ลูกเขยมังกร

บทที่ 660 การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก



บทที่ 660 การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก

ขอให้เธอกับเฉินเฟิงหย่ากันแล้ว เธอก็ยังเป็น

เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อฟ้ายังไม่สว่าง เฉินเฟิงตื่นขึ้นมาจากความฝัน ลืมตาทั้งคู่มาเห็นภายในห้องมืดมิด เงียบสงบมาก จนทำให้ ได้ยินเสียงหายใจของเสียเพิ่งเหยา ที่นอนอยู่ด้านข้าง

ใช

เสียเพิ่งเหยานอนอยู่ด้านข้างเขา หันด้านข้างให้กับเขา มือทั้ง คู่กอดเขาไว้ นอนอยู่อย่างสบาย

ถึงแม้เมื่อคืนเสี้ยเพิ่งเหยา จะบอกว่าให้เขานอนโซฟา แต่

สุดท้ายก็ยังคงใจอ่อน ให้เขาได้ขึ้นมานอนบนเตียง แต่ไม่ให้เขา

ทำอะไร ยิ่งไม่ให้ขยับมือเท้า ยังแบ่งเขตนอนคนละครึ่งอย่าง

ชัดเจน

เฉินเฟิงละอายใจต่อความผิดของตน กลับความรู้สึกผิดในใจ ที่มีต่อเสียเพิ่งเหยา จึงทำตัวว่าง่าย เรียบร้อย จนเมื่อเสียเพิ่ง เหยานอนหลับไปแล้ว เขาก็ไม่ไปแตะต้องเสียเพิ่งเหยา

เขาขยับตัวเบาๆ ไม่ให้รบกวนถึงการนอนหลับของเสี้ยเพิ่ง เหยา แล้วจูบบนหน้าผากของเสี้ยเพิ่งเหยาเบาๆ

เมื่อทําทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาก็ลงจากเตียง ไปอาบน้ำล้างหน้า แปลงฟันในห้องน้ำ
“ทําไมคุณตื่นแล้ว?” หลังจากที่ล้างหน้าล้างตาเสร็จ เฉินเฟิง เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็เห็นว่าเสียเมิ่งเหยาตื่นแล้ว

“ฉันก็ตื่นตรงเวลาเป็นประจำ ทำไมจะตื่นไม่ได้ เสี้ยเพิ่งเหยา พูดว่า “อีกอย่าง ฉันนอนหลับตื้นมาก คุณเสียงดังขนาดนี้ จะไม่ ตื่นได้หรือ”

“ผมผิดไปแล้วครับ

เฉินเฟิงยิ้มอย่างรู้สึกผิด แล้วก็พูดขึ้นว่า “ท่านประมุขส่วน ให้ ผมไปหาหลังจากตื่นนอนแล้ว ผมตั้งใจจะวิ่งไปเกสต์เฮาส์ซีหู ถือว่าออกกำลังกาย คุณนอนต่อไปก่อน รอเมื่อผมจัดการเรื่อง ทางนั้นเสร็จแล้ว ผมจะกลับมาหาคุณ

“อืม ตอนเที่ยงฉันไปทานข้าวกับคุณ หลังจากนั้นก็กลับจงไห เสี้ยเมิ่งเหยาพยักหัว

“รีบขนาดนี้เลยหรือ?” เฉินเฟิงค่อนข้างแปลกใจ

“ทางนั้นมีโครงการหนึ่งเดิมต้องตกลง เซ็นสัญญากัน ฉัน เลื่อนไปแล้วสองวัน จะเลื่อนอีกไม่ได้แล้ว เพราะโครงการนั้นคู่ ต่อสู้เยอะมาก หากเลื่อนอีก ก็จะตกอยู่ในมือคนอื่นแล้ว” เสี้ยเพิ่ง เหยาพูดอธิบาย

ได้ยินคำพูดของเสี้ยเพิ่งเหยา ในใจเฉินเฟิงรู้สึกซาบซึ้งมาก เดินไปข้างเตียงอย่างไม่รู้ตัว โน้มตัวลง แล้วก็จูบหน้าผากเสีย เพิ่งเหยาอีกครั้ง

ครั้งนี้ เบามาก แต่กลับลึกซึ้งมาก
ทันใดนั้น เมื่อเดินเฟิงกำลังจะลุกขึ้น กลับถูกแขนทั้งคู่ของเสีย เพิ่งเหยา โอบคอไว้ หลังจากนั้นก็จูบปากของเขา

เสียเพิ่งเหยา เห็นเฉินเฟิงมีท่าทีแบบนี้ เธอเอียงอายเป็น อันดับแรก แล้วก็ทําเป็นเชิดหน้า พูดขึ้นว่า “อย่าแม้แต่จะคิด

เมื่อพูดเสร็จ เสี้ยเมิ่งเหยาก็หันตัวกลับไปอีกครั้ง หันหลังให้ กับเฉินเฟิง เหมือนกำลังทิ้งขว้างเฉินเฟิง แต่ที่จริงคือกำลังปิดบัง ความเอียงอายของตนเอง คิดถึงเมื่อกี้ที่ตนเองหวั่นไหว เธอ อยากที่จะหารูมุดเข้าไป ไม่ต้องออกมาตลอดไป

“ผมรู้อยู่แล้ว” เฉินเฟิงบ่นพึมพำ หลังจากนั้นก็ไปสวมเสื้อผ้า อย่างหงุดหงิด

“ฮ่าๆ… เมื่อได้ยินเสียงของเฉินเฟิง เสียเพิ่งเหยาหัวเราะขึ้น

มาอย่างอดไม่ได้ ความเอียงอายนั้นก็จางหายไป

ตอนเจ็ด โมงเช้า เฉินเฟิงวิ่งมาถึงเกสต์เฮาส์ซีหู ก่อนหนาน เทียนรออยู่ที่นั่นนานแล้ว

