บทที่ 853 เช็คเงินสดสามล้าน

แต่เมื่อในตอนที่ฝนปรอยลงบนใบหน้าจนเขาฟื้นขึ้นมา จาก เดิมทีที่เขาคิดว่าจะยังคงเป็นดังทุกครั้ง แต่ปรากฏว่าอยู่ๆ เขาก็ รู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดหายไป

หลี่จื่อเยว่หายตัวไป ตอนนี้ข้างกายของเขาไม่ได้มีหญิงสาว ชุดแดงคนนั้นอีกแล้ว

ในใจของเฉินเฟิงตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก เขารีบลุกขึ้นใน ทันทีก่อนจะเดินไปหาในบริเวณโดยรอบ แต่เมื่อตามหาจนวน ครบหนึ่งรอบแล้ว เขาก็ยังไม่เห็นร่างของเธอเลย

อยู่ๆ คนก็หายไปกลางอากาศเสียอย่างนั้น

ไม่สิ เรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาหมดสติไป เขายังไม่รู้ว่าเกิด อะไรขึ้นเลย คงจะต้องเป็นเวลานั้นที่มีคนเอาตัวหล่อเยว่ไป แน่นอน

แต่ว่ามันคือใครกันแน่ แล้วตอนนี้หลี่จื่อเยวจะยังคงมีชีวิต ปลอดภัยหรือเปล่านั้นเฉินเฟิงไม่อาจรู้ได้เลย

ตอนนี้ฝนที่ยิ่งตกก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ คนที่หลับอยู่ตรงพื้นต่าง พากันตื่นขึ้นมากันหมดแล้ว พวกเขาเป็นเหมือนหนุ่มสาวที่ สนุกสนานไปกับค่ำคืนแห่งงานรื่นเริง พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็กลาย เป็นวันใหม่แล้ว

บางคนก็พากันออกไปจากที่นี่แล้ว ในขณะที่บางคนยังอยู่ที่นี่ต่อสักพัก

เงินเพิ่งเข้าไปถามไถ่พวกเขา แต่พวกเขากลับไม่มีใครรู้เลย พวกเขาอยู่ที่นี่เพียงแค่เพลิดเพลินไปกับเสียงเพลงนั้นพร้อมกับ เชื่อว่าเป็นกระบวนการหนึ่งในการสวดภาวนาเท่านั้น

เฉินเฟิงเริ่มรู้สึกสิ้นหวัง แต่ในตอนที่เขาไร้ซึ่งเบาะแสที่จะไป ตามหาเธอนั้น เขาก็ได้สังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินออกมา จากกลางทุ่งเพียงตัวคนเดียว

ในขณะที่คนที่อยู่ในทุ่งนั้นล้วนเป็นคู่หนุ่มสาวทั้งนั้น

เฉินเฟิงฉุกคิดขึ้นมาว่าเขาจะเจอเหตุการณ์เดียวกับตัวเองหรือ เปล่าที่ว่าสูญเสียฝ่ายหญิงที่เป็นคู่เต้นรำไป

เขาจึงรีบวิ่งไล่ตามไปก่อนจะถาม : “คุณมาคนเดียวหรอ

ครับ? ”

ชายคนนั้นไม่ตื่นตัวจากการที่เฉินเพิ่งเข้ามาหาเลย ก่อนจะ ตอบกลับอย่างเป็นกันเอง : “ผมมากับภรรยาของผม

และมันก็เป็นอย่างที่เฉินเฟิงคิดเอาไว้ไม่มีผิด

“แล้วคุณหญิงของคุณไปไหนแล้ว? ”

ชายคนนั้นยิ้มตอบ: “เธอถูกเทพเจ้ามงคลเลือกไปแล้ว ตอน นี้คงกำลังได้รับการประทานพร หลังจากนี้อีกสองวัน พิธีขอพร ของพวกเราก็จะเสร็จสมบูรณ์สักที”

เฉินเฟิงถึงกับตกตะลึงก่อนจะรีบฉุดแขนของอีกฝ่ายพร้อมกับถามด้วยความลนลาน : “ถูกเลือกแล้ว หมายความว่ายังไง?

แต่ชายคนนั้นกลับเข้าใจว่าเฉินเฟิงกำลังถามในสิ่งที่รู้อยู่แล้ว เทพเจ้าแล้ว “

พร้อมกับตอบกลับ : “ถูกเลือกก็คือถูกเลือกแล้ว ไปเข้าเฝ้า

เฉินเฟิงยากที่จะเข้าใจถึงคำพูดที่พูดออกมาง่ายดายแบบนั้น ของอีกฝ่ายก่อนจะถามอีกครั้ง แล้วคุณรู้หรือเปล่าว่าเทพเจ้า อยู่ที่ไหน ?

