บทที่ 51 มันส์มากแล้ว

เสิ่นจุนเหวินขมวดคิ้ว และมีความโกรธอยู่มาก คนโง่ อย่างจางตงเฉิน กล้ามาต่อล้อต่อเถียงกับตัวเองอีก

“เจ็ดสิบล้าน! ” พูดพลางเสิ่นจุนเหวินกัดฟันกรอด

ในที่แห่งนั้นคนอื่นๆ หยุดหายใจโดยพลัน โดยไม่กล้า หายใจเสียงดังด้วยซ้ำ พวกเขาเข้าใจกันหมด ว่าการ ประมูลมันจะเดินมาถึงจุดนี้ มันไม่ใช่การขายสิ่งๆนั้นแล้ว มันเป็นการขายเลือดเนื้อ และภาพลักษณ์ต่างหาก!

คนร่ำรวยทั้งสองคน ไม่มีใครยอมใคร! ในตอนนี้เอง ต้องตัดสินแพ้ชนะให้ได้ ต้องมีสักฝ่ายที่ต้องหัวแตกเลือด ซิบแน่นอน!

“แปดสิบล้าน! เสิ่นจุนเหวิน ถ้าเกิดคุณกล้าเพิ่มอีก อย่า มาโทษนะว่าฉันไม่เกรงใจ! ” จางตงเฉินพูดเสียงดัง ด้วย แววตาลึกเกินบรรยาย

“ไอห่า! กล้ามาขู่ฉันเหรอ?

เสิ่นจุนเหวินโกรธมากเหลือเกิน การที่เขามาวันนี้ ถึง แม้ว่าจะเอามาหลายร้อยล้าน แต่กลับไม่ได้คิดจะจ่ายหมด หน้าตัก สิ่งที่เขาคาดการไว้ อย่างมากก็จ่ายออกไปสักสิบ ยี่สิบล้านก็น่าจะประมูลสำเร็จแล้ว แต่ใครจะไปคิด ว่าจะ ได้เจอไอโง่อย่างจางตงเฉิน เขายอมจ่ายเจ็ดแปดสิบกว่า ล้านมาสู้กับเขา เพื่อผู้หญิงคนเดียว

เสิ่นจุนเหวินเองขี่หลังเสือแล้วลงยาก
“ใช่สิ กำลังขู่อยู่นี่ไง คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าฉันมาก็ ไม่มีประโยชน์อะไร? ฮาๆ คุณทำเป็นเก่งต่อไปเถอะ! ” จางตงเฉินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง โดยที่ลูกตาเต็มไปด้วย เส้นเลือดเข้ม

“คุณชายจาง คุณชายเสิ่น คุณทั้งสองคนใจเย็นๆ ก่อน นะ อย่าเพิ่งโมโห….” ในตอนนี้ ซุนกุ้ยฟางพูดด้วยสีหน้ายิ้ม แย้ม พลางพยายามจะโน้มน้าว แต่เห็นได้ชัดเลยว่าจางตง เฉินกับเสิ่นจุนเหวินนั้นความโกรธขึ้นหัวไปแล้ว พวกเขา โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายแพ้ก็ต้องโกรธ อย่างแน่นอน ตระกูลจางกับตระกูลเสิน ไม่ใช่คนที่เธอจะ มาหาเรื่องได้

ซุนกุ้ยฟางรู้แล้วว่านี่มันเล่นใหญ่เกินเบอร์กันมากเกินไป แล้ว ถึงจะซื้อได้ในราคาสูงลิ่ว แต่เธอจะเอาหรือไม่เอา นั่น มันก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง

“หุบปาก! ”

ซุนกุ้ยฟางยังไม่ได้โน้มน้าวอะไรก็ยังพอว่า แต่เมื่อเขา พยายามโน้มน้าวมันยิ่งทำให้เสิ่นจุนเหวินคิดว่าตัวเองถูก หยาม คิดว่าไม่มีเงินพอที่จะจ่าย? !

“ฉันจ่ายเก้าสิบเก้าล้านเก้าแสนเก้าหมื่น! จางตงเฉิน คุณมาสิ” เสิ่นจุนเหวินกัดฟันกรอด พลางตาแดงก่ำ

บ้าไปแล้ว!

บ้าไปแล้วจริงๆ !

แต่ว่า ครั้งนี้ คนที่บ้ากลับกลายเป็นเสิ่นจุนเหวิน
ไม่มีใครคิดเลย ว่าเสินจุนเหวินจะตะโกนออกมาว่าเก้า สิบเก้าล้านเก้าแสนเก้าหมื่น!

แต่นี่มันเกือบร้อยล้านเลยนะ!

เขายอมจ่ายเกือบร้อยล้าน เพื่อผู้หญิงคนเดียวงั้นเห

รอ!

ทุกคนคิดว่าหัวเริ่มมึนๆ เพราะมีเงินก็ไม่อาจทำแบบนี้ได้ แววตาของจางตงเฉินนั้นสงบลงในทันใด: “เสิ่นจุนเห วิน คุณเก่งจริงๆ !

