บทที่ 493 จินเสวียนครัวเป็นอะไรกับนาย

“คุณผู้ชายท่านนี้ คุณจะรู้ได้ยังไงว่าคุณผู้หญิงท่านนี้ไม่ชอบดื่ม เหล่า? บางทีเธออาจจะแค่ไม่ชอบดื่มเหล้าราคาถูกก็ได้ พนักงานสาวสวยมองเฉินเฟิงอย่างดูถูก ไวน์แดงเหมือนกัน ขาด ที่วางบนโต๊ะเงินเฟิงกับเสี้ยเพิ่งเหยาเป็นแค่ไวน์แดงธรรมดา ราคาแปดร้อยกว่า แต่ไวน์ที่ฉินหมิงส่งให้กลับเป็น Lafite ที่ ราคาสามหมื่นกว่า Latiteของฉินหมิงหนึ่งแก้วราคานำหน้าไวน์ ของเฉินเฟิงหลายขวดเลย

“เธอชอบไม่ชอบเหล้าราคาถูกเกี่ยวกับคุณหรอ?” เฉินเพิ่งม องหน้าพนักงานสาวสวยนิ่งๆ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ฉินหมิงที่ว่า คงให้ค่าคอมมิชชั่นกับสาวสวยคนนี้ไม่น้อย ไม่งั้นเธอคงไม่ พยายามขนาดนี้

“กับฉัน? เหอะๆ ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้ว ฉันแค่รู้สึกว่าคุณผู้ หญิงคนนี้ไม่ควรจะดื่มเหล้าราคาถูกแบบนี้ เธอคงจะมีทางเลือก ที่ดีกว่านี้” พนักงานสาวสวยยิ้มหยัน เธอเองไม่รู้ว่าเฉินเพิ่งเอา หน้าจากไหนมาทนฝืนอยู่เนี่ย ถ้าเป็นเธอเห็นคุณชายมีระดับแบบ ฉินหมิงมาตามจีบเสี่ยเพิ่งเหยา เธอคงยอมแพ้เลิกจีบเสียเพิ่ง เหยา โดยดี และยกเสี้ยเพิ่งเหยาให้ฉินหมิงแน่

พนักงานสาวสวยเบนสายตาไปที่เสี้ยเพิ่งเหยาอีกหลางว่า “คุณผู้หญิงคะ เอาพอประมาณพอนะคะ ถ้าเล่นตัวอีกจะดูไม่ แล้ว…
เสียเพิ่งเหยาตบโต๊ะเสียงดังปิ้งด้วยสีหน้าเย็นชา เธอลุกขึ้นไล่ พนักงานสาวสวยทันที “ไสหัวไปเลยไป

ตอนนี้เองฉินหมิงที่ยืนมองดูเหตุการณ์ก็ยกแก้วไวน์เดินเข้ามา

บรรยากาศสงบขึ้นทันที

สีหน้าเขาแสดงถึงความกระหยิ่มยิ้มย่อง

ชายหญิงหกเจ็ดคนที่นั่งโต๊ะเดียวกับเขาต่างพากันเดินตามมา ยิ้มๆ

“คุณชายฉิน แม่สาวน้อยนี่เหมือนจะโกรธแล้วนะ”

“เหอะๆ โกรธ? ล้อเล่นน่า ไม่แน่ในใจจะยิ้มหน้าบานแล้ว

ก็ได้”

“ฮะฮะ ก็จริงนะ ฉันจำได้ครั้งที่แล้วมีเน็ตไอดอลคนหนึ่งเข้าตา คุณชายฉิน ตอนแรกหล่อนก็ทำตัวเหมือนแม่สาวน้อยนี่เหมือน กัน ไล่คุณชายฉันให้ไสหัวไป แต่สุดท้ายกลับยอมอ้าขาให้กับ เงินหนึ่งล้านของคุณชายฉัน

“พวกนายลองเดาสี ขาแม่สาวน้อยนี่ต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึง ยอมอ้า?”

