บทที่203 นายมีเมียแล้ว

“ได้ ทำให้ได้ ต้องทำให้ได้!” เฉินเฟิงจำใจมาก ตนเองเหมือนคนที่ จะไปหาเรื่องใครแบบนี้เหรอ

“ซูนแซ่เจ้าหมานั้น ชัดเจนว่าอยากเกาะขาใหญ่ของเติ้งซื่อชี” จู กว่างฉวนมองซูนแช่อย่างเดือดดาลไม่สงบพลางด่าว่า หลังจากที่เติ้ง ชื่อซีปรากฏตัว ซูนแช่ยิ่งเหมือนเป็นตัวหนึ่งวนรอบเติ้งซีอยู่ เกือบจะเลียพื้นรองเท้าให้เติ้งชื่อแล้ว

“ให้เขาเกาะไปเถอะ ใครขาใหญ่จริงก็ไม่แน่ล่ะ” เฉินเฟิงยิ้มอย่าง ขบคิด บอกไป

“จะให้เขาเกาะได้ยังไงล่ะ? ถ้าเจ้าหมานี้เกาะขาใหญ่เติ้งซื่อซีไว้ได้ จัดการนายก็ไม่ใช่เหมือนกับเล่นสนุกเลยเหรอ” จูกว่างฉวนพูด

เฉินเฟิงยิ้มครุ่นคิด เหมือนเล่นสนุก? ต่อให้เป็นเติ้งชื่อชี? เขายังไม่

สนใจเติ้งซื่อซีในสายตาจริงๆ “จะว่าไปเติ้งชื่อซีคนนี้มีเงินจริงๆ ได้ยินว่าตอนแรกเพื่อเตรียมทีม รถแข่งมังกรดำนั้น เขาใช้เงินไปเกือบพันห้าร้อยล้าน หลังจากจัดตั้งทีม รถขึ้นมา รักษาทีมทุกปี ยังต้องใช้สองสามร้อยล้านอีกด้วย”

“แน่นอน ทีมรถแข่งมังกรดำที่เขาใช้เงินจำนวนมากขนาดนี้ฝึกฝน ขึ้นมา ความสามารถยิ่งไม่ต้องพูดถึง งานแข่งรถใหญ่ๆ ในประเทศ เหมือนคว้ารางวัลมาได้หมด”

“รางวัลชนะเลิศของการแข่งรถในครั้งนี้ต้องเป็นเขาอย่างแน่นอนว่างฉวนพูดชมเชย

“เขาสนใจ?” เฉินเฟิงถามขึ้น เห็นได้ชัดมากว่าเติ้งไม่ ได้มาเพื่อเงินรางวัลหนึ่งร้อยล้านนั้น บางทีเงินรางวัลหนึ่งร้อยล้านนั้น สำหรับคนธรรมดาแล้วมีพลังดึงดูดมาก แต่มาถึงระดับแบบเขานี้ หนึ่ง ร้อยล้านไม่มีอะไรต่างกับหนึ่งหมื่น ดังนั้นก็เป็นได้เพียงเพื่อแล้ว

“เติ้งชื่อซีเย่ไห่ถัง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องลับของวงใน” จูกว่างฉ วนพยักหน้าแล้วบอกว่า “ว่ากันว่าเมื่อหลายปีก่อน เพื่อตามจ็บเย่ไห่ถัง เต็งชื่อสือยู่หน้าประตูบ้านของเย่ไห่ถัง วางตอกกุหลาบไว้เก้าหมื่นเก้า พันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอก ทำเป็นทะเลกุหลาบเลย”

“จากนั้นล่ะ?”

“จากนั้นเยไห่ถังจุดไฟทีหนึ่ง ไหม้หมดเลย”

“หา?” เฉินเฟิงตกตะลึง ดูไม่ออกว่าเยไห่ถังยังนิสัยดุด้วย

“เพื่อนเฉินเฟิง ฉันคิดว่าเยไห่ถังคนไม่ชอบเติ้งซื่อซี ดังนั้นนายยังมี โอกาส” จูกว่างฉวนตบๆ ไหล่ของเฉินเฟิง พูดหยอกล้อ

“ฉันก็มีเมียแล้ว” เฉินเฟิงยิ้มขมขื่นตอบ แน่นอนว่าถึงแม้ไม่มี จะไม่ เกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับเย่ไห่ถังกุหลาบซ่อนหนามแบบนี้

“นายมีเมียแล้ว?”จูกว่างฉวนอ้าปากกว้าง เหมือนสามารถยัดไข่ไก่ ฟองหนึ่งได้

แม้แต่จูเจียเหยียนที่เรียบนิ่งมาตลอดก็อดมองเฉินเฟิงอย่างแปลก ใจไม่ได้ มีเมียแล้ว แต่ยังมาดูเย่ไห่ถึงที่นี่อีก เฉินเฟิงคงไม่ใช่ขายเลว หรอกมั้ง

