บทที่ 529 หักแม่น้ำ

ในเวลาเดียวกัน สถานที่ที่พวกเขาปะทะกันมีลมพลังวนเป็น วงกลมรายล้อม ประหนึ่งเกิดพายุไต้ฝุ่นเข้าฟาดฟันพร้อมทั้งก ดินและพีน โคลนเป็นผุยผง

เพียะ!

เพียะ!

เพียะ!

จากนั้นแรงสะท้อนอันน่ากลัวท้าชายร่างผอมสะท้านถอยไป สามก้าวติด ทุกย่างก้าวหหนักแน่น พื้นดิน ใต้เท้าแตกออกเป็น เสี่ยงๆ จนเหลือรอบเท้าสามคู่ติดแน่นบนพื้น

มือขวาของชายร่างผอมเหมือนโดนไฟดูด สั่นสะท้านไม่หยุด แผลเริ่มปริแตก เลือดไหลนอง

นอกจากนี้แล้ว เลือดลมในร่างเขาปั่นป่วนสุดๆ ชีพจรทั่วทั้ง ร่างโดนสั่นสะเทือนเจ็บปวดจนได้รับบาดเจ็บภายในแน่แล้ว

พอกลับมาดูหวังเฉียน กลับยืนนิ่ง สองเท้าประหนึ่งดอกเหล็ก หมุดปักไว้ที่พื้น ไม่ขยับเลยสักนิด

พอเห็นฉากนี้แล้ว บรรดาจอมยุทธ์สมาคมการค้าจงได้พากัน ถอนหายใจโล่งอก

ถึงหวังเฉียนจะได้รับบาดเจ็บ แต่ฝีมือเขาก็เห็นๆกันอยู่
ระหว่างที่ทุกคนกำลังคิด ชายหนุ่มร่างผอมเริ่มขยับตัวอีกครั้ง ครั้งนี้เขาเร็วยิ่งกว่าครั้งก่อนอีก! และเร็วจนจอมยุทธ์มากมายด้านล่างเวทีมองตามเงาร่างเขา

ไม่ทัน!

ปิ้ง!

ปิ๊ง!

ปิ้ง!

หมัดเหล็กของชายร่างผอมพุ่งเข้าหาหวังเฉียนไม่หยุดราว พายุฝนไหมกระหน่ำ พลังในร่างเขาผสานลงไปในหมัด ระดมใส่ ร่างหวังเฉียนไม่ยั้งแบบฟรีๆ

เริ่มแรก หวังเฉียนยังถือกระบี่กันไว้

แต่ไม่นานหวังเฉียนก็เริ่มเหนื่อย

เดิมทีเขาได้รับบาดเจ็บภายใน ตอนขึ้นเวที เขาใช้พลังในกา บาดแผลภายในไว้ แต่เพราะความกดดันที่ชายร่างผอมใส่เขา มันเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเลยต้องแบ่งพลังบางส่วนมาต่อสู้กับ ชายร่างผอม

พอพลังโดนแบ่งออกไป บาดแผลภายในก็เริ่มหลุดการ

ควบคุม

“หริด”

พอโดนชายร่างผอมชกจนล่าถอยอีกครั้ง จู่ๆ หวังเฉียนกระอักเลือดออกมา ใด หน้าเริ่มซีดเผือด

“ศิษย์พี่หวัง!”

ด้านล่างเวที หมู่เหวินเซียนร้องอุทานออกมา

เสียงร้อง ลอยเข้าหูชายร่างผอม ทำให้เขาฮึกเพิ่มขึ้นมา เขาเห็นประกายของความหวัง!

ถึงฝีมือหวังเฉียนจะเก่งกว่าเขา แต่หวังเรียนได้รับบาดเจ็บ ภายในสาหัสมา ขอแค่เขาใช้วิธีชกที่ทำให้เขาบาดเจ็บเพิ่ม ไม่ นานเขาต้องชนะหวังเฉียนแน่!

ชายร่างผอมสูดลมหายใจเข้าปอดหนึ่งเชือก จากนั้นเหมือน เคลื่อนที่ในพริบตา ไปโผล่หน้าหวังเฉียน ชกหนึ่งหมัดเข้าหน้า หวังเงียนทันที

จังหวะขัดต่อ!

