บทที่210 ไม่เห็นเจียเหยียนแล้ว

ซูนแช่เลียนแบบเสียงหมาร้องสองสามที่ติดกัน แต่ผู้คนที่มุงดูกลับ ไม่มีสักคนกล้าหัวเราะ

แต่จิตใจกลับซับซ้อน

ใครๆ ต่างคาดไม่ถึงว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนมาเป็นแบบในตอนนี้ เริ่มต้นตอนที่ซูนแขช่กับเฉินเฟิงท้าพนันกัน เดิมที่ไม่มีคนเคยคิดว่า ซูนแซ่จะแพ้

ถึงแม้ซูนแช่แพ้ ก็ไม่มีใครคิดว่าเฉินเฟิงจะมีความสามารถทำให้ซูน แชปฏิบัติตามสัญญาได้ แต่ตอนนี้.

มองซูนแช่ที่คุกเข่าบนพื้นร้องเสียงหมาอยู่ ทุกคนต่างรู้สึกว่าหน้า ของตนเองเจ็บอย่างร้อนผ่าว ในสนามมีเพียงโยว่หลิงผู้เดียว ไม่รู้สึกเกินคาดสักนิดที่ผลลัพธ์เป็น

เช่นนี้ หล่อนเป็นคนที่รู้ทุกอย่าง เฉินเฟิงมีสถานะประมาณไหน ดังนั้น

ย่อมชัดเจนดี อยู่ต่อหน้าเฉินเฟิง เดิมที่ซูนแช่ดิ้นรนไม่ขึ้นหรอก

ซุนแซ่ปฏิบัติตามสัญญาแล้ว เฉินเฟิงจึงออกไปจากสนามแข่งทันที เตรียมกลับไปที่โรงแรม จูเจียเหยียนถอนหายใจเงียบๆ ตอนที่เฉินเฟิ งออกหน้าแทนพวกเขาพี่น้อง เหยียบย่ำซูนแช่ไปอย่างโหดเหี้ยม

และราคาของความอัปยศอดสูนี้ ใหญ่หลวงอยู่หน่อยๆ

ผิดใจตระกูลซุนเข้า ยังมี ตระกูลเติ้ง! ภูเขาใหญ่สองลูกนี้!

ในวันข้างหน้าตระกูลจูจำเป็นต้องทำตัวระมัดระวังเต็มที่ หากไม่ ระวังสักนิด คงไม่มีทางจะฟื้นคืนได้ตลอดไป

“เพื่อนเฉินเฟิง รอฉันหน่อย!” ตรงกันข้ามกับจูเจียเหยียน เดิมที่จู กว่างฉวนไม่ได้คิดมากขนาดนั้น สำหรับเขาตอนนี้สบายใจก็พอแล้ว เรื่องอนาคตค่อยว่ากันอีกที ช่วงกลางคืน ในที่สุตสถานะของเฉินเฟิงก็ถูกผู้คนขุดออกมา ลูกเขยแต่งงานบ้านตระกูลเสี้ย!

ไม่ต้องสงสัยสักนิด สถานะของเฉินเฟิงดึงคลื่นยักษ์สูงทะมึนขึ้นอีก

ครั้ง

ใครๆ ต่างคาดไม่ถึง ทั้งลงแข่งขันซูเปอร์คาร์ได้ และมีกำลังกดเติ้ง ชื่อซี จากนั้นทำให้ซูนแซ่อับอายคุกเข่าลงร้องเสียงหมาอย่างโหด เหี้ยม กลับเป็นเพียงลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง!

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านในตอนนี้ล้วนเก่งกาจขนาดนี้?

ในโรงแรม ซูนแชโวยวายหยาบคายยกใหญ่ ดวงตาแดงก่ำนำข้อมูล ในมือฉีกแหลกอย่างรุนแรง

ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน!

คาดไม่ถึงจะเป็นลูกเขยสวะที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่ง!

ตีเขาให้ตาย เขาล้วนนึกไม่ถึงว่าคนที่ทำให้เขาได้รับความอัปยศ อดสู จะเป็นคนสถานะแบบนี้

ซูนแซ่โมโหจนใกล้จะเป็นบ้าแล้ว

สามารถพยากรณ์ล่วงหน้าได้เลยว่าคนภายนอกจะเยาะเย้ยเขา อย่างไร

เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลซูน ถูกลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงคน

หนึ่งบีบคั้น คุกเข่าร้องเสียงหมา

ไม่เพียงหน้าของเขาหายเกลี้ยงไป หน้าของตระกูลซูนก็ถูกทำให้ อับอายไปหมด

จำเป็นต้องหาสถานที่นี้กลับมา!

