บทที่ 352 แกล้งถอยเพื่อสู้

“แกหมายความว่าไง?

หลีสื้อผิงตากระตุก เหมือนคิดอะไรขึ้น มาได้ เขาพูดด้วยสีหน้าไม่เชื่อว่า “แกคงไม่ คิดจะบอกว่า แกคิลเอาออเดอร์ยาต้านมะเร็ง จากโรงพยาบาลตุงถึงมาได้หรอกนะ?”

“ไม่ได้หรือไง?” เฉินเฟิงยิ้มเย็น

หลี่ฮ็อผิงเดือดทันที: “นี่เฉินเฟิง แกรู้ตัว ไหมว่าตัวเองพูดอะไรออกมา?!”

“นั่นน่ะโรงพยาบาลตุงถึงนะ! ไม่ใช่โรง พยาบาลเล็กๆข้างนอก ออเดอร์ของพวกเขา น่ะฉันออกโรงเองยังไม่ได้เลย แกซะอีก ออก ไปไม่ถึงชม.กลับมาบอกฉันว่าแกคิลมาได้ แล้ว?”

“แกฝันไปหรือเปล่า?”

“พี่หลี่ เจ้าขยะ ฝันกลางวันแน่ๆ ท่าทาง พวกมันน่ะนะ วิ่งไปโรงพยาบาลตุงถึง ฅนรับ ผิดชอบฝ่ายจัดซื้อไม่มองพวกมันสักนิด จะคุย สัญญากับพวกมันหรอ? เป็นไปได้ยังไง?”

“ถ้าพวกมันสองคนติลออเดอร์มาได้ ผม จะกระโดดลงจากนี้ไปเลย” หยางขุยยิ้มหน

“เฉินเฟิงที่มาใหม่นี่ ความสามารถไม่ เยอะ ลมปากกลับไม่น้อยเลยนะ

“นั่นสิ คุยโม้ไม่ดูสถานที่ กล้าบอกว่าดิ ลออเดอร์โรงพยาบาลตุงถึงมาได้ ทำไมไม่ บอกว่าบ้านายเปิดโรงพยาบาลตุงกิงซะเอง ล่ะ”

พนักงานของฝ่ายขายพากันหัวเราะเยาะ สนุกปาก เฉินเฟิงเห็นพวกเขาโง่หรือไงเนี่ย โรงพยาบาลตุงถึงน่ะเป็นกำแพงเหล็กเลยนะ พนักงานฝ่ายขายเคยไปเสียหน้าที่โรง พยาบาลตุงถังมาแทบทุกคน ไม่มีใครรู้สึกว่า พวกเขาว่า การดิลสัญญากับโรงพยาบาลตุง ถึงน่ะยากขนาดไหน

แต่พอเฉินเฟิงกับหลี่เล่อออกไปไม่ถึง ซม.ก็กลับมาแล้ว ยังบอกว่าได้ออเดอร์โรง พยาบาลตุงถึงมาอีก โม้ทับใครล่ะเนี่ย?

“ไม่เชื่อกันเลย?” เฉินเฟิงกวาดสายตา มองทุกคน ยิ้มหยันมุมปากมากขึ้น

“ไม่เชื่อ!

“คนโง่เท่านั้นแหละที่เชื่อ!”

“นั่นสิ นําเข้าสมองน่ะแหละถึงเชื่อ ถ้า นายดิลออเดอร์มาได้จริง งั้นพวกเราก็กลาย เป็นขยะน่ะสิ”

เฉินเฟิงยิ้มส่ายหน้า ดึงสัญญาออกมา จากซองเอกสารชูมือขึ้นต่อหน้าทุกคน พูด เสียงเรียบว่า: “ดูสิว่านี่อะไร?”

