ตอนที่ 180 ค่าเช่ารถยี่สิบหกล้านราคาวันละ เท่าไหร่

หลินหลันตกตะลึง ทำไมหลินจ้าวจงจึงตกลง. ง่ายเช่นนี้?!

ตนเองขอน้อยไปใช่ไหม? มันควรจะเป็นหนึ่ง

ล้าน หลินหลันเริ่มรู้สึกได้รับผลกำไรและขาดทุน แต่ ตอนนี้เธอได้พูดคำพูดของเธอออกไปแล้ว หาก เปลี่ยนคำในตอนนี้ ถ้า หลินจ้าวจงไม่เห็นด้วยจะทำ ไงล่ะ?

“กดเงินสด” หลังจากลังเลอยู่นาน หลินหลันก็ ตัดสินใจรับเงิน 500,000 หยวนไว้ก่อน เหตุผลที่ เธอไม่เอาบัตรเพราะกลัวหลินจ้าวจงจะทำอะไรใน บัตร

“ได้ คุณป้า ผมจะโทรหาคนส่งเงินห้าแสนให้ คุณ” แม้ว่าเขาจะดูหมิ่น แต่ หลินจ้าวจงก็ไม่ได้ แสดงออกมาแม้แต่น้อย แต่กลับทำเป็นให้ความ เคารพมาก

หลินหลันพยักหน้า จากนั้นกล่าวอย่าง ระมัดระวัง “คือ 500,000 หยวน ไม่ใช่ 50,000 หยวน ขาดแม้แต่บาทเดียวก็ไม่ได้!”
หลินจ้าวจงยิ้มและกล่าวว่า “คุณป้า คุณวางใจ

ได้เลย”

เสี้ยเมิ่งเหยาที่อยู่ด้านข้างทำอะไรไม่ถูก กล่าว

ได้ว่าหลินหลันตกเป็นทาสของเงินจริงๆ เพื่อเงิน 500,000 เธอคิดเล็กคิดน้อย หยุมหยิมจุกจิก ถ้าเธอรู้ว่า ลูกเขยที่เธอดูถูกมาตลอด มีวิลล่า มูลค่ากว่า 300 ล้านหยวนบนยอดเขา เธอจะไม่เป็น

บ้าเลยเหรอ?

ในไม่ช้าคนของ หลินจ้าวจงก็ขับรถแลนด์โร เวอร์และส่งมอบเงินสดกล่องหนึ่งมา หลินหลันนับ อย่างละเอียดต่อหน้าทุกคนและพยักหน้าด้วยความ พึงพอใจ

จากนั้น หลินจ้าวจง โค้งคำนับเล็กน้อยให้กับ เฉินเฟิง จึงค่อยพา หลินฟางจากไป

“คิดไม่ถึงว่าถังขยะอย่างคุณจะมีประโยชน์ ด้วย” หลังจากที่หลินจ้าวจงจากไปแล้ว หลินหลันก็ อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเฉินเฟิงหนึ่งที เธอคิดว่า หลังจากที่เธอด่าหลินฟางว่าหญิงโสเภณี เธอจะถูก หลินฟางฉีกปาก แต่คิดไม่ถึงว่า ไม่เพียงแต่หลินฟาง จะถูกตบและในที่สุด หลินจ้าวจงยังต้องชุดใช้เงินให้

เธอ 500,000 หยวน

หลินหลันเข้าใจอยู่แล้วว่าท่าทีหลินจ้าวจง ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ไม่ใช่เพราะเธอ แต่เป็น เพราะไอ้ขยะที่เธอใช้ให้ตักน้ำล้างเท้าและดูถูกมา โดยตลอด – เฉินเฟิง

แน่นอนว่ามันไม่ใช่ภูมิหลังของเฉินเพิ่งที่ทำให้ หลินจ้าวจงตกใจ แต่เป็นรถหรูที่เขาเช่ามาอวดรวย ได้เกิดประโยชน์ต่างหาก หลินหลันรู้สึกว่า หลินจ้าว จงอาจเพราะเห็นรถหรูและคิดว่าเฉินเฟิงไม่ธรรมดา เขาจึงเลือกควักเงินห้าแสนเพื่อให้เรื่องมันจบๆไป

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ทันใดนั้นหลินหลันก็รู้สึกว่า เธอ ควรจะซื้อรถหรูสักคัน ต่อไปขับรถคันหรูออกไป ดู สิเพื่อนบ้านในละแวกนั้นมีใครกล้าดูถูกเธออีก

