บทที่126 โจวเซ่าฟัง

“ตาข้างไหนของเธอที่เห็นว่า ฉันไม่มีบัตรสมาชิก ของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง?” เฉินเฟิงพูดด้วย สีหน้านิ่งเฉย บัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋ว หลง เขาเองก็มี อีกทั้งยังเป็นบัตรสมาชิกกิตติมศักดิ์ที่ มีแค่สามใบในคฤหาสน์ เป็นหลักฐานยืนยันว่าเขาคือ หุ้นส่วนใหญ่ที่สุดของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง!

“แกบอกว่าแกก็มีบัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานา ชาติจิ๋วหลง?” เหมือนกับว่าหลี่เสว่าได้ฟังเรื่องตลก สีหน้าของเธอดูโอ้อวดมาก

“ไม่เชื่อ?” เฉินเฟิงหัวเราะในลำคอ

“ฮ่าๆๆๆ! เชื่อ! ฉันเชื่อ! “หลี่เสว่ากุมท้องแล้ว หัวเราะเสียงดัง จากนั้นพูดขึ้น : “แกเป็นสมาชิกระดับ ไหนของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง? เหล็กดำ หรือ ทองแดง?”

แน่นอนว่าคำพูดของหลี่เสว่เป็นการดูถูก คฤหาสน์ นานาชาติจิ๋วหลงไม่มีสมาชิกระดับเหล็กดำหรือ ทองแดงทั้งนั้น

เฉินเฟิงเองก็คร้านที่จะสนใจ เดี๋ยวเข้าไปถึง คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง คนโง่ๆอย่างหลี่เสว่ ก็จะรู้ เองว่าเขาคือสมาชิกระดับไหน มีแค่สมาชิกระดับเพชร เท่านั้น ถึงจะคู่ควรกับคนอย่างเฉินเฟิง” สวีตงเหลียง เองก็พูดเย้ยหยันด้วยอีกคน
“คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงมีสมาชิกระดับเพชร ด้วย?” หวังเจียเมิงสนใจสิ่งนี้มากกว่า แค่สมาชิกระดับ ทองคำขาว ก็ต้องจ่ายค่าสมาชิกต่อปีหนึ่งล้านหยวน แล้ว แล้วถ้าเป็นสมาชิกระดับเพชร ก็คงจะสูงลิ่วอย่าง แน่นอน

“มี” สวีตงเหลียงพยักหน้า พูดด้วยสีหน้า จริงจัง: “คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงมีสมาชิกระดับ เพชร แต่สมาชิกระดับเพชรนั้นไม่ใช่สมาชิกที่แค่มีเงิน ก็สามารถเป็นได้ อยากจะสมัครสมาชิกระดับเพชร ต้องได้รับการเชื้อเชิญจากหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานา ชาติจิ๋วหลง อีกทั้งหลังจากที่เป็นสมาชิกระดับเพชร %3D แล้วนั้น ในทุกปีต้องจ่ายค่าสมาชิกสูงถึงสิบล้านหยวน”

“สิบล้านหยวน! “หวังเจียเมิงปิดปากเล็กๆของ ตนเองด้วยความตกใจ ค่าสมาชิกสิบล้านหยวน ต้อง เป็นคนที่รวยระดับไหนกัน?

“อืม แต่คนที่สามารถเป็นสมาชิกระดับเพชรของ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงได้นั้น ก็ไม่ได้ขาดเหลือเงิน สิบล้านหยวนนี้” สวีตงเหลียงพูดเสียงเรียบ แผนก ภายในคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง ในทุกปีจะมีการจัด ประชุมแลกเปลี่ยนสมาชิกระดับเพชรอยู่หลายครั้ง ทุกครั้งที่มีการจัดประชุมแลกเปลี่ยนกันนั้น กำไรที่ มอบให้กับสมาชิกระดับเพชรเหล่านี้ มีไม่น้อยกว่าสิบ ล้านหยวนแน่นอน

หวังเจียเมิงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรแล้ว เธอรู้สึกว่าเมื่อก่อนตนเองไม่มองการณ์ไกลเลยสักนิด ถึงได้รู้สึก ว่าคนที่มีสินทรัพย์ไม่กี่สิบล้านหยวน ก็คือคนที่รวย สุดๆแล้ว

