บทที่ 49 สาวบริสุทธิ์

ภายในห้องรับรองชั้นบนสุดของโรงแรม

ซุนกุ้ยฟางและ หลินต้าจูนรับผิดชอบในการต้อนรับผู้ ประมูล ในขณะที่ หลินหลันนั้นยืนงงๆเก้ๆกังๆ รอยยิ้มของ เธอนั้นแข็งที่อเล็กน้อย

เรื่องนี้นั้นเธอหลบซ่อนจากตระกูลเสี้ยไม่สามารถ แพร่งพรายได้ หากว่าเสี้ยหยุนเส็งรู้ คงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ ขับไล่เธอออกจากตระกูลเสี้ย ด้วยความโกรธเคือง

แต่เมื่อเทียบกับ เสี้ยหยุนเส็งแล้วตอนนี้ หลินหลันนั้น กลัว ซุนกุ้ยฟางมากกว่า หากว่าซุนกุ้ยฟางกล่าวสิ่งที่น่า เกลียดนั่นออกมา เธอก็คงต้องทุกข์ระทมไปตลอดกาล

ในไม่ช้าผู้ประมูลจำนวนมากก็เริ่มนั่งประจำที่ สามสี่ คนในจำนวนผู้ประมูลมีคนที่อายุมากกว่าหลินหลันอีกด้วย พวกเขาทั้งหมดเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยซึ่งแต่งงานและหย่า กันไปหลากหลายหน อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าพวกเขาจะ อายุมาก แต่พวกเขาก็ร่ำรวยมากเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึง ต้องชนะการประมูลครั้งนี้

“คุณนายหลิน ทำไมไม่เห็นคุณเสี้ยออกมาเลยล่ะ?” ชาย วัยกลางคนที่อ้วนและร่ำรวยมองไปรอบๆและถาม ชายวัย กลางคนมีชื่อว่าโจวต้าคังค้าขายเพชรร่ำรวยอันดับต้นๆ ของเมืองชางโจว มีบริษัทจดทะเบียนอยู่ภายใต้การ ควบคุมของเขา
โจวต้าคังนั้นไม่สนใจโครงการของยู่ฉวนซานเลยแต่เขา มาที่นี่เพราะเขาสนใจในความงามของเสี้ยเมิ่งเหยา

หลินหลันชะงักไปชั่วคราวเธอคิดจะพูดแต่ซุนกุ้ยฟาง ก้าวมาพร้อมกับรอยยิ้มและกล่าว “ประธานโจว เมิ่งเหยา เธอเป็นเด็กสาวที่ขี้อาย เธอไม่เหมาะกับอะไรแบบนี้หรอก ถ้าคุณอยากเจอเธอ อีกสักครู่ทำการประมูล คุณก็เสนอ ราคาดีๆแล้วคุณก็จะได้พบเจอเธอในทุกๆวัน”

“เฮ้ ฉันได้ยินมาว่าคุณเสี้ยและคุณนายหลินกำลังมีความ สัมพันธ์ที่น่าอึดอัดกันอยู่นี่ เรื่องนี้น่ะคุณนายหลินเป็นคนที่ จัดการ คุณเสี้ยนั้นไม่ได้ยินยอมไม่ใช่หรือ..” โจวต้าคังหรี่ สายตามอง คนที่มาเข้าร่วมการประมูลนี้ไม่ได้เป็นคนโง่ หรอก ดังนั้นสถานการณ์ของหลินหลันและเสี้ยเมิ่งเหยาก็ ต้องสืบเสาะมาก่อน การประมูลครั้งแรกของเสี้ยเมิ่งเหยา นั้นอาจมีเพียงหลินหลันคนเดียวที่เป็นผู้ควบคุมและจัดการ ทั้งหมดและไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเสี้ยเพิ่งเหยาเลย เมื่อถึง เวลาหากพวกเขาประมูลได้แต่กลับไม่ได้สาวสวยนั่นไม่ใช่ เรื่องตลกเลย

“ประธานโจว ดูคุณพูดเข้าสิ เมิ่งเหยาเธอทะเลาะกับแม่ ของเธอเล็กน้อย แต่อย่างไรพวกเขาก็เป็นแม่ลูกกัน ไม่มี ความเกลียดชังในชั่วข้ามคืน หลังจากนั้นสองวัน เมิ่งเหยา ก็คิดได้และเธอก็จะกลับมา” ซุนกุ้ยฟางยิ้มและอธิบาย ก่อนการประมูลเธอเตรียมพร้อมมาแล้วว่าจะจัดการกับ ปัญหาคำถามของเหล่าผู้ประมูลอย่างไร

