บทที่ 478 พี่เขย

“พี่เย็น ไม่ให้ฉันหาเรื่องทะเลาะซะหน่อย แต่มีบางคนจงใจหา เรื่องต่างหาก” เหยูนฟางแค่นเสียงที เธอยังต้องไว้หน้าหลินเย นอยู่ ในบรรดาสี่พี่น้องของตระกูลหลิน หลินเย็นเป็นคนที่ประสบ ความสำเร็จที่สุด นอกจากตัวเองจะเป็นกรรมการผู้จัดการบริษัท จงเส็ง หลินเล่นยังมีสามีเป็นเจ้าของโรงแรมมูลค่ากว่าร้อยล้าน อีก เธอไม่ไว้หน้าหลินหลันได้ แต่จะไม่กล้าไม่ไว้หน้าหลินเป็น

พอหลินเยนเข้ามาห้ามทัพ หลินหลินก็ได้ ดึงตัวเองออกมา ถ้าให้เธอล้างมือตบเซนยูนฟางจริง เธอไม่กล้าหรอก เพราะหลิน เซียวเสียนยังอยู่ชั้นบน

แถมวันนี้เป็นวันเกิดหลินเซียวเสียน นอกจากคนตระกูลหลิน จะมาแล้ว ยังมีญาติของคนตระกูลหลินอีก รวมทั้งเพื่อนร่วมงาน ทางธุรกิจของหลิวเซียวเสียนก็จะมาด้วย

ถ้าให้คนพวกนี้เห็นเธอทะเลาะกับเซหยูนฟาง งั้นตระกูลหลิน ต้องหน้าแตกไม่รับเย็บแน่

“เมิ่งเหยา เฉินเฟิง พวกเธอมาหาที่นั่งกันก่อนนะ รอคนมากัน พร้อมก่อน พวกเราถึงจะออกเดินทางกัน” หลินเย็นเป็นสายตา ไปที่เสียเพิ่งเหยากับเฉินเฟิง และพูดยิ้มแย้ม ตั้งแต่เจอเรื่อง โรงแรมโดนปิดคราวก่อน เธอตัดสินใจแล้วว่า นับจากนี้ต่อไป เธอจะทําดีกับบ้านหลินหลิน

เสี้ยเมิ่งเหยาไม่ต้องพูดละเธอเป็นประธานบริษัทต่างเหม่ยกรูป อนาคตถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เธออาจจะได้ขึ้นเป็นระดับสูง ของบริษัทคางเหมยกรุ๊ปก็ได้ ถึงเวลานั้นฐานะของเธอก็จะมี มูลค่าเป็นพันล้านเลยทีเดียว

ส่วนเงินเฟิง ถึงฐานะจะเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมีย แต่ฐานะ ที่แท้จริงของเขากลับยิ่งใหญ่กว่าชนิดที่เสี้ยเพิ่งเหยายังทาบไม่ ติดเลย

“อืม” เสียเพิ่งเหยาผงกหัวเบาๆ กำลังเตรียมตัวนั่งลง ตอนนี้ ในห้องนั่งเล่นมีเงาร่างหลายร่างเข้ามา

คนเดินนำหน้าเป็นผู้หญิงร่างสูงโปร่งถือกระเป๋าChanel ใส่ ชุดแบรนด์เนมคนหนึ่ง

พอเห็นผู้หญิงสูงโปร่งคนนี้ เฉินเฟิงอดหรี่ตามองไม่ได้ ถ้าเขา

จำไม่ผิด ผู้หญิงคนนี้ชื่อดังรั่วเสงี่ยน ลูกสาวของหลินเป็น

สายตาเฉินเฟิงเบนไปที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่ยืนเยื้องไปขวาของ ถังรั่วเสงี่ยน ตัวผู้ชายร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลา ย้อมผมสี แดง ดูเป็นเด็กนอกมาก

ส่วนผู้หญิงให้ความรู้สึกว่าเซ็กซี่มาก

บนตัวเธอใส่เสื้อออกกำลังกายเผยหลังที่อยู่แค่ครึ่งเอว เผย ให้เห็นเอวคอดงามงอน ชิ้นล่างใส่กระโปรงสั้น สองขาเรียวยาว งามโผล่ออกมา

การแต่งตัวหวาดเสียวนี้ดูไม่เหมาะกับงานในวันนี้เท่าไหร่ แต่ผู้หญิงเซ็กซี่คนนี้กลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย พอเธอเข้ามาก็ปราดเข้าไปหาเหยุนฟาง: “แม่คะ พวกเราจะไปกันเมื่อไหร่หรอ คะ?”