ซูนแซ่กัดฟันอยากพูด ก่อนที่การแข่งรถจะจบลง ถ้าเขาไม่มีทางจัด การเฉินเฟิงให้ตายได้ นั้นตอนที่เขากลับตระกูลซูนคงโดนผู้อาวุโส ของตระกูลเล่นงานตายแน่

เฉินเฟิงยังไม่รู้ว่าสถานะของเขาแพร่กระจายไปทั้งอ่าวโปไห่ เวลานี้เขายังอยู่ในห้องพัก ลิ้มลองว่าการขับเคลื่อนกลางอากาศทำ อย่างไร

เวลานี้จูกว่างฉวนทำหน้าร้อนผลักประตูเข้ามา

“เฉินเฟิง ไม่เห็นเจียเหยียนแล้ว”

“ไม่เห็นเจียเหยียนแล้ว?” เฉินเฟิงจิตใจทำไมเจียเหยียนถึง ไม่อยู่แล้วล่ะ?

“โทรศัพท์หาเธอก็โทรไม่ติด ถามพนักงานของโรงแรมมา พวก เขาก็บอกว่าไม่เห็นจูกว่างฉวนร้อนใจจนเหงื่อผุดออกมา จูเจีย เหยียนไม่ใช่คนที่ออกไปไหนไม่บอกไม่กล่าวแบบนั้น ตอนนี้เธอ หายตัวไปอย่างลึกลับ มีความเป็นไปได้มากว่าจะถูกคนลักพาตัว

“ถามซูนแซ่มารียัง?” เฉินเฟิงถามเสียงทุ้ม ถึงแม้วันนี้เขาจะผิดใจ เติ้งชื่อซีกับซูนพร้อมกัน แต่เติ้งชีไม่เหมือนคนที่สามารถทำเรื่อง ลักพาตัวแบบนี้ออกมาได้ กลับเป็นคนใจแคบแบบนี้ มีความเป็น ไปได้มากว่าจะใช้จูเจียเหยียนมาข่มขู่เขากับจูกว่างฉวน

“ถามแล้ว ซูนแช่เจ้าหมานั้นบอกว่าเขาก็ไม่รู้” จูกว่างฉวนตอบ

“ฉันจะไปถามดูอีกที” เฉินเฟิงลุกขึ้น ซูนไม่ได้หวาดกลัวจูกว่างฉ วนแต่อย่างใด ดังนั้นจึงไม่แน่ว่าเขาพูดความจริงกับจูกว่างฉวน

“ได้” จูกว่างฉวนพยักหน้า

ไม่นานทั้งสองคนมาถึงห้องพักของซูนแช่

เจอซูนแช่เข้า ชั่วขณะนั้นในลูกตาของซูนก็มีไฟโกรธเดือดพ่น ออกมา แต่ไม่นานก็ถูกเขาควบคุมลงไป

“มีธุระอะไร?”

“เจียเหยียนอยู่ที่ไหน?” เฉินเฟิงเอ่ยปากอย่างเย็นขา

“ไม่รู้” ซูนคุมไฟโกรธไว้แล้วตอบ เมื่อสักครู่จูกว่างฉวนพึ่งมาถาม เขาไป แต่เขาไม่รู้จริงๆ ว่าจูเจียเหยียนอยู่ที่ไหน

“ไปเถอะ” เฉินเฟิงขมวดคิ้วเอ่ยปาก หมุนตัวออกไปทันที ซูนแช่ไม่ ได้โกหก เขามองออก

“จะเป็นเติ้งชื่อซีรีเปล่า?” หลังออกมาจากห้องของซูนแช่ จูกว่างฉวน อดถามขึ้นไม่ได้ ถึงแม้เขาจะรู้ดีเซ่นกันว่าอัตราที่เติ้งซื่อชีจะทำเรื่อง แบบนี้น้อยมาก แต่เขายังอดสงสัยไม่ได้

“น่าจะไม่ใช่” เฉินเฟิงขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเติ้งซื่อซีเป็นคนยิ่งยโส โอหังแบบนั้น ลูกไม้ต่ำช้าอย่างการลักพาตัวแบบนี้ เขาคงไม่ใช้หรอก ถ้าเขาอยากจัดการตนเองกับจูกว่างฉวน ล้วนสามารถใช้อำนาจในมือ ของเขาได้โดยตรง

“นายอย่าพึ่งร้อนใจ ฉันจะไปหาบนเขาดูอีกที” เฉินเฟิงบอก เขาเป็น จอมยุทธ์หัวจิ้ง ถ้าวิ่งไปเต็มกำลัง หาที่อ่าวโป๋ไห่รอบหนึ่ง คงใช้เวลาไม่ นาน

