถอดเสื้อผ้าของเย่ซือเฉินออกนั้น เย่ซือเฉินนอนอยู่บนเตียง นอน ไม่มีโทรศัพท์อยู่ในมือ ถ้าอย่างนั้นวิดีโอในมือถือของ เปซือเฉินมาจากไหน ?