บทที่268 อาจารย์อา

ภายในเฉินจื่อเหวินรู้สึกทอดถอนใจ ไม่ เสียแรงที่เป็นผู้กล้าที่ช่วยเหลือแก๊งชาวจีน โพ้นทะเลไว้

อายุยังน้อย เป็นปรมาจารย์ศิลปะการ ต่อสู้ ไม่เพียงความสามารถน่าเกรงกลัว ลูก น้องยังมีคนสนิทอย่างหานหลงที่ความคิดใส แจ่วแบบนี้ด้วย

“พี่น้องไม่ทราบว่าชื่ออะไรกัน?”

“เฉินจื่อเหวิน” เฉินจื่อเหวินยิ้มนิด หน่อย จากนั้นแนะนำชื่อของเฉินจื่อหลี่ เฉินจื่อโสง เฉินจื่อเจียวสามคนด้านหลังไป รอบหนึ่ง

จากนั้นทั้งสองคนพูดคุยกันสักครู่ เฉินจื่อเหวินถึงรู้ชื่อของเฉินเฟิง

ตอนที่รู้ว่าสถานะปัจจุบันนี้ของเฉินเฟิง เป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านของตระกูลเสีย เฉินจื่อเหวินจึงตกใจเป็นธรรมดา ลูกตาเกือบ

จะทะลักออกมา เฉินจื่อหลี่ที่ด้านหลังก็ตกตะลึงพรึง เพริดเช่นกัน สันหลังเย็นวาบ

เมื่อคืนตอนที่เสี้ยเมิ่งเหยาบอกว่า เฉินเฟิงเป็นจอมยุทธ์ เขาไม่เพียงไม่เชื่อ ยัง เยาะเย้ยไปต่อหน้าเสี้ยเมิ่งเหยา บอกว่าจะ บีบเฉินเฟิงให้ตาย

ตอนนี้เฉินเฟิงปรากฏตัวขึ้น เป็นระดับ ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ เขาที่แค่หมิงจิ้ง ขั้นสูง จะเอาอะไรไปบีบ?

ถูกเฉินเฟิงบีบตายดูจะใช่กว่า!

หานหลงจัดเตรียมโรงแรมในสังกัด ของตนเองไว้ให้คนเหล่านี้

“พี่ใหญ่ เฉินเฟิงคนนี้รู้จักกับอาจารย์เห รอ?” พอเข้ามาโรงแรม เฉินจื่อหลี่เอ่ยถาม อย่างรีบร้อน

“มากกว่ารู้จัก” เฉินจื่อเหวินยิ้มลึกซึ้ง พลางบอกว่า เขาเป็นพี่น้องร่วมสาบานเพียง หนึ่งเดียวของอาจารย์

“พี่ใหญ่ พี่ว่า… เฉินจื่อหลี่เบิกตาโต “เขาเป็นอาจารย์อาของพวกเรา?” เฉินจื่อเหวินพยักหน้า ตอบ “อาหลี อา โสง ยังมีอาเจียวด้วย พวกนายสามคน ต่อไป เจออาจารย์อาเฉิน ต้องเกรงใจกับเขาหน่อย ถึงแม้อาจารย์อาเฉินอายุยังน้อย แต่ว่า คุณสมบัติและประสบการณ์ เขากลับสูงกว่า พวกเราอยู่มาก”

ทั้งสามคนรีบพยักหน้า ไม่พูดถึง คุณสมบัติและประสบการณ์ การฝึกของ เฉินเฟิงไปถึงขั้นนั้นแล้ว ปรมาจารย์ศิลปะ การต่อสู้ นี่ยังสูงกว่าอาจารย์ของพวกเขา ด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะห้าปีก่อน เฉินเฟิงเคยช่วยชีวิตเจ้าสามหวง ดังนั้น หลายปีมานี้เจ้าสามหวงจึงพูดถึงแต่เฉินเฟิ งมานานหลายปี สำหรับความสําคัญของ เฉินเฟิง ต้องเกินไปไกลกว่าพวกเขาลูกศิษย์ เหล่านี้

ถ้าใครอยากผิดใจเฉินเฟิง พวกเขาต้อง ผ่านด่านของเจ้าสามหวงนี้ไปไม่ได้แน่

“พี่ใหญ่ สรุปอาจารย์อาเฉินเป็นศิษย์ สํานักไหนกัน พรสวรรค์ของเขาเป็นปีศาจ เกินไปแล้วมั้ง” เฉินจื่อหลี่ถาม ปรมาจารย์ ศิลปะการต่อสู้ที่อายุยี่สิบห้ายี่หกปี ไม่ต้อง พูดถึงหวาเซีย มองทั้งโลกใบนี้ นั้นล้วน เป็นการมีตัวตนที่ล้ำค่าหายาก