“สองล้านล่ะมั้ง แม่สาวน้อยสวยกว่าแม่เน็ตไอดอลคนนั้น มากเลย
“ไม่แน่ แม่สาวน้อยนี่ถึงจะสวยกว่าเน็ตไอดอลคนนั้นมาก แต่ ดูเหมือนไม่เคยเจอโลกกว้างเลยนี่” ชายหนุ่มเจาะหูกับชายหญิง คนอื่นที่ยืนหลังฉินหมิงวิพากษ์วิจารณ์กันเมามันส์ ในสายตา พวกเขา ผู้หญิงก็คือของเล่น แตกต่างกันแค่ตรงที่บางคนใช้แค่ เงินไม่กี่หมื่นก็ยอมอ้าขาแล้ว แต่ของเล่นบางคนต้องใช้หลาย แสน หรืออาจจะหลายล้านถึงยอมอ้าขา

ก็เหมือนพนักงานเสิร์ฟสาวสวยตรงหน้า เป็นพวกให้แค่ไม่กี่ หมิ่นก็ยอมอ้าขาแล้ว

ส่วนเกรดพรีเมี่ยมอย่างเสียเพิ่งเหยา ดูท่าต้องหลายล้านอัพ

“สาวสวยสวัสดีครับ ผมชื่อฉินหมิง ประธานกรรมการเรียนห กรุ๊ป วันนี้บุพเพ ให้เรามาเจอกัน ไม่ทราบว่าจะพอให้เกียรติม เป็นเพื่อนผมซักหน่อยได้ไหม?”

ฉินหมิงเดินมายืนหน้าเสียเพิ่งเหยา ยื่นมือตัวเองออกมา เขา แจ้งแค่ชื่อบริษัทตัวเอง ไม่ได้บอกชื่อตระกูลฉิน ที่ไม่บอก เพราะ เขาคิดว่า จะแอ้มผู้หญิงอย่างเสียเพิ่งเหยา ไม่จำเป็นต้องเอ่ยชื่อ ตระกูลฉินหรอก แค่ชื่อบริษัทก็พอถมถืด

หนึ่ง สอง สาม …

สิบวินาทีผ่านไปแล้ว

เสี้ยเพิ่งเหยายังคงยืนนิ่งมองฉินหมิงด้วยสีหน้าเย็นชา ไม่ได้ ทําหรือพูดอะไรเลย

สีหน้ากระหยิ่มอย่างมั่นใจของฉินหมิงเริ่มค่อยๆหายไป
“คุณชายฉันอุตส่าห์เข้ามาทาบทามเองแล้ว อย่าเล่นตัวไปเลย น่า ถ้าท่าคุณชายฉันโกรธขึ้นมา คุณนั่นแหละจะเดือดร้อนนะ! พนักงานสาวสวยที่ยืนอยู่ข้างๆทนดูต่อไปไม่ไหว ตะคอกเสียง แทรกขึ้นมา

“ต้องอ่อนโยนกับสาวสวย

จีนหญิงยิ้มบาง แกล้งโบกมืออย่างไม่สนใจ และยกแก้วไวน์ หมุนหันไปมองเฉินเฟิงที่ยืนอยู่ข้างๆ

“คุณผู้ชายคนนี้ สาวสวยคนนี้เป็นอะไรกับนายหรอ?”

“เมีย” เฉินเพ่งตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

“เมีย?” ฉินหมิงยิ้มบาง “นับตั้งแต่นี้ไปเธอไม่ใช่แล้วล่ะ”

“หือ?” เฉินเฟิงเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

ฉินหมิงก้าวเท้าขึ้นหน้าหนึ่งก้าวมายืนตรงหน้าเฉินเฟิง พูด ยิ้มๆว่า “ไม่เข้าใจที่ฉันพูดหรือไง? ฉันชอบผู้หญิงของนาย นับ แต่นี้ไปเธอไม่ใช่เมียนายแล้ว”

“ฮะฮะฮะ คุณชายฉันกร่างไม่เปลี่ยนเลยนะ นี่ไปบอกให้ได้ กระจอกยกเมียให้ดื้อๆเลย”

“ไม่กร่างจะเรียกคุณชายฉันหรอไง?”

“พวกนายว่า เจ้ากระจอก จะยอมยกเมียตัวเองให้ไหม?”

“ฉันเดานะ ถ้าเพียงมันไม่ตาบอด น่าจะมองออกว่า กุญแจรถ ที่เอวคุณชายฉันน่ะ เป็นรุ่นลิมิเต็ทของ Bugatti Veyronะ….”
พวกเพื่อนขยะของฉันหนึ่งหัวเราะว่าอย่างไม่เกรงใจใคร ไม่ เห็นเฉันเพิ่งในสายตาสักนิด

นอกจากคนพวกนี้แล้ว พนักงานสาวสวยและแขกหลายคนใน ห้องอาหารยังพากันมองเงินเฟิงอย่างนึกสนุก ประหนึ่งสงสัยว่า เงินเพิ่งจะมีปฏิกิริยายังไง

“เมื่อได้ยินเธอพูดว่า นายเป็นคนตระกูลฉิน?” เดิมทุกคน ด ว่าเฉินเพิ่งจะตัดสินใจ แต่ไม่คิดว่า เฉินเฟิงตอบไม่ตรงคำถาม เอาแบบนี้

ฉินหมิงอึ้งก่อนเล็กน้อย ก่อนยิ้มอย่างเย่อหยิงพลางว่า “ใช่

ฉันเป็นคนตระกูลฉินจริงๆ

เฉินเฟิงผงกหัวเล็กน้อย: “ฉันเสงี่ยนครัวเป็นอะไรกับนาย?”

