ลูกเขยมังกร

บทที่281 กระบี่มา



บทที่281 กระบี่มา

ไม่ไกลจากที่นั่น เฉินเฟิงเห็นภาพนั้น ภายในใจของเขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชม

” ลูกผู้ชายจริงๆ”

ถึงแม้จะไม่ถูกกับโหัชิงซง แต่สิ่งที่โห้ชิง ซงท่าในยามคับขัน ล้วนอยู่ในสายตาของ เขา

ตั้งแต่ ค่าปรากฏตัวออกมาจนถึงตอนนี้ ให้ชิงชงไม่เคยคิดที่จะหนีมาก่อน

ความคิดเดียวของเขาคือการปกป้องให้ หงเย็นและทหารรับจ้างมากมายของตระกูล

ให้

เขามีพร้อมทั้งความซื่อสัตย์และภักดี

คนแบบนี้ ถึงแม้จะเป็นศัตรู แต่เฉินเฟิงก็ รู้สึกนับถือเขาอย่างมาก

เฉินเฟิงเดินเข้าไปหา สี่พี่น้องตระกูลเฉินตกใจอย่างมาก “คุณ ขายเฉิน คุณคิดจะทำอะไร?”

ตึง ! ”

เฉินเฟิงตอบโดยไม่แม้แต่จะหันหน้า

กลับมา

ดึง?

สี่พี่น้องตระกูลเฉินอดไม่ได้ที่จะหันหน้า มามองกัน ทั้งสี่มองเห็นความตกใจของกัน และกันผ่านสายตาคู่นั้

งูดำแสดงฝีมือที่ร้ายกาจขนาดนี้ออกมา แล้ว เฉินเฟิงยังคิดจะไปยุ่งกับมัน?

ขณะที่ทุกคนกำลังถอยหนี มีเพียงแค่ เฉินเฟิงเท่านั้น ที่เดินไปด้านหน้า

ท่ามกลางผู้คน มองเห็นเขาอย่างชัดเจน

“เจ้าเด็กคนนี้ นายคิดจะทําอะไร ?!”

ให้เจียหมิงมองไปยังเฉินเฟิง เขาตกใจ เป็นอย่างมาก สีหน้าของโห้หงเย็นก็เต็มไปด้วยความ คาดไม่ถึง เฉินเฟิงกำลังจะรนหาที่ตายหรือ ไง?

หรือว่าเขาดูไม่ออก สําหรับทุกคนแล้ว งู คําตัวนี้อยู่ยงคงกระพัน

เฉินเฟิงเดินไปอย่างไม่รีบและไม่ช้า

ไม่นานเขาก็มาถึงตรงหน้าให้ชิงชง เมื่อเห็นเฉินเฟิง สีหน้าของโหัชิงชงก็

แปลกใจเป็นอย่างมาก “แกคิดจะทำอะไร?” “ช่วยแก” เฉินเพิงคลายยิ้มบางๆ

ช่วยฉัน?

ให้ชิงชงพูดเสียงนิ่งลงมา เขาเกือบค่า เฉินเฟิงว่าน้ำเข้าสมองแล้ว

“ระวัง ! “

ในเวลานี้เอง งู พุ่งตัวเข้ามา ม่านตา ของให้ชิงซงหดเล็กลง เขากำลังจะลงมือ จัดการงูดำก่อนเฉินเฟิง แต่เฉินเฟิงเร็วกว่าเขา !

ให้ชิงซงเห็นเพียงแค่แสงสว่างผ่านหน้า เขาไป จากนั้นกำหมัดแน่น แล้วชกลงบนหัว ของงู วอย่างแรง

“ผวะ !!

เสียงดัง ม

เฉินเฟิงถอยหลังหนึ่งก้าว

แต่เขาก็ไม่ถูกงูดำทำอะไร หัวของมัน ขึ้นสูง มีเสียงร้องโหยหวนออกมาจากลำคอ ของมัน

ภาพนี้ ทําให้ทุกคนที่อยู่ในนั้นอ้าปาก ค้าง สายตาของพวกเขาฉายความไม่อยากจะ เชื่อออกมา

ตำแหน่งที่หมัดของเฉินเฟิงค่อยลงไป บนหัวของงูดำ มีเลือดไหลออกมา !

นี่เป็นครั้งแรกที่มันได้รับบาดเจ็บหลัง จากโผล่ออกมาจากในน้ำ ! เฉินเฟิงทําได้ยังไง?

ต้องรู้ก่อนว่า แม้แต่ลูกปืนที่ยิงไปบนหัว ของงูดำ ก็ทําได้เพียงแค่ทิ้งร่องรอยเอาไว้ แต่ ตอนนี้ อาศัยเพียงแค่หมัดของเฉินเฟิง ก็ ทําลายการป้องกันของงูได้แล้ว

ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ !

