บทที่177 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณ จะไปดูตัว(3)

คุณผู้หญิงจะดูตัว นี่เป็นเรื่องใหญ่ค้ำฟ้า เชียวนะ!!

ตอนที่เลขาหลิวรายงานข่าวนี้นั้น เขา รู้สึก ใจสั่นไปหมด ไม่คิดว่าคุณปู่เวินจะ จัดงานเลี้ยงดูตัวให้กับคุณผู้หญิงขึ้นมา?

นี่จะมีคนตายหรือเปล่ากัน?

“คุณว่าอะไรนะ?” เย่ชื่อเฉินรีบเงยหน้า ขึ้นมา แล้วมองไปยังเลขาหลิว เวลานี้ คุณชายสามเย่อาจจะยังได้ยินไม่ชัดเจน หรือบางทีอาจจะคิดว่าตัวเองได้ยินผิด ดัง นั้นสีหน้าท่าทางของเขานั้นยังนับว่าเป็น ปกติ

“ได้ยินมาว่า คุณปู่เวินจะจัดงานเลี้ยง งานหนึ่งขึ้นมาครับ เดิมทีก็เพื่อจะเป็นการ จัดเพื่อเรื่องของตัวเขาเอง แต่คุณปู่เวินก ลับเชิญชายหนุ่มที่มีความสามารถมาก ด้วยไม่น้อยเลยครับ เหมือนกับว่าจะ เป็นการจัดงานเลี้ยงดูตัวขึ้นมาเลยครับ” เลขาหลิวแอบสูดหายใจเข้า ครั้งนี้เขาพูด อ้อมค้อมอยู่บ้าง

แต่ครั้งนี้ คุณชายสามเย่ได้ยินอย่าง ชัดเจนแล้ว ดวงตาทั้งสองข้างของเขา เย็นเยือกขึ้นมาทันใด มุมปากขยับเล็ก น้อย คำพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆจนทำให้ รู้สึกตกใจนั้นดังขึ้น : “งานเลี้ยงดูตัว?”

“ใช่ครับ งานเลี้ยงจัดขึ้นวันพรุ่งนี้ครับ” เลขาหลิวจาใจตอบกลับไปอีกครั้ง

“งานเลี้ยงจัดวันพรุ่งนี้ ตอนนี้คุณถึงจะ มาบอกผมเนี่ยนะ?” สีหน้าท่าทางของ เย่ซื้อเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย สายตาเย็นๆ เหลือบไปมองยังเลขาหลิว หลังจากนั้นจึง รีบลุกขึ้น แล้วพุ่งตรงออกไปด้านนอก ทันที

“ผมเองก็เพิ่งจะได้รับข่าวมาเมื่อครู่นี้ เองครับ” เลขาหลิวรู้สึกได้รับความไม่ เป็นธรรม ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องอธิบาย ให้ชัดเจน

เลขาหลิวรู้ว่าท่านประธานของตัวเอง เอาใจใส่เรื่องของคุณผู้หญิงอยู่แล้ว ตอน นี้คุณผู้หญิงจะต้องไปดูตัว ท่านประธาน จะต้องรีบกลับไปอย่างแน่นอน ดังนั้น เลขาหลิวจึงไม่ได้รู้สึกแปลกใจกับการก ระทำของท่านประธาน จึงรีบตามเขาไป

“เชิญใครไปบ้าง?” ตอนนี้สีหน้าของ คุณชายสามเย่นั้นดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก น้ำเสียงนั้นทำให้คนฟังรู้สึกเยือกเย็นจน สั่นเทา

“เยอะเลยครับ ชายหนุ่มเก่งๆ ที่มีความ สามารถและยังไม่แต่งงานในเมืองAถูก เชิญหมดเลยครับ” เลขาหลิวแอบสูด หายใจเข้า คิดแล้วนั้นจึงเอ่ยเสริมขึ้นมา อีกครั้ง : “คุณชายห้าฉิงก็ถูกเชิญไปด้วย ครับ”

คุณชายสามเย่มองไปยังเลขาหลิวใน ทันที ดวงตานั้นดูมีความซับซ้อน ฉิงถึงก็ถูกเชิญด้วยอย่างนั้นหรือ? ทำไมถึงไม่มีเขา? เขาไม่เก่งพออย่างนั้น หรือ?

