บทที่ 424 ผมจะใสหัวไปเดี๋ยวนี้

พอเห็นฉากที่รันทดแบบนี้ ทันใดนั้นทุกคนในห้องเหมาส่วนต่าง ก็รู้สึกตกใจไม่เบา

โดยเฉพาะเพื่อนร่วมห้องมากมายของกวนอี้ ตอนนี้แม้แต่

หายใจแรงยังไม่กล้าทำ

ใครก็นึกไม่ถึง ปกติส่วนที่น่าเกรงขาม ต้องตกอับจนต้อง ก้มกราบคนอื่นและยังต้องตบหน้าตัวเองเพื่อรักษาชีวิตไว้

สีหน้าของหลี่เล่อ ก็ดูซับซ้อนอย่างมาก

ในท่ามกลางผู้คนมากมาย มีแค่เขาที่เข้าใจในเฉินเฟิงและก วนฉู่อี๋

ก็แค่พนักงานตำแหน่งเล็กคนหนึ่งในบริษัทคางเหม่ยกรุ๊ป แล้วก็คุณชายแห่งเมืองเจียงลงที่เป็นเศรษฐีร่ำรวยร้อยล้าน

ตามหลักความเป็นจริงแล้ว เรื่องมันมาถึงขั้นนี้ คนที่คุกเข่าลง เพื่อร้องขอให้อภัย ควรจะเป็นพนักงานตำแหน่งเล็กๆ ของบริษัท คางเหม่ยกรุ๊ป

ทว่าคนที่คุกเข่าขอร้องให้อภัย กลับเป็นคุณชายแห่งเมือง เจียงดง ร่ำรวยร้อยล้าน

ไม่พูดไม่ได้ พอเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ทำให้มุมมองในการ มองโลกของเขากลับกัน
เมื่อเทียบกับอาการตกใจของเพื่อนร่วมห้องของท่าน และ หลี่เล่อ สีหน้าของเขียวรั้วดูนิ่งเฉยกว่าเยอะ

ในความคิดของเธอ คนที่คุกเข่าอยู่บนพื้น ก็คงจะเป็นส่วน เพราะว่าคนที่เขาต้องเผชิญคือเงินเพิง

“ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วจะทำให้มันเกิดในตอน แรกได้ยังไง? ” เฉินเฟิงสายหัวคลายยิ้ม น้ำเสียงเคล้าด้วยการ เย้ยหยัน ก่อนหน้ากวนท่าตัวโอหังเย่อหยิ่งต้องให้เขาต้อง คุกเข่าลง กลัวว่าคงนึกไม่ถึงว่าจะเกิดสถานการณ์แบบนี้ในตอน นี้หรอก

แค่บอกได้ว่า หาเรื่องใส่หัว

“ไสหัวไปเถอะ! ” เฉินเฟิงโบกมือขึ้นอย่างรำคาญเล็กน้อย สําหรับสัตว์เลื้อยคลานอย่างกวน เขาก็ไม่คงไม่อยากจะเรียก ร้องอะไร ทำให้เขาสูญเสียสถานะจริงๆ

“ขอบคุณคุณชายเงิน! ขอบคุณคุณชายเฉิน! ผมจะรีบไสหัวไป เดี๋ยวนี้! ผมจะรีบไสหัวไปเดี๋ยวนี้! ” ส่วนอี้เหมือนได้รับการ อภัยโทษอย่างใหญ่หลวง สีหน้าเคล้าด้วยความดีใจ และแทบจะ กลิ้งและคลานออกจากห้องเหมาส่วนตัว

ถึงแม้คำพูดที่เฉินเฟิงพูดออกมาคือไสหัวไป ทว่าตอนนี้ คำว่า ใสหัวกลับทำให้กวนอี้ฟังแล้วรู้สึกเหมือนเสียงสวรรค์อัน เสนาะหู

หลังจากก่วนจากไป ไป๋เหวินชั่วรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย”ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องอะไร? ”

ไปเหวิน ตกตะลึง จากนั้นก็ได้แต่กลับมา เงินเพิ่งถือว่าไว้ หน้าเขาแล้ว จึงไม่ได้เรียกร้องถึงเรื่องที่ผ่านมา

“ขอบคุณคุณเฉินมาก” ไปเหวินชั่วท่ามือคารวะอย่างซาบซึ้ง เขานึกไม่ถึง เฉินเพิ่งจะใจกว้างขนาดนี้ กลับไม่ถือสาเขาขนาดนี้

ข้างหลังของไปเหวินชั่วคือวันหนึ่ง ตอนนี้ก็ถอนหายใจอย่าง อดไม่ได้ มีคำพูดนี้ของเฉินเฟิง ทางฝั่งไปเสี้ยวเทียน เขาจะได้มี คำตอบให้กับทางโน้น ไม่แน่ไปเสี้ยวเทียนยังจะปล่อยไปเหวิน ทั่วไป เพราะท่าทีของไปเหวินชั่ว