“นี่มันก็แค่กระดาษธรรมดาไม่ใช่หรอไง? ยังต้องดูอีก แกคิดว่าพวกเราตาบอดหรือไง หะ?” หยางกุยยิ้มหยันรับเอกสารในมือเฉินเฟิ งมาดูผ่านๆหนึ่งรอบ ก่อนจะชะงักสีหน้าตะลึง

“ทําไมหรอ? ” เห็นหยาง ยไม่พูดอะไร หล่ อ งเริ่มขมวดคิ้ว “หลี่…ผู้จัดการหลี ฝ่ายตรงข้ามใน สัญญา นี้คือ…คือโรงพยาบาลตุงถึง…” หยาง ยกลืนน้ำลายดังเลือก พูดเสียงสั่นเล็กน้อย

“เป็นไปไม่ได้!” หลี่อผิงหน้าขรึมฉับ พลัน โผเข้ามาแย่งสัญญาในมือหยางขุยไปดู

หลายวินาทีผ่านไปสีหน้าเขาเริ่มแย่ลง เรื่อยๆ และยังแฝงความเหลือเชื่อและตะลึงไว้

ฝ่ายตรงข้ามในสัญญาคือโรงพยาบาล ! ตุง งจริงๆ

ไม่เพียงมีลายเซ็นผู้รับผิดชอบ แถมยัง ลงตราประทับด้วย!

“ไอ้สองคนนี้ไปดิลสัญญามาจากโรง พยาบาลตุงถึงได้จริงหรือ?”

สีหน้าเปลี่ยนของหยางขุยกับหลสื้อผิง พนักงานทุกคนเห็นอยู่กับตา ถ้าสัญญามี ปัญหาจริงๆ ทั้งคู่คงโพล่งออกมาแล้ว ไม่รอ จนตอนนี้หรอก “ใครช่วยแกดิลสัญญานี้มาได้หา?!” หลี่ สื้อผิงเงยหน้าขึ้นฉับพลัน ตะคอกถามเสียงดัง

คำพูดของเขาทำให้บรรยากาศในบริษัท

เงียบกริบ

จริง!

จริงจริง!

สัญญาเป็นของจริง!

ทุกคนเบิกตากว้างอย่างตะลึง สีหน้า เหลือเชื่อ คําพูดของหลี่ซื้อผิงเป็นการการันตี

ว่าสัญญาเป็นของจริง

ออเดอร์ของโรงพยาบาลตุงถึงเอามาได้

จริงจริง!

“ผู้จัดการหลี คุณพูดงี้หมายความว่า ไง?! ” หลี่เล่อกําหมัดแน่นอย่างโกรธจัด เขา กับเฉินเฟิงเซ็นสัญญาได้ออเดอร์ใหญ่ขนาดนี้ มาให้บริษัทเภสัชกรรมคางเหม่ย หลี่ซื้อผิงไม่ เห็นความดีความชอบพวกเขาไม่พอ ยังสงสัย พวกเขาอีก แกว่าฉันว่าหมายความว่าไงล่ะ?” หลี่ สื้อผงสีหน้าถมึงทึง

“ไอ้ขยะสองตัวอย่างพวกแก พวกแกรู้ดี อยู่แก่ใจ อย่าว่าแต่เรื่องสัญญากับโรง พยาบาลตุงถึงเลย ถ้าไม่มีใครนำทาง พวกแก คงไม่ได้เจอแม้แต่หน้าคนดูแลโรงพยาบาล ง ถังด้วยซ้ำ!”

“ดังนั้นสัญญาฉบับนี้ไม่ใช่พวกแกไปดิ ลมาได้แน่! ” หลี่ซื้อผิงแผดเสียงกร้าว ไม่ว่ายัง ไงเขาก็ไม่มีทางยอมรับว่า สัญญาฉบับนี้ เฉินเฟิงกับหลี่เล่อไป ลมาได้

เขาไม่ยอมให้เจ้าขยะสองตัวนี้มาหยาม หน้าเอาได้!

“ไม่ใช่พวกผมสองคนไปดิลมา? งั้นเป็น คุณหรือไง?!” เฉินเฟิงยิ้มเย็น ปฏิกิริยาของหลั สื้อผิงเขาเดาได้นานแล้ว

พอเฉินเฟิงพูดแบบนี้ สีหน้าหลี่จื้อผิงยิ่ง แย่หนัก ยังไงซะฉันไม่สน สัญญานี้พวกแกต้อง ใช้วิธีสกปรกได้มาแน่” หลี่อผิงตัดบทเอา ดื้อๆ

“วิธีสกปรก?” เฉินเฟิงยิ้มเย็น

“ดี ดีมาก!”

