บทที่ 6 นายน้อยเฉิน

“เสิ่น…. เถ้าแก่เสิ่น ผม..ผมขอโทษ” ลูก กระเดือกของหวังต้าไห่เลื่อนขึ้นลง ดวงตาของเขาเต็ม ไปด้วยความหวาดกลัว ตบตีเสิ่นหงชัง ถึงยืมความกล้า แสนเท่าให้เขา เขาก็ไม่กล้าหรอก

“เสียงตบตี”

เสิ่นหงส์ขังตบหน้าหวังต้าไห่ ด้วยการตบอย่าง รุนแรง จนหวังต้าไห่นั่งลงกับพื้น

จากนั้น เขาก็หันกลับมา และโค้งตัวให้เฉินเฟิ งด้วยความเคารพ และกล่าวว่า”ขออภัย นายน้อยเฉิน ทำให้คุณตกใจแล้ว”

ท่าทีเสร็จสิ้นในครั้งเดียว! คนดูเงียบไปทั้งหมด!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนขยี้ตากัน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่เชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็นเลย

ชายที่ร่ำรวยที่สุดในชางโจวก้มหัวลงให้กับชาย หนุ่มคนหนึ่ง?!

ถ้าฉากนี้ต้องแพร่กระจายออกไป กลัวว่าเมืองชาง โจวจะสะเทือน!

ตัวตนที่แท้จริงของหนุ่มคนนี้คือใครกันแน่?!
ในสมองของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลาย คนคำราม แต่พวกเขารู้สึกหายใจติดขัดรุนแรง

“ประธานเสิ่น พูดเกินไป ผมไม่เป็นไร” เฉินเฟิงก ล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ไม่จำเป็นต้องรอให้เฉินจงพูด เขาก็สามารถมองออกได้ว่าบุคคลที่อยู่ตรงหน้านี้คือ ใคร ยังไงเขาก็เป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในชางโจว เฉินเฟิง เห็นรูปถ่ายของเสิ่นหงชังในหนังสือพิมพ์ข่าวการเงิน และเศรษฐกิจเป็นประจำ

“นายน้อยเฉิน เรื่องนี้เป็นความประมาทของผมเอง คุณไม่ต้องกังวล ผมจะให้พวกเขาชดใช้อย่างสาสม เอง กับคนที่ทำให้คุณขุ่นเคืองในวันนี้” ดวงตาของเสิ่น หงชังฉายแววแห่งความเป็นปรปักษ์เล็กน้อย คนพวก หวังต้าไห่เกือบทำให้เขาเจอภัยที่ร้ายแรง เขาจะให้ อภัยง่ายๆ ได้อย่างไร

“ประธานเสิ่น จงไว้ชีวิตของผม!%3D

“ประธานเสิ่นผมผิดไปแล้ว! คุณปล่อยฉันไป

เถอะ”

พัฟ พัฟ.

ทันทีที่เสิ่นหงชังพูดจบหวังต้าไห่และเจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยสองสามคน ก็คุกเข่าลงบนพื้น ด้วยกัน น้ำตาไหลพราก และการชดใช้ที่ในปากของ เสิ่นหงชังนั้น ไม่ได้ง่ายเพียงแค่ทำให้พวกเขาตกงาน มือหรือเท้าหักก็ยังถือว่าเบา!
“หุบปาก!” เสิ่นหงส์ขังตะโกนอย่างเย็นชา และทุก คนก็เงียบทันที

การแสดงออกของเสิ่นหงชังเย็นชา เขาสามารถ กลายเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในชางโจวได้จากไม่มีอะไร เลย ไม่ใช่ง่ายๆเพียงแค่ทำธุรกิจเป็นอย่างเดียว

คนเหล่านี้กล้าที่จะรุกรานเฉินเฟิง พวกเขาก็ ต้องเตรียมพร้อมที่จะชดใช้มัน!

เฉินเฟิงเหล่ตาของเขา เขาสามารถมองออกได้ว่า การแสดงออกของเสิ่นหงชังนั้น ดูเหมือนจะไม่ใช่ของ

ปลอม และหวังต้าไห่และคนอื่นๆ จะต้องถูกลงโทษ

อย่างโหดร้ายแน่ๆ

“ช่างมันเถอะครับ ประธานเฉิน”เฉินเฟิงโบกมือ และพูดว่า : ” พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผมเลย ประธาน เสิ่นปล่อยให้พวกเขาทำงานต่อไปเถอะ ถ้าประธานเสิ่ นรู้สึกไม่สบายใจ ก็สามารถหักเงินเดือนหนึ่งเดือน ของพวกเขาแต่ละคน เป็นการลงโทษแทน”

ในที่สุดเฉินเฟิงก็ยอมใจอ่อน แม้ว่าหวังต้าไห่และ

คนอื่นๆจะมีความผิดก็จริง แต่พวกเขาก็ไม่ได้ทำผิด มากจนมากเกินไป เฉินเฟิงไม่อยากทำลายชีวิตของ หวังต้าไห่เพราะตัวเอง หลังจากที่ออกจากตระกูลเฉิน เฉินเฟิงเข้าใจดี

