บทที่ 570 ย้อนกลับ

เธอนึกภาพไม่ออก เงินเพิ่งทำอะไรลงไป ถึงสามารถทำให้คน พวกนี้ที่ฆ่าคนได้อย่างไม่กะพริบตา คุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่กล้า แม้แต่จะขยับ

ทันใดนั้น ไม่รอให้หลินหวั่นซิวได้สติกลับมาจากความตื่น ตระหนก เฉินเฟิงอุ้มเธอ แล้วก็จากไปอย่างรวดเร็ว

เฉินเฟิง ปล่อยวางความคิดที่จะสังหารพวกซงเสียจื้อจิ๋วไปชั่ว ขณะ

เพราะสําหรับเขาแล้ว เวลาตอนนี้การปกป้องหลินหวั่น ว ให้ ปลอดภัยสำคัญที่สุด ส่วนการฆ่าสังหารพวกชงเสี้ยจื้อจิ๋ว ไม่ จําเป็นต้องรีบร้อนในตอนนี้

เมื่อเงินเฟิงจากไปแล้ว พวกซงเสี้ยจื้อจิ๋ว ต่างก็โล่งใจพร้อมๆ กัน หลังจากรอให้เงาร่างของเฉินเฟิง หายลับไปแล้วอย่างสิ้นเชิง ต่างก็ค่อยลุกขึ้นมา

ภายใต้คําคืนมืดมิด ความหวาดกลัวกับความไม่สบายใจบน ใบหน้าพวกเขาค่อยๆจางหายไป ความหดหูกลับมาแทนที่ เป็น รู้สึกหดหู่ยิ่งกว่าการกินข้าว แล้วเจอหนูตายในจานข้าวเสียอีก

สมาชิกที่เหลือทั้งสามสิบคนของขวัญนินจา กับนินจาทั้งเก้า คน เดินไปหางเสียวอย่างเงียบๆ พร้อมกับความหดหู
“ท่านชงเสีย ต่อไปพวกเราจะทำอย่างไรดี?” จวนจีโย่เอื้อถาม

“แม่ง กูจะไปรู้ได้อย่างไรว่าจะทำยังไง?”

สีหน้ายงเสี้ยจื้อจิ๋วเต็มไปด้วยความหงุดหงิด ทางด้านขวัญ นินจา เขาเป็นหัวหน้ารับผิดชอบการปฏิบัติภารกิจในครั้งนี้ ตอนนี้กลับกลายเป็นเช่นนี้ เขาไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับครอบครัว อย่างไร

ได้ยินเสียงตำหนิของซงเสียจื้อจิ๋ว จนโย่เอ้อหุบปากเงียบ อย่างรู้ตัว ไม่หาเรื่องใส่ตัวอีก คนอื่นก็ยิ่งหุบปากเงียบสนิท

แล้วก็ในตอนนี้ มือถือของซงเสียจื้อจิ๋วก็ดังขึ้น เสียงเรียกเข้า ตั้งอยู่ภายใต้ค่ำคืนที่เงียบสงบ ฟังแล้วก็แสบหูอย่างมาก

เสียงเรียกเข้าที่ดังขึ้นกะทันหันทำให้สูงเสียจื้อจิ๋วสั่นไปทั้งตัว และสายตาของพวกจวนจีโย่เอ้อ ต่างก็มองมาหาเขาพร้อมกัน

หลังจากนั้น ภายใต้การจ้องมองของพวกจนโย่เอ้อ ซึ่ง เสี้ยจื้อจิ๋วหยิบมือถือออกมาด้วยสีหน้าย่ำแย่ หลังจากที่เห็นสาย เรียกเข้าที่ปรากฏบนโทรศัพท์คือกงปั่นบ้านฉาง สีหน้าก็ยิ่ง ย่ำแย่กว่าเดิม

“ท่าน…”

หลายนาทีผ่านไป ซึ่งเสี้ยจื้อจิ๋วยังคงรับโทรศัพท์ สีหน้าเต็มไป ด้วยความตำหนิอย่างไม่เป็นสุข เขาไม่รู้จะรายงานกงปั่นบ้าน ฉางยังไง
“ผมเพิ่งได้รับข่าว โลงเหยถูกฆ่าตายทั้งบ้านแล้ว เหตุนี้น่าจะ เป็นฝีมือของเฉินเฟิง เขาน่าจะรู้เรื่องแผนการของพวกเราจาก โรงเหย่ คืนนี้จะต้องไปหาพวกคุณที่นั่นแน่ พวกคุณเตรียมรับมือ ด้วย ปลายสายโทรศัพท์ กงปั่นบ้านฉางพูดขึ้นด้วยเสียง เคร่งขรึม

“ท่าน เขามาแล้ว” ซงเสี้ยจื้อจิ๋วพูดขึ้นด้วยเสียงขมขื่น

“อะ… อะไรนะ? เขาไปแล้ว?

