บทที่ 676 วางแผนจัดการ

“ฮา! ”

ร่างที่ถอยไปด้านหลังของเฉินเฟิง จู่ๆ ก็หยุดชะงัก หัวเราะ เสียงดัง เสียงของเขาทำให้ตกใจราวกับฟ้าผ่า ดังก้องไปทั่ว บริเวณ ร่างกายของเขาหายใจอย่างแรง แขนขวาพุ่งไปตรงหน้า อู่จื่อโจว

ตัดนา กระบวนท่าที่สอง

คร่าชีวิต!

เฉินเฟิงไม่ลงมือสู้ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ พอลงมือสู้แล้วกลายเป็น นักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุด ที่เขาทำไปไม่ได้ทำเพื่ออะไร แต่ทำเพื่อ เกียรติของศิษย์พี่

บอกว่าเวลาช้าเวลากลับเร็ว ตอนที่ ชื่อโจวคว้าหัวไหล่ของ เฉินเฟิง กำลังเตรียมจะสั่งสอนเขา ให้เขารู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า แต่ในเวลานี้เองเฉินเฟิงก็ได้ต่อสู้กลับด้วยวิชาซานเหอ พูดได้ว่า ทุกกระบวนท่าการต่อสู้ตั้งแต่แรกนั้น ก็เตรียมเพื่อนักฆ่า

“ไม่ดี! ”

เสียงของเฉินเฟิงดังสนั่น อู่จื่อโจวลอบพูดในใจว่าไม่ดี ชะงัก ไปพักหนึ่ง ตอนที่เขาดึงสติกลับมานั้น หมัดของเฉินเฟิงขยับเข้า มาใกล้แล้ว
เงินเฟิงดอยสามหมัดติดต่อกัน เสียงหมัดดังก้อง ส่งเสียง ทําลายล้าง หมัดที่หนักเป็นอย่างมาก เต็มไปด้วยพลังภายใน อย่างรวดเร็ว แม้แต่อากาศก็ยังระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ

ภาพนี้ปรมาจารย์ฟางเจิ้ง ชางโป๊ จีอู่ฉางต่างเห็น ม่านตาหด เล็ก

พวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งในศิลปะการต่อสู้ระดับ ปรมาจารย์ ความสามารถของพวกเขาไม่จำเป็นต้องพูด พวกเขา มองแค่พริบตาเดียวก็มองออก หมัดของเฉินเฟิงไม่ใช่หมัด ธรรมดาทั่วไป

เวลานี้แม้แต่สีหน้าของหวังอีเตาก็เปลี่ยนไป เขาคิดไม่ถึงว่า เฉินเฟิงจะแข็งแกร่งขนาดนี้

เวลานี้แม้แต่เย่หยานเทียนศิษย์พี่ของเฉินเฟิงก็ตกใจ

แม้ว่าเขาจะเคยเห็นเฉินเฟิงแสดงท่าไม้ตายให้ดูมาก่อน แต่ แสดงก็เป็นแค่การแสดง ไม่เหมือนกับการต่อสู้จริงๆ

เวลานี้ไม่ว่าจะเป็นเทียนอิง หรือว่าศีลสาม หรือแม้แต่อาจารย์ และศิษย์ที่เต็มไปด้วยความเกลียดแค้นเฉินเฟิง เวลานี้ต่างตก ตะลึง

เสี้ยวเวลานี้ ทุกคนถูกดึงดูดด้วยหมัดของเฉินเฟิง

ทว่าบนพื้นว่าง อู่จื่อ โจวมีใจคิดแต่จะจับตัวเฉินเฟิง ดังนั้นเขา จึงไม่ทันได้ป้องกันตัวจากหมัดของเฉินเฟิง เมื่อเห็นเฉินเฟิงพุ่งมาอีกทั้งจื่อรู้ถึงความสามารถของเฉินเฟิง เวลาเขาได้ประมาท พลังภายในประสานเข้ามาตรงฝ่ามือ เตรียมที่ป้องกันหมัดนี้

ผวะดังหมัดเฉินเฟิงต่อยที่ฝ่ามือของจื่อโจว หมัด

ตอนที่หมัดและฝ่ากระทบกันนั้น เฉินเฟิงตัวแขนเต็มด้วยความเมื่อยและชา กระดูกบริเวณนิ้วมี รอยแตกหัก เลือดไหลออกมา ทั้งถอยหลังอย่างรุนแรง ภายของปราณเพื่อปกป้องอวัยวะในร่างกาย ทำให้ได้ส่งผลกระทบ รุนแรง

