บทที่ 427 วิลล่าเบอร์หนึ่ง

หลังจากที่รถขับเคลื่อนวนไปรอบๆ รถแลมโบกินี่ก็จอดลงตรง หน้าวิลล่าหลังหนึ่ง

วิลล่าหลังนี้เป็นบ้านพักสไตล์ยุโรป พื้นที่ของวิลล่ามีพันกว่า ตารางเมตร แทบจะเหมือนที่ดินทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ หูเซอร์หยวนลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในวิลล่าด้วยสีหน้าที่ไม่

สื่ออารมณ์ใดๆ

ในห้องรับแขกของวิลล่ามี มีชายวัยกลางคนที่อายุเกินสี่สิบปี ที่มีรูปร่างสูงใหญ่และมีขอบตาเว้าลงเล็กน้อยคนหนึ่ง เหมือนจะ มีเชื้อสายเป็นคนตะวันตก กำลังนั่งหลับตาอยู่

หูเซอร์หยวนเข้าประตูมา ชายวัยกลางคนก็เหมือนจะสัมผัสได้

จึงลืมหาชนเล็กน้อย

“เจอเข้าหรือยัง? ”

“คุณพ่อคะ เจอค่ะ” หูเซอร์หยวนหยุดชะงักฝีเท้าลง แล้วค่อยๆ โค้งลำตัวเล็กน้อย จากนั้นก็พูดด้วยความเคารพ

“เป็นยังไงบ้าง? ” ชายวัยกลางคนลืมตาขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียง ที่ถามนั้นค่อนข้างเย็นชา

หลังจากกลั่นกรองไปสักพัก หูเซอร์หยวนจึงพูดด้วยเสียงเรียบ “ตอนนี้ดูๆ แล้ว เขากลับไม่มีอะไรโดดเด่นค่ะ”
” อ? ”

ชายวัยกลางคนกระตุกมุมปากขึ้น แล้วมองหูเซอร์หยวนอย่าง หยอกล้อ แล้วถามขึ้น “หนูไม่ค่อยพอใจเขาหรอ? ”

“ไม่กล้าค่ะ” เรือนร่างผอมบางของหูเซอร์หยวนสั่นเทา เหมือน รู้สึกหวาดผวาในชายวัยกลางคนเล็กน้อย

ชายวัยกลางคนส่ายหัวแล้วคลายยิ้ม “เซอร์หยวน วันนี้พ่อจะ บอกเรื่องๆ หนึ่งกับลูก บางครั้ง ไม่โดดเด่น ก็มักจะเป็นคนที่โดด เด่น”

“พ่อ………… เซอร์หยวนขมวดคิ้วใบหลิ่วขึ้น ทีแรก อยากถามชายวัยกลางคนว่าคำพูดนี้หมายความว่าอะไร ทว่าพอ ส่งถึงข้างปาก กลับถูกเธอกลับกลับมาต่อ

ส่วนชายวัยกลางคนทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าไม่ได้คิดจะ ไขข้อสงสัยของหูเซอร์หยวน เขาแค่คลายยิ้มบางๆ แล้วพูดขึ้น ต่อ “เซอร์หยวน พ่อน่าจะเคยบอกลูก หากไม่มีนายหญิง แล้วคง ไม่มีวันนี้”

“ใช่ค่ะ พ่อเคยบอกหนูแล้ว” หูเซอร์หยวนโค้งลำตัวอีกครั้ง แล้วพูดด้วยความเคารพ คนนอกก็นึกว่าตระกูลหูทำแบบนี้ก็ สามารถนั่งอยู่บนตำแหน่งผู้ร่ำรวยที่สุดของซูโจวอย่างมั่นคง เพราะว่าผู้ชายตรงหน้าที่มีชื่อว่าหูจึงไม่คนนี้ มีแค่คนในตระกูล เท่านั้นที่รู้ ในตระกูลหูแห่งซูโจวที่เป็นตำแหน่งร่ำรวยมากที่สุด ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับหูจึงให้เลยสักนิด!

ตอนนี้ตำแหน่งของตระกูลหู ผู้หญิงคนนั้นล้วนเป็นคนให้
รวมไปถึงหูจึงไฟที่มีฐานะร่ำรวยที่สุดในซูโจว

หากไม่มีผู้หญิงคนนั้น บนโลกใบนี้ไม่มีคำพูดตระกูลหูอยู่แล้ว ผู้ที่ร่ำรวยที่สุดในซูโจว ไม่มีทางข้องเกี่ยวกับหูจึงไม่อยู่แล้ว

พอเห็นหูเซอร์หยวนไม่ได้ลืมรากเหง้าของตนเอง จึงให้อด พยักหน้าด้วยความพอใจไม่ได้ ทว่าทันใดนั้นเขาก็ถอนหายใจ อีกครั้ง “ตอนนั้นก่อนนายหญิงจะจากไป ก็ได้ฝากฝังนายน้อยให้ กับพ่อ ทว่าพ่อกลับ……..กลับทรยศการฝากฝังของนายหญิง หลายปี นายน้อยอาศัยอยู่ในซางโจว ต้องเผชิญกับความทุกข์ ยากไม่น้อย