“เสิ่นจุนเหวิน คุณเก่งจริงๆ !

แค่นี้เหรอ? คุณไม่เพิ่มเติมอะไรต่อไปเหรอ? !

ทุกคนตัวแข็งเป็นหิน

เสิ่นจุนเหวินเองก็ตะลึงอึ้งไป พลางมองแววตาของจางตง เฉินที่ดูสงบแต่ก็มีการยักคิ้วหลิ่วตาอยู่ไม่น้อย เขาเลยรู้สึก สั่นเกรงอยู่บ้าง

จู่ๆ เขาก็คิดถึงความเป็นไปได้ หรือว่าตัวเองโดนเล่นงาน

เข้าให้แล้ว? !

ตั้งแต่แรกจางตงเฉิน ก็กำลังเล่นแง่ !

สีหน้าของเสิ่นจุนเหวินมันดูไม่ค่อยดี: “จางตงเฉิน คุณ เล่นแง่กับฉันเหรอ? ! ”

“สิ่งที่คุณชายเสิ่นพูดมันหมายความว่าอย่างไรนะ? จางตงเฉินขมวดคิ้วเป็นปม “เก้าสิบเก้าล้านเก้าแสนเก้า หมื่นเนี่ย คุณเป็นคนพูดออกไปเองหนิ ฉันไม่ได้บังคับคุณสักหน่อย”

“แม่งเอ้ย!

จางตงเฉินไม่พูดแบบนี้ก็ยังพอทน แต่เมื่อเขาพูดแบบนี้ เสิ่นจุนเหวินก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเองโดนเล่นงานเข้าให้แล้ว ว่าการที่จางตงเฉินเริ่มมีท่าทีโกรธขึ้นมา มันเป็นการเส แสร้งทั้งนั้น! รวมไปถึงท่าทีตอนท้ายด้วย!

เขาทำเพื่อให้ตัวเองติดกับนี่เอง!

เสิ่นจุนเหวินทนแทบไม่ไหว จางตงเฉินเป็นคนตัณหา กลับไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเป็นคนมีเงื่อนงำขนาดนี้ได้ล่ะ

เสิ่นจุนเหวินกล้าท้าทายขนาดนี้ เขาคิดว่าหัวใจของตัว เองเหมือนโดนกรีดจนเลือดไหล แต่นี่มันร้อยล้านเลยนะ ถึงแม้ว่าเขาจะมีเงิน แต่ก็ไม่ใช่การใช้จ่ายแบบนี้สิ

มันยิ่งทำให้เสิ่นจุนเหวินรู้สึกแย่ เพราะมันไม่ใช่ความเสีย หายด้านการเงิน แต่เป็นเรื่องของสติปัญญาต่างหาก สติ ปัญญาของเขาโดนคนที่วันๆ เอาแต่เที่ยวผู้หญิงเล่นงาน เข้าให้แล้ว!

“คุณชายเส้น ถ้าเกิดว่าคุณจ่ายเก้าสิบเก้าล้านเก้าแสน เก้าหมื่นไม่ได้ แล้วจะคืนคำ ฉันจะจ่ายแปดสิบล้าน เพื่อซื้อ ตัวคุณเสี้ยก็แล้วกัน” จางตงเฉินพูดอย่างเรียบๆ

“แม่งเอ้ย! ใครบอกว่าฉันจ่ายไม่ไหวล่ะ! ” เมื่อเรื่อง ดำเนินมาถึงตรงนี้ ถึงจะรู้ว่าตัวเองถูกเล่นงาน แต่ว่าเสิ่นจุน เหวินก็ไม่มีทางคืนคำที่เพิ่งจะพูดออกไป เพราะแบบนั้นมัน จะยิ่งเสียหน้า
“เอาไปสิ ร้อยล้าน! ” เสิ่นจุนเหวินกัดฟันหยิบแบล็ %3D กการ์ดออกมา ก่อนจะส่งให้ซุนกุ้ยฟาง

“คุณชายเสิ่น นี….นี่มันเยอะเกินไปแล้ว” ซุนกุ้ยฟางขำ เยาะเย้ย ให้ตายอย่างไรเธอก็ไม่มีทางกล้ารับบัตรนี้ ถึง แม้ว่าบัตรนี้จะมีถึงร้อยล้าน แต่ถึงเธอจะถือเอาไว้ได้ แต่ก็ ไม่มีทางจ่ายออกไปได้

“เพี้ยะ”

เสิ่นจุนเหวินตบหน้าซุนกุ้ยฟางเข้าอย่างจัง พลางพูด ว่า: “ฉันบอกให้คุณหยิบไปคุณก็รับไปสิ คุณดูถูกฉันใช่ ไหม!