“หลี่เล่อ โทรหาคนรับผิดชอบโรง พยาบาลตุงถัง บอกพวกเขาว่า บริษัท เภสัชกรรมคางเหม่ยไม่ยอมรับสัญญาที่พวก เราเซ็นมา ให้พวกเขายกเลิกสัญญาทันที!!

หลี่เลอยิ้มดีใจรีบพยักหน้า วิธียอมถอย เพื่อสู้ของเฉินเฟิงนี่เด็ดนัก

หลี่สื่อผิงไม่ยอมรับสัญญา เฉินเฟิงก็ให้ ทางโรงพยาบาลตุงถึงยกเลิกสัญญาเลย แต่ ถ้ายกเลิก งั้นหลี่ อผิงก็ไม่ต้องคิดเป็นผู้ จัดการต่อไปแล้ว เนื่องจากคนที่ทำให้บริษัท เภสัชกรรมคางเหมยขาดรายได้ใหญ่จากโรง พยาบาลตุงถึงไปก็คือเขาน่ะเอง

“ห้ามโทร!” นั่นไง หลี่เล่อยังไม่ทันหยิบมือถือออก มา หลี่สื่อผิงก็ร้องห้ามเสียงหลง ถ้ายกเลิก สัญญากับโรงพยาบาลตุงถึง งั้นเรื่องวันนี้จะ ปิดผู้บริหารระดับสูงไม่มิดทันที ถึงเวลานั้นขอ แค่ผู้บริหารระดับสูงสอบถามนิดเดียว ก็จะรู้ว่า เป็นเพราะเขา ทางโรงพยาบาลตุงถิงถึง ยกเลิกสัญญา

ความรับผิดชอบนี้เขารับไม่ไหว!

“คุณบอกไม่ให้โทร ก็ไม่โทรหรอ?” เฉินเฟิงยิ้มเย็น เขามองหลี่เล่อ พูดอย่างเย็น ชาว่า: “โทร!”

“อืม พี่เฟิง!” หลี่เล่อพยักหน้าหนักแน่น สําหรับเฉินเฟิงแล้ว ตอนนี้เขาเชื่อหมดหัวใจ เลย โดยเฉพาะตอนที่เห็นฝีมือเฉินเฟิง เขายิ่ง ไม่ลังเลเลย

พอเห็นหลี่เล่อกดเบอร์โทรคนรับผิด ชอบโรงพยาบาลตุงถึงจริงๆ หลี่ซื้อผิงลนลาน ทันที เขารีบขอร้องเฉินเฟิง: “เฉินเฟิง อย่า โทรนะ! ขอร้องล่ะ อย่าโทร!” “ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมงานในบริษัท เดียวกัน มีอะไรเราตกลงกันได้นะ”

“ถ้านายโทรไปจริงๆ ไม่เพียงฉันจะโดน หางเลข นายกับหลี่เล่อก็จะอดค่าคอมมิชชั่น นะ… หลี่สื่อผิงพยายามเกลี้ยกล่อมอย่างยาก ลําบาก น้ำเสียงอ่อนลงอย่างไม่รู้จะอ่อนยังไง

ท่าทางแบบนี้ของเขาทำให้พนักงาน มากมายมองตะลึง

นี่มันหลี่จื้อผิงที่เย่อหยิ่งคนนั้นหรอ? ทําไมตอนนี้ดูหงอแบบนี้ล่ะ?

ตอนนี้นึกได้แล้วว่าทุกคนเป็นเพื่อนร่วม งานกัน?” เฉินเฟิงยิ้มหยันประชดเข้าให้หนึ่ง ประโยค ที่จริงมือถือหลี่เล่อไม่มีเบอร์โทรคน รับผิดชอบโรงพยาบาลตุงถึงเลย เขากับหลั่ เล่อแค่เล่นละครเท่านั้น

ระหว่างทางทีมา เขาก็เดาได้แล้วว่า หลี่ สื้อผงจะเบี้ยว เลยคิดแผนนี้กับหลี่เล่อออกมา

ถ้าหลี่ อผงยอมรับว่าแพ้พนันโดยดี เขา ก็จะปล่อยหล่อผิงสักครั้ง

แต่หลี่ อผิงหาเรื่องตายเอง เขาก็ไม่มี

ทางใจอ่อนแน่!