บทที่ 19 ของล้ำค่าชั้นเยี่ยม

เสี้ยห้าวนิ่งอึ้ง ผ่านไปสักครู่เขาถึงรู้สึกตัวกลับมา นี่กู้ตงเชินคือจะเอาผลกำไรของโครงการยู่ฉวนซานเห

รอ

สามส่วน

พอคิดชัดเจนแล้ว หน้าผากของเสี้ยห้าวก็มีเหงื่อ เย็น ๆ ซึมออกมาเต็มไปหมดทันที กู้ตงเชินนี่มันสิงโต อ้าปากกว้างชัด ๆ พูดออกมาก็ขอสามส่วนเลย คิดเป็น มูลค่าแล้ว ตั้งหลายร้อยล้านเลยนะ

“ท่านเชิน คุณไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม?” มุมปากของ เสี้ยห้าวมีรอยยิ้มที่ดูน่าเกลียดกว่าร้องไห้ซะอีก จะต้อง รู้ว่า โครงการยู่ฉวนซานถึงแม้จะมีที่ให้เงินรั่วไหลออก มาเยอะมาก แต่ว่าคนตระกูลเสี้ยทั้งบนทั้งล่างมีตั้ง หลายร้อยคน ถ้าส่วนแบ่งแบ่งไปถึงมือทุกคน ก็เหลือ ไม่เท่าไหร่แล้ว พูดอย่างเกินไปหน่อยคือ พวกเขาสอง คนพ่อลูกก็คงแบ่งได้ไม่ถึงสามส่วนหรอก

“นายดูฉันเหมือนกำลังพูดเล่นกับนายอยู่เหรอ?”

กู้ตงเชินมองเสี้ยห้าวอย่างเรียบ ๆ ที่หนึ่ง ตระกูล เสี้ยก็รู้สึกจิตใจสั่นไหว อยู่ ๆ ที่ปลายกระดูกสันหลังก็ รู้สึกถึงความเย็นที่ทิมแทงกระดูกขึ้นมา

กู้ตงเซินไม่ใช่พวกอันธพาลที่ล่องลอยอยู่ในสังคม ทั่วไป แต่ในมือเขาแค่ชีวิตคน ก็แบกไว้หลายชีวิตแล้วอยู่ๆ เสี้ยห้าวก็รู้สึกเสียดายขึ้นมา เขาไม่น่ามาหาคน อย่างหมาป่าแบบกู้ตงเชินเพื่อขอความร่วมมือด้วยเลย

หลังจากที่โดนเฉินเฟิงตบหน้าต่อคนมากมายแล้ว ในสมองของเสี้ยห้าวก็มีแต่เรื่องแกแค้น อยากจะรีบ เอาเฉินเฟิงมาบ่นกระดูกให้เป็นปุ๋ยผง เพราะฉะนั้นเขา ก็เลยรีบมาหากู้ตงเซินอย่างเร่งด่วน แต่ไม่ได้คาดคิด มาก่อนเลยว่า อยู่ในสายตาคนแบบกู้ตงเชินแล้ว ตัว เองก็คือลูกแกะน้อยตัวหนึ่ง

“ท่านเชิน สามส่วน. เยอะเกินไปแล้ว ผมเอา ออกมาเยอะขนาดนั้นไม่ได้หรอก” เสี้ยห้าวพูดเสียง อ่อน

“ฮา ฮา” อยู่ ๆ กู้ตงเชินก็หัวเราะขึ้น เขาตบบ่าของ เสี้ยห้าว แล้วพูดว่า “เสี้ยห้าว ไม่ต้องตื่นตกใจขนาดนี้ ฉันเป็นคนไม่รู้จักพอขนาดนั้นเลยเหรอ ล้อเล่น ล้อเล่น นะ ฮาฮา!”