ทางด้าน คือโจวยังคงยืนที่เดิมไม่ขยับ ทว่าเท้าร้อนราวกับไฟเผา แขนเสื้อถูกพลังภายในทำให้ฉีกขาด เนื้อตัว เปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลน น่าอนาถมาก

ภาพนี้ทำให้ทุกคนหยุดชะงัก ต้องก่อนท่ากระบี่ตัดภูเขา ของเทียนอิง ทำให้อู่โจวเคลื่อนย้ายฝีเท้าเท่านั้น

เวลาขณะเฟิงโจมตี จื่อโจวจำเป็นต้องโจมตีกลับ

ความหมายในนี้ ไม่เหมือนกันเท่าไหร่
อู่จื่อ โจวเป็นถึงผู้อาวุโสของสหพันธ์บูโด เป็นผู้แข็งแกร่งหัวจิ้ง ชั้นสุด ขาข้างหนึ่งก้าวไปอยู่ในระดับมหาปรมาจารย์ ถึงขั้นว่า แม้แต่มหาปรมาจารย์ที่แท้จริง อู่จื่อโจวก็สามารถทำให้เทียบ เท่าได้

“ปีก! ”

เสียงเฉินเฟิงล้มลงกับพื้น

“เฉินเฟิง นายเป็นยังไงบ้าง?

อารมณ์ของอู่จื่อโจวเวลานี้ซับซ้อนเล็กน้อย เขาเอ่ยถามขึ้น “ขอบคุณปรมาจารย์อู่ ที่ยังออมแรง ผมไม่เป็นไร

เฉินเฟิงส่ายหน้า เมื่อกี้ถ้าไม่ใช่เพราะใช้พลังภายในปกป้อง ร่างกายเอาไว้ คงไม่มีวันที่จะได้รับบาดเจ็บแค่ผิวเผินแน่นอน

ยิ้ม! ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่ได้เป็นอะไรมาก อู่จื่อโจวเงียบ การโจมตีที่ รุนแรงที่สุดของเฉินเฟิงเมื่อครู่ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาใช้พลังภายใน ปกป้องร่างกายเอาไว้ เกรงว่าคงจะไม่สามารถต้านหมัดนี้ได้ ต่อ ให้ต้านเอาไว้ได้ ก็คงได้รับบาดเจ็บ

ทว่าเวลานี้เขารับกระบวนท่าของเฉินเฟิงเอาไว้ กลับแลดู อนาถเล็กน้อย ทว่าเงินเฟิงได้รับบาดเจ็บแค่ผิวเผินเท่านั้น

ก่อนหน้านี้เขาเห็นเฉินเฟิงฆ่าจึงเถิงด้วยตาตนเอง เขาคิดว่า ตนเองเข้าใจกระจ่างแจ้งถึงความสามารถของเฉินเฟิง อีกทั้งในใจของเขายังประเมินความสามารถของเฉินเฟิงสูงขึ้นเล็กน้อย ด้วย ทว่าคิดไม่ถึงว่าเขาจะประเมินเฉินเฟิงต่ำเกินไป

“เป็นไปได้ยังไง? เฉินเฟิงบีบให้ปรมาจารย์อู่ลงมือได้ยังไง คง ไม่ใช่เพราะปรมาจารย์จงใจทำหรอกนะ?” ขณะที่ทุกคนพากันตกใจ จียนถามขึ้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

แม้ว่าหมัดของเฉินเฟิงเมื่อครู่ เขาที่อยู่ไกลจะสามารถรับรู้ได้ ถึงความรุนแรงของหมัดนี้ แต่เขาไม่คิดว่าหมัดนี้ของเฉินเพิ่งจะ บีบให้อู่จื่อ โจวจําเป็นต้องลงมือ

ไม่เพียงแต่จียนที่ไม่เชื่อ เหอยิ่งไม่เชื่อ เขาไม่เชื่อว่าหลังจาก ที่ปรมาจารย์อู่โจวลงมือแล้ว ยังมีสภาพน่าอนาถ

จากที่เขาดูนั้น อู่จื่อโจวทำเพื่อไว้หน้าเงินเฟิง ดังนั้นจึงไม่ เสียดายที่จะยอมเสียหน้า อีกทั้งหมดของเฉินเฟิงเมื่อครู่ แม้ว่าจะ รุนแรง แต่เหอไม่ได้เป็นคนเจอด้วยตนเอง ต้องรู้ก่อนว่าไม่ว่า เรื่องอะไรที่ไม่ได้เจอด้วยตนเอง แค่อาศัยความรู้สึกไม่ได้