เสียงคำพูดของซงเสี้ยจื้อจิ๋วดังขึ้น กงปั่นบ้านฉางตกตะลึง รีบ ถามขึ้นว่า “ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไง? พวกคุณจัดการเขาแล้ว หรือยัง?”

“เปล่า เขาฆ่าเซียนเยเจิ้งกับจายเถิงเหยสูง ปรมาจารย์ทั้ง สองท่านตายแล้ว ตัวประกันก็ช่วยเหลือไปแล้ว…

“นี่…เป็นไปได้ยังไง?

ครั้งนี้ ไม่รอให้ซงเสียจื้อจิ๋วพูดเสร็จ กงปั่นป้านฉางพูด ขัดจังหวะเขา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดหนีกับไม่อยากเชื่อ

ในฐานะที่เป็นหัวหน้าครอบครัวกงปั่น เขารู้ความสามารถของ เซียนเย่เจิ้งกับจายเถิงเหยสูงเป็นอย่างดี สำหรับเขาแล้ว ทั้ง สองคนลงมือฆ่าเงินเฟิง ถือเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

แต่ตอนนี้ ซงเสี้ยจื้อจิ๋วกลับบอกเขาว่า เงินเฟิงฆ่าสองคนนั้น ตายแล้ว และยังช่วยหลินหวั่นวไปแล้ว…..

เวลานี้ เขารู้สึกเหมือนได้ยินคำพูดที่ไร้สาระที่สุดในชีวิต
เป็นไปได้หรือ?

ไร้สาระหรือ?

“กๆ กๆ ….

สิ่งที่ตอบกลับกุงปุ่นบ้านฉางคือเสียงกระสุนปืนคำรามดังสนั่น อย่างรุนแรง

ห่างออกไปร้อยเมตร เฉินเฟิงถือปืน ยิงใส่ฝูงคนอย่างบ้าคลั่ง เขาย้อนกลับมาฆ่า

เฉินเฟิงไปแล้วก็หวนกลับ

หลังจากที่พาหลินหวั่นจิ๋วไปซ่อนไว้ในที่ปลอดภัยแล้ว ก็รีบ หวนกลับมา ฆ่าพวกซงเสียอวอย่างสิ้นซาก

หลังจากเสียงปืนดังขึ้น ลูกกระสุนครามเข้าหาฝูงคน เหมือน กับการเกี่ยวข้าว ตัดล้มเป็นกอง ในทันที เลือดสาดกระจายไปทั่ว ทิศ

“อ๊าก…”

“เฉินเฟิงคนนั้นกลับมาอีกแล้ว

“เขาจะฆ่าพวกเราทั้งหมด

“บหนีเร็ว”

ทันใดนั้น ทุกคนแตกตื่น คนที่ไม่ถูกยิงเหมือนจะกลายเป็นบ้าตะโกนด้วยความหวาดกลัวไปด้วย หนีไปคนละทิศคนละทางไป

“หมอบลง”

ในขณะเดียวกัน จวนจีโย่เอ้อหลักขงเสียจื้อจิ๋วที่ตกอยู่ใน อาการนิ่งอึ้งล้มลง แล้วก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง เตือนให้ทุกคน หมอบลง

เพราะการหนีไม่ใช่ทางรอด มีแต่จะทำให้ตกเป็นเป้าหมาย

ในขณะที่เสียงเตือนของจวนจีโย่เอ้อดังขึ้น ก็มองเห็นลูกน้อง แต่ละคนล้มจมอยู่ในกองเลือด ชงเสียจื้อจิ๋วตกใจจนสั่นไปทั้งตัว มือถือที่อยู่ในมือแทบหล่น

“เกิดอะไรขึ้น?”