เสี้ยห้าวยิ้มแห้ง ๆ “ท่านเชิน คุณนี่ช่างเข้าใจผม”

“พูดมาเถอะ จะให้ฉันจัดการยังไงกับยัยเด็กสาว เสี้ยเมิ่งเหยา?” กู้ตงเชินพูดจริงจัง

เสี้ยห้าวยิ้มอย่างมีนัยแอบแฝง แล้วพูดว่า “ใช้วิธีที่ คุณชอบที่สุดจัดการ”

“วิธีที่ฉันขอบที่สุด?” กู้ตงเซินมองเสี่ยห้าวอย่าง สงสัยที่หนึ่ง อยู่ๆ ก็เข้าใจขึ้นมา “นายจะให้ฉันทำเรื่อง อย่างว่ากับเธอเหรอ?”
“ใช่ครับ ท่านเชิน คุณรำพึงถึงเสี้ยเพิ่งเหยาอยู่ เสมอไม่ใช่เหรอ? ไม่กี่วันก่อนผมให้คนเอาน้ำวิเศษมา จากตลาดมืดในประเทศไทย ฤทธิ์ยาต่ำช้าและรุนแรง มาก ขอแค่ดื่มน้ำลงไป ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงใสสะอาด เรียบร้อยหรือแม่บ้านรักนวลสงวนตัว ก็จะกลายเป็นผู้ หญิงร่านยอมให้คนทำอะไรก็ได้ อยากได้ท่าทาง อัปยศแค่ไหนก็ทำออกมาได้!”

“เสี้ยเมิ่งเหยายัยเด็กขายตัวนั่น ชอบแสร้งทำเป็น คนใสซื่อมีคุณธรรมสูงส่งไม่ใช่เหรอ ผมก็อยากจะดู ถ้าเธอดื่มน้ำนี่ลงไปแล้ว อยู่ต่อหน้าท่านเชินอย่างคุณ มันจะยังแสร้งทำเป็นใสซื่อมีคุณธรรมได้อีกไหม”

กู้เงินถูมือไปอย่างตื่นเต้น ความคิดผิดศีลธรรม ในสายตาปกปิดไว้ไม่มิด ผู้หญิงที่เขาเคยเล่นมา ไม่ถึง ร้อยคนก็น่าจะมีแปดสิบคนแล้ว มีทั้งนักศึกษา พยาบาล พนักงานออฟฟิศ ผู้หญิงหรือแม่บ้านที่รักนวล สงวนตัว ….ที่ควรมีก็มีหมด ผู้หญิงพวกนั้น จะว่าสวย ไหมก็สวย แต่ไม่มีใครมีความแตกต่าง บนตัวพวกเธอ ต่างก็มีกลิ่นอายความกร้านโลกทั้งนั้น

มันมักจะทำให้กู้ตงเชินมีความสุขไม่ถึงที่สุด แต่เสี้ยเพิ่งเหยากลับไม่เหมือนกัน ใบหน้ารูปร่าง สวยงามไม่ว่า บุคลิกภายนอกยังดูสง่างาม เหมือน อย่างกับนางฟ้าบนสวรรค์ยังไงอย่างงั้น

เมื่อก่อนเพราะว่าเกรงกลัวอำนาจของตระกูลเสีย เขาก็เลยไม่กล้าทำอะไรเสี้ยเพิ่งเหยา แต่ตอนนี้ กลับมีคนของตระกูลเสี้ยเองที่ส่งเสี้ยเมิ่งเหยามาให้เขาถึงที่ ถ้าเขายังไม่นอนกับเธออีก ก็จะรู้สึกผิดต่อตัวเองแล้ว

“นอนกับเธอแล้ว คงไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นมาใช่ ไหม?” กู้ตงเชินถามขึ้นมา

“ท่านเชิน คุณวางใจได้ ไม่มีปัญหาแน่นอน! คุณ นอนกับเธอแล้วสามารถถ่ายคลิปวิดีโอไว้ แล้วเอาคลิป วิดีโอนี้มาข่มขู่ยัยเด็กขายตัวนี่ มันก็ไม่กล้าพูดมาก อะไรแล้ว สำหรับสามีไร้ค่าของมันคนนั้น ท่านเป็นคุณ คงจะไม่รู้ว่า คือเมื่อวานนี้ มันรู้ว่ายัยเด็กขายตัวเสี้ยเมิ่ง เหยาลี่ไปขึ้นเตียงกับหลินจงเหว่ยมาแล้ว แต่มันก็ยังไม่ กล้าพูดอะไรสักแอะเลย” เสี้ยห้าวพูดขึ้น

