บทที่ 315 ฉินเสวียนหว

เงินเพิ่งเดินไปบนถนนอย่างไร้จุดหมาย ในหัวเหมือนหนังเรื่อง หนึ่งกำลังเล่นอยู่ ย้อนดูความทรงจำในช่วงสามปีที่ผ่านมากับ เสียเมิ่งเหยา

มีความขมขื่นและหวาน แต่เยอะที่สุดคือความเรียบง่าย

สามปีก่อน ครั้งแรกที่เขาได้พบกับเสียเพิ่งเหยา ร่างกายของ เขาเต็มไปด้วยเลือด หลินหลั่นไม่ต้องการสร้างปัญหา อยากให้ เสียเมิ่งเหยา โยนเขาออกไป

แต่เสี้ยเพิ่งเหยาพยายามกีดขวาง ยังได้ทะเลาะอย่างรุนแรง กับหลินหลินเพาะเรื่องนี้

นั่นเป็นการหวั่นไหวครั้งแรกของเฉินเฟิง

รู้สึกหวั่นไหวกับความเมตตาของเสียเพิ่งเหยา

ต่อมา ด้วยความช่วยเหลือของเสียเว่ยว เขาได้รับกลาย เป็นสามีภรรยากับเสี่ยเมิ่งเหยาอย่างสมใจ

เพื่อป้องกันไม่ให้ตระกูลเฉินสังเกตเห็นเขา เขาเลือกที่จะอด กลั้นและทําให้ตัวเองกลายเป็นคนไร้ประโยชน์

ความอดกลั้นนี้เป็นเวลาสามปี

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขาต้องทนทุกข์ทรมานจากการดูถูก เหยียดหยามและในสายตาของตระกูลเสียที่มองเขาเป็นไอ้ขยะที่ไร้ค่า

ทุกคนต่างดูถูกเขา

มีเพียงเสี้ยเพิ่งเหยาเท่านั้นที่เชื่อมั่นในตัวเขา

แม้ว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะไม่เคยพูด แต่เขาก็รู้สึกได้

เพื่อเลี้ยเม่งเหยา เขาทำงานอย่างหนักเพื่อฝึกฝนและเกือบจะ

สละชีวิต

ฟ้าย่อมเมตตาคนมีใจสู้

เขาเริ่มจากอ้านจิ้งขั้นกลาง ไปจนถึงหัวจึงขั้นต้น

อุปสรรคทั้งสามนี้ จอมยุทธ์มากมาย ที่ตลอดชีวิตไม่สามารถ ข้ามไปได้

แต่เขาใช้เวลาเพียงสามปี

เมื่อคนอื่นเห็นเขาในช่วงหัวจึงขั้นต้นพวกเขาคิดว่าเขาก็แค่มี พรสวรรค์เท่านั้น

แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่านั่นเป็นเพราะเสียเพิ่งเหยา จึง ทำให้เขาสามารถฝึกฝนจนถึงหัวจึงขั้นต้นได้

เขารู้สึกขอบคุณเสียเพิ่งเหยา

ถ้าไม่มีเสียเพิ่งเหยา ก็จะไม่มีเขาในวันนี้

ถ้าเป็นไปได้ เขาต้องการที่จะละทิ้งความบาดหมางที่มีต่อตระ

กุลเงิน
ใช้ชีวิตอย่างเรียบสงบกับเสียเพิ่งเหยา

แต่ในโลกนี้ไม่มีถ้าหาก

ต้นไม้อยากอยู่เงียบๆแต่ลมไม่หยุด!

ตระกูลเฉินไม่ต้องการให้เขาอยู่อย่างเงียบๆ

เมื่อเขาเดินไปใต้ต้นเมเปิ้ล ฝีเท้าของเฉินเฟิงก็หยุดลง

เพราะข้างหน้าเขา มีรถโรลส์รอยซ์สีเงินจอดอยู่

หมายเลขป้ายทะเบียนของโรลส์รอยซ์คือเจียง 0000

ด้านหน้ารถ มีผู้หญิงสองคนยืนอยู่

คนหนึ่งแต่งตัวหรูหราและอีกคนใบหน้าเคร่งขรึม

ในขณะนี้ การแสดงออกที่เยาะเย้ยจางๆปรากฏขึ้นบน ใบหน้าของหญิงสาวที่แต่งตัว

หรูหรา

“อืม! เสวียน! ทรัว !”

ทันใดนั้น เงินเฟิงก็กัดฟันแน่นขึ้นและเขาก็เข้าใจ

เขาเข้าใจแล้ว!

เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเสียเพิ่งเหยาถึงต้องการหย่ากับเขา

*ฉินเสวียนหว?”

