บทที่ 458 วิธีการของหวู่เหวิน โป๊

“คุณเฉินเฟิง คุณคิดเห็นว่ายังไง?” เฟยเบนสายตาไปทาง เฉินเฟิง ที่พูดซักแม่น้ำทั้งห้ามาทั้งหมด สุดท้ายก็ยังคงให้ เงินเฟิงเลือกอยู่ดี ถ้าเงินเฟิงไม่ยอมเข้ามาเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ งั้น การวางแผนอันแยบยลของเขาอย่างที่สุด มันก็เป็นการเหนื่อย ฟรี

“การประลองฝีมือเริ่มเมื่อไหร่?” เฉินเฟิงยิ้มแล้วถามกลับ สีหน้าเฟยยินดี “สามวันหลังจากนี้

“ได้ ถึงเวลานี้ฉันจะไปเข้าร่วม” เฉินเฟิงยิ้มให้เล็กน้อย เมื่อ ก่อนไม่รู้รายละเอียดในการประลองฝีมือ เขาก็คงไม่คิดจะเข้า ร่วมแข่งขัน ทว่าตอนนี้รู้เรื่องรายละเอียดในการต่อสู้แล้ว งั้นเขา ก็ต้องเข้าร่วมการแข่งขัน ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่น ก็เพราะว่าจัดการ ลูกศิษย์ของเงินอิ่นและนักบุญมีต

เพราะว่าลูกศิษย์ของนักบุญมีดก่อนหน้านี้ก็เคยลักลอบฆ่าเขา มาหนึ่งครั้งแล้ว จะพูดยังไง เขาก็ต้องเอาคืนเช่นกัน

ขอบคุณมาก เฉินเฟิง” เฟยทำท่าคารวะขอบคุณอย่าง หนักแน่น ความจริงแล้ว การที่เฉินเฟิงลงแข่งนั้น สำหรับเขาแล้ว ก็ไม่ได้ส่งผลดีสักเท่าไหร่ เพราะว่าจะสร้างศัตรูกับสมาคมการค้า เซียสุ่ย เฉินเพิ่งเข้าใจข้อนี้ดี แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ตัดสินใจยังคง ต้องเข้าร่วมการแข่งขัน เรื่องนี้ทำให้เฟยซาบซึ้งขึ้นมาบ้าง
“ใช่สิ คุณเฉินเฟิง ระยะนี้คุณมีความต้องการอะไร ก็รีบแจ้ง ทันที ไม่ว่าจะเป็นอาวุธ หรือว่ายาเม็ด ในการเพิ่มพลังวิทยายุทธ์ ขอแค่ตระกูล ของพวกเรามีทาง พวกเราก็ต้องเอาออกมาให้ได้ ถึงว่าเอาออกมาไม่ได้ พวกเราก็จะหาวิธีให้ได้มันมาให้คุณ” เฟยพูดอย่างดีอกดีใจ สำหรับเหล่านั้นจาแล้ว การเพิ่มกำลัง วิทยายุทธ์ในระยะเวลาสั้นนั้นมีวิธีการหลากหลายวิธี แต่วิธีที่ ง่ายดายที่สุดก็คือการทำอาวุธให้เหมาะมือและจัดการกลืนยา เม็ดเพื่อเพิ่มพลังวิทยายุทธ์ให้เพิ่มขึ้น

แน่นอนกว่า เมื่อเอามาเปรียบเทียบกับอาวุธแล้ว การเพิ่มพละ กําลังด้วยการใช้ยาเม็ดมันเห็นได้น้อยมาก แต่ด้วยความ สามารถของตระกูลฉนั้น การที่อยากจะทำตัวยาเม็ดเช่นนั้นขึ้น มา มันก็ไม่ใช่ว่าไม่มีทางเป็นไปได้

“ขอบคุณพี่ แต่ว่าฉันไม่มีอะไรที่ต้องการเลย แค่รอเวลานั้น ให้ฉันสามารถลงสนามแข่งขันได้ก็พอ” เฉินเฟิงยิ้มให้อย่างเฮฮา อาศัยพลังของเขาในเวลานี้ ทางด้านประเทศญี่ปุ่นนั้นขอแค่ไม่ ใช่เปียนไม่ลงการแข่งขันด้วย เรื่องอื่น เขาสามารถจัดการได้ อย่างสิ้นซาก

แน่นอนว่า เฟยไม่รู้เรื่องนี้ เฟย หรือว่าทางตระกูลเอง ในตอนนี้ต่างก็คิดว่าเขาคงอยู่ในขั้นบ้านจิ้งชั้นสุด พวกเขาคงไม่ คิดว่าตอนนี้เขาอยู่ในขั้นหัวจิ้งชั้นต้นแล้ว