และในตอนนี้ ปลายสายโทรศัพท์มีเสียงของกงปั่นบ้านฉางดัง ขึ้นอีกครั้ง เขาได้ยินเสียงปืน และได้ยินเสียงตะโกนร้องอย่าง วุ่นวาย

“ท่าน…ท่าน เฉินเฟิงคนนั้นย้อนกลับมาฆ่าอีกครั้งแล้ว…. ซงเสี้ยจื้อจิ๋วตอบโดยไม่รู้ตัว น้ำเสียงสั่นเทา จนพูดจาไม่ ชัดเจน

“อย่าไปต่อสู้กับเขา รีบพาคนหนีไป” กงปูนป้านฉางได้ยินแล้ว ก็โกรธจัดขึ้นมาทันที หลังจากโกรธแล้ว เขาก็พูดสั่งการอย่าง เด็ดขาด
แลกเปลี่ยนผลประโยชน์ที่น้อยที่สุดเพื่อผลประโยชน์สูงสุด เป็นสไตล์การกระทําของเขา

ตอนนี้ เฉินเฟิงใต้ฆ่าเขียนเย่งเจิ้งกับจายเถิงเหยสูงกาย และ ยังช่วยหลินหวั่นช่วไปแล้ว พวกชงเสี้ยจื้อจิ๋ว ไม่มีตัวประกันให้ เงินเฟิงต้องเป็นกังวล หากต่อสู้กับเฉินเฟิง ถือเป็นการตีก้อนหิน ด้วยก้อนกรวดอย่างไม่ต้องสงสัย

“ครับ ท่าน”

ชงเสี่ยจื้อจิ๋วรีบตอบ แล้วก็กดวางสายโทรศัพท์

ในขณะเดียงกัน ขณะที่ทุกคนกำลังหมอบอยู่บนพื้น เสียงปืน หยุดลง เฉินเฟิงหยุดยิง หลายลับเข้าไปในความมืด

ถึงแม้เสียงปืนจะหยุดแล้ว แต่ความหวาดกลัวภายในใจของ

ซงเสียจื้อจิ๋ว กับทุกคนไม่ได้ลดน้อยลงเลย

เพราะพวกเขาต่างก็รู้ เฉินเฟิงยังอยู่ เพียงแค่หยุดโจมตีชั่ว ขณะเท่านั้น เช่นเดียวกับพายุฝนที่หยุดกระหน่ำไปชั่วคราว ความตายจะมาถึงในทุกเวลา

“ท่านชงเสี้ย เฉินเฟิงคนนั้นกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้แน่ ท่านจะ ต้องตัดสินออกคําสั่ง ทําอะไรสักอย่างโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นพวก เราทั้งหมดที่นี่ ล้วนต้องตายอยู่ที่นี่

นับว่าจวนจีโย่เอ้อค่อนข้างมีสติ เขารีบพูดเตือนซึ่งเสี้ยจื้อจิ๋ว ว่า “เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว พวกเราจะหนีไปพร้อมกันทั้งหมดไม่ ใต้ ผมขอเสนอให้พี่น้องสำนักงานถังยิ่งคุ้มกัน ให้พี่น้องสำนักนินจาของเราพาท่านหนีไป

ซงเสียจื้อจิ๋วได้ยินเช่นนี้ ก็พยายามสงบสติอารมณ์ของตน เขา รู้ว่า จวนจีโย่เอ้อพูดนั้นถูกต้อง

อย่างแรก พวกเขาอยากที่จะมีชีวิตรอดทั้งหมด ยากยิ่งกว่า การปีนขึ้นฟ้า

อีกอย่างหนึ่ง คนพวกสำนักงานถัง ถึงแม้ก็เป็นยอดฝีมือของ ขวัญนินจา แต่นินจาของสำนักนินจา เป็นยอดฝีมือของยอดฝีมือ เป็นรากฐานของขวัญนินจา ชีวิตของพวกเขาสำคัญ และมีค่ากว่า พวกสำนักงานถัง ตายไปหนึ่งคนถือเป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่

“เฉินเฟิงจะฆ่าพวกเราทั้งหมด พวกเราจะยอมเขาไม่ได้ ตอบโต้ ต้องตอบโต้”

ชงเสี้ยจื้อจิ๋วตะโกนพูดสั่งขึ้นว่า “พี่น้องสำนักจ้านถังทั้งหมด หยิบอาวุธของพวกคุณขึ้นมา ขอเพียงเฉินเฟิงปรากฏตัว ให้ ลงมือยิงทันที”

“ครับ ท่านชงเสีย”

เมื่อได้ยินคำสั่งของซงเสียจื้อจิ๋ว ถึงแม้ยอดฝีมือที่เหลือของสํา นักจํานถัง ถูกเฉินเฟิงฆ่าจนหวาดกลัว แต่ก็ยังรับคำสั่งเป็น อันดับแรก

นี่เป็นการแสดงให้เห็นว่าการควบคุมจัดการของขวัญนินจา การทําตามคำสั่งแทบจะสามารถใช้คำว่ากระทำโดยไม่ต้องประนีประนอม