หญิงสาวที่แต่งตัวสวยหรูยกมุมปากขึ้น จากนั้นเอามือกอดอกแล้วเดินเข้าไปหาเฉินเฟิงทีละก้าว

เมื่อเธอมาหาเงินเฟิง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยท่าที่เย้ย หยัน “ไม่เรียกแม่บุญธรรมแล้วเหรอ เรียกฉันว่าฉันเสงี่ยนครัว เลย?”

คือคุณใช่ไหม?!” ดวงตาของเฉินเฟิงพ่นไฟ ก่อนหน้านี้เขา พยายามคิดหาค่าตอบว่าทำไมเสียเพิ่งเหยาถึงต้องการที่จะหย่า กับเขา เขารู้ดีว่าไม่ใช่เพราะเย่ไม่ถังและหลินลั่นชีวอย่างแน่นอน ต้องมีเหตุผลอื่น

แต่เขาไม่เข้าใจว่าเหตุผลคืออะไร

เมื่อเห็นฉันเสงี่ยนครัว เขาก็เข้าใจทันที

“อะไรคือคุณใช่ไหม?ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร?” มุมปากของฉันเสงี่ยนครัว ยังคงมีท่าทีล้อเลียน

“คุณไปหาเพิ่งเหยามาใช่ไหม!” เฉินเพิ่งพยายามระงับความ

โกรธไว้และถาม

คราวนี้ฉันเสงี่ยนหรั่วไม่ปฏิเสธ

“ใช่ ฉันเอง ฉันโทรหาเธอเมื่อวันวานและขอให้เธอหย่ากับ

คุณ”

เพราะอะไร? ! “เฉินเฟิงกำหมัดแน่นความโกรธของเขาพุ่ง

ออกมา

“เพราะอะไร?” ฉินเสงี่ยนหวยิ้มอย่างล้อเลียน “ไม่มีเพราะอะไร”

“ฉันแค่อยากจะลองดูว่าผู้หญิงคนนั้นรักคุณมากแค่ไหน

* เธอไม่ทำให้ฉันผิดหวัง

หายใจเข้าลึกๆ เฉินเฟิงสงบสติอารมณ์ของตัวเอง “ฉินเส วียนครัว ผมไม่ต้องการให้คุณเข้ามาแทรกแซงเรื่องระหว่างผม กับเมิ่งเหยา”

“ฉันเข้าไปยุ่งแล้ว คุณจะทำอะไรฉันได้?” ฉันเสงี่ยนหวยก คางขี้น ราวกับว่ายั่วโมโหเฉินเฟิง

เฉินเฟิงไม่ได้พูด เพียงแค่กำหมัดแน่น

สําหรับฉันเสวียนหว เขาไม่ได้เกลียดแค้นเธออะไรหรอก

ตลอดเวลายี่สิบปีในตระกูลเฉิน ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยหาเรื่อง เขาและเธอก็ไม่เคยเรื่องแม่ของเขาเช่นกัน

เพราะตามหลักเหตุผลแล้ว ในตระกูลเฉิน เธอควรเป็นคนที่ เกลียดตัวเขาและแม่ของเขามากที่สุด

แต่คาดไม่ถึงว่าเธอไม่เคยแสดงความเกลียดชังต่อตัวเขาและ

แม่ของเขาเลย

ผู้หญิงคนนี้ เขาไม่เข้าใจว่าเธอเป็นคนยังไง

คุณควรรู้ว่าคุณและเธอไม่เหมาะสมกัน เธอจะกลายเป็น ภาระของคุณในไม่ช้าก็เร็ว” ปากของฉันเสงี่ยนครัวเผยรอยยิ้ม ออกมาอีกครั้ง
“มันไม่เกี่ยวกับคุณ” เฉินเฟิงตอบอย่างเป็นซาเช่นเคย

“จริงเหรอ?” ฉินเสงี่ยนครัวไม่รู้สึกว่าเป็นเช่นนั้น

หลังจากพูดจบเธอก็ถอนหายใจ “เมื่อก่อนอาจไม่เกี่ยวข้องกับ ฉัน แต่ตอนนี้มันไม่แน่นะ

เปลือกตาของเฉินเฟิงกระตุกเล็กน้อย “คุณหมายถึงอะไร?”

” ท่านอาจารย์เฉินรู้อยู่แก่ใจแล้วยังมาถามอีกละ?” ฉันเส วียน รัวยิ้มเยาะ

จู่ๆรูม่านตาของเฉินเฟิงก็บีบแน่นขึ้น

“เฉินเฟิง คุณควรชัดเจนเกี่ยวกับจุดประสงค์ของการมาของ ฉันในครั้งนี้นะ” ฉันเสงี่ยนครัวมองไปที่เฉินเฟิงอย่างเฉื่อยชา และพูดว่า “ฉันก็ไม่อยากอ้อมค้อมกับคุณมากนัก คุณช่วยฉัน จัดการกับเฉินโป๊ยุง ฉันช่วยคุณปกป้องเสียเพิ่งเหยา เป็นยัง ไง?”

“ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร” ใบหน้าของเฉิงเพิ่งเริ่ม มืดลง เขาไม่รู้ว่าฉันเสงี่ยนครัวกำลังทดสอบหรือรู้อะไรบางอย่าง

จริงๆ

“ไม่เข้าใจ?”มุมปากของฉันเสงี่ยนครัวแสดงท่าที่รู้สึกตลก “เฉินเฟิง คุณปิดหลอกคนอื่นได้ แต่คุณหลอกฉันไม่ได้หรอก”

* คุณทะลุไปถึงจุดหัวจึงขั้นต้นเมื่อสามเดือนก่อนใช่ไหม?

“ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อายุยี่สิบห้าปี แหม หากข่าวนี้ถูกแพร่กระจายออกไป ฉันคิดว่าทุกคนคงต่างตกตะลึงกันทั้งนั้น สมแล้วที่เป็นลูกของไอ้หมอนั่น”ฉันเสงี่ยนครัวถอนหายใจ

หัวใจของเฉินเพิ่งจมลง ฉันเสงี่ยนครัวรู้แม้แต่วันที่ทะลุของ เขา ซึ่งสิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเธอไม่ได้เลิกติดตามเขาตั้งแต่ต้นจน จบ

เขาคิดว่าทั้งในตระกูลเฉิน มีเพียงเฉินเจิ้นหนานเท่านั้นที่รู้ เกี่ยวกับเรื่องที่เขาถึงจุดหัวจึงขั้นต้นแต่ตอนนี้ …

“เฉินเฟิง ฉันไม่อยากพูดเรื่องไร้สาระกับคุณ คุณควรรู้ว่า ลูกชายของฉันตายอย่างไร” “ฉันมีคำขอเพียงข้อเดียวสำหรับ คุณ คือทำลายล้างฝั่งเฉินโป๊ยุงให้หมด ไม่ไว้ชีวิตแม้แต่ไก่และ สุนัขไว้!” เมื่อพูดถึงเฉินโป๊ยุง ก็มีความเกลียดชังวานผ่าน ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ความเกลียดชังนี้ ทำให้อากาศโดยรอบ แข็งตัวทันที

เงินเฟิงเงียบ เขาคิดไม่ถึงว่า ฉันเสงี่ยนหวจะเป็นคนตรงไป ตรงมาเช่นนี้

ก่อนที่คุณจะทำลายครอบครัวของเฉิน โป๊ยุง ภรรยาของคุณ ฉันจะปกป้องเอง” ฉินเสงี่ยนครัวพูดอีกครั้ง เธอเชื่อว่าถ้า เงินเฟิงไม่โง่ ก็ควรเข้าใจว่า ปกป้องที่เธอพูดนั้นหมายถึงอะไร

“คุณควรจะรู้ว่าตอนนี้เฉินโป๊ยุงอยู่ในระดับ?” เฉินเพิ่งหายใจ เข้าลึก ๆ และพูดด้วยเสียงที่หุ้ม เขาไม่มีเวลาพิจารณาว่าคำ พูดของฉันเสงี่ยนหาวเป็นจริงหรือเท็จ

แต่คำขอของเธอนั้น ยากยิ่งกว่าเอื้อมฟ้าจริงๆ
เฉินโป๊ยุง เป็นผู้ที่อยู่ในช่วงหัวจึงขั้นสูง แน่นอนว่าเขาเป็น ปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ระดับโลก! ห่างจากมหา ปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ เพียงก้าวเดียว!

แม้กระทั่ง มีข่าวลือภายนอกว่าเฉิน โป๊ยุงใต้ทะลุมหา ปรมาจารย์แล้ว!

ไม่ว่าข่าวลือนั้นจะจริงหรือเท็จ ในยุคที่มหาปรมาจารย์ยังไม่ ถือกำเนิด เป็นโป้ยงคือมหาอำนาจอันดับต้นๆของโลก

ไม่มีข้อสงสัย!

ฉันเสงี่ยนหรั่วให้เขากําจัดครอบครัวของเฉินโป๊ยุง มันยาก เหมือนการไต่ขึ้นฟ้า

“คุณไม่เชื่อมั่นในตัวเองหรือ?” ปากของฉันเสงี่ยนหวยกโค้ง ที่สวยงามขึ้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