“เกรงใจเกินไปแล้ว” เฉินเฟิงผายมือคลายยิ้ม ความแค้น เคืองพึงละมีฟังผูก เขาไม่ใช่คนที่ชอบบีบบังคับคนอื่นไปเหวิน ซัวยอมอ่อนข้อ เขาก็จะให้ไปเหวินชั่วมีบันไดเดินลง

แน่นอน ที่สําคัญที่สุด ระหว่างเขากับไปเหวินชั่ว จริงๆ แล้ว ไม่มีความแค้นอะไรที่ไม่สามารถลบล้างได้หรอก

หลังจากไปเหวินชั่วจากไป เพื่อนร่วมห้องมากมายของส่วน

ต่างก็จากตามกันไป

“พี่เฟิง เราฉันไปก่อนนะ” หลี่เล่อกระตุกมุมปากที่เผยยิ้มที่ฝัน น้ำเสียงระมัดระวังเล็กน้อย

เฉินเฟิงเปล่งประกายนัยน์ตาที่ดูซับซ้อนอย่างไม่สามารถ สังเกตเห็นได้ แล้วคลายยิ้มอ่อนๆ พลางพยักหน้า “อืม คุณไป ก่อนเถอะ”
หลังจากออกจากห้องเหมาส่วนตัว หลี่เล่อก็เพิ่งจะสังเกตเห็น เพื่อนร่วมห้องที่มากมายก่อนหน้านี้ ไม่มีใครที่จากไปเลย พอ เห็นตัวเอง แต่ละคนกันมุมล้อมเธอไว้ ท่าที่เป็นมิตรมาก

“หลี่เล่อ พี่เฟิงของนายมีฐานะอะไรกันแน่? ” “พี่เล่อ แนะนำที่เพิ่งให้เรารู้จักๆ หน่อยได้ไหม? ”

“ใช่ พี่เล่อ พี่ถูกซ่อนตัวเองเป็นการส่วนตัวแบบนี้ ยังไงทุกคน ก็คือเพื่อนร่วมห้อง ที่สามารถช่วยได้ ก็ควรจะช่วยเหลือ….”

“พี่เล่อ พี่เพิ่งท่านนั้นมีแฟนหรือยัง? ”

ตอนแรกทุกคนต่างก็ยังเรียกเขาว่าหลี่เล่อ ทว่าหลังจากที่มีคน เรียกว่าพี่เล่อ ทุกคนต่างก็เปลี่ยนเป็นเรียกว่าพี่เล่อแทน

สีหน้าของหลี่เล่อซับซ้อน ก่อนหน้านี้เพื่อนร่วมห้องเหล่านี้ อย่าว่าแต่จะเรียกเขาว่าพี่เล่อเลย ต่อให้ชื่อจริงของเขาว่าหลี่เล่อ คนพวกนี้ยังขี้เกียจเรียกเลย

ทว่าตอนนี้ เพื่อนร่วมห้องเหล่านี้ เรียกเขาว่าพี่เสือ กลับเรียก ได้สนิทสนมกว่าผู้อื่น

คนเหล่านี้เรียกเขาว่าแบบนี้ แน่นอนว่าต้องไม่ใช่เพราะว่าเขา เก่งกาจมากขนาดไหน

แต่เป็นเพราะว่า เขารู้จักเฉินเฟิง

เขาเรียกเงินเฟิงว่าพี่เฟิง

“ถ้าผมบอกว่า เฟิงเหมือนผม เป็นแค่พนักงานเล็กๆ ในบริษัทต่างเหม่ยกรุ๊ปล่ะ พวกคุณจะเชื่อไหม? ” หลี่เล่อเอ่ยพูด ด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน พูดตามจริง เขาเอง ก็ไม่เชื่อ เงินเฟิงมีฐานะ ที่แท้จริงว่าเป็นพนักงานตำแหน่งเล็กๆ ในบริษัทต่างเหม่ยกรุ๊ป

“หลี่เล่อ จิตใจของนายไม่ดีไปหน่อยไหม

“ใช่ หลี่เล่อ นายจะโกหกทั้งทีก็โกหกให้เนียนหน่อยสิ บุคคล ที่ทำให้กวนน้อมก้มกราบเพื่อร้องขอการให้อภัย จะเป็น พนักงานกระจอกๆ คนหนึ่งในบริษัทต่างเหม่ยกรุ๊ปได้ยังไง? ”

“ไม่เพียงแต่ก่อน แล้วยังมีไปเหวินชั่ว ไปเหวินชั่วก็กลัวพี่ เฟิง แม้แต่ฉันยังมีความรู้สึกหนึ่ง ก่อนหน้านี้ไปเหวินชั่วก็เคยถูก พี่เฟิงจัดการมาแล้ว”

“ฉันก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกัน ฉันมักจะรู้สึกว่าไปเหวินชั่วกลัวพี่ เฟิง”

“เด็กดีของฉัน แม้แต่ไปเหวินชั่วยังกลัว พี่เฟิงผู้นั้นเป็น คุณชายมาจากตระกูลไหนกัน หรือว่า ตระกูลใหญ่……..