ไม่ใช่ว่าคุณปู่เวินเป็นคนเชิญเองหรอก ใช่ไหม?

“คุณปู่เวินกับคุณท่านฉิงเป็นเพื่อนกัน มานานครับ ดังนั้นครั้งนี้ คุณชายห้าฉิงถูก เชิญด้วยก็คงเป็นเรื่องของเหตุผลและ น้ำใจด้วยครับ” เลขาหลิวเป็นคนที่มีไหว พริบดี เพียงแค่ไม่นานก็เข้าใจความ หมายนี้ในแววตาของท่านประธานของ เขาได้

เขารู้ว่าว่าท่านประธานกำลังหึงคุณ ชายห้าฉิงอยู่! เพียงแต่ ท่านประธานเองก็ไม่ได้คิดว่า เรื่องการแต่งงานของเขากับคุณเวินนั้น ตระกูลเวินไม่รู้เรื่องนี้ ในสถานการณ์ปกติ สำหรับตระกูลเวินแล้วตระกูลเย่นั้นช่าง สูงส่งยิ่งนักงานเลี้ยงแบบนี้ตระกูลเวินจะ กล้าเชิญตระกูลเย่ได้อย่างไรกัน

ถึงแม้ว่าตอนนี้บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปจะ ลงทุนกับบริษัทเวินชื่อกรุ้ปแต่งานเลี้ยงดู ตัวที่ชัดเจนขนาดนี้คุณปู่เวินก็คงจะไม่ เชิญท่านประธานอยู่แล้ว

เย่ซื่อเฉินขมวดคิ้วขึ้น แล้วจู่ๆก็หยุด เดิน ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“ท่านประธานจะกลับไปไหมครับ?” ดวงตาของเลขาหลิวนั้นมองมา พลางเอ่ย ถามขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ถึงแม้ว่าเขา จะเดาได้ว่าท่านประธานจะกลับไป แต่ เพื่อความชัวร์ ก็ควรจะถามให้ชัดเจนจะดี กว่า

“คุณว่าอย่างไรล่ะ?” สายตาที่เย็นชา ของเย่ซื่อเฉินมองตรงมา ความเยือกเย็น กัดเซาะเข้าไปถึงกระดูก

งานเลี้ยงดูตัวของภรรยาเขา เขาจะไม่

ไปอย่างนั้นหรือ?

แน่นอนว่าเขาจะต้องไปสิ อีกทั้ง….

วันรุ่งขึ้น ณ โรงแรมเซิ่งชื่อ

สำหรับงานเลี้ยงแบบนี้ เงินลั่วชิงไม่ได้ รู้สึกสนใจอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้ถือเป็นของ ขวัญให้กับคุณปู่ เธอจึงต้องมาอยู่แล้ว

เรื่องราวทุกอย่างล้วนแต่เป็นคุณปู่เวิน เป็นคนจัดการทั้งสิ้น เป็นลั่วนิ่งนั้นไม่ได้ รู้สึกเป็นกังวลอะไรเลย อีกทั้งยังมีอีก หลายเรื่องที่เธอยังไม่รู้ คุณปู่เวินเชิญใคร มาบ้างนั้นเธอก็ไม่รู้เลยเช่นกัน

เมื่อเงินลั่วชิงมาถึงโรงแรมแล้วนั้น คุณ ปู่เวินก็พาเธอมายังห้องแต่งหน้า ให้คน มาแต่งหน้าเธอ

ห่างจากเวลาเริ่มงานไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง นั้น ถึงได้มีคนเอาชุดมาส่งให้เธอ ชุด พิธีการนี้ก็เป็นชุดที่คุณปู่เวินจัดเตรียม เอาไว้ให้เธอ ในชุดสไตล์ผู้หญิงเต็มตัว ดู สูงส่งแต่ก็ยังคงความน่ารักเอาไว้