มาก ในช่วงสามปีของการส่งอาหาร สำหรับคนที่อยู่ที่

ฐานล่างของสังคม บางครั้งมันก็ยากที่จะมีชีวิตอยู่
บางทีสำหรับตัวเอง มันเป็นเพียงการตัดสินใจเล็ก น้อย แต่สำหรับหวังต้าไห่และคนอื่นๆ การตัดสินใจ ครั้งนี้ เป็นถึงเรื่องของชั่วชีวิต

เสิ่นหงชังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่เมื่อ เฉินเฟิงพูดเช่นนี้ เขาก็จะต้องไว้หน้าของเฉินเฟิงโดย ธรรมชาติอยู่แล้ว

“ยังไม่ขอบคุณนายน้อยเฉินเหรอ!”เสิ่น หลัง มอง %3D คนพวกนั้นด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังต้าไห่และคนอื่นๆ ก็รีบปืนขึ้น ไปหาเฉินเฟิง และก้มหัวขอโทษ

เฉินเฟิงไม่ได้พูดอะไรเลย เขาหวังเพียงว่าหลัง จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ หวังต้าไห่และคนอื่นๆจะมี ความทรงจำที่ยาวนาน ไม่ใช่ทุกคนที่ดีเท่ากับตัวเขาใน ครั้งนี้

เสิ่นหงชังก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกัน การแสดงของเฉินเฟิงยังคงทำให้เขาประหลาดใจมาก และมันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับนายน้อยของตระกูล ใหญ่คนอื่นๆ ที่เขาเคยพบมา

เฉินเฟิงไม่เพียงแต่ไม่ได้ใช้อำนาจเหนือกว่า แต่ดู เหมือนเขาจะไม่มีความเย่อหยิ่งแม้แต่น้อย ถ้าไม่ใช่เพ ราะเฉินจงพูด เขาคงไม่เชื่อแน่ๆ ว่าคนนี้ที่อยู่ต่อหน้า เป็นคนมาจากตระกูลเฉินในเมืองหลวง

และคนนี้…
ยังขี่จักรยานไฟฟ้ามาด้วย

เสิ่นหงส์ขังอดไม่ได้ที่จะมองไปที่จักรยานไฟฟ้าที่

ขาดเป็นชิ้นๆ บนพื้นด้วยสีหน้าแปลกๆ “นายน้อย เราเข้าไปกันเถอะ” ในขณะนี้ เฉินจง

ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย และนำทางโดยเสิ่นหง ชัง เฉินเฟิงก็เข้าไปในบ้านพักสไตล์ปราสาทสไตล์ ยุโรป

การตกแต่งของบ้านพักมีความหรูหรา และสง่า งาม และผนังสีขาวเหมือนหยก ให้ความสดชื่น

ระหว่างทาง เสิ่นหงชังแนะนำให้เฉินเฟิงรู้จัก บ้าน พักแห่งนี้ เป็นบ้านพักที่ดีที่สุดบนยู่ฉวนซานพร้อม หน้าต่างกระจกสูงจากพื้นจรดเพดานแบบพาโนรามา ผู้คนที่อาศัยอยู่ในบ้านพัก สามารถเพลิดเพลินกับ ทิวทัศน์ที่สวยงามของภูเขาได้ โดยไม่ต้องออกไปข้าง นอก

บ้านพักครอบคลุมพื้นที่มากกว่าห้าร้อยตาราง เมตร มีสระว่ายน้ำ ห้องออกกำลังกาย โรงภาพยนตร์ สวนหย่อมเล็กๆ..รวมๆแล้ว สิ่งอำนวยความสะดวก ระดับไฮเอนด์ทุกอย่างครบหมด

บ้านพักนี้สร้างขึ้นโดยเสิ่นหงชัง สำหรับที่พักของ ตัวเองเมื่ออายุมาก ไม่ได้ขายให้กับโลกภายนอก แต่ อย่างไรก็ตามหลังจากที่ เฉินจงบอกว่าเขาอยากจะซื้อเมื่อวานนี้ เสิ่นหงซังก็ไม่กล้าปฏิเสธโดยธรรมชาติ เขา ขายบ้านพักให้เฉินจงในราคาห้าหมื่นต่อตารางเมตร

บอกว่าขาย ในความเป็นจริงมันเกือบจะเหมือนกับ การให้ฟรี เพราะแม้แต่ที่อยู่อาศัยธรรมดาที่สุด บนยู่ฉ วนซานก็มีราคาหนึ่งแสนต่อตารางเมตร

บ้านพักแห่งนี้ตั้งอยู่ในทำเลที่ดีที่สุด พร้อม ทิวทัศน์ของภูเขา แม้ว่าจะขายในราคาห้าแสนต่อตา รางเมตร ก็จะมีผู้คนมากมายที่วิ่งเข้ามาแย่งกันซื้อ

เฉินเฟิงพอใจกับบ้านพักหลังนี้มาก เขาเชื่อว่า ถ้า เสี้ยเมิ่งเหยาได้อาศัยอยู่ในนั้น เธอจะมีความสุขมาก อย่างแน่นอน