“อืม พวกเราแต่งงานกันมาสามปีแล้ว ความสัมพันธ์ดีมาก” เฉินเฟิง

พยักหน้า

“งั้นนายยังมาที่นี่ ไม่กลัวกลับไปคุกเข่าที่กระดานซักผ้าเหรอ?” จู กว่างฉวนถามขึ้น

เฉินเฟิงยิ้มขมขื่น “ฉันมาที่นี่ความจริงเพื่อเย่ไห่ถัง แต่ก็ไม่ใช่อย่าง ที่นายคิด”

“ไม่ใช่แบบที่ฉันคิด?” จูกว่างฉวนสงสัยอย่างยิ่ง ไม่ใช่เพื่อตัวของ

เยไหถัง นั้นยังเป็นอะไรได้?

“วันหลังนายจะเข้าใจเอง” เฉินเฟิงถอนหายใจทีหนึ่ง บอกไป เวลานี้ ซูนแช่พาสองสามคนเดินเข้ามาทางนี้ จูกว่างฉวนยืนอยู่ตรงหน้าของเฉินเฟิงโดยจิตใต้สำนึก “หลบไป!” ซูนแค่มองจูกว่างฉวนอย่างเย็นเฉียบที่หนึ่ง “นายจะทำอะไร?” จูกว่างฉวนมองหน้ากับซูนแซ่อย่างไม่ยอมอ่อน ข้อสักนิด ไม่ได้ขยับฝีเท้าเลย

“หลบไป! ฉันมาหาเขามีธุระ!” ซูนแช่ชี้ไปทางเฉินเฟิง ตะคอกเสียง

“ธุระอะไร?” จูกว่างฉวนไม่หลบสักก้าว

“จูกว่างฉวน! ฉันไว้หน้านาย นายอย่าไม่ไว้หน้าฉันนะ!” ซูนแช่กุม หมัดไว้ มีแนวโน้มจะอารมณ์เสีย

เวลานี้เฉินเฟิงยืนออกมาแล้ว “จูกว่างฉวน นายหลบไปเถอะ เขามา หาฉัน”

“เพื่อนเฉินเฟิง….จูกว่างฉวนมองเฉินเฟิงด้วยความกังวล

เฉินเฟิงส่ายหน้าแล้ว ส่งสายตาให้วางใจ จากนั้นย้ายสายตาไป ทางซูนแช่ ตอบอย่างเรียบนิ่ง “ธุระอะไร?”

“เดี๋ยวการแข่งซูเปอร์คาร์ ฉันอยากแข่งกับนายสักตา” ซูนแช่หน้า มืดครื้มพูด สำหรับเขา การแข่งขันซูเปอร์คาร์เป็นโอกาสแก้แค้นที่ดี มาก เพราะทุกปีในสนามแข่งจะมีคนตายหลายคนขนาดนั้น ปีนี้ เฉินเฟิ งก็สามารถเป็นหนึ่งในรายชื่อคนที่ตาย

“ฉันขับรถไม่เป็น” เจฉินเฟิงส่ายหน้าแล้ว เขาย่อมรู้ความคิดของซูน แซ่ แต่เวลาของเขาล้ำค่ามาก ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาบนตัวซูนแช่ “นายกลัว?” ซูนแช่ส่งเสียงหัวเราะ มีความหมายที่ยั่วยุระดับหนึ่ง

“อิม ฉันกลัวแล้ว” เฉินเฟิงพยักหน้า ยอมรับไปตามตรง

“นาย….” คำพูดซูนแช่ ตั้งนานถึงด่าสองคำออกมา “ของเสีย” “เขาไม่แข่งกับฉัน นายก็มาแข่งกับฉัน” ซูนแช่ย้ายสายตามืดครึ้ม ไปทางจูกว่างฉวน

“ทำไมฉันต้องแข่งกับนายด้วย?” จูกว่างฉวนเบ้ๆ ปาก ฝีมือขับรถ ของซูนแช่ ถึงแม้จะเป็นนักแข่งมือสมัครเล่นขั้นนั้น แต่จะเทียบกับเขา แล้วยังแกร่งกว่าไม่น้อย หากเขากับซูนแช่แข่งกัน อัตราการชนะก็ เกือบเป็นศูนย์ “นายไม่แข่งกับฉัน เชื่อมั้ยว่าตอนนี้ฉันจะให้พวกนายตระกูลจูล้ม ละลาย?” ซูนแซ่ยิ้มเยาะ พูดพลางหยิบมือถือออกมา