“ดูเหมือนคุณจะไม่เข้าใจที่ฉันหมายถึงเหรอ? ฉันหมายความว่าถ้าฉันประมูลครั้งแรกของคุณเสียแล้วและ หากเธอไม่ยินยอมล่ะ? แล้วยังมีสามีของคุณเสี้ยอีก ทั้ง สองก็ยังไม่ได้หย่ากันเลยใช่ไหม?” โจวต้าคังกล่าวต่อและ คำถามนี้ของเขาเป็นคำถามภายในใจของผู้คนที่มาประมูล

“ประธานโจว คุณคิดเยอะไปแล้ว เนื่องจากเรากล้า ประมูลครั้งแรกของเมิ่งเหยาแล้วดังนั้นเราก็ต้องมีแผนการ ที่สมบูรณ์ เหนือสิ่งอื่นใดเมื่อถึงเวลาเมิ่งเหยาเองก็จะเห็น ด้วยอย่างแน่นอน”

“สำหรับสามีของเธอนั้น ทุกคนเองก็รู้ดีว่าเขาเป็นเพียง ไอ้คนไร้ประโยชน์ ถ้าเขารู้ว่าทุกคนที่นี่เข้าร่วมการประมูล เขาก็คงไม่กล้าที่จะทำอะไรหรอก บางทีเขาอาจจะคิดริเริ่ม ที่จะส่งเมิ่งเหยาให้พวกคุณเลยก็เป็นได้”

ซุนกุ้ยฟางกล่าวอย่างใจเย็น

“อืม มันก็จริง” ทุกคนค่อยๆพยักหน้าเห็นด้วย พวกเขา นั้นได้อ่าน (ชีวิตของลูกเขยจน) หมดแล้ว ดังนั้นพวกเขา จึงรู้จักเฉินเฟิงอย่างดี แม้ว่ามันจะไม่ได้เลวร้ายมากอย่างที่ หนังสือพิมพ์กล่าว แต่ก็ไม่ได้แตกต่างกันมากมายเท่าไหร่ สำหรับเฉินเฟิงนั้นไม่ได้มีค่าในสายตาพวกเขาอยู่แล้ว

สิ่งเดียวที่ต้องกังวลคือตัวของเสี้ยเพิ่งเหยา แต่อย่างไร ก็ตามซุนกุ้ยฟางเองก็รับประกันอยู่แล้ว พวกเขาก็รู้สึกผ่อน คลายลง หากว่าซุนกุ้ยฟางกล้าละเมิดสัญญา พวกเขาเอง ก็มีวิธีที่จะทำให้ตระกูลเสี้ยรับผิดชอบ อย่างน้อยคนจัด ประมูลอย่างหลินหลันก็จะไม่มีวันที่จะอยู่อย่างสงบสุข

“โอเค ถ้าอย่างนั้นเพื่อที่จะไม่เป็นการเสียเวลา การประมูลในครั้งนี้เริ่มต้นขึ้นแล้ว” ซุนกุ้ยฟางยิ้มและกล่าว

“ทุกคนเคยเห็นรูปถ่ายของเมิ่งเหยามาก่อนแล้ว ในช่วง มหาวิทยาลัยเธอเองก็เป็นดาวเด่นของมหาลัย ยิ่งไปกว่า นั้นในเมืองชางโจว เมิ่งเหยาของเรานั้น เป็นผู้หญิงที่สวย ที่สุดคนหนึ่ง การแต่งงานกับสาวสวยคนนี้ช่างเหมาะสมกับ ผู้ที่มีฐานะและหน้าตาในสังคมอย่างมาก”

“นอกเหนือจากนั้น ทุกคนเองก็รู้ว่าตอนนี้นั้นเมิ่งเหยาเป็น ผู้รับผิดชอบในโครงการยู่ฉวนซาน ฉันไม่จำเป็นต้องพูด อะไรมากเกี่ยวกับมูลค่าของโครงการยู่ฉวนซาน ดังนั้นการ แต่งงานกับเมิ่งเหยาก็เหมือนกับว่ามีแต่ได้กับได้ ที่ฉันพูด ไปมีใครคัดค้านหรือไม่?” ซุนกุ้ยฟางยิ้มและถาม

“ฮ่าๆ ไม่มีใครคัดค้าน คุณนายซุนพูดถูกต้องคุณเสี้ย เป็นสมบัติล้ำค่าจริงๆ”

“ใช่ แม้ว่าคุณเสี้ยจะไม่ได้เป็นผู้รับผิดชอบโครงการ ยู่ฉ วนซานแต่ฉันก็เต็มใจที่จะแต่งงานกับเธอ”