“ช่างเป็นคนไร้ค่าจริง ๆ !” กู้ตงเซินก่นด่าขึ้น ” ถ้า เมียฉันกล้าสวมเขาให้ฉันนะ ฉันจะต้องตีเธอให้ขาหัก ไปข้างหนึ่งแน่นอน แล้วก็จะจัดการไอ้ชั่วที่มันกล้ามา สวมเขาให้ฉันซะ”

“ท่านเชิน ไม่ใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะแข็งแกร่งรัก คุณธรรมเหมือนคุณนะ ไม่ปิดบังคุณนะ เจ้าคนไร้ค่า นั่น แต่งงานกับเสี่ยเมิ่งเหยามาสามปีทั้งสองคนยังไม่ เคยนอนร่วมเตียงกันมาก่อน ก็คือก่อนหน้าเมื่อวานนี้ เสี้ยเมิ่งเหยายังคงเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์อยู่” เสี้ยห้าว พูดขึ้น

“เชี่ย!” กู้ตงเชินด่าขึ้นประโยคหนึ่ง “เจ้าคนไร้ค่านี่ จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ทำไมกัน มันทำไมไม่ไปตายซะ!”

ปล่อยของล้ำค่าชั้นเยี่ยมแบบเสื้อเมิ่งเหยาไว้ข้างกายตั้งสามปี แต่ปรากฏว่าโดนผู้ชายคนอื่นมาตัดหน้า ไปก่อนอย่างนี้ ตอนนี้กู้ตงเชินใจที่อยากจะฆ่าเฉินเฟิ งก็มีแล้ว บนโลกนี้ทำไมถึงได้มีคนน่าสมเพชแบบนี้

พอเห็นว่าตัวเองชักนำความโกรธเกลียดของกู้ตง เซินให้เกิดขึ้นมาได้แล้ว มุมปากของเสี้ยห้าวมีรอยยิ้ม ภูมิใจที่ทำสำเร็จปรากฏขึ้น แล้วเขาก็พูดเป้าหมาย ที่แท้จริงก่อนจะมาของตัวเองออกมา “ท่านเชิน คุณ อยากจะเจอเจ้าคนไร้ค่านี่สักหน่อยไหม?”

“เจอมันทำไม? คนไร้ค่าแบบนี้ เห็นไปก็สกปรกตา ฉันซะเปล่า ๆ ” กู้ตงเชินก่นด่าขึ้น

“ท่านเชิน นี่คุณไม่เข้าใจแล้ว ก็เพราะว่าเฉินเฟิ งมันไร้ค่านี่แหละ คุณยิ่งต้องเจอมัน”

“คุณลองคิดดูนะ พอถึงตอนนั้นที่คุณกำลังนอน กับเสี้ยเพิ่งเหยาอยู่ ก็ให้เฉินเฟิงเจ้าคนไร้ค่านั่นมองอยู่ ข้าง ๆ ถ้าหากมันเห็นเมียตัวเองที่แต่งงานมาสามปี แม้แต่ปากยังไม่เคยได้จูบ กลายร่างเป็นผู้หญิงร่านต่อ หน้าคุณ โดนคุณกระทำย่ำยีตามใจชอบ แล้วเจ้าคนไร้ ค่านั่นมันจะมีความรู้สึกยังไง? ”

“ยังมีอีกคือ ยัยเด็กขายตัวเสี้ยเมิ่งเหยามันชอบยิ่ง ยโสไม่ใช่เหรอ? ถ้าหากคุณมีอะไรกับมันต่อหน้าผัวมัน มันจะมีปฏิกิริยาแบบไหน ฮา ฮา”

เสี้ยห้าวหัวเราะได้อย่างชั่วร้าย นี่เป็นทั้งหมดที่เขา สามารถคิดออกได้ วิธีที่จะเอาคืนเฉินเฟิงและเสี้ยเมิ่ง เหยาอย่างเจ็บแสบที่สุด
เฉินเฟิงนะเฉินเฟิง จะเป็นคนไร้ค่าก็ควรจะอยู่นิ่ง

ๆ เงียบ ๆ อย่างคนไร้ค่าไป ต้องมาเสียค่าตอบแทน เพียงเพื่อความบุ่มบ่ามแค่วินาทีเดียว มันยังห่างไกล เกินกว่านายจะรับไหวอีกเยอะ!