อาศัยตอนหวังเฉียนเลือดลมสับสน พลังเริ่มหลุดการควบคุม เอาชีวิตหวังเฉียนซะเลย!

เผชิญหน้าหมัดแรงของชายร่างผอม หวังเฉียนไม่กล้าประชัน หน้า เลยแฉลบตัวหลบไป

จากนั้น—
ขายร่างผอมกลับตามติด ประหนึ่งหมาล่าเหยื่อ

หวังเฉียบขยับไปทางไหน ขายร่างผอมตามติด เพียะ!เฟียะ!เพียบ!

ช่วงเวลาเดียวเกิดเสียงแทรกอากาศดังขึ้นไม่หยุด หวังเจียน โดนรุกไล่จนติดขอบเวที ไม่มีทางหนีแล้ว ตอนนี้จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้น สายตาเปล่งประการแน่วแน่ จากนั้นพลังในร่างเริ่มแผ่ าจายออกมา

ตามมาด้วย ความตึงเครียดที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ เริ่มกระจายไปทั่วสนาม

ความตึงเครียดนี้ทำให้ชายร่างผอมสีหน้าเปลี่ยน เขาอยากรุก ใส่เพิ่มและชกหวังเฉียนตกเวทีไป

แต่หวังเฉียนในตอนนี้กลับเปลี่ยนท่าทีไปโดยสิ้นเชิง

หัก!

“แม่! ”

“น้ำ! ”

หลังจากเสียงตะคอก กระบี่ยาวของหวังเงี่ยนพุ่งแทงออกมา ประหนึ่งสายรุ้งใต้ดวงจันทร์เข้าใส่ชายร่างผอม

ชายร่างผอมสีหน้าตกตะลึง รีบถอยหลัง
แต่กระบี่พุ่งมาแล้ว จะถอยตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว!

ก!”

กระบี่ยาวแทงเข้าใส่ขายร่างผอม ด้ามกระบี่หยุดลงก่อนถึง หน้าขายร่างผอมราวสามฟุต

ชายร่างผอมล้มลงพื้นดังโครม

ดวงตาเบิกกว้างแสดงถึงความเหลือเชื่อ

เขาตายตาไม่หลับ

ทั้งๆที่ตามรุมชกหวังเฉียนมาตลอด แต่ทำไมตอนสุดท้ายเขา กลับโดนหวังเฉียนแทงตายล่ะ?

“ศิษย์ หวังชนะแล้ว!”

สิ่งที่ตอบรับชายร่างผอมคือเสียงโห่ร้องดีใจของจอมยุทธ์ฝ่าย สมาคมการค้าจงไห่ แต่ชายร่างผอมในตอนนี้ไม่มีโอกาสได้ยิน อีกแล้ว

“ขยะ! ไร้ประโยชน์สิ้นดี! แค่คนได้รับบาดเจ็บคนหนึ่งยังไม่ ได้!” กงปูนสองอีโกรธจัด เขาไม่คิดเลยว่า กงถึงอิงจะตายแบบนี้ ทั้งๆที่หวังเฉียนบาดเจ็บขนาดนั้นแล้ว แต่เขาก็ยังโดนหวังเฉียน ฆ่าจนได้

“ประธาน ถึงกงถึงอิงจะตายแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ตายเปล่านะ ครับ เขาบีบให้หวังเฉียนใช้ไม้ตายออกมา” มีคนรีบพูดขึ้น

“ไม้ตาย? ไม้ตายอะไร?” กงปั่นสองอีถามสีหน้าเคร่งเครียด
“พักแม่น้ำ

“ไม้ตายที่หวังเงี่ยนใช้เมื่อกี้เป็นกระบวนท่าขั้นสุดยอดของ มหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ หักแม่น้ำ พวกเราได้จดจําขั้นตอน กระบวนการที่เขาใช้หักแม่น้ำเรียบร้อย หลังจากนั้นถ้าคนของ เราได้เจอเขาอีก ก็จะหาทางรับมือได้