“เฉินเฟิง รถที่คุณเช่าคันนี้ ถ้าจะซื้อมันจะ ราคาเท่าไหร่?” หลินหลันถาม ในความคิดของเธอ รถคันนี้ดูแล้วจะได้รับความนิยมมากกว่าลัมโบร์กีนี เฟอร์รารี่เล็กน้อย ราคาอย่างน้อยก็ห้าล้านอัพ

” ยี่สิบหกล้าน” เฉินเฟิงพูดจางๆ

“ เท่าไหร่นะ?!” หลินหลันเบิกกว้าง เธอได้ยิน ไม่ผิด ยี่สิบ .. หกล้าน? !

“ยี่สิบหกล้าน” เฉินเฟิงยิ้มและกล่าวเขาคงเดา ความคิดของหลินหลันได้บ้าง และบอกราคา ของKoenigseggออกมา เพื่อให้หลินหลันตายใจ
” ไอ้ขยะ คุณไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?รถคันหนึ่ง จะขาย 26 ล้านได้ยังไง?”หลินหลันกลืนน้ำลายก็ยัง ไม่อยากจะเชื่อ 26 ล้าน ซึ่งสามารถซื้อบ้านได้สี่ห้า สิบหลังในต่างจังหวัด

เฉินเฟิงยักไหล่ “ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณสามารถ ตรวจสอบออนไลน์ได้”

หลินหลันไม่พูดอะไรอีก ตอนนี้มันเป็นยุค อินเทอร์เน็ต ทุกคนมีโทรศัพท์มือถือ เรื่องแบบนี้ เฉินเฟิงก็ไม่สามารถโกหกเธอ ดังนั้น ราคาเดิมของ รถที่เฉินเฟิงเช่ามาคือ 26 ล้านจริงๆ

แค่….

“รถ 26 ล้าน ค่าเช่าวันละเท่าไหร่?” หลินหลัน นึกถึงอีกคำถามหนึ่ง ว่ากันว่ารถหรูอย่างเฟอร์รารี่ ลัมโบร์กินีเช่าวันละเกือบหมื่น แล้วรถคัน 26 ล้าน ราคาเช่าวันเดียวคงไม่ต้องพูดถึง

” ห้าหมื่นมั้ง” เฉินเฟิงบอกตัวเลขอย่างไม่เป็น ทางการ ในความเป็นจริงเพราะเขาก็ไม่รู้ ” ห้าหมื่น!” หลินหลันรู้สึกหายใจลำบาก ต้องห้าหมื่น!

ความคิดที่จะเช่ารถไปอวดของหลินหลันหายไป ในหัวทันที

แต่สิ่งที่ตามมาคือ เธอก็คิดถึงเรื่องที่เฉินเฟิงเช่ารถด้วยเงิน 50,000 หยวน อดไม่ได้ที่จะโกรธมาก ขึ้น

“ไอ้คนล้างผลาญเงินครอบครัว ใครให้คุณเอา เงินเยอะขนาดนี้ไปเช่ารถ! เงินของเมิ่งเหยา คิดว่า ลมพัดมาให้ใช้ฟรีๆเหรอ!”หลินหลันชี้ไปที่จมูกของ เฉินเฟิงและด่า ในความคิดของเธอเฉินเฟิงไม่มีทาง ที่จะมี50,000 หยวนไปเช่ารถได้ มีแต่จะเอาจากเสี้ย เมิ่งเหยา คาดว่าจะเป็นเงินโครงการของเสี้ยเพิ่ง เหยาในยู่ฉวนซาน

“แม่ เฉินเฟิงไม่ได้ใช้เงินของฉัน” เสี้ยเมิ่งเหยา ขมวดคิ้ว ถ้าจะบอกว่าใช้ เธอต่างหากที่ใช้ของ เฉินเฟิง แต่เรื่องนี้ก็อธิบายกับหลินหลันไม่ได้ เธอ ไม่สามารถบอกหลินหลันได้ว่าจริงๆแล้วเฉินเฟิงเป็น สมาชิกคนหนึ่งของตระกูลเฉินแห่งเยี่ยนจิง ทรัพย์สินที่เขาถืออยู่ตอนนี้คาดว่าจะมีมูลค่า มากกว่า 1 แสนล้านหยวน

“คุณยังพูดแทนเขาอยู่อีก!” หลินหลันจ้องมอง เสี้ยเมิ่งเหยาและดุ” ถ้าปู่ของคุณรู้ว่าคุณเอเงินส่วน กลางของโครงการยู่ฉวนซานไปให้ไอ้ขยะใช้ คุณ คิดว่าตนเองจะได้เป็น

ผู้รับผิดชอบโครงการนี้อีกไหม!”