กู้ตงเชินอึ้งจนตาโตอ้าปากค้าง เจ้าเด็กเสี้ยห้าวนี่ มันเลวจนหนองไหลในกระดูกแล้วจริง ๆ แผนชั่ว ๆ แบบนี้ยังคิดออกมาได้

แต่ว่า มันก็ดูตื่นเต้นดีจริง ๆ นะ….

สีหน้าของกู้ตงเชินดูแดงขึ้นมาทันที เขาเคยเล่นผู้ หญิงมาก็เยอะ แต่ไม่มีคนไหน ที่เล่นต่อหน้าสามีของผู้ หญิงเลยสักคน

ท้องน้อยของกู้ตงเชินก็รู้สึกไฟร้อนขึ้นมาทันที “ดี เอาตามที่เด็กอย่างนายว่าละกัน ฮา ฮา หลังจากเรื่อง สำเร็จแล้ว เด็กอย่างนายก็จะกลายเป็นพี่เมียของฉัน

แล้ว ฉันจะไม่ปฏิบัติกับนายอย่างไม่ยุติธรรมแน่นอน”

“ขอบคุณครับท่านเชิน” ใบหน้าของเสี้ยห้าวมีแวว ดีใจพาดผ่าน มีกู้ตงเชินเป็นที่พึ่งให้เขา ตระกูลเสี้ยก็ จะไม่มีใครกล้าหือกับเขาแล้ว แม้แต่เสี้ยหยุนเสิ้งก็ เถอะ!

“ท่านเชินนอกจากนั้นแล้ว เจ้าคนไร้ค่าเฉินเฟิงยัง มีพละกำลังโง่เขลาอยู่บ้าง เพื่อความปลอดภัยอย่าง เห็นผล ผมขอแนะนำว่า ควรจะจัดการมันให้สิ้นคราบ ก่อน แล้วค่อยพามันมา ถึงเวลาที่คุณย่ำยีเสี้ยเมิ่งเหยา นั้น มันจะได้ไม่ขัดขวางความสุขของคุณ” เสี้ยห้าวพูดด้วยสีหน้าชั่วร้าย สองฝ่ามือนั้นของเฉินเฟิง ทำให้เวลา นี้ใบหน้าของเขายังเจ็บแสบอยู่ คราวนี้พอดีเลยได้ยืม มือของกู้ตงเงินมาให้บทเรียนกับเฉินเฟิงสักบ้าง

“ได้ ไม่มีปัญหา” มือใหญ่ของกู้ตงเชินสะบัด แล้ว พูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ พี่น้องในมือของเขา มีไม่น้อยที่ เป็นคนโหดเหี้ยมแบบปลายมีดเปื้อนเลือด จะให้พวก เขาจัดการคนคนหนึ่งให้สิ้นคราบนั้น ไม่มีอะไรแตก ต่างกับการเหยียบมดตัวหนึ่ง

“งั้นท่านเชิน ตอนนี้ผมก็จะโทรศัพท์ให้เสี้ยเมิ่ง เหยา ให้เธอมาที่นี่” หลังจากเสี้ยห้าวพูดจบแล้ว ก็เดิน ออกจากห้องส่วนตัวไป แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา เขา สืบมาแล้ว ตอนนี้เสี้ยเมิ่งเหยากำลังอยู่ที่บ้าน ส่วน เฉินเฟิงนั้นกำลังส่งอาหารอยู่ข้างนอก

ขอแค่เรียกเสี้ยเพิ่งเหยามาได้ ทางด้านเฉินเฟิงนั้น กู้ตงเซินจะจัดการเอง

เสี้ยห้าวต่อสายโทรศัพท์หาเสี้ยเมิ่งเหยาติดแล้ว

“เสี้ยเมิ่งเหยาให้เวลาเธอครึ่งชั่วโมง รีบมาที่คลับ เจวายสักครั้ง”

พอได้ยินว่าเป็นเสียงของเสี้ยห้าว เสี้ยเพิ่งเหยาก็ กดวางสายทิ้งทันที

เสี้ยห้าวกัดฟันกรอกยัยผู้หญิงขายตัวตัวเหม็น ให้ หน้าไม่เอาหน้าใช่ไหม!