“พี่เหลียง พี่เยว่เป็นสมาชิกระดับไหนคะ?” จู่ๆหลี่ เสว่ก็ถามขึ้น

“พี่เยว่? พี่ชายของเธอเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนของ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง แล้วเธอคิดว่าเธอจะเป็น สมาชิกระดับไหน?”สวีตงเหลียงส่ายหน้าไปมา แล้วพูด แน่นอนว่าตู้จื่อเยว่ต้องเป็นสมาชิกระดับเพชรของ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง เพราะมีพี่ชายที่เป็นหุ้นส่วน ของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง

ภายในใจของหลี่เสว่ตื่นเต้นขึ้นมาทันที ตู้จื่อเยว่ เป็นถึงสมาชิกระดับเพชร ครั้งนี้ตนเองจะต้องประจบตู้ จื่อเยวให้ดี ถ้าได้เป็นหมารับใช้ของตู้จื่อเยว่ใหม่อีก ครั้ง เธอก็สามารถพลิกชะตาชีวิตได้แล้ว

เห็นหลี่เสว่และหวังเจียเมิง แค่ได้ยินว่าเป็นสมาชิก ระดับเพชรก็ตื่นเต้นดีใจแบบนั้น สีหน้าของเฉินเฟิงอด ไม่ได้ที่จะสงสัย ถ้าหากว่าคนโง่สองคนนี้รู้ว่า ตนเองที่ นั่งอยู่ในรถคันเดียวกับพวกเธอ เป็นหุ้นส่วนใหญ่ที่สุด ของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง พวกเธอจะมีทีท่ายังไง

อย่างรวดเร็ว รถก็ขับเข้าไปยังคฤหาสน์คฤหาสน์ นานาชาติจิ๋วหลง

คนที่ออกมาต้อนรับสวีตงเหลียง คือพนักงานชาย ที่เป็นหัวหน้า เขาสวมชุดสูทสไตล์ยุโรป
“คุณสวี เชิญทางนี้ครับ” เมื่อเห็นว่าข้างหลังของ สวีตงเหลียงมีคนตามมาหลายสิบคน สีหน้าของ หัวหน้าพนักงานก็แปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขาพาทุกคนไปยังคฤหาสน์หลังเล็กหลังหนึ่ง

นี่คือวิลล่าเล็กๆหนึ่งหลัง มีสระว่ายน้ำ สถานที่ ปิกนิก โต๊ะสนุกเกอร์และสิ่งอำนวยความสะดวกทุก ประเภท สภาพแวดล้อมที่นี่ดีมาก

เมื่อเดินเข้าไป ผู้หญิงแต่ละคนหยิบโทรศัพท์ออก มา จากนั้นก็เริ่มถ่ายเซลฟี่อย่างบ้าคลั่ง แทบอยากจะ ถ่ายทุกจุดของวิลล่า เพราะถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ก็จะ ไม่มีโอกาสนี้อีก คราวหน้าอยากจะเข้ามาที่คฤหาสน์ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงเพื่อแสร้งเป็นคนรวยนั้น ไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่

หลี่เสว่และหวังเจียเมิง พยายามที่จะอดกลั้นเอา ไว้ ไม่ได้รวมตัวกับผู้หญิงเหล่านั้น ภายในใจเริ่มรู้สึก ดูถูกผู้หญิงพวกนั้น รู้สึกว่าตัวเองมีระดับกว่าคนพวก นั้นหนึ่งระดับ

“พี่เหลียง พี่เยว่จะมาเมื่อไหร่คะ?”หลี่เสว่าทนไม่ ไหวจึงถามขึ้น ตั้งแต่เดินเข้ามาจนถึงตอนนี้ ก็ประมาณ สิบกว่านาทีแล้ว คนที่ต้อนรับพวกเขา มีแต่หัวหน้า พนักงานคนเดียว ตู้จื่อเยว่ยังไม่ปรากฏตัวออกมาเลย

“พี่เยว่…”สวีตงเหลียงลังเลเล็กน้อย เขาเองก็ อยากจะรู้ว่าตู้จื่อเยว่อยู่ที่ไหน แต่เขาก็ไม่กล้าถาม กลัวว่าจะเป็นการรบกวนตู้จื่อเยว่ เพราะถึงอย่างไรระหว่างเขากับตู้จื่อเยว่ ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน แต่มีความ สัมพันธ์เหมือนเป็นหัวหน้ากับลูกน้องมากกว่า

เวลานี้ ชายหนุ่มหน้าตาดีหวีผมไปด้านหลังปรากฏ ตัวออกมา

ชายหนุ่มตัวสูงกว่าสวีตงเหลียงมาก อีกทั้งรูปร่าง ของเขาก็ดูสมส่วน เหมือนว่าเป็นนายแบบ