“พ่อคะ นายหญิงไม่โทษท่านหรอก นายน้อยออกไปที่ช่างโจว

เข้าแต่งเข้าไปในตระกูลเสีย ใครก็นึกไม่ถึง ไม่ค่อยมีส่วน

เกี่ยวข้องกับท่านเลย” หูเซอร์หยวนพูดด้วยความนิ่งสงบ ตอน

นั้นหลักจากซูจ้าวซึ่งเสียชีวิตที่ยันเจียง ทีแรกหูจึงไม่ได้เตรียม

ตัวที่จะไปแย่งคนมาจากตระกูลเฉิน ทว่าสุดท้ายตระกูลเฉินกลับ

ปล่อยข่าว เฉินเฟิงก็ได้จากยันเจียงไปตามลำพังแล้ว

หลังจากไม่กี่เดือน ข่าวที่เฉินเฟิงก็แต่งเข้าไปในตระกูลเสียก็ ถูกส่งเข้าหูหูจิงไห่

ไม่มีอะไรน่าสงสัย ตอนนั้นจึงไม่สะดุ้งตกใจมาก ต่อให้ดีให้ ตายเขาก็นึกไม่ถึง เฉินเฟิงกลับเลือกที่จะแต่งเข้า แล้วได้กลาย เป็นเขยที่แต่งเข้าไปในบ้านภรรยา

ถือว่าเรื่องตลกมากบนโลกใบนี้

จู่ๆ เฉินเพิ่งแต่งเข้า ไม่เพียงแต่ทำให้การจัดแผนจัดการของหูจึงให้เกิดความสับสนวุ่นวาย และยังทำให้คนมากมายในตระกูล เงินรู้สึกคาดคิดไม่ถึง แล้วจึงล้มเลิกความคิดที่จะถอนรากถอน โอนเงินเฟิง

ตอนนั้นทุกคนก็นึกว่า เพื่อที่จะรักษาชีวิตไว้ เงินเฟิงเลยเลือก ที่จะแต่งเข้าตระกูลเสีย

ทว่าหลังๆ มาความจริงหลายๆ อย่างกลับแสดงให้เห็นว่า เงินเพิ่งทำเพื่อเลี้ยเพิ่งเหยา จึงจะแต่งเข้าไปในตระกูลเสีย

“เรื่องที่ผ่านไปก็ไม่สำคัญอีกแล้ว” จึงไม่ส่ายหน้า

ทันใดนั้นสายตาอันร้อนระอุของเขาก็มองไปยังหูเซอร์หยวน “เซอร์หยวน พ่อได้ทรยศนายหญิงไปหนึ่งครั้งแล้ว ไม่อยากจะ ทรยศเป็นครั้งที่สอง”

“คุณเข้าใจไหม? ”

“หนูเข้าใจค่ะพ่อ! ” หูเซอร์หยวนพยักหน้าด้วยความจริงจัง คำพูดของหูจึงไม่มีความหมายอย่างชัดเจน เขาจะช่วยเหลือ เฉินเฟิงสุดความสามารถ

ต่อให้วันนี้เฉินเพิ่งจะตกเข้าไปในวังวนที่ลึกและใหญ่แค่ไหน ต่อให้ต้องดึงตระกูลหูไปมีส่วนเกี่ยงของ เขาก็จะช่วยเหลือ

“เข้าใจก็ดี” หูจึงไม่พยักหน้าเล็กน้อย ทันใดนั้นก็ถอนหายใจ “เซอร์หยวน สถานการณ์มันซับซ้อนกว่าที่หนูคิดไว้เยอะ ครั้งนี้ คนเก่าคนแก่ที่มีอำนาจทั้งหมดในจงให้เปลี่ยนรูปแบบและระบบ ใหม่ครั้งยิ่งใหญ่ นายน้อยก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ถ้าเกิดไม่ระวังหน่อย อาจจะทําให้ร่างกายแหลกเหลวได้

“รากฐานะของพวกเราตระกูล อยู่ในซูโจว ก็สามารถช่วย นายน้อยได้ ทว่าไม่เยอะ “สิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้ ก็คือใช้กำลังทั้งหมดที่มี ไปช่วย ในยามที่นายน้อยต้องการการช่วยเหลือมากที่สุด ช่วยเหลือเขา

สักครั้ง จะได้ไม่ทำให้เขาตกเป็นข้าหลายที่ทุกคนจะโจมตี

“หนูเข้าใจแล้วค่ะพ่อ” หูเซอร์หยวนทำสีหน้าที่ซับซ้อนเล็ก น้อย หูจึงไม่ทำแบบนี้ กำลังผลักตระกูลหูไปเจอกับการวิพากษ์ วิจารณ์ของผู้คนในสังคมที่โหดร้ายและดุดันอย่างไร้ข้อสงสัย

ก่อนหน้านี้ บนโลกใบนี้แทบจะไม่มีคนมากมาย ตระกูลหูกับ เงินเฟิงมีความสัมพันธ์กัน รวมไปถึงเฉินเฟิงเอง

ดังนั้น ต่อให้หูจึงไห้ไม่ช่วยเฉินเฟิง ก็ไม่มีใครวิจารณ์ตระกูล อย่างมาก หูจึงไม่รู้สึกละอายใจภายในใจเท่านั้น ทว่าตอนนี้…….