“ครึ่งชั่วโมงให้หลัง ถ้าเธอไม่มา อย่ามาโทษว่าฉันไม่เกรงใจเฉินเฟิงละกัน!” เสี้ยห้าวส่งข้อความไปอัน หนึ่ง

เสี้ยเมิ่งเหยาขมวดคิ้วเรียวสวยเข้าหากัน การข่มขู่ ของเสี้ยห้าว เธอจะเอามาใส่ใจไม่ได้

แต่ว่า เขาจะให้ตัวเองไปที่คลับเจวายทำไมกัน

หลังจากที่ลังเลไปครู่หนึ่งแล้ว เสี้ยเมิ่งเหยาก็ ตัดสินใจลุกขึ้น ไปสักครั้ง เธอไม่รู้สึกว่าเสี้ยห้าวจะทำ อะไรเธอได้ แต่สิ่งที่เป็นไปได้มากที่สุดก็คือเสี้ยห้าวคง คิดอยากจะได้ทีมงานที่อยู่ในมือเธอมากกว่า

เสี้ยเมิ่งเหยาโบกรถไปถึงคลับเจวายอย่างรวดเร็ว

แล้วโดนหญิงสาวที่ใส่ชุดกี่เพ้าพาเข้าไปในห้อง ส่วนตัว ปรากฏว่าเสี้ยห้าวนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวคนเดียว โต๊ะข้างหน้าเสี้ยห้าวยังมีไวน์แดงวางอยู่หนึ่งขวด

“ตามฉันมามีเรื่องอะไร?” เสี้ยเมิ่งเหยาพูดขึ้นเสียง เย็น

เสี้ยห้าวเหล่มองเสี้ยเมิ่งเหยาทีหนึ่ง แล้วพูดเสียง เรียบว่า “นั่งซิ”

เสี้ยเมิ่งเหยาขมวดคิ้วเรียวสวยเข้าด้วยกัน แล้วนั่ง ลงบนโซฟา เสี้ยห้าวรินไวน์ออกมาแก้วหนึ่ง แล้วดันไปตรงหน้า

เสี้ยเพิ่งเหยา

“เสี่ย ห้าว นายมีเรื่องอะไรก็ว่ามาตามตรงเลย!”
“เมิ่งเหยา ฉันเป็นพี่ชายเธอนะ เธอพูดกับฉันดี ๆ หน่อยไม่ได้เหรอ?” เสี้ยห้าวยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดขึ้น

เสี้ยเมิ่งเหยามองเสี้ยห้าวด้วยความสงสัยทีหนึ่ง ปฏิกิริยาของเสี้ยห้าวทำไมเหมือนมีอะไรแปลกๆ?

“ที่จริงก็ไม่มีเรื่องอะไร เมิ่งเหยา เมื่อเวลาตอน เที่ยงเฉินเฟิงตบหน้าฉันสองที่ต่อหน้าญาติพี่น้อง มากมายขนาดนั้น เรื่องนี้ คงไม่มีทางปล่อยผ่านไป อย่างนี้หรอกนะ?” เสี้ยห้าวพูดเสียงเรียบ

“แล้วนายอยากจะเอายังไง?”

เสี้ยเมิ่งเหยากัดฟันพูด เธอเข้าใจนิสัยของเสี้ย ห้าวดี แม้แต่เรื่องเล็กน้อยเขาก็ต้องเอาคืน เรื่องที่ เฉินเฟิงตบเขานั้น ถ้าหากไม่มีคำอธิบายให้เขาแล้วละ ก็ เขาจะไม่มีทางหยุดแน่ ๆ บางทีอาจจะคิดวิธีอะไรมา จัดการกับเฉินเฟิงก็ได้

“ง่าย ๆ เอาทีมงานที่เป็นของพ่อฉัน คืนกลับมาก็

พอ!”

“ไม่มีทาง!”

“ไม่มีทางเหรอ?” เสี้ยห้าวยิ้มเสียงเย็น “เธอไม่กลัว เหรอ เพื่อวันไหนเฉินเฟิงเดินอยู่บนถนนดี ๆ แล้วอยู่ ๆ ก็โดนรถชนตายไปซะล่ะ!”