ที่เขาพูดขึ้นมาว่าจะแข่งกับจูกว่างฉวนไม่ใช่อยากเหยียบย่ำจู กว่างฉวน แต่อยากใช้จูกว่างฉวน ดึงเนินเฟิงออกมา ถ้าความสัมพันธ์ ของเฉินเฟิงกับจูกว่างฉวนลึกมากพอ อย่างนั้นเฉินเฟิงจะต้องไม่มองดู อยู่เฉยๆ แน่

“ซูนแช่ นายอย่าเกินไปหน่อยเลย!” จูกว่างฉวนสีหน้าแดงขึ้น ที่ จริงซูนแชกุมจุดอ่อนของเขาไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำพูดของซูนแช่นี้

ก็ไม่ใช่ข่มขู่เขา ซูนแซ่มีวิธีที่ทำให้ตระกูลจูลัมละลายในตอนนี้จริง “ฉันจะเกินไปแบบนี้ นายจะกัดฉันเหรอ” ซูนแช่หยิ่งทะนง ก้าวร้าว อย่างมาก

“ได้ ฉันจะแข่งกับนาย!” จูกว่างฉวนกัดฟันแล้ว เรื่องมาถึงปัจจุบันนี้ เขาทำได้เพียงดันทุรังให้คนอื่นทำในสิ่งที่เขาไม่สามารถจะทำได้ไม่ แข่งรถกับซุน แซ่ ตระกูลจูก็คงล้มละลาย แข่งรถกับซูนแช่ ถ้าแพ้แล้ว อย่างมากก็แข่งความอับอายกับซูนแช่สักยก เขาไม่ใช่ยอมรับไม่ได้

“พี่ชาย….” จูเจียเหยียนร้อนใจอยู่บ้าง จูกว่างฉวนเดิมที่ไม่ใช่คู่ แข่งของซูนแช่ ถ้าฝืนแข่งจริง แพ้แล้วคงเป็นเรื่องเล็ก กลัวแต่ซูแแซ่จะ เล่นไม่ซื่อระหว่างทาง ใช้ลูกไม้สกปรก จูกว่างฉวนจะเกิดเรื่องไม่คาด คิดบนสนามแข่ง

“อย่ากังวลเลย ใครแพ้ใครชนะก็ยังไม่แน่” จูกว่างฉวนปัดๆ มือ พูด เสียงทุ้ม

“ช่างเถอะ ฉันจะแข่งกับเขาเอง”เวลานี้เฉินเฟิงลุกออกมาแล้ว เติมทีเขาไม่อยากสนใจซูนแซ่ แต่ซูนแซ่กลับใช้วิธีชั่วร้ายนี้ล่อเขาออก มา ไม่พูดไม่ได้ ซูนแซ่สายตาไม่เลว มองความสัมพันธ์ของเขากับจู กว่างฉวนว่าไม่ตื้นเขินออก

เขาไม่สามารถมองจูกว่างฉวนโดนเหยียบย่ำไปต่อหน้าต่อหน้าได้

“ไม่ได้! เพื่อนเฉินเฟิง เดิมทีนายไม่เคยลงสนามแข่ง ซูเปอร์คาร์กับ รถที่นายขับปกติไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนสแามแข่ง เปลี่ยนแปลงได้ร้อยแปดพันเก้า ข้อเรียกร้องการตอบสนองสูงมาก เกิด ความผิดพลาดนิดเดียว อาจจะเกิดอุบัติเหตุถึงชีวิต….” จูกว่างฉวนรีบ ทันที ถึงแม้จะแค่สัมผัสกับเฉินเฟิงช่วงสั้นๆ ไม่ถึงหนึ่งวัน แต่เขาเห็น เฉินเฟิงเป็นเพื่อนจริง ดังนั้นจึงไม่อยากให้เฉินเฟิงเกิดเรื่องจริงๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเด็นสำคัญคือเงินเฟิงไม่เคยขับซูเปอร์คาร์ ไม่คุ้นเคยสมรรถนะของซูเปอร์คาร์ หากเข้าสนามแข่งจริง อัตราเกิด อุบัติเหตุขึ้นมีสูงถึงร้อยเปอร์เซ็นต์!

“วางใจได้ ไม่เคยกินเนื้อหมู ยังไม่เคยเห็นหมูวิ่งด้วยเหรอ? ซูเปอร์ คาร์ฉันเคยขับไม่ได้จริง อย่างนั้นเข้าสนามแข่ง ฉันก็แค่ขับช้าหน่อย” เฉินเฟิงยิ้มพูดขัด ความจริงเขาไม่กังวลว่าจะเกิดปัญหาใดๆ ในฐานะ จอมยุทธ์หั้วจิ้ง ไม่ว่าในสนามเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น เขาล้วนมีความ เชื่อมั่นพอว่ารับมือได้