“เรื่องการขึ้นเวทีนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงไป ฉันจัดการได้ แน่นอน เฟยตบหน้าอกตนเองอย่างรับประกัน ความจริงแล้ว ทางด้านสมาคมการค้าเซียสุ่ยนั้นเกรงกลัวที่สุดคือคนของสหพันธ์ทั้งสาม ขอแค่เฉินเฟิงไม่ได้มาจากสหพันธ์ยักษ์ใหญ่ทั้ง สามนั้น งั้นพวกเขาก็ทำได้แค่ปิดหูปิดตาไปเท่านั้น แต่ไม่ใช่การ บีบสมาคมการค้าจงไม่ให้หนักเกินไป

หลังจากที่พูดคุยกับฉู่เฟยเสร็จเรียบร้อยแล้ว เฉินเฟิงก็ออก จากคฤหาสน์ และเดินมาที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินกับหลเล่ย

เมื่อมาถึงลานจอดรถชั้นใต้ดิน สีหน้าของเฉินเฟิงก็เคร่งขรึม ลง

ตำแหน่งรถที่จอดไว้เมื่อครู่ รถออดี้รุ่น A6 ที่เขาเพิ่งซื้อได้ไม่กี่ วันเอง ในเวลานี้ถูกคนทุบซะไม่เหลือซาก จนกลายเป็นเศษเหล็ก ไปแล้ว

กระจกที่เอาไว้กันลม ยังมีขวานดับเพลิงที่สูงครึ่งเอวได้วาง เอาไว้ เห็นได้ชัดว่า หลังจากที่เขากับหลี่เล่อเดินไปแล้ว ก็มีคน เอามันมาทุบจะแหลกละเอียด

“ต้องเป็นไอ้เวรหวี่เหวินโป!” ดวงตาหลีเล่อฉายความโกรธ ออกมา นอกจากหมู่เหวินโป๊แล้ว ก็ไม่มีใครโมโหกับรถของพวก เขามากมายขนาดนี้

“ต้องเป็นฝีมือหวู่เหวินโป๊แน่ๆ” เฉินเฟิงหรี่ตามอง รถโดนทุบ เป็นเศษเหล็ก แต่ก็ไม่ได้อยู่นอกเหนือการคาดการณ์ของเขาว่า หวเหวินโป๊สามารถท่าเรื่องนี้ได้

“พี่เฟิง พวกเราไปหาไอ้เวรนั่นกันไหม ให้มันซื้อรถคืนให้? หลเล่อลองถาม หลังจากที่ชกต่อยหวู่เหวินโป๊แล้ว ความกล้าบ้า บินของเขาก็ไม่น้อยเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน อย่าพูดเรื่องรถยนต์จะมาที่โดนหวู่เหวินโป๊ทุบจนเป็นเศษเหล็กเลย ขนาดหวู่เหวินโป มาตัดขาเขาไปข้างหนึ่ง เขายังไม่กล้าไปหาเรื่องหวู่เหวินโป๊เลย แต่ตอนนี้…

“ไม่ต้องไปหาเขาหรอก เดี๋ยวเขาก็มาหาเราเอง” เฉินเพิ่งสาย ศีรษะไปมา

“เขาจะมาหาพวกเราเอง?” หลี่เล่อตกตะลึง

“อืม แกคิดว่าทําลายรถของเราแล้ว มันทำให้เขาหายโกรธได้ เหรอ?” เฉินเพิ่งยิ้มให้ตอนตอบ

“พี่เฟิงความหมายของพี่คือ… รูม่านตาของหลี่เล่อหดตัวลง ในเวลานั้นเม็ดเหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อเอามา เทียบกับเฉินเฟิงแล้ว เขาอายุยังน้อยมาก สำหรับคนไฮโซที่ ทำตัวเย่อหยิ่งไม่ยอมก้มหัวให้ใครอย่างหมู่เหวินโป๊แล้ว การทุบ รถ เกรงว่าคงเป็นเหมือนแค่ของเล่นของเด็กเท่านั้นเอง

ละครฉากต่อไปจริงๆ มันยังมีภาคต่อ!

“ไปกันเถอะ”

เฉินเฟิงยิ้มตามปกติ ถึงแม้ว่าหาเหวินโป๊จะมาหาเรื่องตาย งั้น เขาก็อยากจะสะสางหมู่เหวินโป๊อยู่พอดี

หลี่เล่อคิดว่าเงินเฟิงได้แต่ตนไปก่อนไข่ แต่ว่าเมื่อออกมา จากลานจอดรถแล้ว ก็มีรถนักธุรกิจสีดำจอดอยู่ด้านหน้าของเขา และเฉินเฟิง

เมื่อประตูรถเปิดออกมา ปากกระบอกปืนสีดำก็ชี้มาที่แผ่นอกของเงินเฟิง ทันใดนั้น ก็มีเสียงเย็นชาไร้อารมณ์ดังออกมาจาก ในรถ “ขึ้นรถ หรือว่า ตาย!”