“เห็นที อาการบาดเจ็บของคุณไม่ได้หนักเลย” ก่วนหนาน เทียนเดินมาหา พร้อมยิ้มพูด

“ครับ บาดเจ็บเพียงเล็กน้อย ไม่ได้เป็นอะไรมากครับ” เฉินเฟิงพยักหัว

“งั้นคุณแกล้งได้เหมือนมาก รู้ไหมตอนนั้น รวมทั้งผมกับทุก คน ต่างก็คิดว่าคุณถูกจึงเถิงทำร้ายบาดเจ็บ สถานการณ์ไม่ดีต่อ คุณเลย คิดไม่ถึงว่าคุณตั้งใจแกล้งทำเป็นได้รับบาดเจ็บ แล้วก็ลงมือกะทันหัน ต่อสู้กับจึงเถิงอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว กระบวนท่า เดียวก็ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บหนัก จนการต่อสู้สิ้นสุด” ก่วน หนานเทียนยิ้มพูดอย่างขมขื่น

“การแข่งขันการต่อสู้ก็เหมือนการทำศึก สถานการณ์มีการ เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จึงต้องเลือกทางเลือกที่เป็นประโยชน์ กับตนเองมากที่สุด” เฉินเฟิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“อืม น่าเสียดาย ไม่ว่าจะเป็นในสนามรบ หรือว่าเวทีการต่อสู้ คนที่รู้หลักการนี้มีไม่มาก

กวนหนานเทียนเดินไปด้วย คุยกับเฉินเฟิงไปด้วย และพยักหัว พูดว่า “นี่ก็สามารถพูดในทางอ้อมได้ว่า วงการศิลปะการต่อสู้ หวาเชี่ยในรุ่นเยาว์นี้ ยังไม่ต้องพูดถึงความสามารถ พูดถึงเพียง ประสบการณ์ในการต่อสู้ คุณเป็นอันดับหนึ่งอย่างไม่ต้อง สงสัย…เมื่อเทียบกับคุณแล้ว พวกนักสู้คนอื่นๆพวกนั้นเหมือน ดอกไม้ในแจกันประดับห้องมากกว่า ยอมรับสถานการณ์ที่ เปลี่ยนแปลงไม่ได้

“คุณชมเกินไปแล้ว” เฉินเฟิงพูดขึ้นอย่างถ่อมตน

“ไม่ได้ชมเกินไป เป็นความจริง

ก่วนหนานเทียนพูดพร้อมกับหันมามองดูเฉินเฟิง แล้วก็ เปลี่ยนเรื่องพูดขึ้นว่า “คุณน่าจะเอารู้แล้วว่าวันนี้ผมจะพูดเรื่อง อะไรกับคุณ”

“ครับ เกี่ยวกับเรื่องการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก”
เฉินเฟิงพยักหัว คนอื่นยังเดารู้ว่าเป็นเรื่องนี้ เขาเองก็รู้ดีแก่ใจ

มาก “คุณเข้าใจการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก ในครั้งนี้ ม น้อยแค่ไหน?” ส่วนหนานเทียน ไม่ได้รีบร้อนที่จะขอคําตอบจาก เฉินเฟิง แต่ถามขึ้นเช่นนี้ก่อน

“ตามที่ผมรู้ การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก ในครั้งนี้ นัก สู้ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในระดับสูงสุดพวกนั้นแทบจะไม่ลงแข่งขัน ทำให้การแข่งขันระดับมหาปรมาจารย์ไร้สีสัน แต่ตระกูลจึง ตระกูลศิลปะการต่อสู้ที่ ไม่ยุ่งกับภายนอก สำนักกับทายาทที่ แข็งแกร่งที่สุดจะลงแข่งขัน ให้เยาวชนรุ่นใหม่ของการแข่งขัน ศิลปะการต่อสู้นี้เต็มไปด้วยเงินทอง อาจกล่าวได้ว่าเป็นโอกาสที่ หายาก ในรอบหลายทศวรรษ” เฉินเฟิงพูดในสิ่งที่ตนเองรับรู้ ออกมา

“เห็นที่คุณก็เข้าใจแล้วอย่างลึกซึ้ง” กวนหนานเทียนพูดขึ้น แต่ก็ไม่รู้สึกแปลกใจ ยังไงเฉินเฟิงก็มีช่องทางแหล่งข่าวที่เป็น ของตัวเอง อยากสืบรู้เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องยาก

“งั้นคุณคิดยังไง? ตัดสินใจแล้วหรือยัง? จะเข้าร่วมแข่งขัน หรือไม่?” ก๋วนหนานเทียน ถามติดต่อกันสามคำถาม แท้จริงแล้ว ก็เป็นเพียงแค่คำถามเดียว

เมื่อพูดเสร็จ เขาหยุดฝีเท้าลง มองดูเฉินเฟิงอย่างรอคอยค่ ตอบ

“ตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจ” เฉินเฟิงพูดขึ้น

“ตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจ?
ได้ยินคําพูดของเฉินเฟิง ส่วนหนานเทียนค่อนข้างอึง เดิมเขา คิดว่า เฉินเฟิงจะต้องเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับ โลก ในครั้งนี้ เป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะได้สร้างชื่อเสียงกึกก้อง

“ท่านประมุข วน อยากให้ผมเข้าร่วมแข่งขัน เฉินเฟิงมองดูสีหน้าของส่วนหนานเทียน แล้วถามขึ้นในทันใด

“ใช่” กวนหนานเทียนพยักหัว ยอมรับตรงๆ “ผมอยากให้คุณ เข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก ในครั้งนี้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