“นายน้อยเฉิน เริ่มสายแล้ว ผมได้เตรียมอาหาร กลางวันที่บ้านแล้ว นายน้อยเฉินจะให้เกียรติกับผม และให้โอกาสผมในการขอโทษได้หรือไม่” หลังจากพา เฉินเฟิงไปดูบ้านพักแล้ว เสิ่นหงชังก็ถามอย่างไม่มั่นใจ แม้ว่าเฉินเฟิงจะพูดไปแล้วก็ตาม ไม่ได้ใส่ใจเรื่องของ หวังต้าไห่และคนอื่นๆ แต่เสิ่นหงชังยังคงกังวลเล็กน้อย เพราะกลัวว่าเฉินเฟิงจะคิดมากกับเรื่องนี้เมื่อเขากลับ ไป

“ประธานเสิ่น ท่านพูดเกินไป ไม่อะไรต้องขอโทษ เลย เรื่องก่อนหน้านี้ผ่านไปแล้ว ผมจะไม่ใส่ใจ แต่ผม จะพัฒนาอยู่ในเมืองชางโจวในอนาคต อาจต้อง รบกวนประธานเสิ่นดูแลอีกมากมาย

เฉินเฟิงยิ้มและกล่าวว่า ตั้งแต่เขาเข้ามารับมือในธุรกิจของตระกูลเฉิน เขาก็ต้องรับมือกับผู้ประกอบ การท้องถิ่นในชางโจว เสิ่นหงชังเป็นคนฉลาดมาก ถ้า เป็นไปได้ เฉินเฟิงอยากจะดึงเสิ่นหงส์ชังมาอยู่ข้างตัว เอง แต่ไม่ใช่ตระกูลเฉิน

“ฮ่าฮ่า นายน้อยเฉิน คุณล้อเล่นไปแล้ว คำว่าดูแล มันหนักเกินไป นายน้อยเฉินหากมีอะไรที่ต้องให้ผมรับ ใช้ในอนาคต ก็บอกมาได้เลย และผมจะพยายามช่วย อย่างเต็มที่”เสิ่นหงส์ขังหัวเราะอย่างกล้าหาญ

เฉินเฟิงหัวเราะ และไม่พูดอะไรอีก สิ่งที่เสิ่นหงชัง พูดนั้น เพียงแค่ฟังไว้ก็พอ เขาจะไม่โง่ถึงขนาดที่จะ เชื่อมั่น

ความเจริญรุ่งเรืองของโลก ล้วนเป็นไปเพื่อผล กำไร และความเร่งรีบของโลก ล้วนเป็นไปเพื่อผล กำไร

หากไม่มีตระกูลเฉิน คนแบบเสิ่นหงชังจะไม่มีวัน มองตัวเองเลย

“ใช่แล้ว ประธานเสิ่นผมคิดว่ายู่ฉวนซานนี้ค่อน ข้างใหญ่ นอกจากพื้นที่บ้านพักนี้แล้ว ยังมีสถานที่อีก มากมาย ที่มีทิวทัศน์สวยงาม และสถานที่ทาง ภูมิศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม ทำไมประธานเสิ่นถึงไม่คิดที่จะ พัฒนาต่อไป?” จู่ๆเฉินเฟิงก็ถามขึ้นมา

ยู่ฉวนซานเป็นจุดชมวิวที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมือง ชางโจว น้ำพุ่งออกมาจากช่องว่างของหิน และน้ำที่ ไหลเวียนดั่งดอกไม้สีเงิน เหมือนรุ้งหยกห้อยลงมา เป็นหนึ่งในสามสิ่งมหัศจรรย์ของชางโจว จักรพรรดิเฉียน หลงเคยพระราชทานน้ำพุยู่ฉวนเป็นน้ำพุอันดับหนึ่ง โลกใบนี้ ในช่วงราชวงศ์หยวน และราชวงศ์หมิง ยู่ฉวน ซานก็เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการท่องเที่ยว และ ตอนนี้กลายเป็นจุดชมวิวห้าระดับที่มีชื่อเสียงระดับ ประเทศไปแล้ว

แต่เนื่องจากพื้นที่ยู่ฉวนซานมีขนาดใหญ่เกินไป และสถานที่หลายแห่งเป็นพื้นที่สูงชันที่อันตรายมาก ดังนั้น จึงต้องมีการพัฒนาที่ยากลำบาก และต้องใช้ เงินลงทุนสูงมาก

ว่ากันว่า เสิ่นหงชังลงทุนทรัพยากรทางการเงิน ทั้งหมดของเขามาก่อน และพัฒนาพื้นที่ได้เพียงไม่ถึง หนึ่งในสี่ส่วนของยู่ฉวนซานและสามในสี่ส่วนของ พื้นที่ยังเป็นดินแดนบริสุทธิ์

ต่อหน้าดินแดนบริสุทธิ์ที่ไร้ก้นบึ้งแห่งนี้ เฉินเฟิงมี ความคิดอยู่ในใจ