ตอนนี้เขามั่นใจอย่างมากว่าหล่อเยวก็ถูกเทพเจ้าคนนี้จับไป

เช่นกัน

แต่ชายคนนั้นกลับส่ายหน้า: “ความลับของเทพเจ้า ไม่ใช่ ว่าคนธรรมดาทั่วไปที่จะได้รับรู้ ”

เฉินเฟิงเริ่มวิตกขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้เขาเป็นห่วงเรื่องความ ปลอดภัยของหลี่จื่อเยว่ แต่เมื่อคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็เปลี่ยนคำถาม – “แล้วคุณมั่นใจได้ยังไงว่าคุณหญิงของคุณจะกลับมา? ก่อน หน้านี้เคยมีคนผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้วหรอ? ”

ชายคนนั้นพยักหน้า เขาตอบอย่างมั่นใจอย่างมาก

แต่ว่าเฉินเฟิงกลับยิ่งแปลกใจมากยิ่งขึ้น อีกฝ่ายไม่กลัวเลย หรือว่าที่อยู่ของตัวเองจะถูกเปิดเผย หรือว่าพวกเขามีความ มั่นใจอย่างมากว่าคนที่กลับมาจากที่นั่นจะไม่มีทางเปิดเผยเรื่อง ของพวกเขา

เฉินเฟิงถือแผนที่เอาไว้ในมือ เดินทางมายังย่านเล็กๆแห่งหนึ่งในตำบลแห่งนี้

แผนที่นี้เป็นที่อยู่หนึ่งที่ชายคนนั้นได้บอกกับเฉินเฟิงว่าเป็นที่ อยู่ของผู้หญิงคนหนึ่งที่กลับมาจากการเข้าเฝ้าเทพเจ้าที่เขารู้จัก

เมื่อมาถึงหน้าบ้านของอีกฝ่าย เฉินเฟิงก็เคาะประตูทันที และ เพียงไม่นานด้านในก็มีคนตอบสนองกลับมา

คนที่มาเปิดประตูเป็นหญิงสาววัยรุ่นอายุราวๆ ยี่สิบกว่าปี หน้าตาสะสวย ท่าทางอ่อนโยน เป็นคนแบบที่ใครได้เห็นก็ไม่ อาจละสายตาได้เลย

เฉินเพิ่งเริ่มคิดขึ้นมาทันทีว่าสาเหตุที่หลี่จื่อเขาถูกพาตัวไปคง เป็นเพราะความสวยแน่นอน และนั่นยิ่งทำให้เขาเกิดความกังวล ใจมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

หญิงสาวคนนั้นเมื่อเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านนอกก็ถามด้วย

ความสงสัย : “ไม่ทราบว่า คุณคือใครคะ?

เฉินเฟิงตอบกลับ : “คุณจำงานรอบกองไฟได้หรือเปล่า

ครับ?

หญิงสาวหรี่ตาลงมองเฉินเฟิง จากนั้นค่อยๆ พยักหน้า

เฉินเฟิงกล่าวแนะนำตัวทันที : “ผมเองก็เป็นหนึ่งในงานนั้น แต่ว่าภรรยาของผมถูกเทพเจ้ามงคลเลือกไป ผมเลยอยากมา ถามว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ”

และคงเป็นเพราะได้ยินเฉินเฟิงพูดว่าเป็นคนหนึ่งที่มาจากงาน รอบกองไฟนั้น ตอนนี้ความระวังตัวของเธอที่มีต่อเฉินเฟิงจึงลดน้อยลงไปอีก

เธอเชิญเฉินเฟิง ให้เข้าไปด้านในบ้านของตัวเอง ก่อนจะช่วย

นชา ให้กับเขา

จากนั้นเธอถึงค่อยพูดขึ้นมาอย่างอ่อนโยน

“ถ้าหากคุณเชื่อมั่นในตัวของเธอ พวกคุณก็จะได้พบกับเรื่อง ราวสวยงามอีกมากมาย คุณจะต้องขอบคุณแก่พรนั้น เพราะเขา จะทำให้คุณมีความสุขแน่นอน

เฉินเฟิงไม่ได้มาที่นี่เพื่อฟังคำพูดเหล่านี้ สิ่งที่เขาอยากรู้คือ ตอนนี้หลี่จื่อเยวอยู่ที่ไหน ดังนั้นเขาจึงรีบถามกลับทันที : “ผม ได้ยินมาว่าคุณกลับมาจากที่นั่น? คุณพอจะบอกผมว่าที่นั่นคือ ที่ไหนได้หรือเปล่าครับ? ”

แต่หญิงสาวคนนั้นกลับส่ายหน้าเบาๆ พร้อมกับพูด : “นั่น เป็นเรื่องที่ยากจะรู้ ทุกอย่างล้วนเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นอย่างนั้น

เฉินเฟิงถึงจะไม่รู้ว่าคนพวกนั้นใช้วิธีการไหนในการล้างสมอง พวกเธอ แต่เฉินเฟิงจะต้องหาวิธีอื่นในการตามหาครั้งนี้เท่านั้น ก่อนที่เขาจะพูดขึ้น : “ผมสามารถใช้เงินซื้อข้อมูลของคุณ คุณเสนอราคามาได้เลย ไม่ว่าจะเยอะแค่ไหนผมก็ยอมครับ ”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอีกฝ่ายไม่เชื่อ หรือเป็นเพราะพลังของความ ลึกลับนั้นมันแข็งแกร่งเกินไปถึงได้ทำให้เธอไม่ยอมพูดออกมา