“คุณชายเสิ่น ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น ฉันเปล่า! ฉันจะไป กล้าดูถูกคุณได้อย่างไร” ซุนกุ้ยฟางรีบส่ายหัว พลางพูด เสียงดัง เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าคนที่เห็นว่าเงินเป็นดั่ง ชีวิตแบบเธอ อยู่มาวันหนึ่งเมื่อได้เห็นเงินจำนวนหนึ่งร้อน ล้านมาอยู่ตรงหน้า กลับไม่กล้าหยิบ

“คุณนายซุน คุณรับเอาไว้เถอะ คุณชายเสิ่นไม่สนใจเงิน จำนวนน้อยขนาดนั้นหรอก” จางตงเฉินยิ้มพลางพูด เขารู้ ว่าในหัวของซุนกุ้ยฟางนั้นคิดอะไรอยู่ เพราะกลัวว่าถ้ารับ เงินล้านบาท แล้วเสิ่นจุนเหวินจะมาแก้แค้นเธอ ก็ไม่พูดไม่ ได้ว่าซุนกุ้ยฟางนั้นฉลาดมาก ว่ากันตามนิสัยของเสิ่นจุนเห วินที่ได้รับอะไรมาต้องตอบคืนอย่างนั้น จะต้องมาแก้แค้น เอแน่นอน

“เพี้ยะ”
ww

เสิ่นจุนเหวินตบเข้าไปที่บ้องหูของซุนกุ้ยฟางอีกครั้ง

“ยัยโสเภณี ถ้าเกิดว่าคุณไม่รับบัตรนี้ไป วันนี้ฉันจะฆ่า คุณให้ตายเลย!

เสิ่นจุนเหวินข่มขู่อย่างโหดร้ายจางตงเฉินทำให้เขาเสีย หน้ามามากพอแล้ว ตอนนี้ซุนกุ้ยฟางกลับไม่อยากจะรักษา หน้าเขาอีก นี่มันยากตายหรือไง

“ฉันจะรับเอาไว้ ฉันรับเอาไว้ก็ได้ค่ะ คุณชายเสิ่น คุณ อย่ามาทำร้ายฉันอีกเลย” เสิ่นจุนเหวินพูดมาขนาดนี้แล้ว ซุนกุ้ยฟางก็ไม่กล้าพูดอะไรไปมากกว่านี้ ความโกรธแค้น ของเสิ่นจุนเหวินนั้น ทำได้เพียงทำอะไรอย่างระมัดระวัง

เมื่อเห็นซุนกุ้ยฟางรับบัตรไป สีหน้าทุกคนก็ยิ่งแปลกใจ ขึ้นไปอีก เพราะไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะเกิดเรื่องวุ่นวาย ขึ้นมา เงินจำนวนหนึ่งร้อยล้าน คนหนึ่งก็พยายามจะให้ ส่วนอีกคนก็ไม่กล้ารับเอาไว้

พูดได้เพียงว่า ครั้งนี้จางตงเฉินร้ายมาก หลอกลวงเสิ่น จุนเหวินให้ตายใจได้ขนาดนี้ จนกระทั่งเสิ่นจุนเหวินพูด อะไรไม่ออกเลยทีเดียว

“คุณเก็บเงินเอาไว้ คืนพรุ่งนี้พาเสี้ยเมิ่งเหยามาหาฉันที่ อาคารหวงเห้า ถ้าเกิดถึงตอนนั้นแล้วฉันไม่เจอใคร พวก คุณสามคน ต้องโดดลงจากยอดตึกอาคารหวงเห้าซะ! ”

เสิ่นจุนเหวินมองซุนกุ้ยฟางกับหลินหลันด้วยแววตาคม ลึก ก่อนจะพูด ถึงแม้ว่างานประมูลวันนี้เขาจะได้ตามเป้า หมายของเขา แต่เขากลับดีใจไม่ออกเลย
ในทางกลับกันเขากลับเจ็บปวด เพราะว่าเราต้องจ่ายเงิน ไปมาก การจ่ายไปร้อยล้านนี้ไป เพื่อหลอกลวงเฉินเฟิง เมื่อคิดๆ ไปก็รู้สึกเจ็บใจจนแทบจะมีเลือดไหลออกมา

“อีกอย่าง จางตงเฉิน กล้ามาหาเรื่องฉัน ก็รีบเตรียมเงิน ในการตอบแทนไว้ให้ดีเถอะ! ” ก่อนจะไป เสิ่นจุนเหวินก็ขู่ เอาไว้อีกประโยคหนึ่ง มันไม่ได้เหมือนกับคนที่ไม่มีเงินและ ไม่มีคนสนับสนุนอะไรอย่างซุนกุ้ยฟาง เพราะคนสนับสนุน จางตงเฉิน ยังมีตระกูลจางอยู่ ดังนั้นเขาเองก็ไม่สามารถ ทำอะไรจางตงเฉินได้ แต่ว่าหลังจากออกไปแล้ว จะทำ อะไรเล็กๆ น้อยๆ เพื่อทำกับจางตงเฉินนั้นก็ยังพอจะเป็นไป ได้

“เอาสิ ฉันรออยู่” จางตงเฉินยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูดขึ้น