บทที่286 ทรมาน

และเงินเฟิง กลับเป็นเพียงลูกเมียน้อย!

เป็นลูกเมียน้อยคนหนึ่งที่ตระกูลเฉินไม่มีวันยอมรับ และเป็น ลูกที่ไม่อาจเปิดเผยในที่สาธารณะได้

ต่อให้เฉินเจิ้นหนานได้ปล่อยข่าวนี้ไปสองเดือนก่อน และจะ แต่งตั้งเฉินเฟิงเป็นทายาทที่สืบทอดตระกูลเฉินก็ตาม

ทุกคน ในตระกูลเฉิน ไม่มีใครเคยเห็นเฉินเฟิง ในสายตา

ทุกคนต่างก็รู้ดี ตำแหน่งที่ได้เป็นทายาทผู้สืบทอดตระกูล เป็น เพียงเปลือกนอกเท่านั้น!

ทันทีที่เฉินเฟิงไม่มีคุณค่าอะไรแล้ว งั้นฐานะของเขาที่อยู่ใน ตระกูลเฉิน แม้แต่หมายังไม่อาจจะเทียบเท่าได้

ถึงเวลา ใครก็สามารถมาเหยียบเท้าของเขาได้

คำพูดของเฉินอิงโรทำให้เสียเพิ่งเหยารู้สึกกระวนกระวาย มาก เธอนึกไม่ถึงว่าสถานการณ์ภายในตระกูลจะซับซ้อนและผิด เพี้ยนถึงขั้นนี้

เงินเฟิงเป็นทายาทสืบทอดตระกูลเฉิน ทว่าตอนนี้ ใครหน้า ใหนที่เป็นคนของตระกูลเฉิน ก็สามารถเหยียบหัวของเฉินเฟิง

โอ้ น น า กลัวแล้วใช่ไหม? ถ้ากลัวก็ขอร้องฉันสิ ขอให้ฉัน ปล่อยแกไป ” พอเห็นเสี้ยเพิ่งเหยาทำสีหน้าที่เริ่มขาวซีด เงินถึงโรจึงรู้สึกได้ใจกว่าเดิม

“ไสหัวไป! ” เสี้ยเมิ่งเหยามองเฉินอิงโรด้วยความรังเกียจ ต่อ ให้เธอให้ตายเธอก็ไม่มีทางก้มหัวให้ผู้หญิงจิตวิปลาสอย่างเฉี นอ้ง ไรหรอก

“ไอ้คนชั้นต่ำ แกยังกล้าปากแข็งอีก! ” เฉินอิงไรจึงทำหน้าที่ เต็มไปด้วยความเย็นชา “แกไม่กลัวว่าฉันจะฆ่าแกหรือไง? ”

ทำไมฉันต้องกลัวด้วย? ” เสียเพิ่งเหยาแสยะยิ้มออกเสียง “ถ้าแกสามารถฆ่าฉัน แกก็คงฆ่าไปนานแล้ว ไม่จำเป็นต้องมาคุย อะไรให้เสียเวลากันฉัน”

“ดี! ! ! ”

เฉินอิงโรเครียดจนกัดฟันกรอด จากนั้นก็พูดคำว่าดีขึ้นสาม

ครั้ง

“ไม่กลัวใช่ไหม? ”

“งั้นวันนี้จะทำให้มึงกลัว! ”

เฉินอิงโรทำสีหน้าที่เคล้าด้วยความโหดเหี้ยม ขณะที่พูด เธอก็ จับมีดสั้นในมือไว้ แล้วก็ได้แทงลงไปตรงหลังมือของเสียเพิ่ง

เหยา

‘ฉีก’ เสียงเดียว

มีดสั้นก็ปาดผ่านแขนแล้วก็มีเลือดสดพุ่งกระฉูดออกมา จากนั้นจึงทำให้เสียเพิ่งเหยารู้สึกเจ็บปวดจนอดไม่ได้ที่จะร้องทุกข์ออกมาอย่างทรมาน บนหน้าผากจึงเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ

เม็ดใหญ่ทันที

“เจ็บไหม? ” เฉินอิงโรเผยยิ้มอันโหดเหี้ยมที่ดูสะใจออกมา

เสียเพิ่งเหยากัดฟันไว้แน่นๆ แล้วมองเป็นอิงไรด้วยความ เกลียดชัง และไม่พูดไม่จา

เฉินอิงโรเลิกคิ้วขึ้น “ไม่เจ็บ? ”

“ดูๆ แล้วฉันคงจะเมตตาใจดีกับแกเกินไป” เฉินอิงโรถอน หายใจออกมา แล้วก็ขยับมีดในมือที่ทิ่มแทงอยู่ในเนื้อไปๆ มาๆ ทําให้เลือดลดหลั่งไหลออกมา