“ได้ ฉันจะลงไปด้านล่างเขา” จูกว่างฉวนพยักหน้าแล้ว เรื่องมาถึง เช่นนี้ ร้อนใจไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าอีกฝ่ายพาจูเจียเหยียนไป ถ้าเป้า หมายสุดท้ายเพื่อเขาและเฉินเฟิงจริง เช่นนั้นไม่ช้าก็เร็วต้องเอ่ยปาก ถ้าไม่ใช่ ยิ่งผ่านมาหลายชั่วโมง ความหวังที่จูเจียเหยียนจะมีชีวิตรอด เกรงว่าจะไม่มากแล้ว

หลังออกมาจากขอบเขตโรงแรม เฉินเฟิงหลับตาลง เริ่มสัมพันธ์ กลิ่นของจูเจียเหยียนรอบๆ ด้าน จอมยุทธ์มาถึงหั้วจิ้งเขตแดนนี้ ภายในร่างกายนอกจากพลังลม ตา

วิเศษก็เริ่มค่อยๆ พัฒนาขึ้น

หัวจึงขั้นต้น ถึงแม้แค่หลับตาลง เฉินเฟิงก็สามารถรู้สึกถึงเสียงลม พัดหญ้าขยับภายในระยะร้อยเมตร

นี่คือข้อดีของตาวิเศษ

จอมยุทธ์หัวจิ้งที่สามารถหลบลูกกระสุนได้ สาเหตุใหญ่เป็นเพราะ ครอบครองตาวิเศษ สามารถรู้วิถีลูกกระสุนได้ล่วงหน้า จึงตอบสนอง ออกมาได้

หลังจากนั้นครู่เตียว ทันใดนั้นเฉินเฟิงก็ลืมตาขึ้น ในลูกตาระเบิด ส่องแสงสว่างออกมา

ที่จริงเขาเพียงแต่กอดท่าทีลองดูสัมผัสสักหน่อย กลับคาดไม่ถึงว่า ยังทำให้เขารู้สึกถึงได้จริงๆ

เฉินเฟิงกระทืบเท้าฉับพลัน ทั้งตัวราวกับลูกธนูพุ่งจากสายธนู บินไป ทางที่จูเจียเหยียนหายตัวไป

เวลานี้ บนหินยักษ์ก้อนหนึ่งที่ป่าเขาลึก

ผู้เฒ่าผอมโซที่สวมชุดคลุมสีดำ ผิวพรรณแห้งกร้านกำลังนั่งขัด สมาธิ หลับตาบำเพ็ญฌาน

ขณะเดียวกันตรงหน้าของผู้เฒ่ายังมีหญิงสาวสี่คนแต่งตัวแต่ง หน้าต่างกันกำลังนั่งอยู่ แต่ว่าเวลานี้ ท่าที่ของหญิงสาวสี่คนนี้กลับ แปลกประหลาดอยู่บ้าง

พวกเธอสีหน้าซีดเซียว ล้วนสูญเสียสีเลือดกัน ร่างงามก็กำลังสั่นเทา

ไม่หยุด

บนข้อมือของพวกเธอต่างมีด้ายแดงพันไว้เส้นหนึ่ง ด้ายแดงยาว สองเมตร ด้านหนึ่งพันอยู่บนข้อมือของหญิงสาวทั้งสี่คน อีกด้านหนึ่ง กุมไว้ในมือของผู้เฒ่าผอมโซ

เวลานี้ผู้เฒ่าผอมโซเหมือนกำลังดำเนินวิธีการอะไร ในปากพ่นลม หายใจไม่ขาด ส่วนท้องของเขาหายใจเข้าออก ขึ้นลงไม่หยุด

ดูเหมือนน่าสยองขวัญมาก

สักครู่หนึ่ง เหมือนรู้สึกได้ถึงความไม่ปกติอะไร ผู้เฒ่าผอมโซลืมตา ขึ้นกะทันหัน สีหน้าประหลาดใจไม่นิ่งอยู่บ้าง

ใครมากัน?

ทำไมตนเองถึงมีความรู้สึกวิกฤติของความเป็นความตาย? ความคิด ของผู้เฒ่าผอมโซปกคลุมด้วยความไม่สงบอย่างรุนแรง เขายังไม่เคย รู้สึกถึงวิกฤตความเป็นความตายที่เข้มข้นเช่นนี้มาก่อน เสมือนว่าแวบ เดียวก็ต้องตายไปอย่างนั้น!