ใบหน้าเรียวของเสียเมิ่งเหยาเปลี่ยนสีทันที เธอ เข้าใจดีว่า นี่เสี้ยห้าวกำลังข่มขู่เธออยู่ แต่เธอไม่กล้า เอาชีวิตของเฉินเฟิงไปพนันด้วย
“ได้ ทีมงานฉันสามารถคืนให้นายได้ แต่นายต้อง รับประกันว่า ต่อไปนี้จะไม่หาเรื่องเฉินเฟิงอีก!” เสี้ยเมิ่ง เหยากัดฟันขาวแน่นแล้วพูดขึ้น ถึงแม้การคืนทีมงาน ให้เสี้ยห้าวนั้น จะหมายความว่าเธอได้สูญเสียชิปต่อ รองอันสุดท้ายไปแล้ว และโครงการยู่ฉวนซานจะไม่ เกี่ยวข้องกับเธออีก แต่ว่าถ้าเทียบกับชีวิตของเฉินเฟิง แล้ว เธอยอมรับได้!

“ฉันรับรอง ขอแค่เธอเอาทีมงานมาให้ฉัน จากนี้ไป ฉันจะไม่มองเจ้าคนไร้ค่าเฉินเฟิงอีกแม้แต่เสี้ยวเดียว แน่นอน” เสี้ยห้าวยิ้มแล้วพูดขึ้น

“ทางที่ดีนายพูดแล้วก็ต้องทำได้ด้วย!” เสืี้ยเมิ่ง เหยามองเสี้ยห้าวด้วยสายตาเย็นที่หนึ่ง

“วางใจเถอะเลี้ยเพิ่งเหยา ใครจะไปขัดแย้งกับเงิน บ้างล่ะ มา ขนแก้ว ดื่มไวน์แก้วนี้หมด ความผิดใจของ เราทั้งหมดที่ผ่านมา ก็ถือว่าหายกันแล้วนะ!” เสี้ยห้าว ยิ้มแล้วรินไวน์แก้วหนึ่ง แล้วเลื่อนไปตรงหน้าเสี้ยเมิ่ง เหยา

เสี้ยเมิ่งเหยาก็ไม่สงสัยอะไรเขา ยกแก้วไวน์ขึ้น แล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้ว

หลังจากดื่มหมดแล้ว เธอก็เตรียมตัวลุกขึ้นจะจาก ไป

แต่ว่าเวลานี้ ประตูของห้องส่วนตัวกลับถูกผลัก ออก และมีผู้ชายใส่เสื้อเชิ้ตลายดอกและมีแผลเป็น จากมีดบนใบหน้าคนหนึ่งเดินเข้ามา
อยู่ๆ เสี้ยเพิ่งเหยาก็รู้สึกว่าถึงความผิดปกติ

“คนสวยของฉัน รสชาติของไวน์เป็นยังไงบ้าง?” กู้ ตงเซินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วก็เดินเข้ามา
“เสี่ย ห้าว ตีพี่สะใภ้ได้ยังไง ใบหน้าสะสวยของพี่ สะใภ้นาย ตีจนเป็นรอยแล้วไม่ดีนะ” กู้ตงเชินใบหน้า ยิ้มแฉ่งแล้วยืนขึ้น

“ท่านเซิน ขอโทษครับ” เสี้ยห้าวรีบร้อนขอโทษ กู้ตงเซินโบกมือ แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่เป็นไร นายไป ยุ่งเรื่องของนายต่อเถอะ ฉันกับพี่สะใภ้นายจะทำความ รู้จักกันสักหน่อย ฮา ฮา !”

“ครับ ท่านเชิน คุณค่อย ๆ เล่นไปนะครับ” เสี้ย ห้าวค่อย ๆ ก้มหัวลงอย่างนอบน้อม หลังจากพูดจบ ก็ เดินออกไปและปิดประตูลง

“สาวสวย ฉันมาแล้ว!”

กู้ตงเซินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วโถมตัวไปทางเสี้ย เมิ่งเหยา

เสี้ยเมิ่งเหยาตกใจจนถอยหลังไปสองก้าว แต่ กลับโดนโซฟาข้างหลังขัดขาจนล้มลง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