พอพูดถึงสี่ตระกูลใหญ่ เพื่อนร่วมห้องมากมายของส่วน สีหน้าดูตื่นเต้นดีใจอย่างชัดเจน

เกิดเป็นคนท้องถิ่นของจงให้ ไม่มีใครที่รู้ดีไปมากกว่าพวกเขา แล้ว ตระกูลใหญ่แห่งจงไห่ มันหมายความว่ายังไง

สามารถบอกได้ว่า ในสี่ตระกูลใหญ่ ต่อให้เป็นหมาตัวหนึ่ง ก็ พอที่จะทำให้พวกเขายำเกรงได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือคนตัวเป็นๆ

“พี่เล่อ วันข้างหน้าพี่เจริญรุ่งเรืองแล้ว ก็ย่าลืมพวกเรานะ”
“ไข่ พี่เลย วันข้างหน้าถ้ามีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองแล้วอย่าลืมพูด ถึงเพื่อนเก่าอย่างพวกเราบ่อยๆ นะ

พอเห็นหลี่เล่อเหมือนจะไม่อยากจะเปิดเผยข้อมูลที่เกี่ยวกับ เงินเฟิง ทุกคนก็ไม่อยากจะไถ่ถามอีก ทว่าท่าทีที่ปฏิบัติต่อห เล่อ เหมือนดีกว่าแต่ก่อนไม่น้อยกว่าพันเท่าแล้ว

ยังไงหลี่เล่อ ก็ได้ข้องเกี่ยวกับทายาทคนใหญ่คนโตของ ตระกูลใหญ่แล้ว

สามารถบอกได้ว่า แค่หลีเล่ออยาก วันข้างหน้าอยากจะเป็น เศรษฐีก็คงไม่ใช่ปัญหา

ตรงข้ามกับกวน กวนในตอนแรก คนทั้งหมดก็ได้มุม ล้อมและยึดเขาเป็นจุดศูนย์กลาง

ทว่าพอผ่านเรื่องนี้ไป ทุกคนแค่ไม่โง่ ก็จะอยู่ห่างจากส่วน

หน่อย

ยังไงก่วน ก็ไปผิดใจกับเฉินเฟิง ถ้าวันไหนเฉินเฟิงเกิดบ้า เลือด อยากจะแก้แค้นส่วนขึ้นมา งั้นพวกเขาที่สนิทกับส่วน ก็จะเจอกับภัยพิบัติแน่นอน

พอเห็นทุกคนกล่าวทักทายแล้วทยอยกันมาหาเขา หลี่เลือก อดถอนหายใจไม่ได้ แล้วจับกุญแจรถในมือไว้

กุญแจรถคันนี้มีสัญลักษณ์ของอาวA6 ก่อนหน้านี้เขายืมมา จากเฉินเฟิง ทีแรกก็อยากจะยืมอาวA6ของเฉินเฟิงมาเสริม บารมีของตัวเอง
ทว่านึกไม่ถึง หลังจากถึงสถานที่จัดการงานเลี้ยงรุ่น กลับไม่มี ใครสนใจรถที่เขาขับคืออะไร

กลับเป็นเงินเพิ่งที่ทำให้ทุกคนให้ความสำคัญอย่างแปลก พิลึก แม้กระทั่งสามารถพูดได้ว่าเป็นการประจบประแจง ผลสรุปนี้ เป็นสิ่งที่ก่อนหน้านี้หลี่เล่อเองก็ไม่เคยนึกถึง

“เช็คบิลเถอะ ผู้จัดการหวง”

ในเจียงหมั่น โล่ เซียวรั้วคลายยิ้มบางๆ พลางเอ่ยขึ้น วันนี้เธอ เป็นเจ้ามือ ข้าวมื้อนี้ แน่นอนว่าเธอต้องเป็นคนเลี้ยง

ทว่าใครจะไปรู้ เธอบอกว่าเช็คบิลเสร็จ ผู้จัดการหวงก็ทำ สีหน้าที่แปรเปลี่ยนไปมาก แม้กระทั่งยังรู้สึกหวาดผวาเล็กน้อย “คุณเซียวกล่าวเกินจริงแล้ว ทางเจียงหมั่นโล่ของเรายังต้องขอ ประทานโทษคุณด้วยซ้ำ จะกล้าเก็บเงินคุณได้ยังไง”