ดูจากท่าทีของหวังเรียนแล้ว เขาสามารถใช้หักแม่น้ำจัดการ กงถึงอิงจัดการได้ตั้งแต่เริ่มประลอง

แต่เขาไม่ได้ทํา

ที่เขาทำอย่างนี้ เหตุผลมีแค่อย่างเดียวคือ เขาตั้งใจเก็บหัก แม่น้ำไว้จัดการคนสุดท้าย

แต่ไม่คิดว่า กงถึงอิงจะบีบให้เขาต้องใช้มันออกมาก่อน

“ชนะแล้ว ศิษย์พี่หวัง พวกเราชนะแล้ว!”

พอหวังเฉียนลงจากเวที จอมยุทธ์มากมายของสมาคมการค้า จงไม่ต่างกรูกันเข้ามารายล้อมอย่างตื่นเต้น

แต่หวังเฉียนไม่พูดอะไร วินาทีต่อมาเขากระอักเลือดออกมา ค่าโด และล้มลงไปอย่างควบคุมไม่ได้

“ศิษย์ หวัง!”

ทุกคนตะลึง รีบเข้าไปประคอง

เฉินเพิ่งรีบแทรกเข้ามาทำหน้าทุกคนไปพยุงร่างหวังเฉียนไว้

“ศิษย์พี่หวัง เป็นยังไงบ้างคะ?” หวู่เหวินเซี่ยนสีหน้าแดงก่ำด้วยความร้อนใจ หวังเฉียนกลับหลับตาแน่นไม่พูดอะไร

พาเขากลับไปก่อน เงินเฟิงมองทุกคนพลางพูดเสียงเครียด

เพื่อป้องกันการประลองครั้งนี้เกิดเหตุไม่คาดฝัน ก่อนออกเดิน ทาง ทางสมาคมการค้าจงไม่ได้พาทีมแพทย์เฉพาะทางมาด้วย

ดังนั้นพอกลับไปที่คฤหาสน์ได้ไม่นาน อาการของหวังเฉียน โดนวินิจฉัยออกมา

“หมอเลี้ยว หวังเฉียนเป็นยังไงบ้าง?” เฟยถามขึ้น

“ตอนนี้อาการของคุณหวังค่อนข้างรุนแรง บาดแผลภายนอก ยังไม่เท่าไหร่ ไม่หนักหนาอะไร ที่หนักคืออวัยวะภายในต่าง หาก”

“อวัยวะภายในของเขาได้รับบาดเจ็บต่างๆกันไป ถ้าไม่รีบ จัดการ กลัวว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตเขา” หมอเคี่ยวพูดอย่าง ใจเย็น โครงสร้างภายในของจอมยุทธ์กับคนธรรมดาเหมือนกัน ต่างกันแค่ร่างกายและอวัยวะภายในของจอมยุทธ์แข็งแรงกว่า ของคนธรรมดาเท่านั้น

“งั้นรีบรักษาให้เขาเลย” เฟยตัดสินใจทันที หวังเฉียนเป็น ศูนย์กลางของมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ เขาจะเป็นอะไรไปไม่ได้ เด็ดขาด

“ประธาน อาการของคุณหวังต้องกลับประเทศก่อนถึงจะ รักษาได้ ที่นี่ไม่มีเครื่องมือรักษาเฉพาะทางเลย” หมอเลี้ยวพูด อย่างเหนื่อยใจ พวกเขาเป็นแพทย์สมัยใหม่ ไม่ใช่แพทย์แผนโบราณ การแพทย์สมัยใหม่ต้องมีเครื่องมือแพทย์ที่ทันสมัย ไม่มี เครื่องมือแพทย์เฉพาะทาง พวกเขาก็รักษาได้ไม่เต็มที่

*ได้ งั้นผมจะไปติดต่อเฮลิคอปเตอร์ ให้เฮลิคอปเตอร์ส่งพวก

คุณกลับประเทศ…

“พี่จู่ ผมไม่กลับ” ตอนนี้เองหวังเฉียนหรี่ตาขึ้น เสียงเขาดูอ่อน แรง แต่น่าเสียงหนักแน่น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