“แม่ ฉันไม่ได้เป็นผู้รับผิดชอบโครงการยู่ฉวนซานอีกต่อไปแล้ว” เสี้ยเมิ่งเหยาส่ายหัว เดิมทีเธอคิด จะไปหาเสี้ยหยุนเส็งและถามว่าทำไมเสี้ยห้าวจึงแต่ง ตั้ง หวังยุนน่าเป็นรองประธานของบริษัท แต่ต่อมา เธอก็คิดได้ ถามไปก็ไม่มีความหมาย

เพราะแม้ว่าเสี้ยหยุนเส็งจะรู้การกระทำของเสี้ย ห้าว ก็จะลงโทษเสี้ยห้าวเป็นพิธี เสี้ยห้าวจะไม่เป็น อะไรเลย

ดั่งที่เสี้ยห้าวได้กล่าวไว้ ยังไงตระกูลเสี้ยก็จะ เป็นของเขาวันยังค่ำ

ส่วนเธอ ในสายตาของเสี้ยหยุนเสิ้ง เป็นแค่ คนนอกมาตลอด

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยว กับโครงการยู่ฉวนซานอีก ทางที่ดีคือรีบดึงตัวเอง ออกมาจะดีกว่า

แน่นอนว่าเฉินเฟิงก็เป็นส่วนหนึ่ง เมื่อก่อน เธอ ไม่รู้ว่าโครงการภูเขายู่ฉวนนั้นเฉินเฟิงได้จัดทำเพื่อ เธอ แต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว

เมื่อเธอรู้แล้ว เธอก็อยากยืนอยู่ข้างเฉินเฟิง

ในความเป็นจริง เธอรู้มาตลอดว่าตระกูลเสี้ย ไม่มีกำลังพอ ได้เข้ามามีส่วนร่วมในการบุกเบิกโครง การยู่ฉวนซาน บุกเบิกอย่างดื้อดึง แม้ว่าตระกูลเสี้ยจะได้รับประโยชน์ แต่นักลงทุนโครงการยู่ฉวนซาน ทั้งหมดก็จะขาดทุน

ในอดีตเธอพิจารณาปัญหาจากมุมมองของตระ

กูลเซีย ดังนั้นโครงการยู่ฉวนซานจะขาดทุนหรือไม่ ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอมากนัก แต่เมื่อนักลงทุนรายใหญ่ที่สุดในโครงการยู่ฉวน

ซานกลายเป็นเฉินเฟิง ระหว่างสองตัวตนที่เป็นลูก

ของตระกูลเซี่ยกับผู้หญิงของเฉินเฟิง เธอเลือกเป็น

ผู้หญิงของเฉินเฟิง

เธอยอมเห็นตระกูลเสี้ยขาดทุน ก็ไม่ยอมให้ เฉินเฟิงขาดทุน

วิธีเดียวที่จะไม่ให้เฉินเฟิงขาดทุนก็คือ การออก จากตำแหน่งหัวหน้าโครงการ ยู่ฉวนซาน เมื่อเธอ จากไป เฉินเฟิงก็จะเรียกคืนการควบคุมโครงการยู่ฉ วนซานของตระกูลเสี้ย จากนั้น เฉินเฟิงก็สามารถ มอบโครงการยู่ฉวนซานให้กับตระกูลที่มีกำลัง มากกว่า เช่นนี้ทั้งสองฝ่ายก็ได้รับประโยชน์กันและ กัน แทนที่จะให้เฉินเฟิงขาดทุนอยู่ฝ่ายเดียว คุณ ไม่ใช่ผู้รับผิดชอบโครงการยู่ฉวนซานแล้วเหรอ?!” หลินหลันตกใจมาก จากนั้นชี้ไปที่เฉินเฟิงด้วยความ โกรธและถามว่า”เป็นเพราะคุณปู่รู้ว่าไอ้ขยะนี่เอาเงิน กองกลางไปใช้หรือเปล่า?ดังนั้นคุณปู่จึงไม่ให้คุณเป็นผู้รับผิดชอบโครงการยู่ฉวนซาน? “