“ใครที่ได้แต่งงานกับคุณเสี้ย บรรพบุรุษจะต้องยกยอ อย่างแน่นอน”

ซุนกุ้ยฟางนั้นรู้สึกมั่นใจมากขึ้นหลังจากได้ยินความคิด เห็นจากทุกคนในกลุ่มผู้ชม แต่ซุนกุ้ยฟางนั้นไม่ได้ แสดงออกถึงความภาคภูมิใจแต่เธอกลับถอนหายใจและ ทำท่าทีกล่าวขอโทษ “แต่เมิ่งเหยาของเรานั้น เธอดีทุก อย่างแต่เธอก็มีบางอย่างที่ไม่ดี”

“ทำไมคุณนายซุนจึงพูดเช่นนี้?”
“คุณเสี้ยมีอะไรที่ไม่ดี? ทำไมฉันไม่เห็นรู้สึกเลย?”

“เฮ้อ ทุกท่านคงไม่รู้ เมิ่งเหยานั้นมีชีวิตแสนลำบาก เธอ พบเจอคนไม่ดี เดิมทีหญิงสาวที่ยอดเยี่ยมเช่นเธอควรจะ พบแต่อะไรดีๆเพื่อสร้างครอบครัว แต่น่าเสียดายที่เด็กคน นี้แต่งงานกับคนไร้ความสามารถที่เอาแต่ส่งอาหาร แต่งงานมาสามปีแล้วไม่ต้องพูดถึงความทุกข์ทรมานที่ถูก คนนอกนั้นเยาะเย้ย ฉันเองเป็นป้าเมื่อเห็นแล้วยังทุกข์ใจ” ซุนกุ้ยฟางถอนหายใจ

“ไอ้ขยะนั่น อย่าให้ฉันเจอนะไม่งั้นฉันจะอัดมันให้ร่วง ลงพื้นไปเลย”

“หึ มันทำให้วัยสาวของคุณเสี้ยนั้นหมดไปแล้ว แค่อัดมัน ให้ร่วงยังน้อยไป” มีใครบางคนกล่าวอย่างเย็นชา

เมื่อเห็นว่าคำพูดของเธอนั้นประสบความสำเร็จในการ ทำให้ทุกคนเกลียดเฉินเฟิง ซุนกุ้ยฟางก็อดยิ้มไม่ได้จาก นั้นเธอกล่าว “แต่คุณสบายใจได้วัยเด็กของเมิ่งเหยานั้น ลำบาก แต่สิ่งหนึ่งที่เธอทำถูกต้องคือหลังจากแต่งงานมา สามปีเธอนอนแยกห้องกับไอขยะนั่น ไม่ได้ให้สิ่งที่มีค่าที่ สุดของหญิงสาวไปกับคนไร้ค่า จนถึงตอนนี้เด็กสาวคนนั้น ก็ยังคงความบริสุทธิ์อยู่”

คำพูดของซุนกุ้ยฟางเป็นการสรรเสริญกลาง สาธารณชนเพื่อเน้นคุณค่าเสี้ยเมิ่งเหยาและบอกให้ทุกคน ไม่ต้องกังวลเสี้ยเพิ่งเหยายังคงเป็นสาวบริสุทธิ์ ความหมาย ของคำพูดนั้นทุกคนสามารถเข้าใจได้โดยไม่ต้องกล่าว สิ่งนี้ทำให้จิตใจของทุกคนนั้นร้อนแรงมากยิ่งขึ้น ใครก็ตามที่ได้แต่งงานกับเสียเมิ่งเหยาก็เหมือนกับว่าได้ช้อน เงินซ้อนทองกลับบ้านและช้อนเงินช้อนทองนั้นยังสวยเป็น อันดับ1ของเมืองชางโจว

สิ่งที่น่ายกย่องยิ่งกว่านั้นก็คือความงามนี้นั้นถึงแม้จะเคย แต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่งแต่ก็ยังคงเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ พูด ได้เลยว่าในตอนนี้นั้นเสี้ยเมิ่งเหยาเหมือนกับสิ่งของที่ฟ้า ประทานลงมาให้และใครๆต่างก็อยากได้เธอ!

เมื่อเห็นกลุ่มผู้ชมจำนวนมากถูกกระตุ้นจนสำเร็จ ซุนกุ้ย ฟางยกยิ้มที่มุมปากและกล่าวว่า “เนื่องจากคุณชายทั้ง หลายอดใจรอไม่ไหวแล้ว เรามาเริ่มการประมูลกันเลย ครั้ง แรกของเมิ่งเหยา เริ่มต้นประมูลในราคา5ล้านและราคาที่ เพิ่มขึ้นแต่ละครั้งต้องไม่ต่ำกว่า 500,000”