สมแล้วที่แกเป็นถึงจอมยุทธ์ ! ” ”

ให้ชิงชงพูดออกมา สีหน้าของเขาเต็ม ไปด้วยความตกใจอย่างปกปิดไม่ได้

ถึงแม้จะเดาได้แต่แรกแล้วว่าเฉินเฟิง เป็นจอมยุทธ์ แต่ตอนที่เฉินเฟิงแสดงความ สามารถของจอมยุทธ์ออกมานั้น เขายังคง ตกใจ

ในความคิดของเขา ถึงแม้ว่าเฉินเพิ่งจะ เป็นจอมยุทธ์ ให้ตายยังไงก็เป็นได้แค่หนึ่งจิ้ง ข็นกลาง

แต่ตอนนี้ หมัดที่เฉินเพิ่งแสดงออกมา นั้น ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหมิงจิ้งสักนิด ! อย่างน้อยๆเขาก็ต้องเป็นอ้านจึงขั้นสูง !

แม้แต่ตัวเขา ก็อยู่คนละชั้นกับเฉินเฟิง เฉินเพิงไม่ได้สนใจให้ชิงชง ทว่าหันไป มองงูคําด้วยความสนใจ

ไม่รู้ว่างดำมีชีวิตอยู่ในฉวนซานมานาน กี่ปี มันถึงได้มีพลังจิตเล็กน้อยด้วย

ดวงตาสีเขียวของมันจ้องมองมาที่ เฉินเฟิง ความหวาดกลัวที่ฉายออกมาจาก ดวงตาคู่นั้นชัดเจนมาก ไม่ต่างอะไรกับความ หวาดกลัวของมนุษย์

“ดาบมา”

เฉินเฟิงยื่นมืออกไป

เฉินจื่อเหวินคว้าดาบที่อยู่ด้านหลังออก มา แล้วชูขั้นสูง

ดาบถูกโยนออกไปบนอากาศ จากนั้น หยุดอยู่ในมือของเฉินเฟิง

มีดาบอยู่ในเมือง เฉินเฟิงมั่นใจขึ้นมาก หมัดเมื่อกี้ที่เขาชกลงไป เขาสามารถรู้ ได้แล้วว่างู ร้ายกาจแค่ไหน ยิ่งกว่าอ้านจิ้ง ขั้นสูง ใกล้เคียงกับหัวจึงขั้นต้น

สู้ตัวเขาในตอนนี้ไม่ได้เล็กน้อย

แต่เป็นเพราะมีบาดแผลอยู่เต็มตัว ดังนั้น ต่อให้พลังในการป้องกันของมันจะแข็งแกร่ง แค่ไหน ความแข็งแกร่งของมันไม่น้อยไปกว่า หัวจิ้งขั้นต้น

ใช้เพียงแค่คําปั้น เขากลัวว่าตนเองจะ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคํา

ดังนั้นจึงจําเป็นต้องมีดาบ

แทบจะเวลาเดียวกันกับที่เฉินเพิ่งคว้าจับ ดาบ งูด้ขยับตัวแล้ว

งูพุ่งตัวออกมาเหมือนกับลูกปืน มันเล็ง เป้ามาที่เฉินเฟิง

สีหน้าของเฉินเฟิงยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขากระทืบเท้าเบาๆ แล้วกระโดดขึ้นสูง หลบ การจู่โจมของงูดำ งูขนาดใหญ่พุ่งเข้าหาก้อนหินที่เฉินเฟิง ยืนอยู่เมื่อกี้

“ปัง ! “เสียงดังขึ้น

คล้ายกับรถขนาดเล็กพุ่งเข้าชนก้อนหิน ทำให้ก้อนหินแตกกระจาย เหมือนโดนลูกปืน ยิงเข้าใส ก้อนหินกระจายเป็นสี่ทิศ

คนที่อยู่รอบนอก หัวใจของโห้หงเย็นบี บร้ต จากนั้นก็ผ่อนคลายลงมา

สี่พี่น้องตระกูลเฉินเองก็โล่งใจ ตอนแรก นึกว่าเฉินเฟิงจะหลบการจู่โจมของงูดำไม่ทัน แล้ว แต่สภาพของเฉินเฟิงในตอนนี้ กลับไม่ เป็นอะไรแม้แต่น้อย

จู่โจมไม่โดนตัวเขาแม้แต่น้อย

ความหวาดกลัว ฉายออกมาจากดวงตา คู่นั้นของงูดำมีมากขึ้นกว่าเดิม อีกทั้งยังฉาย ความโกรธออกมา มันจ้องเขม็งมาที่เฉินเฟิง ตัวของงูเคลื่อนไหวไม่หยุด มันเลื้อยไปมา ทำให้เกิดรอยที่ยาวเฟือย แต่มันก็ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเฟิง คล้ายกำลังมองหาจุดอ่อนของเฉินเฟิง

“มีความหมาย” เฉินเฟิงหัวเราะเล็กน้อย งูดำตัวนี้ มีความฉลาดเล็กน้อย

เฉินเฟิงผ่อนคลายขึ้นมา จงใจเปิดเผย จุดอ่อนของตนเองออกมา

หนึ่งวินาทีต่อจากนั้น งูดำพุ่งตัวเข้ามา เหมือนไฟฟ้ากระพริบ

เสียงดังสั่นสะเทือนเลื่อนลั่น !