“นี่เป็นกุญแจของวิลล่าเบอร์หนึ่ง ผ่านไปไม่กี่วัน หนูหาโอกาส ที่เหมาะสม เอามันให้กับนายน้อย” เซอร์หยวนครุ่นคิดอย่าง เงียบๆ ไม่นานก็ไม่ได้ครุ่นคิดต่อไปนาน เพราะว่าหูจึงไม่เอา กุญแจหนึ่งพวงออกมาในกระเป๋ากางเกง จึงได้ขัดขวางจังหวะที่ เธอกำลังครุ่นคิดอย่างเงียบๆ

“ได้ค่ะพ่อ” หูเซอร์หยวนพยักหน้า แล้วก็รับกุญแจจากในมือ ของหูจิงไห่
วิลล่าเบอร์หนึ่ง เป็นวิลล่าที่มีตำแหน่งที่ดีที่สุดของ Tianshan Living Area และเป็นหลังที่ใหญ่ที่สุด ราคาตลอดใกล้จะถึงห้า ร้อยล้าน!

พื้นที่ของวิลล่าเบอร์หนึ่งเท่ากับพันห้าร้อยตารางเมตร

เมื่อเทียบกับวิลล่าเบอร์สองที่เธอกับหูจึงให้พักอาศัยในตอนนี้ ไม่ได้ใหญ่กว่าแค่เพียงห้าร้อยตารางเมตรเท่านั้น

หูจึงไม่เอากุญแจให้กับเฉินเฟิงนั้นมีความหมายที่ชัดเจน วันนี้ ตระกูลหูจะเคารพและศรัทธาในเฉินเฟิง แล้วจะให้เงินเพิ่งเป็น คนมองทิศทางลม

ตอนนี้เวลานี้ เฉินเฟิงที่อยู่ในโรงแรมขึ้นไป ยังไม่รู้ว่าหูจึงไม่ เตรียมรางวัลชิ้นใหญ่ให้กับตนเอง

ความจดจ่อทั้งหมดของเฉินเฟิง อยู่ในสายของสือโฟน

เท่านั้น

“เสี่ยวเฟิง จินเจี่ยจงส่งคนมาปล้นนักโทษจริงหรอ! ” ทางสาย น้ำเสียงของสื่อโพนสื่ออาการที่รู้สึกตื่นเต้นดีใจอย่างน่าแปลก

ก่อนหน้า แผนการของเฉินเฟิง เกิดผลแล้ว!

และพอได้รู้ว่านักดาบของญี่ปุ่นถูกจับกุมตัวกำลังถูกส่งตัวไป สอบสวนที่สำนักงานใหญ่สหพันธ์สงครามแห่งขันเจียง จินเจียง รู้สึกกระวนกระวาย! จึงส่งจอมยุทธ์ด้านจิ้งชั้นสุดไปสามคน แล้ว ดักปล้นรถขนนักโทษตรงกลางทาง!

ทว่าตอนนี้ จินเจี่ยจงกลับไม่สามารถควบคุมแผนการได้
นักดาบประเทศญี่ปุ่นในรถนักโทษ ถูกมือไฟจุนเปลี่ยนเป็น จอมยุทธ์หัวจึงขั้นต้นหนึ่งคนไปตั้งแต่แรกแล้ว

ไม่ต้องสงสัยใดๆ จึงขั้นสุดไปสามคนของจีนเจียจะอ้าน อยู่ ตรงหน้าปากกระบอกปืน แม้แต่โอกาสต่อต้านยังไม่มี กลับถูก คนของสหพันธ์สงครามล้อมและได้รับชัยชนะแล้ว

“ตอนนี้พวกเขาอยู่ไหนกัน? ” เฉินเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจขึ้นมา ก่อนหน้านี้หลังจากที่เอาชนะนักดาบประเทศญี่ปุ่น เขากำลังคิด ว่าจะใช้นักดาบประเทศญี่ปุ่นไปขุดจีนเจียจงออกมายังไง

ตอนแรก เขาคิดไว้ว่าจะงัดปากของนักดาบประเทศญี่ปุ่นออก ทำให้นักดาบของประเทศญี่ปุ่นบอกทุกอย่างให้ตนรู้

ทว่านักดาบประเทศญี่ปุ่นปากแข็งถึงขนาดนี้ กลับเกิดสิ่งที่เขา

คาดคิดไว้

ภายใต้ความประหม่า แล้วจึงคิดวิธีหนึ่งออก

ไหนๆ ก็งัดปากของนักดาบประเทศญี่ปุ่นไม่ได้ งั้นก็คิดหาวิธี ให้จินเจียจงโผล่ออกมาด้วยตัวเอง