“เดี๋ยวนี้แหละ รอคุณปู่ลูกอาบน้ำเสร็จ พวกเราก็ไปกันเลย เหยื่นฟางมองลูกสาวอย่างรักใคร่

“งั้นต้องรออีกนานแค่ไหนอ่ะ” ลูกสาวเบ้ปาก เหมือนไม่ค่อย

พอใจ

*ใกล้แล้วๆ ลูกรัก อย่าร้อนใจไปสิ” เช่นยูนฟางปลอบ

ลูกสาวเดินไปหาเหยูนฟาง ถังรั่วเสงี่ยนกับชายหนุ่มผมแดง เดินมาหาหลินเย่น

แต่ถังรั่วเสงี่ยนกลับไม่ได้คุยกับหลินเล่นทันที เธอเป็นสายตา มาที่เสียเพิ่งเหยากับเฉินเฟิง และหัวเราะถามเอาใจว่า: “พี่ พี่เขย มากันตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย?”

“พึ่งมาถึงน่ะ” เสียเมิ่งเหยาตอบเสียงเรียบ

“รั่วเสงี่ยน เธอเรียกสาวสวยคนนี้ว่าพี่?” ตอนนี้ชายหนุ่มผม แดงที่ยืนข้างถังรั่วเสงี่ยนพูดขึ้น

“อืม พี่เพิ่งเหยาเป็นลูกสาวน้าสาม นายน่าจะเคยเจอตอนเด็ก นะ” ถังรั่วเสงี่ยนบอก

“ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง” ชายหนุ่มผมแดงผงกหัวเบาๆ “พี่เพิ่ง เหยา สวัสดีครับ ผมคือหลินโย่ว เพราะเรียนหนังสือที่อเมริกาเลยไม่ค่อยได้กลับประเทศ ดังนั้นผมเลยไม่รู้จักญาติตั้งหลายคน อย่าถือสาเลยนะ”

“ไม่เป็นไรจ้ะ” เสี่ยเมิ่งเหยายิ้มบาง หลินโย่วคนนี้เป็นลูกชาย ของลุงใหญ่หลินเสวียน โดนส่งไปเรียนอเมริกาตั้งแต่เด็ก ประถมจนถึงมหาลัยแทบจะอยู่ที่อเมริกาตลอด

“คนนี้คือ…พี่เขยใช่ไหม?” หลินโย่วเบนสายตามาทาง เงินเฟิง ถึงจะไม่รู้จักเสี้ยเพิ่งเหยา แต่เรื่องในบ้านเขาก็พอรู้อยู่ บ้าง โดยเฉพาะเรื่องที่เมื่อสามปีก่อนตระกูลเสี้ยรับลูกเขยเข้า บ้านมาแต่งกับเสียเพิ่งเหยา เล่าลือกระฉ่อนในตระกูลหลินอย่าง มาก หลินเซียวเสียนที่ปกติจิตใจดีมีเมตตา ความโกรธขั้นรุนแรง อย่างที่หาได้ยาก คนตระกูลหลินหลายคนต่างโดนผลกระทบไป ตามๆกัน

“เขาเป็นพี่เขยนาย เขาชื่อ…เฉินเฟิง” เหมือนกลัวหลินโย่วจะ ทำให้เงินเฟิงไม่พอใจ ถังรั่วเสงี่ยนรีบออกตัวแนะนำให้

“เฉินเฟิง…” หลินโย่วทวนซื้อเฉินเฟิง และยิ้มพลางยื่นมือออก มา: “พี่เขยสวัสดีครับ

“สวัสดี” เฉินเฟิงยิ้มน้อยๆ พลางยื่นมือออกมาเช็คแฮนด์กับ หลินโย่ว ถึงหลินโย่วจะปกปิดไว้มาก แต่เงินเฟิงก็ยังเห็นแวว หยันซ่อนอยู่ในแววตาเขา

ไม่ผิดจากที่เฉินเฟิงคิด วินาทีต่อมาหลิน โย่วก็เปลี่ยนหัวข้อ สนทนา: “ได้ยินว่างานก่อนหน้านี้ของพี่เขยคือ…ส่งของเดลิเวอร์
“ใช่ เมื่อก่อนผมทำงานส่งของเดลิเวอร์รี่จริงๆ” เฉินเฟิงยิ้ม บางพลางพยักหน้ารับ