เมื่อเห็นปากกระบอกปืนแล้ว รูม่านตาหลีเล่อหดตัวลงทันที ราวกับเหมือนจิตใต้สำนึกบอกว่าให้หนี แต่ว่าในเวลานั้นเพิ่งรู้ว่า ขาทั้งสองข้างของตนเองนั้นแข็งเป็นเหล็กไปแล้ว ขนาดจะขยับ ยังยากเลย

จิตวิญญาณส่งสัญญาณความกลัวออกมาให้เขาจนแน่นิ่งไป

ไม่ว่าเมื่อครู่ที่เขาแสดงท่าทีว่าดุดันมากมายออกมา ทว่าใน เวลานี้ อาวุธที่มนุษย์ทุกคนหวาดกลัวที่สุดมาจ่อที่ด้านหน้า เขาก็ ย่อมต้องหวาดกลัวอยู่แล้ว เขา ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง

หลี่เล่อกลืนน้ำลายลงคอ อดไม่ได้ที่จะเหล่ตามองไปที่เฉินเฟิง แต่เมื่อเห็นสีหน้าของเฉินเฟิงแล้ว มันช่างสงบนิ่งเหลือเกิน เหมือนว่า ที่อยู่ตรงหน้าเขา ไม่ใช่ปืน แต่มันเป็นแค่ของเล่น เท่านั้น

“หมู่เหวินโป๊ใช้ให้พวกแกมาเหรอ?” เฉินเพิ่งยิ้มให้ ถึงแม้ว่า ปากกระบอกปืนจะอยู่ใกล้ระยะเผาขน แต่ว่าเขากลับไม่มีความ รู้สึกหวาดกลัวเลยสักนิด

“คำพูดของกู มึงฟังไม่เข้าใจเหรอ?!” ชายกำยำที่โพกผ้าทั้ง หน้าแล้วถือปืนสายตาคมกริบ

“กูจะพูดครั้งสุดท้ายอีกรอบ ขึ้นรถ หรือว่า ตาย!” คำพูดนี้ มือที่อยู่ในมือของชายกำยำที่ใส่ผ้าคลุมหน้าไว้นั้นมันห่างจากสมองของเฉินเฟิงเขยิบเข้าใกล้เรื่อยๆ

ภาพนี้ มันทำให้หลีเสื้อขาอ่อนระทวย

ในเวลานั้นเอง เฉินเฟิงก็หัวเราะร่าออกมา “ฮ่าๆ ขึ้นรถกัน เดอะ

“ถือว่ามึงพูดรู้เรื่อง!”

เมื่อเห็นว่าเงินเฟิงยอมร่วมมือด้วย ชายกว่าที่คลุมหน้าก็พูด ในลําคอเสียงแข็ง จากนั้นก็เก็บปืนไป

จากนั้น ทางด้านประตูข้างหลัง

ก็เปิดออก

เงินเฟิงกับหลเล่อ – สอดตัวเข้าไปด้านในรถ

หลังจากเข้าไปด้านในรถแล้ว เลยพบว่า ภายในรถนักธุรกิจสี ดันกว้างขวาง นอกจากชายกำยำที่คลุมหน้าอยู่กับคนขับรถ แล้ว ยังมีชายที่ใส่ชุดสีดำนั่งอยู่อีกสองคน ในมือของชาย ก่าย่าสองคนนั้นต่างถือปืนในมือ พร้อมทั้งจ้องมองเฉินเฟิงกับ หลี่เล่อด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อเห็นแล้วพลันรู้สึกเหมือนกำลังรบอยู่ ในใจหลเล่อตายจน ไม่เหลือซาก คนสามคน ปืนสามกระบอก ลำดับต่อไป ความหวัง สุดท้าย ก็คงไม่เหลือแล้ว

“ตอนนี้มาตอบคำถามของพวกแกที่ถามมาเมื่อครู” หลังจาก รถนักธุรกิจสีดำเริ่มขยับตัวออกมาแล้ว ชายกำยำที่คลุมหน้าอยู่ ก็เบนสายตามาที่ตัวของเฉินเฟิง “คุณชายหมู่เหวินโป๊ให้เรามา จริงๆ”
“อืม ฉันรู้” เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนหน้าที่ฉันถาม คำถาม เพราะแค่ต้องการคำตอบเท่านั้นเอง

“ได้คำตอบแล้วจะเป็นยังไง?” ชาย ที่คลุมหน้าอยู่ยิ้มให้ อย่างถากถาง เมื่อครูที่ได้รับคำสั่งจากหมู่เหวินโป๊มานั้น เขายัง คิดว่าต้องมาเผชิญหน้า ต้องเป็นคนที่จัดการยุ่งยากยังไงแน่ แต่ ผลลัพธ์ที่ได้ มันก็แค่คนไร้ประโยชน์สองคนนี้เนี่ยนะ

ขนาดทําให้ตกใจยังไม่ต้องเลย สองคนขึ้นรถตามเขามา อย่างเชื่อฟัง