จากนั้นเธอก็กล่าวปฏิเสธ

“เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่เงินสามารถซื้อได้หรอกนะคะ นั่นคือความลึกลับของความสุข ซึ่งสามารถทำให้คนเรารู้สึกอิ่มเอมใจ ดังนั้น ฉันไม่อยากที่จะหักหลังให้กับความรู้สึกของตัวเอง ”

เฉินเฟิงจ้องมองเธอ ถึงออร่าจากแววตาอันแสนสงบนั้นของ เธอก็ทําให้เกิดความผ่อนคลาย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เข้าใจว่า เป็นเพราะอะไรอยู่

“หนึ่งล้าน ราคานี้มากพอที่จะใช้ซื้อคอนโดห้องนี้ได้เลย ” สุด ท้ายเฉินเฟิงก็เป็นคนเสนอราคาออกมาเสียเอง

หญิงสาวอึ้งตะลึงทันที เมื่อได้ยินตัวเลขของจำนวนเงินนั้น

และทำให้เธอเกิดความหวั่นไหวไม่น้อย

“คุณอย่ามายั่วยวนฉันเลย ฉันทรยศไม่ได้จริงๆ ค่ะ”

เฉินเฟิงเสนอราคาที่มากขึ้นไปอีก : “สองล้าน ผมสามารถ เซ็นเช็คให้คุณตอนนี้เลย

เมื่อพูดไป เขาก็พลางหยิบเช็คเงินสดออกมาทันที

และเพียงเพราะการกระทำของเฉินเพิ่งทำให้เธอถึงกับชะงัก ทันที เดิมทีเธอเหมือนจะเป็นคนที่ไม่อยากจะไปขึ้นเงินด้วยเช็ด เงินสดแบบนี้สักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เหมือนว่าเธอจะทำความ เข้าใจถึงการเสนอเงินอย่างไม่อั้นแบบนี้ของเฉินเฟิงนี้ใหม่อีก ครั้งแล้ว

“คุณยอมจ่ายเงินสองล้านจริงหรอคะ?

เฉินเฟิงพยักหน้า ทว่าหญิงสาวยังคงมีความลังเลอยู่
นี่ก็ถือว่าเป็นจํานวนตัวเลขที่ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่เมื่อต้อง เผชิญหน้ากับตัวเลขนี้ อีกฝ่ายกลับยังมีความสับสนอยู่ดี แล้วมัน ต้องเป็นความศรัทธาแบบไหนกันแน่ถึงจะสามารถเปรียบเทียบ ได้รับเงินจำนวนสองล้านนี้ได้

แต่ในเมื่อไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถทำให้ความแน่วแน่ นั้นสั่นคลอนได้เลย ดังนั้นเฉินเฟิงจึงไม่คิดอะไรมากมาย ในเมื่อ สองล้านไม่พออย่างนั้นสามล้านก็ได้

“สามล้าน เพื่อซื้อข้อมูลเดียวของคุณ

เฉินเพิ่งรู้ดีว่าตอนนี้เหลืออีกเพียงขั้นตอนเดียวเท่านั้น จากนั้น เขาก็เขียนตัวเลขลงไปในเช็คเงินสดทันที ก่อนจะยื่นให้กับอีก ฝ่าย

หญิงสาวมองดูตัวเลขบนเช็คเงินสดที่ถูกเขียนไว้อย่างชัดเจน

จากนั้นเธอก็ไม่มีความคิดอะไรที่จะต้องแย้งอีกต่อไป

หญิงสาวยื่นมือไปจับขอบเช็คเงินสด ใบนั้น ราวกับไม่อยากจะ เชื่อว่าตัวเลขที่เขียนอยู่บนนั้นจะเป็นของจริง ทั้งยังไม่อยากจะ เชื่อว่าเฉินเฟิงจะทำแบบนั้นจริงๆด้วย

เธอเม้มริมฝีปากที่ค่อนข้างแห้งของตัวเองก่อนจะพูดกับ เฉินเฟิง : “ฉันจะบอกเรื่องสถานที่แห่งนั้นให้กับคุณ แต่ว่าคุณ ห้ามบอกใครเด็ดขาดว่าฉันเป็นคนบอกเรื่องนี้กับคุณ ”

เฉินเฟิงเข้าใจอย่างง่ายดาย ก่อนจะพยักหน้า “คุณวางใจ ได้เลย จนถึงตอนนี้แม้แต่ชื่อของคุณผมยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ต่อให้ อยากจะพูดก็ทําไม่ได้อยู่ดี ”
และเมื่อคิดแล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ หญิงสาวคิดไปคิดมาอยู่

ครู่หนึ่งก่อนจะพูด :”อันที่จริงตอนที่ฉันออกมาจากที่นั่นโดยไม่ได้มีความทรงจําอะไรมากเกี่ยวกับที่นั่นเลย ”