เสียเพิ่งเหยารู้สึกเจ็บปวดจนกรีดร้อง ใบหน้าอันสะสวยดูขาว ซีดเหมือนดั่งกระดาษ

“ปล่อยลูกสาวฉันเดี๋ยวนี้! ”

เวลานี้ หลินหลินก็กรีดร้องขึ้น แล้ววิ่งพุ่งเข้ามาอย่างไม่คิด

ชีวิต

ทว่าเธอกลับไม่ได้วิ่งพุ่งไปถึงตรงหน้าเฉินอิงโร กลับถูกบอร์ดี้ การ์ดที่สวมสูทด่าฉุดกระชากผมของเธอไว้ แล้วก็เข้ากระแทกลง บนท้องน้อยของเธอ

หลังจากนั้นเธอจึงพิมพ์ออกมาอย่างสุดจะอดกลั้น หลินหลัน จึงนอนขดตัวอยู่บนทันที

“ยังไม่ร้องขอให้อภัยอีก? ” เฉินอิงโรแสยะยิ้มพลางมองเสียเพิ่งเหยา

“ไอ้บ้า! ถ้าแกมีปัญญากฆ่าฉัน! ” เสียเพิ่งเหยาแสยะยิ้มอย่างอ่อนแรง

“ฆ่าแกงั้นหรอ? ”

“ฆ่าแกฉันจะไปหาของเล่นสนุกๆ แบบนี้ได้ที่ไหนอีกล่ะ” เนื้ นอิงโรแสยะยิ้มขึ้นไม่หยุด พูดจบ เธอก็ดึงมีดสั้นออกจากแขน ของเสี้ยเพิ่งเหยา แล้วก็เอามีดแทงลงไปตรงแขนอีกข้างอย่าง

เต็มแรง

เสียเมิ่งเหยากรีดร้องขึ้นอีกครั้ง เรือนร่างที่ผอมบางของเธอ สั่นเทาไม่หยุด

“ขอร้องฉัน ขอร้องฉัน แล้วฉันจะให้อภัยแก

เฉินอิงโรมองเสี้ยเพิ่งเหยาด้วยความโหดเหี้ยม เธอยังไม่เชื่อ จริงๆ ว่าบนโลกนี้จะมีผู้หญิงที่มีหัวแข็งขนาดนี้

“ไสหัวไป! ”

เสียเมิ่งเหยาดฟันกรอดด้วยความโมโห ดวงตาคู่สวยเปล่ง ประกายด้วยความเกลียดชัง

“ไสหัวไป? ”

เฉินอิงโรทำสีหน้าที่หม่นหมองอีกครั้ง แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ไอ้ผู้หญิงขั้นต่ำ แกยังจะหัวแข็งอีก

แต่ฉันชอบที่แกหัวแข็งขนาดนี้! ”
พูดไป เธอก็ขยับมีดสั้นที่แทงอยู่ตรงแขนของเสียเมิ่งเหยาไป

มาอีกครั้ง

ความเจ็บปวดที่สุดแสนจะทรมานทำให้เส้นเอ็นบนหน้าผาก ของเสี่ยเมิ่งเหยาปูดบวม เธอตกอยู่ในภาวะใกล้จะหมดสติ

“แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วหรอ?

“เป็นขยะจริงๆ!”

เฉินอิงโรด่าด้วยความหงุดหงิด จากนั้นหยิบมีดกรีบออกมา เล่มหนึ่ง เธอมองหน้าหลินหลัน แล้วพูดด้วยความรังเกียจ : “โทรไปหาไอ้ลูกเมียน้อย บอกให้มันมาภายในสิบนาที สายหนึ่ง

นาที ฉันก็จะตัดนิ้วของยัยคนชั้นหนึ่งนิ้ว

มือของหลินหลันสั่นเทา รีบกดโทรหาเงินเฟิง

“คนที่สมควรตาย รีบไสหัวกลับมา เพิ่งเหยาถูกคนอื่นทรมาน แทบตายแล้ว!”หลินหลันตะโกนไปด้วยร้องไห้ไปด้วย

“อะไรนะ?! ”

เฉินเฟิงรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ในวันที่ท้องฟ้าสดใส หัวใจของ เขาเต้นแรงทันที

เวลานี้ มีเสียงเย็นยะเยือกของเฉินถึงโรดังขึ้น : “ไอ้ลูกเมีย น้อย ฉันให้เวลาแกสิบนาที หลังจากนี้สิบนาที ถ้าฉันยังไม่ได้เจอ แกอีก ฉันจะตัดนิ้วของยัยคนชั้นต่ำ ฉันจะตัดทีละนิ้วๆ”

“เฉินยังโร! ”
สีหน้าของเฉินเพิ่งเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ตีให้ตายเขาก็คิดไม่ ถึงว่าเป็นอิงโรจะมาเมืองซางโจวเวลานี้

ยังไม่รอให้เงินเพิ่งได้พูดอะไร เฉินถึงไรก็ตัดสายทันที

ความโกรธพลุ่งพล่านขึ้นมาบนหน้าอกของเฉินเฟิงทันที เงินเพิ่งรู้สึกว่าหน้าอกของตนเองกำลังจะระเบิดอย่างไรอย่างนั้น

“คุณชายเฉิน เป็นอะไรไป?