เห็นเห็นเพิ่งพยักหน้ารับ หลินโย่งยิ้มมุมปากอย่างเบาะหน ท่าข่าวลือไม่ผิด ตระกูลเสียหาลูกเขยขยะมาเป็นสามีให้เลี้ยเพิ่ง เหยาจริงๆ ได้ยินว่าตั้งแต่แต่งงานมา ก็ทำงานส่งเดลิเวอร์รี่มา โดยตลอด…

“พี่เขยตอนนี้ยังส่งเดลิเวอร์รี่อยู่หรอ? คิดจะเปลี่ยนอาชีพ ไหม?” หลิน โย่วถเมยิ้มๆ

“ตอนนี้ไม่ส่งเดลิเวอร์รี่แล้วล่ะ” เฉินเฟิงส่ายหัว

“ไม่ส่งเดลิเวอร์รี่แล้ว?” หลิน โย่วงก่อน และถามออกมาโดย ไม่คิดว่า: “งั้นตอนนี้พี่เขยทำงานที่ไหนล่ะ?

“บริษัทคางเหม่ยกรุ๊ป”

“บริษัทคางเหม่ยกรุ๊ป?” หลินโย่วสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย เขา เคยได้ยินชื่อบริษัทคางเหม่ยกรุ๊ปมาบ้าง นั่นเป็นบริษัทผลิตยา ระดับโลกที่มีไม่กี่บริษัทของหวาเซีย เข้าทำงานยากมาก พวก บริษัทห้าร้อยอันดับแรกของโลกยังไม่เข้าทำงานยากเท่าบริษัท คางเหม่ยกรุ๊ปเลย คนทำงานเดลิเวอร์รี่คนหนึ่งเข้าไปได้ยังไงกัน

“พี่เขยทํางานอะไรที่บริษัทคางเหม่ยกรุ๊ปหรอ?” หลิน โย่วอด ถามไม่ได้

“พนักงานฝ่ายขาย

เหมือนเดาได้ว่าพลิน โย่วจะถามแบบนี้ เฉินเฟิงตอบเสียงเรียบ
พนักงานฝ่ายขาย….

พอได้ยินว่าเงินเฟิงเป็นแค่พนักงานฝ่ายขาย หลินโย่วถอน หายใจโล่งอก

พนักงานฝ่ายขายของบริษัทต่างเหม่ยกรุ๊ป ถึงจะรับคนยาก แต่ก็ไม่ได้ยากมาก เฉินเฟิงแค่ตั้งใจเตรียมตัวสักหน่อย บวกกับ โชคอีกนิดหนึ่งก็สามารถเข้าไปได้แล้ว

“พี่เพิ่งเหยาล่ะ ตอนนี้ทำงานที่ไหน?” หลินโย่วเบนสายตาไปที่

เสียเมิ่งเหยาอีก

“บริษัทคางเหม่ยกรุ๊ป”

เสียเพิ่งเหยาพูดออกมาเสียงเรียบ

“บริษัทคางเหม่ยกรุ๊ป?” หลินโย่วลากเสียง: พนักงานฝ่าย ขายเหมือนกัน?”

“เปล่า” เสี้ยเมิ่งเหยาส่ายหัว

“งั้นอะไรล่ะ?” หลินโย่วถามต่อทันที

ตอนนี้เองหลินเล่นก้าวเข้ามาพูดยิ้มๆ: “หลินโย่ว นี่เรายังไม่รู้ ล่ะสิ? พี่เพิ่งเหยาน่ะเขาเป็นประธานบริษัทคางเหม่ยกรุ๊ปสาขาจง

บึ้ม!

คำพูดของหลินเป็นเหมือนโยนระเบิดลงบนผิวน้ำก็ไม่ปาน ทำให้เกิดระลอกคลื่นยกใหญ่
คนมากมายทีเงี่ยหูแอบฟังบทสนทนาทางนี้ พอได้ยินคำว่า บริษัทต่างเหมียกรุ๊ป ความคิดในหัวก็เริ่มทำปฏิกิริยา

นี่มันล้อเล่นระดับชาติเลยนะ!

เสียเพิ่งเหยาได้เป็นประธานบริษัทคางเหมยกรุ๊ปตั้งแต่เมื่อ ไหร่เนี่ย?!