กล้ามเนื้อของเฉินเฟิงเกร็งไปหมด นัยน์ตาของเขาเคร่งขรึมขึ้นมา

เขาจับดาบที่อยู่ในมือแน่น ตัวของเขามี ออร่าที่ทรงพลังเปล่งออกมา ดาบยาวพุ่งตัว ออกไป

ดาบยาวลอยอยู่เหนืออากาศ เหมือน สายรุ้งทั้งเก้าตัดลงบนตัวของงูดำ เบาเหมือน ขนนก และหนักเหมือนภูเขา ! “ควาก”

ดาบยาวตีลงบนจุดที่เจ็ดนิ้วนับจากหัว ของงู ทำให้เกิดรอยแผลขนาดใหญ่ เลือด ของงูพุ่งออกมา กระฉูดออกมาบนอากาศ

เลือดตกลงมาบนอากาศเหมือนฝน งูดำ ชูคอขึ้นสูง มันร้องด้วยความเจ็บปวด

ทุกอย่างเงียบกริบ

มันได้รับบาดเจ็บแล้ว !

ได้รับบาดเจ็บอีกครั้งแล้ว !

ถ้าจะบอกว่าการที่เฉินเพิ่งทำให้งูดำได้ รับบาดเจ็บ สามารถใช้คำว่าดวงมาอธิบาย เช่น นั้นครั้งที่สองที่เขาทำให้มันได้รับบาดเจ็บ ไม่ใช่เพราะดวงอย่างแน่นอน ต้องเป็นเพราะ ความสามารถของเขา !

เฉินเฟิงลงมาบนพื้นด้วยความมั่นคง

นัยน์ตาของงูดำ เผยให้เห็นความหวาด

กลัวเหมือนมนุษย์ ตัวของคําค่อยๆขยับไปทางฉวน

“คิดจะหนี?”

เฉินเฟิงหัวเราะในสําคอ ตอนนี้คิดอยาก จะหนีแล้วหรอ?

มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก !

เฉินเฟิงก้าวเท้าออกไปหนึ่งก้าว กระโดดขึ้นไปบนอากาศ

เฉินเฟิงลอยอยู่บนอากาศ คล้ายกับว่า ตรงหน้าของเขามีบันไดเสียอย่างนั้น

ทุกย่างก้าวของเฉินเฟิง เต็มไปด้วยพละ กำลัง แรกเริ่มนั้นเหมือนน้ำป่าไหลหลาก

จากนั้นก็เหมือนสึนามิ ตอนที่เขามาถึงตรงหน้าของงูดำ คล้าย

กับว่าทุกอย่างกลับตาลปัตร ! เวลานี้ ดาบของเฉินเฟิงฟันลงมา ไม่มีใครสามารถบรรยายความคมของ ดาบได้ !

ดาบที่ฟันลงไปในครั้งนี้ ราวกับว่า สามารถฟันสวรรค์และพื้นดินออกไปสองท่อน

นัยน์ตาของทุกคน มีเพียงแสงสีน้ำเงินที่ ฟันลงมาจากบนฟ้าลงสู่พื้นดิน !

แสงนี้ คล้ายกับดาบยาวฟันลงไปบนน้ำ ทําลายอุปสรรคทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย

ฟันลงไปบนตัวของงูดำ

ลำตัวที่หนาเหมือนถัง ของงูดำ และ เกล็ดงูด้านนอกที่แข็งเสียยิ่งกว่าเหล็กทั้งยัง สามารถป้องกันตนเองจากลูกกระสุนได้ ภาย ใต้การฟันลงไปในครั้งนี้ คล้ายกับกระดาษบาง เป็นเต้าหู้ที่ถูกหั่น

“ฉีก !”

งูดำร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวดรวด

ร้าว หัวของงูตกลงไปตามทิศทางของดาบ ยาว เลือดพุ่งออกจากลำตัวของงู แผลที่ถูก ฟันนั้นเนียนกริบ คล้ายกับกระจก

“ตึ้ง”

หัวงูที่ใหญ่เหมือนภูเขาและลําตัวยาว กว่าสิบเมตรของมันตัดขาดจากกันบนอากาศ กระแทกลงไปบนพื้น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