เฉินจื่อเหวินถามเสียงเพราะ

เฉินเฟิงไม่ได้พูดอะไร เขาเตะประตูรถ ให้เปิดออก วิ่งลงจาก ภูเขาด้วยความเร็วทั้งหมดที่ตนมี

“ยัยคนชั้นต่ำ แกลองเดาดูสิ ไอ้ลูกเมียน้อยจะสามารถมาถึงที่ ภายในสิบนาทีไหม?” เฉินอิงโรลูบเลือดที่อยู่บนมีดกรีซสั้นไป ด้วย พร้อมกับถามอย่างไม่สะทกสะท้าน

ดวงตาทั้งสองข้างของเสียเพิ่งเหยาลืมขึ้นเล็กน้อย สติสัมปชัญญะของเธอแทบจะหายไปหมดแล้ว

เฉินอิงโรถอนหายใจ : “ถ้าภายในสิบนาทีมันยังมาไม่ถึง แก ต้องเจ็บตัวแน่ๆ”

“ความเป็นจริงฉันเองก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่พอนึกถึง ตำแหน่งที่ไอ้ลูกเมียน้อยนั่งอยู่ตอนนี้ มันทำให้ฉันหงุดหงิดมาก
“พอหงุดหงิด ก็ต้องระบายออกมา

“พวกแกทั้งสองคนก็คุกเข่าลงมาด้วย” เฉินอิงโรหันไปมอง

หลินหลับและเสียเว่ยว “ฉัน……..ไม่คุกเข่าแล้ว ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับไอ้ คนไร้ประโยชน์คนนั้น ฉันอยากให้มันตายด้วยซ้ำไป หลินหลัน

พูดด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา

“ใช่หรอ?”เฉินอิงโรพูดเสียงเบา สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็น เย็นชาทันที แต่แกก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับไอ้ลูกเมียน้อยนั่น! ”

“ขอแค่เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับไอ้ลูกเมียน้อย ล้วนไม่สามารถ ปล่อยไปได้!

ทั้งสองถูกกดตัวให้คุกเข่าลงกับพื้น

เฉินอิงโรปรายตามองดูเวลา

“เหลือเวลาอีกสามนาที

“สองนาที……”

“หนึ่งนาที….”

“สามสิบวินาที…….

“ดูเหมือนว่า ไอ้ลูกเมียน้อยคนนั้นคงมาไม่ทัน

เฉินอิงโรถอนหายใจ เหมือนว่ากำลังรู้สึกเสียใจแทนเสียเพิ่ง

เหยา
“ในเมื่อมันมาไม่ทัน ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะทำตามคำพูดของฉัน”

เงินอิงไรยิ้มพร้อมกับหยิบมีดกรีซออกมา เตรียมตัวที่จะฟัน มันลงไป

และในเวลานี้เอง เสียงข่มขู่ก็ดังขึ้น : “หยุด! ”

“หยุด?”

เงินอิง โรหัวเราะในลำคอ เธอไม่ได้หันหน้ากลับไป ทว่ากลับ จับมีดกรีซในมือเอาไว้แน่นและเล็งไปที่นิ้วมือของเสี้ยเพิ่งเหยา เพื่อที่จะฟันลงไป!

“รนหาที่ตาย!

ดวงตาของเฉินเฟิงเบิกกว้างจนแทบแตก การกระทำของเฉิ นองโร ทำให้ความโมโหที่อยู่ตรงหน้าอกของเขา จุดประกาย ออกมาจนหมด!!

เขาเดินเพียงก้าวหนึ่ง ก็ไปถึงตรงหน้าของเฉินอิง โร หมัด เหล็กของเขาฟาดไปที่ศีรษะของเฉินอิงโรอย่าแรง!

หัวใจของเธอเต้นแรง!

เป็นไปได้ยังไงที่เฉินเฟิงว่องไวขนาดนี้?

แทบจะตอนที่คิดได้ เฉินอิง โรหมุนตัวหันหลังหนี จากตำแหน่ง เดิมที่เธออยู่

ทําให้เธอรอดพ้นจากหมัดเหล็กที่สามารถเอาชีวิตไปได้ของ

เฉินเฟิง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