“พี่ฟัง” เมื่อเห็นชายหนุ่ม ท่าทีของสวีตงเหลียงก็ เปลี่ยนเป็นเคารพในทันที

“เขาคือ….โจวเซ่าฟัง? ” อย่างรวดเร็ว หลี่เสว่าและ หวังเจียเมิงก็รู้ทันทีว่าชายหนุ่มหน้าตาดีคนนี้คือใคร เพราะเขา ตอนนั้นตู้อเยวถึงโยนเสี้ยเมิ่งเหยาลง ทะเลสาบจินโป

โจวเซาฟังในเวลานี้ ไม่เหมือนกับชายหนุ่มคนเดิม สมัยเรียนมหาวิทยาลัยอีกแล้ว เขาดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีออร่าความหล่อ บนตัวของเขายังมีออร่าความร่ำรวย อีกด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะสวีตงเหลียงร้องเรียก เกรงว่า ทุกคนคงจะจำไม่ได้

“พาคนมารียัง?” ท่าทีของโจวเซาฟังดูหยิ่งผยอง มาก คล้ายกับว่าไม่เห็นสวีตงเหลียงอยู่ในสายตา

“พามาแล้วครับ พี่ฟัง”ท่าทีของสวีตงเหลียงยังเต็ม ไปด้วยความเคารพ ไม่กล้าที่จะไม่พอใจแม้แต่น้อย

“อยู่ไหน?”

“ทางนั้นครับ” สวีตงเหลียงชี้ไปยังเสี้ยเมิ่งเหยาซึ่งอยู่ไม่ไกล เวลานี้เสี้ยเมิ่งเหยาอยู่ในอ้อมกอดของ เฉินเฟิง ไม่ได้มองมาทางนี้

“อืม” โจวเซ่าฟังพยักหน้าเล็กน้อย สายตาที่มอง ไปทางเสี้ยเพิ่งเหยานั้นมีความซับซ้อน สายตาที่มองไป ทางเฉินเฟิง มีความเย็นยะเยือกเล็กน้อย

“จื่อเยวไปต้อนรับหุ้นส่วนไม่กี่คน เดี๋ยวต้อนรับ เสร็จ เธอก็จะมาที่นี่ ฉันพาพวกนายไปเดินรอบสวนล่า สัตว์ก่อน” โจวเซ่าฟังพูดเสียงเรียบ

“สวนล่าสัตว์? พี่ฟัง ที่ตรงนั้นเหมือนว่าพวกผมจะ เข้าไปไม่ได้ครับ” สวีตงเหลียงนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง แล้ว พูดขึ้น สวนล่าสัตว์คือโซนระดับสูงของคฤหาสน์ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง เปิดให้เฉพาะคนที่มีบัตร สมาชิกระดับทองคำขาวเท่านั้น แต่เขาเป็นแค่สมาชิก ระดับทอง

นัยน์ตาของโจวเซาฟังเผยความดูถูก แล้วพูด ขึ้น: “ตอนนี้ฉันเป็นผู้จัดการของสวนส่วนนอกของ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง พวกนายเข้าไปได้หรือไม่ นั้น ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง”

“พี่ฟัง พี่เลื่อนตำแหน่งแล้ว?” สีหน้าของสวีตงเหลี ยงเต็มไปด้วยความดีใจ เขาถามขึ้น ครั้งที่แล้วตอนที่ เขามาคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง โจวเซ่าฟังยังเป็นแค่ หนึ่งในคนดูแลของคฤหาสน์ ชั่วพริบตาเดียว โจว เซ่าฟังเป็นถึงผู้จัดการสวนส่วนนอกแล้ว นี่เป็น ตำแหน่งที่สุดยอดมาก ผู้จัดการสวนส่วนนอกหมายความว่าโจวเซ่าฟังสามารถได้เจอคนใหญ่คนโต มากมาย คนใหญ่คนโตพวกนี้ เลือกมาสักคนหนึ่งอย่าง ไม่ต้องสนใจ ก็สามารถนำพาสิ่งที่โจวเซ่าฟังยากจะ จินตนาการถึงมาให้

โจวเซ่าฟังพยักหน้าเล็กน้อย เขาสามารถเป็นผู้ จัดการสวนส่วนนอกของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง ล้วนเป็นฝีมือของตู้จื่อเยว่ เขาที่เกิดเป็นคนตระกูลโจว เป็นเพียงครอบครัวเล็กๆที่มีสินทรัพย์ไม่ถึงสามสิบ ล้านหยวนเท่านั้น ถ้าไม่มีตู้จื่อเยว่ เขาไม่มีวันมาถึงจุดนี้ ได้