“อย่าถามมาก ฐานะเดิมของอาจารย์อา เฉิน ไม่ใช่พวกเราสามารถพูดคุยได้” สีหน้า ของเฉินจื่อเหวินอึมครีมลงมา สถานะของ เฉินเฟิงเป็นหัวข้อต้องห้ามในแก๊งชาวจีนโพ้น ทะเลมาโดยตลอด เพราะเป็นบุคคลที่เจ้า หวงสามรักเลื่อมใส ดังนั้นเขาจึงรู้มาไม่มาก เท่าไร

รู้แค่ว่าเฉินเฟิงเป็นลูกที่ตระกูลเฉินท อดทิ้ง และกลับไม่ได้รับความสำคัญในตระ กูลเฉิน

ถึงแม้สุดท้ายจะไปเคารพเข้าสำนักปร มาจารย์เซียวถั่วจง สถานการณ์แบบนี้ยังคง ไม่ได้เปลี่ยนแปลง

แม้กระทั่งท้ายสุดเฉินเฟิงยังทะเลาะ กับตระกูลเฉิน หนีออกจากตระกูลเฉินมา ถึงที่เมืองชางโจว เป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้าน ตระกูลเสีย เป็นเพราะซ่อนเร้นความสามารถหรือ ว่าเพื่อแก้แค้นตระกูลเฉิน ทุกอย่างนี้ นอกจากเจ้าตัวเฉินเฟิง ยังไม่มีใครชัดเจน

“อืม พี่ใหญ่ ผมไม่ถามแล้ว”

เฉินจื่อหลี่รีบพยักหน้า เฉินจื่อเหวินมี ท่าทีเคร่งขรึมเช่นนี้ อธิบายว่าฐานะเดิมของ เฉินเฟิงจำเป็นต้องเกี่ยวข้องถึงเบื้องหลังที่ น่าตื่นตะลึง

เวลานี้ เฉินเฟิงพาเสี้ยเมิ่งเหยากลับมา ถึงที่บ้าน

พอเข้าประตูมา เห็นหลินหลันที่กำลัง เช็ดน้ำตาและเสียเว่ยกั๋วที่นิ่งขรึมมาก

“ แม่ หนูกลับมาแล้วค่ะ”

เสี้ยเมิ่งเหยาอดส่งเสียงไม่ได้

“เมิ่งเหยา?” หลินหลันตะลึง ชั่วขณะ นั้นร้องไห้ด้วยความดีใจ เดิมสองสามก้าวมา ถึงตรงหน้าของเสียเมิ่งเหยา วนอ้อมเสี้ยเมิ่ง เหยาไปรอบหนึ่ง ถามอย่างห่วงใย “เมิ่งเหยา ลูกไม่เป็นไรนะ คนเลวพวกนั้นไม่ได้ทำอะไร ลูกใช่มั้ย?” เสียเมิ่งเหยาส่ายหน้า “หนูไม่เป็นไร พวกเขาลักพาตัวผิดคน”

คำพูดนี้เป็นข้ออ้างของเสี้ยเมิ่งเหยา ถึง ตอนนี้เธอจะยังไม่รู้ว่าทำไมเฉินจื่อเหวินคน เหล่านี้ต้องลักพาตัวเธอด้วย

“ลักพาตัวผิดคน?” หลินหลันสงสัย “นี่ เป็นไปได้ยังไงกัน!”

ขณะพูดอยู่ หล่อนยังมองเฉินเฟิงที่ หนึ่ง เห็นได้ชัดยังคงคิดว่าเป็นเฉินเฟิงกำกับ ทุกอย่าง

แต่หล่อนก็รู้จักเอาตัวรอดมาก ไม่ได้ พูดเรื่องของหวังเมิ่งหลงออกมาต่อหน้าของ เสี้ยเมิ่งเหยากับเสี้ยเว่ยว

หลินหลั่นไม่พูดถึง เป็นธรรมดาที่ เฉินเฟิงย่อมไม่พูดอะไรมาก ตามความเป็น จริงตอนนี้เฉินเฟิงปวดหัวมากว่าควรจัดการ หวังเมิ่งหลงอย่างไร

ฆ่าไปโดยตรง นั้นความเข้าใจผิด ระหว่างเขากับเสี้ยเมิ่งเหยาคงแก้ไขไม่ได้ ตลอดกาล เกรงว่าเสี้ยเมิ่งเหยาคงคิดไป ตลอดว่าเรื่องนี้เขาเป็นผู้บงการเบื้องหลัง

แต่ถ้าไม่ฆ่า หวังเมิ่งหลงก็เหมือนระเบิด เวลาที่ฝังอยู่ภายในตระกูลเสี้ย คุณไม่มีทาง รู้ได้ว่าเขาจะระเบิดตอนไหน ระเบิดให้ตระ กูลเสี้ยแตกเป็นเสี่ยงๆ

“มีอะไรเป็นไปไม่ได้บ้าง คนก็กลับมา แล้ว” ในที่สุดเมฆดำบนหน้าเสี้ยเว่ยกั่วสลาย หายไป พอเขากลับมาจากโรงพยาบาล ได้ยินหลินหลันมาฟ้อง บอกว่าเป็นเฉินเฟิง ให้คนลักพาตัวเสี้ยเมิ่งเหยาไป เพื่อลบล้าง ข้อสงสัยที่ตัวเองนอกใจ

ถ้าเป็นเขาในสมัยก่อน เป็นธรรมดาที่ จะไม่เชื่อคำพูดของหลินหลั่น

แต่ตอนนี้ความสามารถของเฉินเฟิงนับ วันยิ่งแข็งแกร่ง เขาไม่เชื่อไม่ได้

ในฐานะผู้ชาย เขาเข้าใจความคิดในใจ ผู้ชายมาก

ผู้ชายที่ยิ่งมีเงิน ยิ่งน่ากลัว เฉินเฟิงในตอนนี้มีเงินเหรอ?