เวินลั่วฉิงหยิบชุดขึ้นมา มองแล้วพลิกดู แล้วมุมปากก็ปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ยขึ้น มา เป็นไปอย่างที่เธอคิดไว้ ชุดนี้มีคนทำ อะไรกันมันมาก่อน

ไม่ต้องให้เธอเดาก็รู้ว่าจะต้องเป็นเวินห รวนหรวนและหลี่หยุนอย่างแน่นอน

ด้ายที่ยึดติดกับซิปที่อยู่ทางด้านหลัง ขาด เห็นไม่ชัด ถ้าหากไม่ได้มองให้ ละเอียดก็คงจะเห็นได้ยาก

ชุดนี้รัดพอดีตัว ตอนที่เพิ่งจะใส่ก็คงจะ ไม่เป็นอะไร แต่ใส่ไปนานๆแล้วหรือจู่ๆจะ ต้องใช้แรงขึ้นมา จะต้องปริขาดออก อย่างแน่นอน

วิธีของเวินหรวนหรวนและหลี่หยุนนั้น ช่างร้ายกาจยิ่งนัก

ดีที่เธอมีการป้องกันเอาไว้ก่อนตั้งแต่ แรกแล้ว ถึงแม้ว่าเรื่องอื่นๆเธอจะไม่รู้สึกกังวล แต่เรื่องบางเรื่องเธอจะไม่ป้องกันเอาไว้ ก่อนก็ไม่ได้ เธอคงจะมาทำขายหน้าใน งานแต่งงานของคุณปู่ไม่ได้

หลังจากนั้นยี่สิบนาที ชุดที่เวินลั่วชิง เป็นคนสั่งเอาไว้เองนั้นก็มาส่งพอดี

ในขณะที่เปิดชุดดูนั้น เป็นลั่วนิ่งรู้สึก ตะลึง เธอมองไปยังชุดนั้นและยังรู้สึก งุนงงอยู่ด้วยเช่นกัน

หลังจากนั้นเธอจึงกดโทรออกหามู่หรง ดัวหยาง : “มู่หรงด้วหยาง นายแน่ใจนะ ว่าชุดที่ส่งมาให้ฉันไม่ได้ส่งผิด?”

“แน่นอนสิ ของที่เธอต้องการฉันจะกล้า ทำพลาดได้อย่างไรกัน เพราะฉะนั้นฉันรับ ถึงแม้ว่าเรื่องอื่นๆเธอจะไม่รู้สึกกังวล แต่เรื่องบางเรื่องเธอจะไม่ป้องกันเอาไว้ ก่อนก็ไม่ได้ เธอคงจะมาทำขายหน้าใน งานแต่งงานของคุณปู่ไม่ได้

หลังจากนั้นยี่สิบนาที ชุดที่เวินลั่วฉิง เป็นคนสั่งเอาไว้เองนั้นก็มาส่งพอดี

ในขณะที่เปิดชุดดูนั้น เป็นลั่วนิ่งรู้สึก ตะลึง เธอมองไปยังชุดนั้นและยังรู้สึก งุนงงอยู่ด้วยเช่นกัน

หลังจากนั้นเธอจึงกดโทรออกหามู่หรง ดัวหยาง : “มู่หรงด้วหยาง นายแน่ใจนะ ว่าชุดที่ส่งมาให้ฉันไม่ได้ส่งผิด?”

“แน่นอนสิ ของที่เธอต้องการฉันจะกล้า ทำพลาดได้อย่างไรกัน เพราะฉะนั้นฉันรับ ประกันนะว่าไม่ผิดอย่างแน่นอน จะต้อง เหมาะกับเธอแน่ๆ ” ทางปลายสาย เสียง ของมู่หรงด้วยหยางปรากฏรอยยิ้มออกมา

“หน้าฉันมีกระ ใส่แว่นตาคร่ำครีหนา เตอะแบบนี้ แล้วใส่ชุดนี้ที่นายออกแบบ มาให้ นายรู้สึกว่ามันเหมาะอย่างนั้นรึ ไง?” เวินลั่วฉิงแอบพ่นลมหายใจออกมา พยายามทำให้ตัวเองรักษาความสงบนิ่ง เอาไว้