อีกทั้งเรือนึกถึงไฟของตน หัวเราะเยาะเงินเฟิงหนักขึ้น เขา คิดว่าเฉินเฟิงไม่มีวันรอดชีวิตจากนักฆ่าของเขาแน่

เวลานี้แม้แต่ศีลสาม เทียนอิงต่างรู้สึกเหลือเชื่อ พวกเขาคิดว่า อู่จื่อ โจวจงใจออมแรง ถึงแม้พวกเขาจะรู้ดีว่าความสามารถของ เฉินเฟิงไม่ธรรมดา แต่ก็ไกลเกินกว่าที่จะเทียบชั้นกับปรมาจารย์ อู่จื่อ โจว

ไม่พูดถึงคนรุ่นหลังอย่างพวกเขา แม้แต่ปรมาจารย์ฟางเจิ้งซางโป๊ จีอู๋ฉาง หวังอีเตาก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกัน

“เฉินเฟิง ก่อนหน้านี้ฉันเห็นนายฆ่าจึงเถิงด้วยตาตนเอง สําหรับความสามารถของนาย ฉันยอมรับมัน แต่คิดไม่ถึงว่า ฉัน จะมองข้ามมันไป ถ้าเปลี่ยนเป็นเมื่อสิบปีก่อน ตอนที่ฉันเพิ่งบรรลุ หัวจิ้งชั้นสุด หมัดนี้ของนาย ฉันคงไม่สามารถต้านเอาไว้ได้!”

นึกถึงคำพูดของเหอ อู่จื่อโจวอดไม่ได้ที่จะยิ้มเศร้า คนพวก นั้นเป็นแค่นกน้อยเท่านั้น จะรู้ความสามารถของเฉินเฟิงได้ยังไง

“อะไรนะ?”

ได้ยินคำพูดของอู่จื่อ โจวที่บอกกับเฉินเฟิง ฟางเจิ้ง ชางโป๊และ จีอู่ฉางพากันซะงักอยู่ที่เดิม

“ผู้อาวุโส คำพูดของท่านมันเกินไปรึเปล่า?”

“แม้ว่าหมัดเมื่อครู่ของเฉินเพิ่งจะสวยงามมาก แต่ก็ไกลเกิน กว่าที่ท่านจะเอ่ยชมรึเปล่า?

จีอู่ฉางอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

“ผู้อาวุโสอู๋ เห็นได้ชัดว่าท่านกำลังปล่อยให้เฉินเฟิงได้ที่หนึ่ง ในการคัดเลือกศิลปะการต่อสู้?” ท่านอย่าลืมสิ สุดท้ายเขายัง ต้องสู้เอาเป็นเอาตายกับลูกศิษย์ของผมอีกหนึ่งครั้ง ถ้าเขาตาย ด้วยน้ำมือของลูกศิษย์ผม คงไม่ดีเท่าไหร่

เวลานี้หวังอีเตาโมโหมาก เขารู้สึกว่าอู่จื่อ โจวแสดงอย่าง ชัดเจนว่าจะให้เฉินเฟิงมีอภิสิทธิ์เหนือกว่า
ได้ฟังคำพูดของหวังอีเตาและฉาง ทางด้านเหนานเทียน ซางโป๊และฟางเจิ้งต่างเงียบ เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกว่าคำพูด ของทั้งสองคนไม่ผิด อู่จื่อโจวประเมินความสามารถของเฉินเฟิง สูงเกินไปจริงๆ

แม้ว่าเย่หนานเทียนจะไม่รู้ซึ้งถึงความสามารถของเฉินเฟิง แต่ เขาไม่ยอมรับไม่ได้จริงๆ สำหรับการประเมินของอู่จื่อโจว ทำให้ เกิดข้อสงสัย

“ผู้น้อย เสียมารยาทแล้ว! ”

เฉินเฟิงประสานมือให้กับอู่จื่อโจว ให้ความเคารพนับถือผู้ อาวุโสอู่จื่อโจว ในเวลาเดียวกันก็ไม่ได้ปฏิเสธ การเดาของคน อื่นๆ

“ฉันคิดว่า ทุกกระบวนท่าที่นายทำตั้งแต่แรก เป็นการปูทาง ให้กระบวนท่าสุดท้ายใช่ไหม?”