มีเงินแน่นอน! โดยเฉพาะอย่างยิ่งเฉินเฟิงยังมีอำนาจ มีอำนาจมหาศาล!

สํารวจตรวจสอบจิตใจแล้ว ถ้าเปลี่ยน เฉินเฟิงในตอนนี้มาเป็นเขา เกรงว่าเขาคง นอกใจไปตั้งนานแล้ว

มีเงินมีอำนาจ ผู้หญิงแบบไหนจะหาไม่ ได้ ต้องเอาตัวเองมาแขวนตายบนต้นไม้ อย่างเสี้ยเมิ่งเหยานี้เหรอ?

หลังจากพาเสี้ยเมิ่งเหยามาส่งที่ห้อง

ตอนแรกเฉินเฟิงคิดจะหมุนตัวออกไป ทันที แต่ด้านหลังกลับมีเสียงที่ไม่มีความ รู้สึกของเสี้ยเมิ่งเหยาลอยมา “นายกับเย่ไห่ ถัง สรุปมันเกิดเรื่องอะไรกันแน่?”

เธอต้องการค้าอธิบาย

เฉินเฟิงถอนหายใจภายในทีหนึ่ง ยัง ต้องเผชิญหน้ากับปัญหานี้จริงเหรอ?

ขยับๆ หนังที่ปาก เฉินเฟิงก็เอ่ยปาก “เย่ ถังเป็นเพื่อนฉัน”

“เมื่อวานที่ผับ หล่อนบอกฉันว่ามีคน

อยากลักพาตัวเธอ…… “ต้องไปคุยที่ผับด้วยเหรอ?” เสี้ยเมิ่ง เหมาถามอย่างเย็นชา เธอไม่เข้าใจ เฉินเฟิ งมีความคิดอะไรกันแน่ ถึงไปคุยธุระกันกับ เย่ไห่ถังที่ผับ หรือว่าด้านนอกคุยไม่ได้?

เฉินเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น เขาไม่รู้ว่าควร จะอธิบายกับเสี้ยเมิ่งเหยาอย่างไร หรือว่า บอกตามตรงว่าเย่ไหถังบังคับเขาเข้าไป? พูด แบบนั้นเกรงว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะยิ่งโกรธไปกัน ใหญ่

ยิ่งไปกว่านั้น เย่ไห่ถังก็ไม่ได้บังคับเขา ด้วย

“ถ้านายชอบหล่อนแล้วล่ะก็ พวกเรา หย่ากันได้นะ” เสี้ยเมิ่งเหยาสงบนิ่งมาก

เฉินเฟิงขมวดคิ้วขึ้น “ต่อไปอย่าพูด แบบนี้อีก”

“ความสัมพันธ์ของฉันกับเย่ไห่ถัง ฉัน จะรีบอธิบายกับเธอให้กระจ่าง

มีเพียงอย่างเดียวที่ฉันบอกเธอได้คือ ฉันไม่มีอะไรที่จะละอายในตัวเอง

เสี้ยเมิ่งเหยาเม้มริมฝีปากแดง และไม่ ได้พูดอะไร

เฉินเฟิงถอนหายใจทีหนึ่ง เอาล่ะ เธอ พักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ฉันจะมาหาเธอใหม่”

หลังจากออกมาจากตระกูลเสี้ย เฉินเฟิงได้รับโทรศัพท์ของเย่ไห่ถัง

“หาคนเจอแล้ว?” เสียงของเย่ไห่ถังยัง ดงเย็นยะเยือก

“หาเจอแล้ว”

“อยากให้ฉันช่วยคุณอธิบายมั้ย?” เย่ ไห่ถังฉลาดมาก หล่อนรู้เรื่องคลิปวิดีโอตั้ง นานแล้ว ใช้หัวนิ้วโป้งเท้าคิดยังคิดได้ว่าเสี้ย เมิ่งเหยาจะมีปฏิกิริยาไหน

“ไม่ต้อง” เฉินเฟิงปฏิเสธแบบไม่ต้อง คิดสักนิด เย่ไห่ถังเจอกับเสี้ยเมิ่งเหยา นั่นถึง จะเป็นฟ้าผ่าปะทะดาวหาง อย่าพูดว่าอธิบาย กระจ่างเลย ทั้งสองคนไม่ดีกันขึ้นมา เกรงว่า คงจะดีมากแล้ว