“นี่ที่รัก รูปร่างที่ดึงดูดเย้ายวนแบบเธอ น่ะ ใส่ชุดที่ฉันออกแบบให้เธอเป็นพิเศษ ต่อให้เธอจะเอาหม้อครอบหัวออกไป ก็ ต้องสวยเด่นกว่าใครทั้งงานแน่นอนอยู่ แล้ว” มู่หรงด้วยหยางยิ้มออกมาอย่างตาม อำเภอใจ “ได้ร้ายมากนะ ทางที่ดีนายอย่ามา ขอร้องฉันแล้วกัน ไม่อย่างนั้นถ้าฉันไม่ เอานายตายอย่ามาเรียกฉันว่าแซ่เวิน”

ก่อนหน้านี้ เธอเน้นย้ำว่าชุดที่เธอจะใส่ จะต้องเรียบง่าย ไม่ฉูดฉาด ปกปิดมิดชิด ต้องการแบบสไตล์เรียบง่าย เธอต้องการ ให้จัดการอย่างเงียบๆ ผลปรากฏว่ามู่ห รงด้วยหยางกลับทำเป็นเล่นแบบนี้

อีกทั้งนี้ยังห่างจากเวลาเริ่มงานเลี้ยงไม่ ถึง30นาที ถึงได้ให้คนส่งชุดมาให้อีก ถ้าหากบอกว่ามู่หรงด้วหยางไม่ได้ ตั้งใจนั้น ตีเธอให้ตายเธอก็ไม่เชื่อ

ส่วนตอนนี้เธอก็ไม่มีตัวเลือกอื่นเลย ในใจของมู่หรงหยางนั้นหนาวสั่น ไปหมด แต่ปากก็ยังคงไม่ยอมแพ้ : “ไม่ แซ่เวิน? นี่อยากจะใช้แซ่เดียวกับลูกพี่ ใช้ แซ่ถังแล้วหรือ? ไม่สิ? ตอนนี้เธอควรจะ แซ่เย่ตามเย่ซื้อเฉินต่างหาก ตระกูลเย่ และตระกูลเวิน”

“มู่หรงด้วยหยาง พวกเรายังมีอนาคตอีก ยาวไกลนะ” จู่ๆเงินลั่วชิงก็หัวเราะออกมา เสียงหัวเราะนั้นอ่อนโยนมาก แต่มู่หรงด้ว หยางที่อยู่ทางปลายสายนั้นกลับรู้สึก ขนลุกไปหมด

“ฉิงฉิง ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดเอง เธอยก โทษให้ฉันอีกครั้งนึ่งนะ? เธอให้โอกาส ฉันแก้ไขอีกครั้งได้ไหม? เธอจะ…ทาง ฝั่งนั้นใครบางคนได้ตื่นตระหนกไปแล้ว เพียงแต่เป็นลั่วฉิงไม่รอให้เขาพูดจบเธอก็ วางสายไปเลย

เพื่อลดความยุ่งยากเธอไม่ควรให้มู่ห รงด้วยหยางออกแบบชุดให้เธอตั้งแต่แรก เลย เธอคิดไม่ถึงว่ามู่หรงดัวหยางจะกล้า คิดแผนนี้กับเธอ

จริงๆแล้วการออกแบบชุดเสื้อผ้าขอ งมู่หรงด้วยหยางนั้นไม่ได้โดดเด่นมากนัก แต่เดิมที่ความต้องการของเธอก็ไม่ได้สูง เพียงแค่เพื่อเอาไว้เท่านั้นเอง

แต่ชุดที่มู่หรงด้วหยางส่งมาวันนี้ ถ้า หากเป็นชุดเป็นทางการที่ดูเรียบง่ายนั้น ระดับนี้ก็ถือว่าไม่ได้เลวร้ายอะไร

เพียงแต่นี่ไม่ใช้สไตล์ที่เธอต้องการ ให้ เธอใส่ชุดแบบนี้ไปร่วมงานเลี้ยงคืนนี้น่ะ หรือ..