ฉินเสวียนหว?!

ฉินหมิงมีสีหน้าตกใจมาก “นายรู้จักชื่อน้าเล็กได้ยังไง?!

“น้าเล็กหรอ…” เฉินเพิ่งพิมพ์ออกมาคำหนึ่ง ตอนได้ยิน พนักงานสาวสวยบอกว่าฉันหนึ่งเป็นคนตระกูลฉิน เขาก็กำลัง ครุ่นคิดเรื่องความสัมพันธ์ของฉินหมิงกับฉันเสงี่ยนหวอยู่ ดู จากอายุของฉินหมิงแล้ว เป็นไปได้มากว่าเขาจะเป็นหลานชาย ของฉันเสงี่ยนครัว ดูท่าเขาจะเดาถูกแฮะ

“ฉันถามนายอยู่นะ? นายหูหนวกหรือไง?”

พอเห็นเฉินเฟิงพึมพำกับตัวเอง ไม่ตอบคําถามเขา ฉันหนึ่ง เริ่มไม่พอใจขึ้นมา
เงินเฟิงยิ้มบางว่า: “ฉันจะเตือนนายนะว่า ให้มีมารยาทกับฉัน หน่อย ไม่งั้นเล็กของนายไม่ลงโทษนายสถานเบาแน่

“น้าเล็กจะลงโทษฉันอย่างหนัก?” ฉันหมิงโกรธจนหัวเราะ เขา ไม่รู้ว่าเงินเฟิงเอาน้ำเสียงอะไรมาพูดค่านี้ มันถือดียังไงคิดว่าน เล็กจะไม่ลงโทษเขาสถานเบาเพื่อคนแปลกหน้าอย่างมัน

“ฉันจะถามนายเป็นครั้งสุดท้ายนะว่า นายรู้จักชื่อน้าเล็กของ ฉันได้ยังไง?” ฉินหมิงถามเสียงเย็น เขาต้องแน่ใจความสัมพันธ์ ของเฉินเฟิงกับฉันเสงี่ยนครัวก่อน ถึงจะตัดสินใจได้ว่าจะจัดการ เฉินเฟิงยังไง

“ฉันกับน้าเล็กนาย ไม่ได้เป็นอะไรกัน” เฉินเฟิงพูดเสียงเรียบ

“ไม่ได้เป็นอะไรกัน?” ฉินหมิงแค่นยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา “งั้น นับแต่นี้เป็นต้นไป ผู้หญิงของนายก็จะเป็นของฉันแล้ว!”

ฉินหมิงพูดพลางยื่นมือไปหาเสียเพิ่งเหยา แต่ยังไม่ทันที่มือเขาจะจับโดนตัวเสี้ยเพิ่งเหยา

มือใหญ่มือหนึ่งคว้าจับที่คอหอยเขา เอาท้ายทอยเขาไป กระแทกแก้วไวน์ดังพลัก

ซากขวดแตกกระเด็น ไวน์สาดกระเซ็น ไหลเจิ่งนองดูสะดุดตา เฉินเฟิงยังไม่หนําใจ เขาหว้าจับขวดเหล้าอีกขวด พลัก
จีนหมิงท้ายทอยแตก เลือดสาด

สองมือเขาเกาะโต๊ะร้องไหยหวนอย่างเจ็บปวด

ทั้งหมดนี้ดูเหมือน ใช้เวลานาน แท้ที่จริงแล้วตั้งแต่เฉินเฟิงจับ คอหอยจนหมิงจนหัวจิ้นหนึ่งแตก รวมกันยังไม่ถึงสองวินาทีเลย

จนกระทั่งฉินหมิงล้มลงพื้นตัวอ่อนยวบ ผู้หญิงหลายคนในร้าน อาหารถึงร้องกรี๊ดขึ้นมา

พวกผู้ชายพากันสีหน้าเปลี่ยน

“หาเรื่องตาย!”